Jazten aldizkaria

Jazten

Jazten aldizkariaren hiru ale

Datu bila ari nintzela, ikusi dut Arrasate Euskaldun Dezagun elkarteak (AED), PDF formatuan eskaintzen duela bere webgunean Jazten aldizkaria, Julen Arexolaleiba soziolinguista arrasatearrak zuzendu zuena XX. mendeko 90. hamarraldiaren lehen erdian.

Jazten AEDren ahalegin berezia izan zen, partekatzeko bere baitan egosten ari ziren kezka soziolinguistikoak eta Arrasaten euskara zabaltzeko garatzen ari zen lana. Aldizkariaren ale guztiek lelo hau zeramaten: “Biziko bagara jantzi beharra daukagulako”.

Hainbat aletan kuskuseatzen ibili naiz, eta iruditu zait orduko AEDren ondare bikaina dela. Guztira hamar zenbaki argitaratu ziren, bakoitzak gai nagusi bat hartzen zuela:

  1. “Un futuro para nuestro pasado” liburuaren aurkezpena.
  2. Irakaskuntza, hizkuntza eta gizartea.
  3. Zer da AED? Zer dago atzetik?
  4. Gazteak eta euskara.
  5. Munduan, eleaniztasuna nagusi.
  6. V. Mendeurrenean, Gora nazio etnikoak! Behera estatu zaharrak!
  7. 10 urte, egunez egun, Arrasate euskalduntzen.
  8. Herrietako euskara elkarteei buruzko jardunaldiak (1).
  9. Herrietako euskara elkarteei buruzko jardunaldiak (2).
  10. AED, hamar urte Arrasate egiten, Euskal Herria egiten.

Inork lortu nahi baditu, hortxe du aukera, eskura.

Postdata: Jazten aldizkariaren azalak eta maketa Goio Aranaren lana izan zen, artean Arrasate Press aldizkariko diseinatzailea.

Kategoriak euskara | Etiketak , , , , , , | Utzi iruzkina

Agur Jaunak, eta Andreak

Atzo Euskal Herriko Unibertsitateak erakutsi zigun modu bikainean tradizioak moldatu eta egokitu egiten direla garaietara. Ikasturte hasierako ekitaldi ofizialean, agintariei ongi etorria egiteko orduan, Agur Jaunak abestu zen, baina letrak bi aldaketa esanguratsu zituela:

  1. Gizonekin batera, andrak agurtzen ditu abestiak.
  2. Kendu egin da Jainkoari egindako aipamena, eta, horren ordez, aipatzen da denok garela berdin eginak.

Niri, behintzat, oso ondo iruditu zait aldaketa, eta uste dut, orain bai, denontzat dela abestia. Zorionik beroenak EHUko errektoreari, eta espero dut hil honen 17an Mondragon Unibertsitateak ere bertsio moldatua erabiliko duela Oñatin egingo duen ikasturte hasierako ekitaldian, Enpresagintza fakultatean.

Euskal Herriko zezen zaleek eta Hondarribi zein Irungo tradizionalistek badute non ikasi.

Kategoriak Feminismoa | Etiketak , , , , , | Iruzkin 1

Markdown hizkuntza ikasten

MarkdownProba2

Ezkerrean, markdown idazkera. Eskuinean, emaitza. (MacDown aplikazioa erabilita)

Egun hauetan hizkuntza berri bat ikasten ari naiz, Markdown, gero eta gehiago erabiltzen baita idazkuntzan. Ikasten hasi bezain laster, ordea, konturatu naiz orain hamalau urte hasi nintzela hizkuntza horren antzekoa erabiltzen, jakin barik oso ondo zer zen, orduan markatze-sistema hori behar genuen-eta Sustatun testu egituratua sortzeko, alegia, testu aberastua. Garai hartan, blogen hasieran, Luistxo Fernandezek tutorial txukun bat prestatu zigun —gaur egun Azpitituluak.com webgunean dagoenaren antzekoa—, blogeko editoreok ikas genezan zelan erabili testu hutsa zeinu berezi batzuekin, publikatzerakoan HTML bihur zedin. Hori dela-eta, gaur egun errazaagoa egin zait ulertzea zer den Markdown, eta zelan dabilen.

Noiz sortu zen

John Gruberrek sortu zuen Markdown hizkuntza 2004an, eta lan hartan Aaron Swartz-ek asko lagundu zion, antza, sintaxia sortzen. Bien helburua zen erreminta bat sortzea, irakurtzeko eta idazteko erraza, jendeari lagunduko ziona idazten testu hutsa erabilita, eta XHTML edo HTML bihurtuko zena publikatzerakoan.

Word, Pages edo beste testu prozesatzaileekin ez bezala, Markdown hizkuntzan idatzitako testuak erraz parteka daitezke ordenagailu, telefono mobil, irakurgailu eta bestelako tresnen artean. Horregatik, idazteko modu estandarra bihurtzen ari da akedemiko, zientzialari, idazle eta beste askoren artean.

Gaur egun, idazteko aplikazio dezente sortu dira merkatuan, Markdown (edo Multimarkdown) hizkuntza darabiltenak: Scrivener, Writer, Byword, Ulysses, besteak beste. Hain zuzen ere, horiek hobeto ulertzeko hasi naiz ikasten Markdown, horietako bi instalatuta dauzkat-eta ordenagailuan, eta aurrerantzean horiek erabiltzeko asmoa daukadalako.

Alfabeto berezia

Markdowun ikasteko ez da jakin behar HTMLrik. Horregatik, hain zuzen, egiten zaio zenbait jenderi erakargarri. Erabili, berriz, hainbat sinbolo erabiltzen dira, lortzeko letra beltzak, kurtsibak, izenburuak, aipuak, zerrendak, etab. Eta, horiek ondo erabiliz gero, testu hori ikus daiteke hainbat formatutan, erabat formateatuta: HTML, PDF, ePub, Testu hutsa…

Non ikasi

Ez ikaratu, ez baita denbora luzerik behar Markdown ikasteko. Markdown Basics orrian duzue ikasi beharreko sinbolo eta zeinuak.

Nahi izate aldera, aproba egin dezakezue aplikazio hauek erabilita, denak doakoak:

Kategoriak Idazkuntza | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Berriaren Estilo liburua eta Twitter

Captura de pantalla 2015-09-07 a las 19.30.12

Azken aldi honetan, tarteka-marteka, eta Twitter kontsultatzen ari naizela, begia joan egiten zait Berriaren Estilo Liburuaren (BEL) Twitter kontura. Sarrera berri bat dela, herrietako festak direla edo Kontxako estropadak, konturatu naiz, BEL etengabe ari dela eguneratzen, eta bertako arduradunak lan bikaina egiten ari direla azken berritasunak kaleratzen, horretarako Twitter kontua erabilita.

Praktika ona

Niretzat Berriaren Estilo Liburua da esku artean dudan erreferentzia inportanteenetako bat, laguntzen baitit egunean jartzen. Bertako arduradunei eskertzen diet erakusten ari diren malgutasuna gaur-gaurko gaiak aukeratu (Greziako krisia, herriko festak, arrauna…), eta berauetan egindako hautuen berri lehenbailehen emateagatik.

Hortaz, zehaztu nahiko nuke atzo idatzi nuen txioa, esanez BEL oso lan ona egiten ari dela estilo liburu moduan, eta baita komunikazioaren ikuspegitik.

Kategoriak euskara | Etiketak , , , , | Utzi iruzkina

Galdakaoko Ospitaleko kafetegian, izoztuta

Beti izan dut gogoko Galdakaoko Ospitaleko kafetegia, niretzat erritual modukoa bihurtu baita, kontrola-edo dudan bakoitzean, bertan kafesne bat hartzea, kruasan batekin lagunduta. Egia esatera baina, aldi batzuetan gogokoagoa izan dut, beste batzuetan baino.

  1. Kafetegian erretzen zenean. Orduan ez nuen hain gogoko kafetegia, bertan sartu eta kezko horma batek irensten zintuelako. Garai hartan, esan zitekeen kea ebagi egin zitekeela, hain zen-eta trinkoa.
  2. Debekatu zenean kafetegian erretzea. Hura mirari handia izan zen, bat-batean bertako giroa erabat garbitu baitzen. Jende asko ibiltzen zen sartu-irtenetan, baina leku atsegina zen bertan gosaldu edo jateko. Orduan oso gustura jaisten nintzen bertara, batzuetan bakarrik eta, gutxienetan, lagunduta.
  3. Kafetegia Alaska bihurtu zenean. Orain pare bat urte berritu egin zuten Galdakaoko Ospitaleko kafetegia. Zuriagoa, modernoagoa eta apur bat despertsonalizatuagoa egin zuten, baina batez ere, askoz ere hotzagoa, aire girotua topera jartzen dutelako. Eta hori ez zait gustatzen, giro horretan gaixotzeko arriskua baitut.

Ez dakit orain zergatik jartzen duten aire girotua topera, baina oso desatsegina egiten zait. Baina ez niri bakarrik. Behin hainbat jenderekin komentatu, eta baietz, hotzegi zegoela eurentzat ere. Eta eskatu genuen, mesedez aire girotua kendu edo apaltzea. Bete egin zuten gure eskaria, eta izugarri igarri zen: kafetegia leku abegikorra bihurtu zen berriro ere.

Hala ere, atzo Galdakaon izan nintzen ostera ere, ospitalean, lehendabizi odola atera, eta gero kontrola nuelako. Kafetegira joan nintzenean, hotz izugarria egiten zuen bertan, orduan ere aire girotua jo eta ke lanean. Bi kafesne hartu behar izan nituen: lehenbizikoa kruasanari laguntzeko, eta bigarrena nire barrenak berotzeko. Ziztu batean irten nintzen, bertan gaixotu aurretik.

Hurrengoan, hiru hilabete barru, eskari bat idatziko dut kafetegian, bertako erreklamazio liburuan, kafetegia izan ez dadin hain leku hotza. Ea inork kasurik egiten duen.

Kategoriak Minbizia | Etiketak , , , , | Utzi iruzkina

Etxeko indarkeriaren sekretuak

Leslie Morgan idazleak oso gazterik nozitu zuen etxeko indarkeria, 22 urterekin ezkondu baitzen, erabat maiteminduta, bere erasotzaile gupidagabea izango zenarekin. Bi urte eta erdi infernuan bizi izanda, erabaki zuen argia egitea bere egoeran, eta mundu guztiari esan zion senarrak jo eta tratu txarrak eragiten zizkiola: poliziari, gurasoei, lankideei, lagunei, ezezagunei… Horrela utzi zuen infernua. Harrezkero, berriz ezkondu eta hiru seme-alabarekin bizi da, ezin pozixago.

Hitzaldi honetan, Leslie Morganek azaltzen digu etxeko erasotzaileak zer pauso ematen dituen bere biktima suntsitzeko:

  1. Biktima liluratu: “zeu zara, laztana, munduko onena”.
  2. Biktima bakartu, bere ingurunetik aterata.
  3. Une jakin batean, indarra erabiltzen hasi, biktima mendean hartzeko.
  4. Biktima hil.

Hizlariaren ustez, tratu txarrak isilpean gordetzeak indarra ematen dio erasotzaileari. Horregatik, uste du eraginkorragoa dela argia egitea, berak egin zuen bezala, etxea isilpean uztea baino, estatistikek frogatzen baitute egoera horietan gertatutako hilketa guztien %70 gertatzen direla biktimak etxea utzi ondoren.

Leslie Morgan hizlari paregabea da, eta ezin argiago kontatzen du bere esperientzia bideo honetan. Zuen denboratik ordu laurden bat hartu badezakezue, entzun hitzaldia, nahi baduzue azpidatziekin (zoritxarrez, euskarazkoak falta dira hor). Ez zarete damutuko.

Kategoriak Indarkeria | Etiketak , , , , , | Utzi iruzkina

Illarraren itzulera

Ilarra

Asier Illarramendi eta Xabi Alonso Real Madrilen jokatzen

Ulertzen dut realzale gehienen poza Asier Illarramendi Realera itzuliko delako, eta ez naiz nor Asierren beraren erabakiak epaitzeko, baina, zer esango dizuet, pena apur bat eman dit albisteak, Realak eta Real Madrilek itxi dutela tratua eta Illarra “bere betiko etxera” itzuliko dela.

Nire ustez, Illarramendi jokalari oso ona da, elitekoa, eta Madriletik irteteko aukera aprobetxatu beharko zukeen beste salto bat emateko, berari dagokion mailan, Liverpoolen, esate baterako, talde mitikoa, mitikoen artean, eta interesa erakutsi omen duena jokalaria fitxatzeko. Han Illarrak aukera izango zuen bere karrera indartzeko, beti ere maila gorenean, eta bere esperientzia sendotzeko. Baina mutilak besterik erabaki du, antza.

Orain urte batzuk, izugarri poztu nintzen Liverpoolek Xabi Alonso eraman eta donostiarrak aurkezpeneko prentsaurrekoa ingelesez egin zuenean. Orduan ifrentzua izan zen Miguel Angel Angulo, Valentziako jokalari aparta, zeinak Arsenalek, uste dut, fitxatu ondoren (sinatzea bakarrik falta zen), hegazkinetik jaitsi bezain laster etxera eramateko eskatu baitzuen, ingelesez hitz egin beharrak eta egoeraren arrotzak ikaratuta.

Pena apur bat daukat, baina, azkenean tratua mamitzen bada, zorterik onena opa diot Asier Illarramendiri Realean.

Kategoriak Kirola | Etiketak , , , , , | Utzi iruzkina

Eibar, lider

Lehen partida 1-3 irabazita, ezin hobeto ekin dio Eibar Futbol taldeak 2015-2016 denboraldiari, lehen jardunaldia jokatuta, bera baita liderra. Badakigu dezente sufritu beharko duela mailari eusteko. Baina, horregatik hain zuzen, une egokia izan daiteke bideo hau ikusteko, urte honen hasieran Michael Robinson kirol kazetariak eta bere taldeak egina.

Kategoriak Kirola | Etiketak , , , , | Utzi iruzkina

Jakobitak eta konposta

Captura de pantalla 2015-08-18 a las 10.20.47

Abuztuaren 12an, Zaldieroak jakobiten berri eman zigun Berrian, bertako orrietan egunero egiten duen zintan. Orduan jakin nuen jakobitak direla Jakoba Errekondo agronomoaren jarraitzaileak, eta hortik ondorioztatzen dut gehienak ortulariak, baserritarrak eta lorezainak izango direla, esparru horietan gaur egun Jakoba Errekondo baita komunikatzailerik ezagunena.

Jakobaren ospean zerikusi handia dute Landaberri irratsaioak, zeina Jakobak berak egiten baitu larunbat goizetan Euskadi Irratian, bertan aholkuak emanez entzuleei, Argia aldizkarian astero idazten dituen zutabeak eta Bizi baratzea izeneko liburuak, sekulako arrakasta izan duena, laster hirugarren edizioa egitekotan.

Egia esan, Jakoba aspalditxotik da ezaguna Euskal Herrian, baina esan liteke azken aldian areagotu egin dela haren ospea, hainbesteraino non H28 euskal komikiak super-heroi moduan aurkeztu baitzuen orain asko ez dela.

Captura de pantalla 2015-08-18 a las 11.33.14

Konposta ala luarra?

Baina itzul gaitezen Zaldieroaren zintara. Bertan, jakobita batek aitortzen duenez, “Jakobitok ez dugu esaten ‘konposta’!! Guk esaten dugu Luarra!”. Izan ere, bere jarduera multimedian, Jakoba Errekondok “luar” hitza hobesten du konposta esateko.

Jakoba komunikatzaile ona da, eta euskara primeroakoa darabil bere jardueran, baina kasu honetan atentzioa ematen du zelan proposatzen duen berba ia fosilizatu bat, luar, beste finkatu baten aldean, konpost. Bere azken liburuko glosategian, horrela definitzen du konpost hitza: “Konposta: luarra. Abandonatu beharreko hitza; ez alferrik hor ditugu luarra, kortalohia, atalohia, lur gorotza, sastagia, lur ustela…”

Baina zein da hitz bakoitzaren tradizio eta zabalkundea?

Konposta

Konposta da materia organiko usteldua, eta erabiltzen da ongarri moduan landareak hazteko. Konpost hitza bera latinetik dator, composita, compositum, eta, antza denez, frantsesetik zabaldu zen beste hizkuntzetara. Gaur egun asko erabiltzen da nazioartean: ingelesez, compost; frantsesez, compost; alemanez, kompost; eta gaztelaniaz, compost.

Euskaraz ere, 1977an Joxe Agirrek horrela azaldu zuen zer den konposta Baratza. 6. Erroa eta burua jaten zaien barazkiak lanean: “Zaldi-simaurrari, lastoa, gariarena edo beste alekiren batena, naastu, pillatu eta irakin eraziz egiten da konposta”. Hiztegi Batuan ere agertzen da: konpostatu, konposta, konpostatzen. da/du ad. Ekol. Ereduzko Prosa Gaur izeneko gunean ere 52 aldiz agertzen da konpost hitza: bi liburutan eta prentsan. Lexikoaren Behatokiaren Corpusean 462 aldiz agertzen da. Eta Googlen “konposta”, idatziz gero, 166.000 emaitza agertzen dira, asko eta asko euskarazkoak. Horrezaz gain, “konpost” idatziz gero, 36.000 emaitza agertzen dira, horietako asko ere, euskarazkoak.

Luarra

Luar hitzari dagokionez, munduan inon ez dut ikusi hitz hori konposta adierazteko. Euskaraz ere, ez du tradizio handirik. Azkueren hiztegian agertzen da. “Luar (B-o) lombriz de tierra, Ver de terre”. Orotariko Euskal Hiztegian ez da agertzen (hor “Luhar” azaltzen da: lombriz de tierra). Hiztegi Batuan ere ez. Ezta Ereduzko Prosa Gaur webgunean ere. Zer esanik ez Lexikoaren Behatokiaren Corpusean. Bai, ordea, euskarazko Wikipedian, baina konpost hitzaren sinonimo moduan. Hortaz, hitz bat da, oso erabilera urrikoa. Eta Googlen idatziz gero “Luar”, lehen hamar orrialdetan ez da euskarazko hitz bakar bat ere agertzen, adibide ia guztiak galegozkoak baitira.

Purismoa

Laburbilduz: euskarak aspalditxotik du hitz bat konposta adierazteko, konpost, eta hitz hori bat dator Mendebaleko hizkuntza zabalduenekin. Zergatik, orduan, neologismo bat proposatzea gauza bera adierazteko, “luar” hitzari beste adiera bat emanda, ez jatorrikoa?

Xabier Amurizak 1996ko azaroan idatzi zuen jokaera horren kontra Jakin aldizkarian. Hauxe esan zuen orduan:

“Inguruko hizkuntza hain ezberdin eta indartsuek komunki daukaten unibertso kontzeptuala euskara bezalako hizkuntza txiki eta ia agoniko bat bere baitatik asmatzen hastea ausarkeria suizida bat da. Horrek ez du esan nahi neologismoen baliabidea ukatzen dudanik. Baina, irizpide orokor gisan, gure erdarez gainera, ingelesak edo alemanak mailegatzeko eskrupulurik ukan ez dutena euskarak saihesteari kamuskeria deritzot”.

Kepa Altonaga parafraseatuta, bestalde, esango genuke nazioarteko teknolektoan aspaldian finkatuta dagoen terminoa, “konpost”, zelan edo halan geureganatu beharrean, Jakoba Errekondok hobetsi duela beste hitz bat, “luar”, ustez jatorragoa.

Ez dakit jakobitek zenbateraino jarraituko duten euren gidariaren gomendioa, “konpost” hitza abandonatu eta “luar” erabiltzekoa, baina irudipena dut kasu honetan inertziak berak neologismoaren kontra egiten duela. Adibide gisa, hauxe: onodoko iragarkia Jakobaren liburuan bertan agertzen da.
konpostaIragarkia

Kategoriak euskara | Etiketak , , , , , | Utzi iruzkina

Inutil totala

Aurrekoan entzun nuen Euskadi Irratian Altsasun oraindik “Inutilaren eguna” ospatzen dela, eta berau egiten dela soldadutzatik salbuetsita etxeratzen ziren gazte haiek gogoan, “inutilak”, Espainiako Armadak adjektibo hori ematen baitzien, gaixotasun edo ezintasun bat tarteko, balio ez zutenei soldadutza egiteko. Grazia egin zidan albisteak, neu ere “inutil” haietakoa izan bainintzen, erabatekoa, gainera.

Deitu zidatenean soldadutzara joateko, artean Donostian nintzela, alegatu egin nuen ikusmen txarra nuela, ordurako dioptria piloa bainuen betaurrekoetan, hipermetropiak eta astigmatismoak eraginda. Hori zela-eta, Burgosera bidali ninduten tren batean, hango ospitale militarrera, beste gazte askorekin batera. Okulista berezi baten egiaztagiriarekin joan nintzen, lagungarri izango zelakoan.

Hiruzpalau egun egin genituen Burgosko ospitale militarrean, gauero errosarioa errezatzen genuela, moja batek behartuta. Azken egunean, nire begiak ondo aztertuta, bertako okulistak —uste dut kapitain gradua zuela— ziurtagiri bat eman zidan, eta bertan zioen “inutil total” nintzela, erabatekoa, eta salbuetsita nengoela soldadutzatik. Berez iraina diren hitzok sekula ez zitzaizkidan hain gozoak egin orduan baino.

Kriskitinak baino pozixago itzuli nintzen etxera. Aitak ireki zidan atea. “Eta?”, galdetu zidan. Eta nik, “libre”. Gero ama agertu zen. Eta hark ere galdera bera. “Libratu egin dela dio”, aitak erantzun, baina segurtasun gutxirekin. Eta nik, baietz, egia zela. Orduan nire logelara egin, eta han Ramon anaia zegoen, laupabost egun lehenago bere soldadutza amaituta. “Hik bai potra”, bota zidan ohean etzanda zegoela, Arakatik ekarritako bibote dotorearekin, “ez dakik zeretik libratu haizen, han kaka piloa jan beharra zagok-eta”.

Libratu ez banintz, Itsas Armadan egin beharko nuen soldadutza, Ferrol inguruan. Baina ez nintzen joan. Inutil halakoa!

Kategoriak Oroimenak | Etiketak , , | Utzi iruzkina