Twitter-en inguruko datuak zotina kentzeko
modukoak dira. Joan den asteazkenean Biz Stone sortzailetariko batek
Chirp bileran adierazi zuenez, gaur egun Twitter-ek ditu 105.779710
erabiltzaile izena emandakoak, eta egunean 300.000 gehiago gehitzen
zaizkio. Horietatik, %60 AEBetatik kanpokoak dira.
Joseph
Tartakoff kazetariaren iritziz, horrek esan nahi du Twitter-en
hazkundea urtean %1.500ekoa dela.
Ramon anaia inoiz egon barik zegoen irrati batean, joan den larunbatean Radio Euskadin izan zen arte, Mas que palabras irratsaioan. Hala ere, trankil ikusi nuen. Goiz iritsi ginen EITBren eraikinera, eta aprobetxatu egin genuen bertako erredakzioa ikusteko. Ramon harrituta geratu zen, hain da-eta handia.
Han geundela, atentzioa eman zidan Javier Vizcaino eta Edurne Mendia hain bakarrik ikusteak. Entzule gisa, irudipena dut MQP saioak bizitasun handia duela, bertan gauza asko eta interesgarriak gertatzen direlako. Hara iritsita, berriz, eurak biak ikusi genituen bakarrik, eta oso kontzentratuta lanean. Guztiarekin ere, harrera beroa egin ziguten, eta guk eskertu.
Elkarrizketa ondo joan zen, eta anaia biok gustura bueltatu ginen etxera, pozik aukera izan genuelako Ramonen proiektua azaltzeko, gaingiroki bada ere. Nahi izate aldera, elkarrizketa orduan entzun ez zenutenok orain duzue parada berau entzuteko. Hamar minutukoa da.
euskaltube.com audioak | Izenburua: Ramon MQP irratsaioan | Erabiltzailea: joxearanzabal
“Ez daukat iPadik”, dio Mathew
Ingram kazetariak, “baina bideo hau ikusita, non ikusten baita Alizia
Lurralde Miresgarrian izeneko aplikazioa, sekulako gogoa eman dit
arineketan dendara joan eta bat erosteko”. Niri, ez horrenbeste, baia
ia-ia.
Liburu guztiekin ezin izango da horrela jokatu; asko,
gainera, hobeto irakurtzen dira isilean, baina liburu honek tilin egingo
die haur askori, hain da-eta erakargarria. Liburu interaktiboaren
adibide ona da, Atomic Antelope enpresak propio egina iPadentzat.
Bertsio honek 8,99 dolar balio du, baina badago beste bertsio bat,
doakoa eta arinagoa.
Zer iruditzen? Hau ote liburu elektronikoen
etorkizuna? Emango ote digu inoiz Pamiela argitaletxeak Alizia liburuaren
euskarazko bertsioa iPaderako egokituta?
Aste Santuan liburu bat irakurri dut, ona bezain kezkagarria, El adversario, Emmanuele Carrere idazle frantsesak idatzia, eta bizitza errealean oinarritua. 1993ko urtarrilaren 1ean, gizon batek bere emaztea, seme-alabak eta gurasoak hil zituen. Orobat, saiatu zen bere burua hiltzen, baina lortu ez. Hemezortzi urte zeramatzan gezurra esaten, ez baitzen mediku, ez baitzebilen Munduko Osasun Erakundean, berak zioen moduan, ez baitzeukan dirurik, bere bizitza mailak adieraz zezakeen bezala.
Gezurra da liburuaren gaia, eta irakurlea deseroso sentitzen da, ni behintzat bai, bertan Carrerek ezin trebeago aztertzen baitu zelako mekanismoak ditugun gezurrak asmatzeko, gezur zuriak edo gezur larriak, askotan batak bestera eramaten baitu. Ahal baduzue, irakurri, merezi du-eta.
Ekainaren 25ean, San Joan biharamuna, egure anaia Ramonek arte ekitaldi bat egingo du Bergaran, Munibe plazan, eta bertan uztartuko ditu pintura, musika, dantza eta irakurketa. Ekitaldiak izena du “Gau magikoak Munibeko plazan”, eta berorren berri zabaltze aldera, estrategia bat antolatu dugu Interneterako.
Ez da erraza horrelako ekitaldi bat antolatzea, eta are gutxiago krisi garaian. Horregatik, Ramonek galdera egin zidan, zer aukera zegoen Internet erabiltzeko ekitaldiari laguntze aldera. Bien arteko elkarrizketak berehala argitu zuen bidea: bloga erabiliko zuen komunikazioaren ardatz, performance horren berri emateko, bi blog zehatzago esanda: bat euskaraz, Gau magikoak Munibeko plazan, eta gaztelaniaz bestea, Noches mágicas en la plaza Munibe, biak WordPress plataforman sortuak, bakoitza bere hartzaileekin.
Horrezaz gain, aintzat hartuta ekitaldian hainbat baliabide erabiliko direla (pintura, musika, dantza, irakurketa…), kontu bana sortuko ditu haiek kudeatzeko, zerbitzu hauetan:
Argi dago, beraz, Web 2.0 erremintak erabiliko ditugula ekitaldiaren berri zabaltzeko. Horrek aukera emango digu jendearen feedbacka jasotzeko, eta lagundu egingo dio Ramoni bere nortasun digitala garatzen. Lan horretan ni izango nau bidelagun eta webmaster, bera lan artistikoan eta ekitaldiaren antolakuntzan zentratuko den bitartean. Biontzat esperimentu interesgarria izango da.
Gau magikoak
“Gau magikoak Munibeko plazan” oinarrituko da Jean Sibelius musikari finlandiarraren Tuonelako zisnea obran. Bertan zisnea, lamia eta heriotza izango dira kontakizuneko elementuak, ahaztu barik aurora boreala. Berau irudikatzeko, Ramonek kolore biziko margoak erabiliko ditu, indartsuak. Horrekin batera, Musiraka dantza taldeak, Osintxukoa bera, prestatzen dihardu koreografia ekitaldirako.
Ramon Aranzabal
Mondragoen jaio zen 1950ean, eta Bergaran bizi da emaztea eta alabarekin. Fagorren egin zuen lan, harik eta, 2008an, erretiroa hartu zuen arte.
Hala ere, 1995ean hasi zen pintatzen, horixe da-eta bere benetako zaletasuna. Pintura abstraktua egiten du, hasieran pastela erabilita, eta akrilikoa oraingo proiektu honetarako. Gogoak horixe eskatzen dio, baina baita oihalen tamainak ere, oraingoan koadro handiak egiten ari baita. (Argazkia: Josetxo Arantzabal, Goienkaria)
Joan den ostegunean Bilbon izan ginen, Arte Ederretako Museoan. Hogeita hamabost bat urte izango ziren azkenengoz han izan nintzela. Horregatik, bezperan, Begoña arrebak proposatu zidanean hara joatea, baietz esan nion, zalantza barik.
Elorrion autobusa hartu, eta hara joan ginen Begoña, Jabier koinatua eta hirurok. Lehendabizi Alberto Schommer argazkilariaren atzera begirakoa ikusi genuen, ederra. Ondoren, gainerakoa. Gustura itzuli nintzen, harrituta Flandesko pintoreen ugaritasunaz, Iturrinoren koloreez eta euskal artisten lanez.
Nire oroimenean oso atzenduta nituen zenbait oroitzapen, zelan Henao kalean bizi ginela ikasle-pisu batean, noizbehinka museoko lorategira joaten nintzen Triunfo edo beste zerbait irakurtzera, eta zelan kanpoko urmaelaren erdian zegoen estatuak soinekoa zuen jantzita, frankismoak lotsagabea irizten baitzion original biluztuari, gaur egun zorionez berriro erakusten den estatuari.
Time aldizkariaren azken alean Lev
Grossmanek artikulu interesgarria idatzi du iPadi buruz. Bertan,
goraipatu egiten du Applen arbel digitala, baina honela bukatzen du:
Bukatu dira Aste Santuko oporren lehen zatia. Atzean utzi dugu Benidorm zaratatsua. Hala ere, zurrunbiloaren erdian leku bat aurkitu dut, lasaia: Grannies Tea House, te etxe bat portuaren ondoan, San Bizente kaleko 8an, non Paulinek agintzen duen, emakume ingeles bat, hogeita hamar urte baino gehiago daramana Espainian.
Bertan te mota asko eta pastelak aurki daitezke, giro abegikor eta lasaian. Baita kafea ere. Nik tea eta sagar pastela probatu nituen, benetan gozoak. Inoiz hara bazoazte, eta bakearen premian bazaudete, egiozue bisita. Ez zarete damutuko.
tagzaniapaste
Grannies Tea House, Benidorm map
Benidormen gaudenez gero, egunero etortzen naiz
bertako udal liburutegira. Oso ondo dago, eta jende asko bertaratzen da:
batzuk irakurtzera, besteak ikastera eta, ez gutxi, nabigatzera bertako
ordenagailuetan.
Hemen bi modutan nabiga daiteke: bazkide izanez
gero, bertako ordenagailuetan, ordu erdiz. Goizetan, behintzat, hartuta
egoten dira ordenagailu horiek, konexio ona baitute, Ethernet bidezkoa.
Gu bezalakook, aldiz, beste aukera bat dugu: nork bere ordenagailua
ekarri eta bertako wi-fia baliatzea. Nik horixe egiten dut, beste askok
bezala. Senideak hondartzara doazen bitartean, hemen egiten ditut
bizpahiru ordu, posta erantzuten, nabigatzen, irakurtzen, etab.
Atzo iritsi ginen Benidormera. Goizeko 08:15etan autobusa hartu Bilbon, eta arratsaldeko 18:30ean iritsi ginen hona. Bidaia luzea izan zen, baina erosoa. Nik, behintzat, aprobetxatu nuen astindu ona emateko Enrique Dans-en azken liburuari.
