Ventoux gora, esprintatzen

Data: 2013(e)ko uztailaren 15a Egilea: Joxe Aranzabal

Irratian entzun nuen atzoko etaparen lehen orduan 48 km. egin zituztela txirrindulariek, jakinda etapa Mont Ventoux maila bereziko mendatean bukatuko zela, gu mutikoak ginela Tom Simpson txirrindulari ingelesa hil zen hartan. Horregatik, ezin nuen sinistu, zortzi bat kilometroren faltan, ikusi nuenean Chris Froome esprintatzen zoroen pare, atzean uzteko Alberto Contador. Eta aurrerago, beste horrenbeste egin zuenean Nairo Quintana harrapatu zuenean, berau pasatzeko asmoarekin. Eta aurrerago, Quintana atzean utzi arte. Tourraren bigarren astean, ez sinistekoak dira horrelako ikuskizunak, ezer hartu barik.

Orain urte batzuk Pantanik ematen zituen horrelako ikuskizunak. Eta Armstrongek. Eta Contadorrek. Eta Andy Shlekek. Denak positibo emandakoak edo dopatu zirela aitortutakoak. Esaten digute txirrindularitza garbitu egin dela. Sekula baino gehiago 100. edizio berezi honetan. Baina ikusitakoak ikusita, esan liteke Tourreko agintaritzak erabaki duela komeni zaiola Tourra hedatzea Britainia Handira, aurrerago Espainiara, Danimarkara eta AEBetara zabaltzea erabaki zuen bezala, eta  hori lortzeko prest dagoela beste alde batera begiratzeko, globalizazioa errentagarria da-eta, oso.

Kategoriak Txirrindularitza | Etiketak , , , , , , | 7 iruzkin

Concha García Campoy

Data: 2013(e)ko uztailaren 10a Egilea: Joxe Aranzabal

Atzo gauean, ohean ginela, Uxue Barkosen liburua altzoan utzi —egun hauetan Bego emaztea horixe irakurtzen ari baita, Contra viento y marea—, eta galdetu zidan: “badakizu zelan dagoen Concha García Campoy?”. Azkenengoz entzun genuen berriz gaixotu zela, baina harrezkero, gehiagorik ez.

Eta gaur, hogei ordu geroago, Twitter-en ikusi dut bera aipatzen zutela, baina ez oso modu argian, eta pare bat egunkaritan sartu naiz, edizio digitaletan, eta irakurri dut hil egin dela, 54 urte zituela. Minbizia berriro. Eta pena hartu dut.

Sentipen nahasiak ditut Concha García Campoyren inguruan. Irratian izan nuen lehen aldiz haren berri, A vivir que son dos días saioan; eta gustatu zitzaidan. Geroago, telebistan, arretaz jarraitzen nuen saio berri bat estreinatzen zuenean. Hala ere, eroso ikusten nuen stablishment informatiboaren barruan, eta urruti samar euskal sentiberatasunetik. Gaixotu zenean, ostera, ausart eta baikor ikusi nuen, bai sare sozialetan eta baita aldizkarietan ere. Eta animatu egin nuen, lehenbailehen osa zedin. Baina ez du zorterik izan. Eta pena hartu dut.

Kategoriak Minbizia | Utzi iruzkina

Manuel Castells, irratian

Data: 2013(e)ko ekainaren 29a Egilea: Joxe Aranzabal

Gaur goizean Manuel Castells soziologoari entzun diot SER irratian, A vivir, que son dos días saioan, eta beti bezala, oso gauza interesgarriak esan ditu gaurko egoeraz eta teknologiaren bilakaeraz. Castells katedraduna da Kaliforniako Unibertsitatean, Berkeleyn, eta gaur egun Ikerkuntzako irakaslea da Universidad Oberta de Catalunyan. Elkarrizketak 23:15 minutu irauten du, eta izena du “La izquierda perdió su legitimidad cuando empezó a hacer políticas de derechas”.

Kategoriak Sailkatugabeak | Utzi iruzkina

Step Back to Glory, euskaraz

Data: 2013(e)ko ekainaren 28a Egilea: Joxe Aranzabal

Azken asteetan hiru eskutara jardun dugu Step Back to Glory filmaren azpitituluak itzultzen (eta horretan Goio Arana, Luistxo Fernandez eta hirurok aritu gara), lehenbailehen nahi genuen-eta emaitza bistaratu, filmak kontatzen baitu istorio bat sokatira txapelketa baten inguruan, bertan Euskal Herriko neska talde bat ere agertzen dela. Sokatiralari euskaldunak —Badaiotz herrikoak, arabarrak— bukaeran baino ez dira agertzen, Munduko Txapelketako finalean.

Film moduan ez da beste munduko ezer, baina bertan atentzioa eman dit txinatarrek duten lan etikak. Baita guraso, irakasle eta entrenatzaileen aurrean duten errespetuak, batzuetan gehiegizkoa nire irudirako.  Filma berri-berria da, eta bertan euskaldunak ere protagonistak dira. Ea gustatzen zaizuen.

Kategoriak Azpitituluak | Etiketak , , , , , | Utzi iruzkina

Berriaren estilo liburua sarean

Data: 2013(e)ko ekainaren 19a Egilea: Joxe Aranzabal

Kanta dezagun denok, hau dugun alaia-a, sarean dugu-eta Berriaren Estilo liburua. Ni, behintzat, kriskitinak baino poziago nago, oso itxura ona baitu estilo liburuak. Kostatu zaio, hori da egia, baina osasuntsu eta ederra sareratu zaigu. Ibili naiz bertan kuskuseatzen, eta baliabide asko eta onak ditu euskaraz idazten dugunontzat. Gure ikasleentzat ere, ezinbesteko baliabidea izango da. Nire eskerrik beroenak Berriari, egin digun opariagatik. Zorionak!

Kategoriak euskara | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Etorkizunarekin bueltaka

Data: 2013(e)ko ekainaren 15a Egilea: Joxe Aranzabal

joxe-hitzaldia

Ostiral arratsaldean hitz egitea egokitu zitzaidan Mondragon Unibertsitateko Hezkuntza eta Komunikazioko ikasleen graduazioko ekitaldian, Arrasaten bertan. Nire harridurarako, Amaia antzokia ia bete egin zen, ikasle eta hauen familiartekoekin.

Ekitaldia bera oso polita izan zen, batez ere ikasleek jarri zuten giroagatik, elkarri bibaka eta txaloka, diplomak jaso ahala. Baita Elai abesbatzak abestutako kantuengatik. Nik, berriz, etorkizunaz hitz egin nien, gure belaunaldiak garai batean amestutako etorkizunaz eta eurek landu behar dutena hemendik aurrera. Bukatzeko, Antonio Machado maisu eta poeta andaluziarraren poema zati bat erabili nuen —Caminante, no hay camino…—, eta berau irakurtzen, hunkitu, eta ia ezin amaituta geratu nintzen. Nahi duenak leitu han irakurritako hitzak, klik egin dezala PDF honetan. Etorkizunarekinbueltaka (Argazkia: Yera Sanchez)

Kategoriak MU | Etiketak , , , , , , | Utzi iruzkina

Estepan Plazaola

Data: 2013(e)ko ekainaren 13a Egilea: Joxe Aranzabal

Hamahiru urte eginda Goienako lehendakari moduan, Estepan Plazaolak utzi egin du kargua. Txapela kentzeko modukoa izan da Estepanen lana. Goiena asmo bat zenetik, jo eta ke aritu zen lanean, Debagoieneko herri komunikabideek elkartu eta proiektu bateratua atera zezaten. Eta baita lortu ere. Hasieran Mikel Irizarrekin orpoz orpo lanean, eta gero Iñaxio Arregi eta Iban Arantzabalekin.

Gogoan ditut hasierako bilera haiek ostiral arratsaldetan Bergarako kultura etxean, zelan, behin baino gehiagotan, Estepan agertu zen bertan bere semetxoarekin. Eta, inoiz, semetxoak aingeruen pare egin zuela lo bilera gelan, besteok eztabaidatzen genuen bitartean gure hedabideen etorkizunaz. Estepanek oso garbi zituen gauzak, egin nahi zituen telebista bat eta egunkari bat bailararako, eta, azken honen inguruan, datu eta zenbaki piloa ekartzen zituen bileretara. Gizon hark nezakezina ematen zuen.

Hamahiru urtean denetik pasatu du Estepanek, eta gorabeherak ere izan ditu osasunarekin, baina Udalatxeko harria baino gogorragoa izanda, aurrera egin du beti. Gozoa da, gainera, Estepan, eta lagun ona. Besarkada handi bat, eta zorterik onena aurrerantzean, Estepan, onena merezi duzu-eta!

Kategoriak Hedabideak | Etiketak , , , , | Iruzkin 1

Azeri gorria

Data: 2013(e)ko ekainaren 12a Egilea: Joxe Aranzabal

Jakinmina nuen Santiago Carrilloren inguruan gehiago jakiteko, eta horregatik erosi nuen Paul Preston historialari ingelesaren azken liburua, El zorro rojo. La Vida de Santiago Carrillo. Erosi eta irakurri.

Liburua orekatua iruditu zait, oso ondo dokumentatua. Berau irakurrita, Carrillo agertzen da aparatuko gizon moduan, helburu bakarrarekin: partiduan agintea lortzea. Eta behin lortuta, eginahalak eta bi egingo zituen bertan irauteko, horretarako metodo estalinistarik gogorrenak erabilita. Bidean, hildakoak utzi, aita arbuiatu eta lagunik minenak traizionatu zituen. Hala ere, Paul Prestonek aitortzen dio trantsizioan Carrillok izan zuen rol inportantea. Baita 1981eko otsailaren 23an Espainiako Parlamentuan izan zuen jarrera ausarta golpisten aurrean.

Politikari gehienek bezala, bere azken aldian lider komunista behin eta berriro saiatu zen bere historia edertu eta leuntzen, baita egindakoak justifikatu eta aldatzen ere. Liburua gustura irakurri dut, baina Carrillo ez zait bat ere eredugarria egin.

Kategoriak Liburuak | Etiketak , , , , | Utzi iruzkina

Dalton Trumbo

Data: 2013(e)ko ekainaren 11a Egilea: Joxe Aranzabal

Film bakarra zuzendu zuen Dalton Trumbo handiak, Johnny Got His Gun, baina film bikain askotan utzi zuen bere arrastoa, gidoilari moduan: Exodus, Spartacus, Papillon, Kitty Foyle, The Last Sunset, etab. Izan ere, 50. eta 60. hamarraldietan gidoilari punta-puntakoa izan zen Hollywooden, onenetakoa. Baina Joseph McCarthy senatariak komunistatzat seinalatu zuen, eta, ondorioz, espetxea eta deserria bizi izan zituen.

Peter Askind zine zuzendariak dokumental bat egin zuen 2007an, Trumbo, Christopher Trumbo haren semearen gidoiarekin, eta bertan Hollywoodeko hainbat izarrek ahotsa jarri zieten Dalton Trumbok idatzitako gutunei: Michael Douglas, Dustin Hoffman, Donald Sutherland, Liam Neeson, Paul Giamatti edo Josh Lucas.

Egun hauetan askotan pentsatu dut Dalton Trumborengan, euskaratzen ibili naiz-eta Johnny Got His Gun, gure gaztaroan Johnny cogió su fusil izenarekin ikusi genuen film gogor bezain zintzoa. Bertan gerraren zentzugabea salatzen da, baita berau babesten duten estamentuak, bereziki armadak, gobernuak eta elizak. Film hunkigarria da, edozelan ere, eta merezi du ikustea, nahiz eta urteak joan diren egin zenetik.

Haria

Egun bat falta dela I. Mundu Gerra amaitzeko, suziri batek Joe soldadu estatubatuarra jo du. Leherketak elbarri utzi du Joe, hanka, beso, begi, belarri, aho eta sudurrik gabe. Ospitalean dagoela, gai da pentsatzeko, baina arazoak ditu bereizteko errealitatea eta ametsak. Halako batean, modu bat asmatuko du bere zaintzaileekin komunikatzeko.

Ikusi nahi duenak filma jatorrizko bertsioan euskarazko azpitituluekin, jo dezala Azpitituluak.com webgunera, hantxe dago-eta erreferentzia.

Kategoriak Zinea | Etiketak , , , , | 2 iruzkin

Probintziakeriak futbolean

Data: 2013(e)ko ekainaren 10a Egilea: Joxe Aranzabal

Larunbatean jakin nuen Errealak entrenatzaile berria duela, Jagoba Arrasate. Ez nuenez ezagutzen —eta nire jaioterriaren izena ere badaramanez—, arretaz entzun nuen haren prentsaurrekoa, hura apur bat hobeto ezagutze aldera. Dena normal zihoan, harik eta, kazetari baten galderari erantzunez, entrenatzaileari entzun nion arte bere burua justifikatzen, bizkaitarra izanda ere, aspalditik duela Errealaren karneta, eta ez dela, inola ere, susmagarria.

Lotsagarria iruditzen zait zenbait hedabidek noraino daramaten probintziakeria, ale gehiago saltzeko. Gure artean kirol globalizaturik baldin badago futbola da, eta hor bai jokalariak (Athleticen salbu) eta baita entrenatzaileak ere edonongoak izan daitezke. Eta inori ez zaio galdetzen ea bere jatorria oztopo izan daitekeen talde bat zuzentzeko, salbu eta bizkaitarrei Donostian eta gipuzkoarrei Bilbon. Hiriburu bietan oraingoz gehien saltzen diren egunkariek badute zerikusi handia jarrera horrekin.

Kategoriak Kirola | Etiketak , , , , , | Iruzkin 1