Linfoma baten historia

Igande iluntzean Fatimak deitu zidan, arreba gazteak, eta esan zidan El Mundo egunkariak zekarrela blogari baten kasua, Bartzelonakoa, eta Ivan Noblek bezala, mutil horrek bere gaixotasunaren berri kontatzen zuela bere blogean. Atzo goizean, berriz, Gari Araolazak bidali zidan antzeko mezua. Ordenagailura joan, eta sartu egin nintzen Fatimak emandako helbidean, La historia de un linfoma, eta hor aurkitu nuen Eduardo Garcíaren historia, Bartzelonako produktu ingeniari baten kontakizuna. Eduardok 36 urte ditu, eta bere blogean kontatzen du nola aurkitu zioten Hodgkin linfoma bat, eta handik aurrerako tratamendua.

Bloga bitxi samarra egin zitzaidan, eta nabigazio sistema berezia du artikulutik artikulura joateko. Egunkari moduan idatzita dago, nahiz eta ez zuen egunero idatzi. Tonua, berriz, ezaguna egin zitzaidan, argi erakusten baitu horrelako egoeretan bizi izaten diren gorabeherak.

Gaixotu zenetik bi urte igarota, Eduardo García hasi da maratoi erdiak egiten, eta, berak dioenez, ondo dabil. Poztu egin naiz hori irakurrita. Horrek, gainera, ematen dit itxaropen apur bat nik ere maratoi erdirik ez, baina Arrasate-Oñati gutxienez, inoiz egingo dudala berriro.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

Galde-eskeak

Joan den astean sei galdera jaso nituen Berria egunkaritik, egunean bat, eta nik txintxo-txintxo erantzun Galde-eskeak atalean argitaratzeko. Berriaren edizio elektronikoan ezin zirenez ikusi, hona dakartzat, sarean ere ager daitezen.

Medikuak esan dit minbizia dudala kronika osatuta, hasierara jo eta zer pentsatzen duzu orain orduan idatzitakoaz? (Iñaki Galparsoso)

Asmatu egin nuela erabaki nuenean idaztea nire gaixotasunaren gainean. Nik asko irabazi dut erabaki horri esker. Izan ere, idazteak lagundu zidan hasierako mamuak menderatzen. Baita pentsamenduak antolatzen eta lagunak egiten ere. Jendea konturatu zen bihotzetik hitz egiten nuela, eta askok halaxe erantzun. Elkartasuna oparitu zidaten, babesa eta maitasuna.

Horrez gain, somatzen hasia naiz zenbait jenderi oso lagungarri izan zaiola nire liburua, eta horri esker orain lehen baino indartsuago egingo diotela aurre minbiziak eragindako minari.

Beraz, atzera egiteko aukera izango banu, berriro erabakiko nuke nire gaixotasunaren gorabeherak partekatzea irakurleekin. (2005.04.05)

Zer suposatu dizu Internet zure egoera pertsonalaren lekuko bihurtzeak? (Ane Garmendia)

Nire kasuan, Internet izan da baliabide bat jende askorengana iristeko. Internetek, eta zehazkiago esanda Sustatu.com-ek, aukera eman dit jendearekin elkarrizketa sortzeko, minbiziaren inguruan hitz egiteko.

Elkarrizketa horretan, biluzik agertu nintzen askoren aurrean, baina Internetek ez ninduen biluztu, minbiziak baizik. Beraz, erabaki nuen agertzea gaixotasunak utzi ninduen moduan, ezer ezkutatu barik. Trukean, berriz, jendeak animoa eman dit, indarra aurrera egiteko.

Gaixotasunak etxean nindukala, bestalde, Internet izan da leiho bat irekita mundura, eta horri esker harremanetan izan naiz jende askorekin. Beraz, plaza eta leiho izan da niretzat Internet, sendaleku eta atsedentoki. (2005.04.06)

Minbiziari aurre egin eta onik atera ondoren, nola begiratzen diozu bizitzari? (Monika Etxaide)

Bizitzari begiratzen diot opari bat bailitzan, gaixotu nintzenetik eman zaidan bigarren aukera bat bezala. Eta berriro sumatzen dudanean Herio dantzan nire inguruan (halaxe sumatu nuen lehen aldiz ospitaleratu nindutenean, eta ikaratu egin nintzen), aurpegira begiratuko diot, lasai, onartua baitut nire egunak gutxi izan daitezkeela.

Baina ordu hori iritsi bitartean ahaleginduko naiz bizitza gozatzen eta aprobetxatzen, opari ederregia baita ez aprobetxatzeko. Familia eta lagun zoragarriak ditut, maite ditut oso, eta beraiek ematen didate indarra aurrera egiteko. Eta, noski, prest nago berriro gaixotzen banaiz ostera ere borroka egiteko, batak ez du-eta kentzen bestea. (2005.04.07)

Zein irakaspen nagusi atera duzu igaro duzun ataka larri horretatik? (Argi Goikolea)

Ikasi dut ona dela Heriori begietara begiratzea. Ikasi dut, halaber, bizitzak merezi duela, lotura asko ditugula hemen, zein baino zein ederragoak. Ikasi dut denok dugula kemena egoera zailei aurre egiteko, baina asmatu egin behar dugula barne indar hori bilatzen eta erabiltzen. Ikasi dut, orobat, ona dela partekatzea besteekin gaixotasunaren gorabeherak, pozak eta penak. Ikasi dut familia eta lagunak helduleku paregabeak direla ataka gaiztoetatik irteteko. Ikasi dut, azkenik, egoera txar guztiek dutela alde positibo bat, eta merezi duela alde horiek indartzea.

Hainbat gauza ikasi dut, eta, zorionez, ikasten ari naiz oraindik ere. (2005.04.08)

Munduan gero eta hedatuago dago Blogaren kultura, eta kazetari asko ere hasi dira horretan, baita euskaldunon artean ere. Kazetaritzan aldaketa ekarriko al du Blogaren kulturak? (Tomas Errasti)

Uste dut baietz, zeren blogak hautsi egiten du kazetaritzaren inguruko monopolioa, eta blogari guztiok bihurtzen gaitu berriemaile, kazetari eta iritziemaile. Eta horrek sakon eragin lezake nola ulertzen dugun komunikazioa.

Donostiako azken Zinemaldian, hantxe izan ziren zenbait blogari, kazetaritza lanak egiten. Baita Ibarretxe plana onartu zen egunean, Eusko Legebiltzarrean. Politikariak ere igo egin dira gurdi horretara.

Blogintza hasi baino ez da egin, baina dagoeneko hasi da hedatzen eta indartzen: moblogak (blogak sakelako telefonoen bidez eginak), edo podcastinak (soinu grabazioak blogean txertatuak) dira horren adibide. Hiritarrok aprobetxatu egin behar aukera hau. (2005.04.09)

Arrasate inguruko proiektu mediatikoaren bultzatzaile izanda, kazetaritza lanaren falta sumatzen duzu? (Oihana Artazkoz)

Ez. Arrasaten nenbilenean intentsitate handiz egiten nuen lan, erlojuaren kontra. Orain, berriz, modu lasaiagoan lantzen dut kazetaritza, besteak beste, tartekatzen dudalako beste lan mota batzuekin.

Komunikazioaz arduratzen naiz Mondragon Unibertsitatearen Humanitate Fakultatean, kanpo eta barne komunikazioa lantzen ditut han. Gainera, talde batean nabil, Humanitateak eta Komunikazioa ikasketak prestatzen. Eta nire denbora librean, blog bat daukat, Faroa, eta hor ia egunero idazten dut zerbait

Beraz, kazetaritzan dihardut, baina beste modu batean. (2005.04.10)

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Historiografia neofrankista

Aurreko batean irakurri nion Julio Llamazares idazle espainiarrari, ez zitzaizkiola bat ere gustatzen Pio Moa eta César Vidal bezalako sasi-historiagileak. Jakin-minez geratu nintzen, nortzuk ote sasikoak. Atzo, berriz, Eroskin izan nintzen, Abadiñon, eta haien liburu mordoa ikusi nituen erakusgai, salduenen artean. Eta gaur goizean, Paul Preston historiagile britainiarrari entzun diot elkarrizketa batean, eta haien berri eman digu, Radio Euskadin.

Antza denez, “Pío Moa”:http://www.esferalibros.com/autores/autordetalle.html?autorID=86 Grapon ibili zen sasoi batean, eta harrezkero habia gozoa aurkitu du Libertad Digital agerkari neofaxistan, “Jiménez Losantosen”:http://www.libertaddigital.com/opiniones/opi_desa_24241.html altzoan, hori ere garai batean ORT hipergorrian ibilia.

“César Vidal”:http://tinyurl.com/4vjnz ere sarri agertzen da bai Libertad Digitalean bai COPE irratian, bietan Jiménez Losantosen magalean, eta, itxura guztien arabera, Espainiako Gotzaitegiaren bedeinkazioarekin, erakunde horrena baita irrati kate hori.

Prestonen esanetan, bi idazle horiek txurroak bezala ari dira ateratzen liburuak. Kalitate eskasekoak omen, baina arrakasta handia dute, idazkera eta tonu entretenigarriari esker. Historiagile frankistek bere garaian idatzitakoak eguneratu, besterik ez omen dute egiten. Batak zein besteak, gainera, diote konspirazio bat dagoela franskismoaren kontrako historiagile guztien artean, Gerra Zibilaren inguruko historia desitxuratzeko.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Karapaixoa

Atzo karapaixoa jan genuen afaltzeko. Mirenek eta Ainhoak esku artean duten hori da karapaixoa: baserriko ogi bat, txorizo eta arrautzarekin. Jeneralean egiten da Garizuma garaian, eta aitapontekoak edo amapontekoak oparitzen dio besoetakoari. Hori da, behintzat, ohitura inguru honetan, nahiz eta ogiaren izena aldatu egiten den batzuetan: Arrasaten karapaixo, Elgetan garipaua, eta Elorrion mokotza.

Guk atzo jaso genuen karapaixoa, gure amak emanda. Bost enkargatu zituen Bedoñako baserri batean, Mondragoen, eta bostak banatu beste horrenbeste seme-alabaren artean. Ona zegoen, eta gustura jan genuen.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Etiketa posta elektronikoan

Jende askok erabiltzen du posta elektronikoa kontuan hartu barik eremu horretan erabiltzen den gutxieneko etiketa. Horrela dabilenak jakin beharko luke ingurukoak nazkatzen ari dela, bera ere lerdemerke huts agertzen dela besteen aurrean, eta zaborra banatzen ari dela, nahiz eta asmorik onenarekin egin. Nahi baduzu seguru ibili, gogoan izan aholku hauek: 1. Baimena eskatu, inor gehitu aurretik posta zerrenda batean. Talde bat antolatzen baduzu zeure mezuak bidaltzeko, egokiena duzu aurrez galdetzea. Zuk uste baino jende gehiagok ez du nahi horrelako zerrendetan egotea. Horregatik, baten batek ezetz esaten badizu, ez gaizki hartu.

  1. Garbitu mezuen zerrenda amaigabeak. Atzera eragiten dute mezu horiek, non goialdea dozenaka (edo ehunka) izen eta helbiderekin datorren. Horrelako bat jasota erabakitzen baduzu beste norbaiti bidaltzea, aurretik, mesedez, kenduiozu zabor hori guztia, mezua jasotzen duenak erraz irakur dezan han zer esaten den.
  2. Ezkutatu taldeetako helbideak. Bidaltzen diozunean mezu bat talde bati, ari zara mezu horretako irakurle bakoitzari agerian ipintzen taldeko guztien helbide elektronikoak, eta hori jende askori ez zaio bat ere gustatzen.
  3. Pertsonalizatu mezua. Inoiz erabakitzen baduzu lagun bati bidaltzea mezu bat, zabor hutsa, baina zuri gustatu zaizuna, ondo legoke ohartxo bat idaztea: “Aupa, Ander. Pentsatu dut barre apur bat egingo zenukeela hau ikusita”.
  4. Identifikatu dokumentu atxikiak. Bidaltzen diozunean baten bati dokumentu bat atxikita, esaiozu zer nolako dokumentua den, hartzaileak jakin dezan zer programa beharko duen dokumentua irekitzeko. “Josune, honekin batera dokumentu bat bidaltzen dizut RTF formatuan. Beraz, ez duzu oztoporik izango Wordekin irekitzeko”.
  5. Ez sinestu hortik zehar dabiltzan gezurrak. Jasotzen duzunean izuak eragindako mezu apokaliptiko horietako bat, non ohartarazten zaituen halako birus ikaragarritik, kontuz ibili, seguruenik gezur hutsa izango da-eta, ingelesez hoax deitzen den horietakoa.

Aholku hauek jaso ditut Robin Williams idazlearen liburu batetik, Cool Mac Apps iruditu baitzait aintzat hartzekoak direla.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

Liburuaren aurkezpena EHUn

Atzo Leioan izan nintzen, Euskal Herriko Unibertsitatean. Angel Bidaurrazaga eta Gorka Palacio irakasleek gonbidatu ninduten, liburuaren aurkezpena egin nezan Medikuntzako eta Kazetaritzako ikasleen aurrean. Aretora iritsi orduko kartel mordoa ikusi nuen hitzaldia iragartzen. Han, baina, bederatzi lagun bakarrik agertu ziren, gehienak Kazetaritzako ikasleak eta blogariak. Gustura sentitu nintzen, giro ona nabaritu nuelako. Nire aurkezpena bukatutakoan, elkarrizketan aritu ginen ia ordu erdiz. Eta han jakin nuen Gorka Palacioren taldeak euskaratu egin duela WordPress blog softwarea, eta EHUn 300 ikasle ari direla programa hori erabiltzen blogak egiteko. Geroago esan zidatenez, Software Libreko Euskal Institutua egin nahi dute, Euskal Herriko beste unibertsitateekin batera, eta enpresa mordo baten laguntzarekin.

Bukatu aurretik, berriro gogorarazi genion elkarri datorren apirilaren 17an euskal blogariok hitzordu bat dugula Elgetan

Unibertsitatean bertan bazkaldu genuen, Sukaldaritza Eskolan. Eta nola jan, gainera! Jateko ona, edatekoa ere bai, eta zerbitzu ezin hobea. Atentzioa eman zidan hango arduradunak, zeinek jangelaren kontrola baitzeraman, eta aldi berean laguntzen baitzien ikasleei egoki zerbitzen, eta hori guztia umorea inoiz galdu barik. Bazkari atsegina izan zen, Angelen eta Gorkaren konpainian.

Sukaldaritza eskolan

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Goiz bat ospitalean

Atzo goiza Deustuan igaro genuen, San Sebastian ospitalean. Aspalditik nuen proba bat egiteko han, PET delakoa, alegia Positroiak Igorritako Tomografia. Hori da teknika bat diagnostikoa lortzeko irudi bidez, eta erabiltzen da onkologian eta neurologian batez ere. Beraz, han agertu nintzen baraurik eta litro eta erdi ur edanda, medikuek aurretik agindu bezala. PET probak bi zati ditu: lehenean kontraste bat sartzen dizute zanetan, eta etzanda egon behar duzu ia ordubete, likido hori zabal dadin gorputzean zehar. Gela txiki batean igaro nuen tarte hori, ohatila batean etzanda, eta Beatlesen musika entzuten, nire ipotxean. Eskerrak horri.

Komunetik birritan pasata, tunel antzeko makina batean sartu ninduten, eskanerraren antzekoa, eta han ordubete luze egin nuen, geldi-geldi, momiak bezala. Klaustrofobikoa izan zitekeenez, erabaki nuen begiak itxi eta lasai egotea. Eta, egia esan, nahiko ondo igaro nuen tunela, nahiz eta bukaerarako sekulako txizagura izan.

Paper batean azaldu zidatenez, kontrastearen bidez irradia dosi txiki bat jaso nuen, radiazioa, baina eskanerrak eragiten duena baino txikiagoa omen.

Kontua da makinatik irten nintzenean, zorabiatuta moduan irten nintzela, nahasita, ez dakit kontrasteak eraginda edo zerk. Hori zela eta, etxera bidean ez nintzen ausartu autoa gidatzen, eta behin etxean, ohera sartu eta atsedena hartu nuen.

Azken bisitan Valdecillan, hango medikuak azaldu zigun garaia zela diagnostiko sakon bat egiteko, jakin genezan nola nagoen hezur-muinaren transplantea egin eta urtebete eta erdira. Horretarako hiru proba egin behar genituen:

Hiru proba diagnostikorako

  • Eskanerra. Joan den otsailean egin genuen, Galdakaon. Esan zidatenez, emaitzetan ez zuten ezer susmagarririk aurkitu.
  • PET. Atzo egindakoa. Gai radioaktiboak erabiltzen ditu aztertzeko organoen funtzioa eta egitura. Emaitzak Galdakaoko ospitalera bidaliko dituzte.
  • Kimerismoa. Valdecillan bertan egin zidaten, baina ez dugu emaitzaren berri izango maiatza arte, hurrengo kontrola dugunean. Kimerismoan neurtzen da nire hezur-muinaren egoera, jakiteko hor Fatima arrebak emandako zelulak diren nagusi ala lehengo nireak.

Beraz, hiru probak eginda daude. Orain maiatza arte itxaron behar hiruren berri jakiteko.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

Aurkezpenetako argazkiak

**Aitor Larrañaga** koinatua eta laguna gurekin izan zen liburuaren lehen aurkezpenetan, eta han ibili zen argazkiak ateratzen, gelditu barik. Orain Flickr webgunean ipini ditu haietako zenbait, denok ikus ditzagun.

Klik egiten baduzue eskuin aldean “View as slideshow” dioen tokian, itxaron apur bat, eta aukera izango duzue argazki horiek hurrenkeran ikusteko, diapositiba moduan. Eskerrik asko, Aitor, oso ederrak dira.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Diseinua enpresetan

John McWade diseinatzaileak eta PageLab bere enpresak beste liburu bat kaleratu dute, interesgarria oso diseinatu behar dutenentzat materiala enpresentzat: Before and After Graphics for Business. Liburu horretan, John McWadek erakusten du nola erabili gaur egungo erremintak enpresa diseinuak egiteko, zeinek transmitituko baitute enpresaren nortasuna forma eta euskarri askotan. Erakusten digu nola sortu pastelak, grafikoak, egutegiak eta mapak; nola diseinatu berripaperak, nola erabili argazkiak mezua indartzeko, eta nola sortu ziurtagiriak, iragarkiak telefonotegietarako, kupoiak, etab. Hitz batean esanda, nola aurkeztu munduari norberaren enpresa, modu grafikoan.

John McWadek bide luzea egin du autodiseinua sortu zenetik, bera izan baitzen aitzindarietako bat diseinua eta ordenagailuak uztartzen, hasiera hartan PageMaker programa baliatuta. PageLab enpresa sortu zuen gero, eta Before & After aldizkaria, non proiektuak lantzen baititu ordenagailu bidezko diseinuan oinarrituta.

John McWade

Aurretik McWadek bazuen beste liburu bat, hori ere diseinuaren gainean: Before & After Page Design, aurrekoa bezala, aholkuz eta adibidez josita, eta Peachpit argitaletxeak kaleratuta.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Erreportajea Argian

Aste honetako Argiak ere lau orriko erreportajea eskaini dio liburuari. Berau egiteko Julen Gabiriak beste ikuspegi bat landu du: oinarritu da nik aurkezpenetan erabilitako zortzi argazkitan, eta nire familiakoen iritzietan (Bego, Miren, Fatima, Mikel eta ni). Emaitza oso polita da.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina