Orain zazpi urte ezin izan nintzen joan Donostiara, artean ohean nengoen-eta, kimioaren ondorioak pairatzen. Atzo, berriz, Bilbon izan nintzen, ondo jantzita, hori bai: lau elastiko termiko, jertse lodi bat eta anorak potoloa, txanoa eta eskularruak. Lineako autobusa hartu genuen hara egiteko.
Hasi aurretik, menda poleo beroa hartu Aita Donostia plaza inguruan, eta hara joan ginen. Hotz egiten zuen, baina giro ona. Berehala hasi ginen aurpegi ezagunak ikusten: Joserra Etxebarria adierazpenak egiten ingelesez telebista bati, Asier Irizar lankidea, Itziar Irizar ikaslea Mexikotik ailegatu berria, bere ahizpa Ihintza, HUHEZIko beste zenbait ikasle, Xabier Elorza HABEkoa, Jesus Garmendia aspaldiko adiskidea… Berbaldi bat honekin, hitz batzuk harekin, noizbehinka gelditu, txaloak jo… Gu atze aldean gindoazen, eta Zabalburura iritsi orduko, aurrekoan udaletxean ziren.
Bukaeran, Lazkaoko aspaldiko lagunak agurtuta, Alejandro eta Itziarrekin alkartu ginen, eta haiekin joan ginen taberna batera, zerbait beroa hartzera. Handik pauso bizian, Termibusera. San Mamesetik jende irteten. “Athletic, Athletic…!”, entzuten zen kanpotik. Autobusaren zain ginela, jakin genuen, lekeitiar athletic zale batek esanda, Athleticek 2-0 irabazi ziola Osasunari, eta Barçak ere 1-2 irabazi zuela Munduko Kopan. Oraingoan, zutik egin genuen Durango arterainoko bidea. Barruan, bero itzela, giza beroa. Jende gehiena, manifestazioan eta San Mamesen izandakoa. Denak pozik.
Elorrion, izotza. Pinto tabernara joan ginen, egunak amaiera ona merezi zuen-eta. Mahai gainean, entsalada, arrautzak pernilarekin eta gazta irasagarrarekin. Edateko, ura eta ardoa, Ostatu. Handik, zuzenean etxera.
Postdata: Orain urtebete luze Mondragoen izan nintzenean Isaias Carrasco hil berriaren omenaldian, orduan euskaradun jendea sentitu nuen faltan Arrasateko plazan. Atzo, berriz, erdaldun jendea sentitu nuen falta zela Bilboko kaleetan. Hemen transbersalitaterik ez da inon ikusten.
