Ostia galanta, bai, atzo iluntzean hartu nuena etxeko eskilarak jaisten. Mirenen atzetik nindoan, esku bietan zabor poltsa banarekin, ahaleginak egiten etxeko giltzak zorroan sartzeko. Ezin hainbeste gauzarekin, antza, eta, halako batean, giltzak jausi, eta ni haien atzetik.
Zartako izugarria sentitu nuen mokorraren ezker aldean, atzean. Arnas barik geratu nintzen, pentsatuta, gainera, hezur bat apurtu nuela. Miren iritsi eta segapotoa joka hastea, dena bat. Jaiki nintzen, hala ere, eta oinez hasi, Lazaro baten antzera.
Oheratu aurretik, supositorio bat Voltarem hartu nuen, hanturen aurkako bat, eta, horri esker, apur bat hobeto jaiki naiz gaur.