Estatu propioaren alde, Katalunian

Data: 2010(e)ko abenduaren 31a Egilea: Joxe Aranzabal

Ferran Mascarell Kultura sailburua izan zen PSCren gobernuan eta Kultura sailburua da, berriro, oraingoan Artur Masen gobernuan, Katalunian alegia. Gaur elkarrizketa egin dio La Vanguardia egunkariak, eta esaldi hau bota du sailburu izendatu berriak:

  • Nos conviene un Estado propio y eficiente. Podemos compartirlo con Europa y también con España siempre que resulte eficiente y, por supuesto, de igual a igual. El Estado español no es eficiente para el resto de España y menos para Catalunya.

Hitz horiek irakurrita, Blanca Urgell etorri zait gogora, Eusko Jaurlaritzako Kultura sailburua.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Hotel beltzak, dirua zuritzeko

Data: 2010(e)ko abenduaren 29a Egilea: Joxe Aranzabal

Un traidor como los nuestros bere azken eleberrian, John Le Carré idazleak azaltzen du, besteak beste, zenbait lekutan zelan erabiltzen diren hotelak dirua zuritzeko. “Hotel beltzak” deritze egileak. Horrela kontatzen du, euskarara ekarrita:

  • Begira, Billy. Erosten duzu lur sail bat primerakoa, jeneralean itsaso bazterrean. Ordaintzen duzu eskura, eraikitzen duzu hotelgune bat bost izarrekoa. Agian bat baino gehiago. Dena eskura. Eta gehitzen dizkiozu berrogeita hamar bat bungalow, lekua geratuz gero. Eramaten dituzu altzaririk onenak, mahai tresneria, portzelana, arropa zuria. Hortik aurrera, hotelak eta bungalowak beteta daude. Nahiz eta bertan inork ez duen ostaturik hartzen, ulertzen? Bidaia agentzia batek deitzen badu: sentitzen dugu, dena erreserbatuta dago. Hilean behin, agertzen da bankuan furgoi bat segurtasun konpainia batekoa, eta hustu egiten du jasotako diru guztia, bai geletan eta baita bungalowetan ostatu hartutakoena, jatetxeetan, kasinoetan, gau klubetan eta tabernetan. Urte pare baten buruan, hotelguneak saltzeko gertu daude, txosten komertzial bikaina dutela. (200. or)

Horrelako zenbat ez ote dira egongo Espainiako kostaldean? Eta hotelak dioenak, urbanizazioak edo jatetxeak dio.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Le Carré eta Assange

Data: 2010(e)ko abenduaren 28a Egilea: Joxe Aranzabal

Irakurri berri dut John Le Carré idazlearen azken eleberria, Un traidor como los nuestros, eta izugarri gustatu zait. Seguruenik, lehenago ere idatzi dut, baina berriro esango dut: niretzat Le Carré da gure gizartearen trapu zikinak hobetoen kontatzen dituen idazleetako bat.

Estilo lasaia du, badirudi bere lanetan ezer ez dela gertatzen, baina ez da horrela: bere eleberrietan gauza asko kontatzen dira, jeneralean hedabide handietan-eta azaltzen ez direnak, baina horrek ez die sinesgarritasunik kentzen. Kontrara.

Azken aldian, Wikileaksek kaleratutako dokumentuak irakurri bitartean, sarri gogoratu naiz John Le Carrérekin, berak askotan kontatu izan baititu antzeko kontuak, era nobelatuan, jakina. Eta azken eleberri hau irakurri bitartean Julian Assengerekin gogoratu naiz, batak zein besteak begi-bistan utzi dizkigute mundu guztiko politikarien hipokrisia eta azpijokoak.

Un traidor como los nuestros oso ondo idatzita dago eta biziki da interesgarria ulertzeko zelan uztartzen diren gaizkileria eta gobernuak, eta zelan egiten duten lan gizartearen estoldek. Berau irakurtzen ordu gozoak igaro ditut. Horra liburuaren lehen kapitulua.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Ramon Ugalde hil da

Data: 2010(e)ko abenduaren 21a Egilea: Joxe Aranzabal

2003ko uztail-abuztuetan hiru euskaldun geunden Valdecillako Ospitalean, Santanderren, hezur-muinaren transplantea egiteko: Ramon Ugalde, Carlos Atutxa eta hirurok. Han ezagutu genuen elkar, eta harrezkero, harremanetan izan gara. Urtean behin, gutxienez, telefonoz hitz egiten genuen Gabon gauean.

Atzo, berriz, telefonoz deitu zidaten, esateko larunbatean Ramon hil egin zela. Zur eta lur geratu nintzen. Carlos ere, halaxe, berri txarra eman nionean. Arratsaldean, Usurbilen izan ginen, hileta elizkizunean. Edurne besarkatu, alarguna, eta etxera bidean jarri ginen, hausnarrean bezala, Ramonen heriotza irentsi ezinik.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Protagonismo nekagarria

Data: 2010(e)ko abenduaren 20a Egilea: Joxe Aranzabal

Jimmy Walesen eskaria
Hilabete izango da, hor nonbait, Wikipedia irekitzen dudan bakoitzean —berdin euskaraz, gaztelaniaz nahiz ingelesez— goiburuan Jimmy Wales Wikipediako fundatzailearen mezu bat agertzen dela, argazki eta guzti. Bertan klik eginez gero, Walesen gutun labur bat agertzen da, erabiltzaileok animatzen dirua eman diezaiogun Wikipediari, honek ez baitu publizitaterik onartzen bere orrietan.

Gutuna ondo idatzita dago, eta bat nator bere planteamenduarekin. Aldiz, nekatzen hasita nago Jimmy Walesen protagonismoarekin. Uste dut horrelako eskariak egitea bidezkoa dela, baina iruditzen zait egin daitezkeela beste modu batean, hainbeste zentratu barik sortzailearen irudian.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , | 9 iruzkin

Blake Edwards

Data: 2010(e)ko abenduaren 17a Egilea: Joxe Aranzabal

Blake Edwards hil da, The Party film mitikoaren zuzendaria. Guk ikusi genuenean, orain urte dezente, El guateque izenarekin ikusi genuen. A zelako barreak egin genituen orduan, nik eta neure ingurukoek, ia-ia txiza egiteraino…

Geroago, zelan ez, Pantera arrosa
etorri zen, eta hor atentzioa eman zidaten musikak eta filmaren
atarikoak, alegia, bertan parte hartzen zutenen izen-deiturak azaltzen
zituen atalak.

Aspaldi ez nuen haren berri, atzo arte, jakin nuenean zinegile amerikarra hil dela. Ez dugu erraz ahaztuko.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Olentzero

Data: 2010(e)ko abenduaren 14a Egilea: Joxe Aranzabal

Ikusi duzue EITBk Olentzerori eskainitako bideoa? Nik bai, eta gustatu zait: musika polita, eta ondo uztartutako estiloak. Eskerrik asko Yera Sanchez lankideari gomendioagatik.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | 2 iruzkin

Gora Abel Barriola!

Data: 2010(e)ko abenduaren 13a Egilea: Joxe Aranzabal

Atzo galdu egin zuen lau t’erdiko finala, baina niri Abel Barriola gustatzen zait, zer egingo diogu bada! Iruditzen zait kirolari aparta dela: dotorea, gogorra, ikusgarria, ausarta… eta euskaldun petoa. Erraz identifikatzen naiz berarekin.

Horregatik, atzo bereziki eman zidan pena galdu zuenean, ez berari bestekoa hala ere —ezin izan zuen elkarrizketa amaitu telebistaren aurrean—, bai bainekien urte eta erdi oso gogorrak bizi izandakoa zela, min hartuta infernutik irten ezinik, eta hori gaindituta, lau t’terdiko finalean plantatu zelako, onenen pare.

Ez etsi, Abel, motibo asko dituzu-eta harro egoteko. Pilotari handia zara, eta txapeldun handiagoa. Biba zu!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Mourinho vs Guardiola

Data: 2010(e)ko abenduaren 10a Egilea: Joxe Aranzabal

Bi entrenatzaile, bi lider, bi estilo. Bien gainean gehiago jakin guran, egun hauetan Mourinho versus Guardiola liburua irakurri dut, gustura irakurri ere, argia eta entretenigarria egin zaidalako.

Lidergoaren ikuspegitik idatzita dago liburu hau, eta horregatik egin zait interesgarri, aspalditik nuen-eta irudipena gaur egungo entrenatzaileak futbol zale handi baino dezente gehiago izan behar direla, aurrera egin nahi badute: liderrak.

Entrenatzaileak eta teknologia berriak
Atentzioa eman dit egileek zelan alderatzen dituzten bi entrenatzaile handi hauek teknologia berrien esparruarekin:

  • Futbolaren eremuan, Pep Guardiola izango litzateke Googlen tankerakoa (hurbila da, entzun egiten du, konektatu eta erabaki); Jose Mourinhok, aldiz, Apple dakar gogora (diseinua, sinpletasuna, desafioa, Jobs-en erako kontrola). Bi eredu arrakastatsu, aro berri baterako. (34. or.)

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Txokolate beltzaren laudorioa

Data: 2010(e)ko abenduaren 7a Egilea: Joxe Aranzabal

Azken urteotako aurkikuntzarik gozoenetakoa da niretzat txokolate beltza. Arratsaldero, lanetik bueltatzen naizenean, bi xerra ogi eta bi ontza txokolate hartzen ditut, baso bat urarekin, sofan jarri, jeneralean telebistaren aurrean, eta patxadaz jaten dut. Atsegin handia hartzen dut hori egiten, ohartzen bainaiz txokolateak txute moduko bat ematen didala, premiazkoa egunaren ordu horietan, nekatuta iristen naiz-eta etxera.

Gezurra dirudi, zeren urte luzeetan apenas jan dudan txokolaterik, mutikoa nintzela Aretxabaletako dentista batek esan zidanetik txokolaterik ez jateko, haginak oso ahulak nituelako. Eta zelan beldur ikaragarria nien dentistei, bada urteetan egon nintzen txokolaterik probatu barik.

Gaur egun, ostera, delicatessen moduko bat da txokolate beltza, %70koa, Eroski markakoa. Mingots puntu bat dauka, oso erakargarria. Probatu, eta esango didazue.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 4 iruzkin