Pokastina, inoiz baino errazago

Joan den hilean Steve Jobsek agindu zuen Applek laster eskainiko zuela pokastina iTunes programan, eta baita enpresa horren ipotxetan ere, hau da, musika jogailuetan. Esan eta egin: atzoz gero iTunes programak eta iPod jogailuak posible egiten dute, inoiz baino errazago, saretik hartutako irrati programak entzutea, entzuleak nahi duen unean eta tokian. Goienako jerifalteek nahi dutena esango dute, baina (RSSk eta) pokastinak aldatu egingo dute nola entzungo dugun irratia. Eta hobe dute prest egotea. Nola egiten den

Applek atzo bertan jakinarazi zuen berria, iTunes programak eta iPod jogailuak eskainiko zutela pokastina. Hori irakurri bezain laster, Applen webgunera joan, eta jaitsi egin nuen iTunes programaren 4.9 bertsioa. Nik mac ordenagailuarentzako bertsioa aukeratu nuen, baina badago Windowsentzako bertsioa jaisterik.

Behin iTunes jaitsita eta instalatuta, programatik bertatik iTunes Musika Dendara joan, eta pokastinen menua ikusi nuen, iTunesek berak eskaintzen duena: 3.000 inguru feed aukeran. Apur bat kuskuseatuta, hirutan egin nuen harpidetza: ABC News, kate horretako Nightline irratsaioa, eta Bostongo irrati publikoa. Ondoren, sartu egin nituen podcasting izeneko atal berrian, ipotxean bertan.

Gaur goizean, berriz, sinkronizatu egin dut ipotxa nire ordenagailuarekin, eta iTunes programak automatikoki berritu du ipotxaren softwarea, ni konturatzeke. Ondoren, kopiatu egin ditut aukeratutako feedak ipotxan, eta kitto!

Ipotxa aldean hartu, eta paseatzera joan naiz, Argineta aldera. Elorrio inguruko berdeguneak gozatzen nituen bitartean, entzun egin ditut feedak, argi eta kalitate handiarekin. Gozamen hutsa izan da.

Pokastina Adam Curryk ezagutarazi zuen 2004an, eta beronen bidez edozeinek —afizionatua izan, nahiz irrati profesionala— sortu ahal ditu audio artxiboak, irratsaio baten tankerakoak, jendea harpidetu dadin eta entzun ditzan ordenagailuan eta edozein mp3 musika jogailutan (ez derrigorrean ipotx batean), nahi duen unean eta tokian.

Gaurko honetan AEBetako irratsaioak entzun ditut, baina gustura entzungo nituzke Euskadi Irratiak, edo beste edozein euskal irratik, egindako pokastinak, interesgarriak izanez gero, behintzat. Berriro diot: uste dut bai gure irrati publikoak, eta baita pribatuak eta lokalak ere, euskaradunez ari naiz, sartu egin behar direla lehenbailehen esparru horretan, eta moldatu garai berrietara. Denok irabaziko dugu, eurek eta guk.

Zer da pokastina?

BBC, esate baterako, iaz hasi zen pokastina erabiltzen, urtearen amaieran, In Oour Time irratsaioarekin. Orduan 70.000 lagunek jaitsi zuten irratsaioa. Hori ikusita,, gaur egun BBCk dozenaka irratsaio eskaintzen ditu pokastin bidez.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Noiz arte Euskadi Irratia RSS barik?

Joan den asteaz gero Bloglines albiste biltzaileak SER irratiaren audioak ekartzen dizkit zintzo-zintzo, Madrilgo irratiak zerbait berri ateratzen duen aldiro. “Iñaki Gabilondok”:http://www.cadenaser.com/programas.html?anchor=serprohoy egindako elkarrizketak, El Larguero irratsaioan egindako solasak, eta beste material asko iristen zait orain, ordenagailuan entzun dezadan. Euskadi Irratiak, berriz, ez dit eskaintzen aukerarik horretarako. Zeri begira dago? SER irratitik iristen zaidan materiala ordenagailuan entzun ahal dut, SER irratiak RSS jarioa erabiltzen duelako, eta horri esker, sarean dabiltzan albiste biltzaileek (Bloglines edo Aurki.com) jaso egiten dituzte hark argitaratutako edukiak, testuak izan nahiz audioak. Horrela, SER irratiak etekin handiagoa ateratzen dio egindako lanari, RSSri esker ziurtatzen baitu bere lanak urbi et orbi zabalduko direla, eta bestela entzungo ez liratekeen lekuetan entzungo direla. Hori guztia lau txakurranditan.

Eta Euskadi Irratia zeren zain dago bere edukiak RSS bidez zabaltzeko? Eta pokastinak antolatzeko? Entzuleok horiek jaso ordenagailuan, eta gero ipotxean entzun ditzagun, horrela nahi izanez gero?

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 4 iruzkin

Zenbait gomendio MCCri

Beharbada MCC taldeko inor ez da konturatu, baina joan den osteguneko artikulua dela eta, irakurleek hainbat gomendio utzi dituzte erantzunetan, MCCk kanpaina eraginkorragoa egin dezan erasotzen dutenen kontra. Irakurleen artean iritzirik zabalduena izan da ideia ona dela kontraerasotzea, baina berandu etorri dela, eta gaizki eginda. Adibidez, PDF horrek ez dauka MCCren logorik, esan liteke anonimo baten lana dela. Horrekin batera, PDFa bera ez da ikusten biderik egokiena horrelako kanpaina bat antolatzeko.

Baina dena ez da kritika izan. Horiekin batera, irakurleek hainbat gomendio egin dituzte. Nik hemen horiek jaso, bizpahiru erantsi, eta iruzkinak gehitu ditut, argi gehiago egite aldera. Olandixoko arduradunek—Olandixo izeneko muinoan baitago MCCren egoitza, Arrasaten— ondo egingo lukete gomendio horiek kontuan hartuko balituzte. Hona hemen zenbait:

Gomendioak

  • Irudi korporatiboa. Ondo landu, eta txukun, MCCren logo eta guzti. Bestela, esan liteke PDF hori anonimo batek egin duela.
  • Dokumentua, bilatzaileetan pentsatuta. Ondo antolatu izena, bilatzaileek ondo harrapa dezaten, horrela, boikotaren berri dabilena aurkituko du lehenago MCCren erantzuna, bestelako mezuak baino.
  • Hizkuntzak. Prestatu dokumentu hori beste hizkuntza batzuetan ere: euskaraz, katalanez, galegoz, ingelesez, frantsesez… Ez dauka zentzurik Internetetik datorren erasoari hizkuntza bakarrean erantzutea. Internet Babel moduko bat da, nola den MCCren merkatua.
  • Prentsaurreko bat Madrilen. Garbi utzi botere faktikoei zeintzuk diren MCCren asmoak, gaizkileak harrapatzera doala.
  • Kanpaina bat. Espainiako prentsan, irratian eta telebistan. MCCk milioiak gastatzen ditu publizitatea egiten hedabide askotan. Erabil dezala horrek ematen dion eragina.
  • Iritzi artikuluak. Cataniak artikulua idatzi “El País,”:http://www.elpais.es/ El Correo, ABC, eta beste egunkari batzuetan, kanpainaren zergatiak esplikatzen.
  • Internet. Prestatu estrategia berezi bat Internetetik erantzuteko, eraso horietako gehienak saretik baitatoz. MCCren webgunea ere moldatu eta berritu, ondo bete ditzan bete beharrekoak.
  • Pertsona ezagunen adierazpenak. Ideia ona da pertsona ezagunen adierazpenak jasotzea, baina hori gehiago landu behar da, adierazpen gehiago eta pisuzkoak.
  • Kanpaina laikoagoa. Errespetu guztiarekin, eskertzekoa izango litzateke dokumentu horretan sotana gutxiago agertuko balitz, nahiz eta denok dakigun Mondragoeko kooperatiben sortzailea abadea izan zela. Sotanak eta mitrak ez dute Copeko jendea irabaziko, Espainiako Gozaindegiko irratitik baitatoz erasorik gogorrenak askotan.
  • Auzipetuak plazara. MCCk jakinarazi beharko luke zer pertsona edo erakunde eramango dituen auzitegietara. Euskadi Irratian entzun zitzaion Cristina Lopez kazetariari sekulakoak esaten MCCri buruz Cope irratian. Jendeak jakin beharko luke MCCk Cristina Lopez auzitara eramango duela. Eta berdin beste batzuk ere. Bestela, mehatxuak bakarrik ez du ezertarako balio.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Aralar

Aralar alderdikoei gogorra egin zaie etxe sartzea Eusko Legebiltzarrean: EAk ukatu egin zien talde parlamentarioa izatea, hirukoak ez zien traturik onartu lehendakaria onartzeko saioan, eta, azkenik, EHAK-k denon begi bistan utzi du Aralarrek, hasiera honetan behintzat, uste baino eragin apalagoa izango duela Eusko Legebiltzarrean, azken batean EHAKren botoek erabaki baitzuten lehendakarigaiaren auzia, eta ez Aralarrenak.

Asko hitz egin da egun hauetan Aralarren kontu honetaz, nola galdu duen eragina parlamentuan. Izan da kargu hartu dionik ere, Sustrai Colinak adibidez, joan den larunbateko zutabean, Berrian:
Batzuk alfer-alferrik daudela konturatu dira. Minduta sumatu ditut. Hitz egiteko ala Kontxan bainatzeko gogorik gabe. Karguak-kargu, zin egitea ez baita beti nahikoa. Fin egin behar da.

Nik, ordea, uste dut Aralarrek izan duela eraginik Eusko Legebiltzarrean, eta oraindik ere izan dezakeela, baina jakinda alderdi handiak saiatuko direla hori ukatzen eta bera indarge uzten. Azken batean, Batasunak Anoetaraino egin badu bidaia, izan da Aralarrek horretara behartu duelako, bazekien-eta mugimendu hori egin ezean, betiko ezker abertzalearen boto asko Aralarrera joan zitezkeela. Eta Eusko Legebiltzarrean ere hasi da beste modu batean jokatzen, pragmatikoagoan, atzean Aralar duelako.

Aralarren eragina

Halaber, Joseba Egibarrek euskara hutsean egin zuen bere hitzaldia Gasteizen, besteak beste Aintzane Ezenarrok gauza bera egin zuelako, eta EAJk ez zion utzi nahi Aralarri horren esklusiba. Eta gero, halaxe dira gauzak, Radio Euskadik behin eta berriro esan zuen Joseba Egibar izan zela bakarra bere hitzaldia euskara hutsean egiten. Horrela gertatu zen, eta Joseba Egibarrek horrela gerta zedin egin zuen.

Baina Aralarrek jakin behar du hori, eta, ondorioz, horren arabera jokatu. Izan ere, hitz polit asko jaso ditu sortu zenetik (baita bestelakoak ere, kalean batez ere), baina legebiltzarrean inork ez dio ezer oparituko.

Aurkari gogorrak

  • EAk garbi utzi du ez duela lehiakide gehiagorik nahi, eta ukatu egin dio talde parlamentarioa izatea.
  • Ezker Batuarentzat ere Aralar bidelagun deserosoa izan daiteke, zenbait aldarrikapenetan oso antzera jokatzen dute-eta. Eta hori alderdi txiki batentzat arriskutsua izan daiteke.
  • EAJk errespetatuko du Aralar, haren botoa nahi duen neurrian. Osterantzean, utzi egingo die besteei “lan zikina” egiten, talde parlamentarioen auzian gertatu zen bezala.
  • Batasuna, ordea, izango du aurkaririk gogorrena, biak, Aralar eta Batasuna, pastel bera ari baitira jokatzen. Oraingoan, EHAK-k jokoz kanpo utzi du Aralar, eta denen begi bistan utzi, “ez duela eraginik”, zenbaitek esan duten moduan. Aurrerantzean ere, pauso guztietan aintzat hartuko du zelan indargabetu Aralar, eta hori ere logikoa da, alderdiek gorde behar izaten dute-eta beren esparrua.

Horregatik, papeleta zaila du Aralarrek, asmatu behar baitu oreka bilatzen bere printzipioen eta pragmatismoaren artean. Izan ere, askotan agertzen bada jokoz kanpo, botoemailea hasiko da pentsatzen zertarako balio duen Aralarren botoa.

Greg Lemond txirrindulariak erakutsi zigun posible dela Frantziako Tourra talde barik irabaztea. Baina horretarako jakin egin behar lasterketa irakurtzen, norberaren indarrak neurtzen, eta besteen ahuleziak baliatzen. Edo Aulestiako jendeak esango lukeen moduan, asmoz eta jakitez jokatzen, alegia, burua erabilita.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 5 iruzkin

ETB1, potrojorran

Gaur bazkalostea negargarria izan da ETB1ean. Sautrela ikusten ari ginela, Patxi Zubizarreta idazlearen aurpegia izoztu egin da, eta horrela iraun du lau bat minutuz.

Handik bost minutura, berriz, Pokemon hasteko zela, izoztu egin da berriro pantaila, eta horrela egon da, izoztuta, arratsaldeko 15:07tik 15:26ra, hau da, 19 minutu. Susmoa dut euskarazkoan bakarrik gertatzen direla horrelako hutsak, huts luzeak eta errepikakorrak esan nahi dut.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Zumar galdua

Orain hiru bat aste, Miren alaba zuhaitzak ikasten ari zela, aprobetxatu egiten genituen txango laburrak zuhaitzen ostoak bildu, eta gero koaderno batean txukun-txukun pegatzeko, bakoitza bere izenarekin. Bat, ordea, ezin aurkitu inon: zumarra.
Orduan pentsatu nuen gure ezjakinagatik ez genuela aurkitu zumarrik, berau ez genekielako antzematen. Baina orain jakin dut Jakoba Rekondori esker, XX. mendearen 80. hamarkadan zumarrak ia erabat desagertu zirela gurean, grafosia gaitzak jota.

Dena dela, baten batzuk geratuko dira bazterretan, atzo bertan Bertatik Bertara saioan donostiar batek behin eta berriro aipatu zuen zuen Donostian bazegoela zumarrik. Beraz, oraindik badut itxaropena Euskal Herrian bertan ikusiko dudala zumarrik, Kanarietara joan beharrik gabe.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 3 iruzkin

Gustavo

Ia hogei urte neraman Gustavoren berririk gabe. Googleri eskatu nion laguntza, eta hark eman. Baina ez nago seguru aurkitu dudan pertsona hori nire Gustavo den, edo beste bat. Dena hasi zen 1985ean, Israelen. Han, Mishmar Hanegev kibutzean Gustavo ezagutu genuen, mutil bat argentinarra, beste judu askorekin antzera hara joan zena Israel ezagutu eta hebraiera ikastera. Gustavo mutil garaia zen, ile luzearekin, atsegina, berba errazekoa, peronista, eta Maradona zale amorratua. Lagun onak egin ginen.

Handik urtebetera-edo, bera Frantzian zegoela eta gu Euskal Herrian, deitu egin zigun. Ezkondu egin behar zen eta, nola bere familiatik inor ez zen etorri behar —ez zuten-eta onartzen ezkontza—, eskatu zigun ea Bego eta biok joango ote ginen Nice hirira, orduan gu baikinen berarentzat familia bakarra, emaztegaiaz gain. Noski, joan ginen, eta ni izan nintzen Gustavoren aitaponteko bere ezkontzan. Hiru bat egun igaro genituen elkarrekin Nicen, oso politak.

Harez gero, baina, ez dugu elkarren berririk izan. Joan den astelehena arte. Gustavoz gogoratu, eta erabaki nuen haren izen-deiturak idaztea Googlen, ea zer gertatzen zen. Eta zerbait gertatu zen, alafede:

Galdetu Googleri

  1. Aurkitu nuen pdf bat, non Gustavo aipatzen zen, bere izen-deiturekin. Han esaten zuen moduan, Gustavo hori multinazional bateko buru zen Buenos Airesen, eta pdf hartan agertzen zen berari egindako elkarrizketa bat, komunikazioaren gainean.
  2. Berriro Googlen, idatzi nuen konpainia horren izena, eta Buenos Aires. Hara! Hantxe agertu zen Gustavo, korbata eta guzti, ile motz eta gogorrarekin. Sudurra eta aurpegiera antzekoa zuen, baina ezin seguru esan bera zenentz.
  3. Idatzi nion mezu bat, webgune hark aukera ematen zidan-eta hari zuzenean idazteko. Esan nion nola ezagutu nuen Gustavo, nolakoa zen, nola izan nintzen haren aitaponteko Nice hirian, etab.
    Mezua bidali eta ordubetera, postontzian nuen erantzuna. Ezin bizkorrago, kontuan hartuta enpresa bateko buru batek bidalia zela. Halaxe zioen:
    Lamentablente no soy yo. Vivi en isarel hace 20 años (en un kibutz) pero no te conozco, no me case en Nice y no soy fanatico de Maradona. El unico otro Gustavo (…) que conozco hace 20 años que no lo veo y no tengo contacto alguno con el ni manera de contactarlo. Me fije en la guia telefonica y, al menos en Buenos Aires, no figura. Buena suerte en tu busqueda!

Erantzuna, berehalakoan

Berak dio ez dela guk bilatzen dugun Gustavo, baina aitortzen du 1985ean Israelen izan zela, kibutz batean. Kointzidentzia asko dira: bi pertsona, herrialde berekoak, izen-deitura berdinekin, eta urte berean Israelen izatea, kibutz batean. Eta batak bestearen berri ez izatea.

Oraindik ez dut oso garbi pertsona hori gure Gustavo den edo ez. Bi aukera daude:

Bera da, ala ez da?

  1. Ez da Gustavo, berak dioen moduan. Haren izen-deitura berdinak ditu, baina ez da bera. Gerta liteke.
  2. Gure Gustavo da, baina erabaki du urte haiek, eta orduko lagunak, iraganeko kontua direla. Bera orain enpresa bateko buru da, beste gauza batzuk esaten ditu, eta beste bizimodu bat darama, erabat bestelakoa. Beraz, ez zaio interesatzen berriz harremana egitea gurekin.

Bata zein bestea izan daitezke egia. Ni, behintzat, pozik geratu naiz, Googlek esperientzia polita eskaini didalako bilaketa horretan.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 4 iruzkin

MCC kontraerasoan

MCC taldeak erabaki du erantzutea Interneten-eta jasotzen ari den erasoei, azken aldian areagotu egin baita bere kontrako jazarpena sarean. Eraso horietako askotan lotu egiten dira Euskal Herriko kooperatibak eta ETA talde armatua. Estrategia aldaketa

Bi modutan erantzungo du MCCk oraingoan, bere webgunearen gaztelaniazko bertsioan iragarri duenez:

  1. Auzitegietan. MCCk auzitara eramango ditu bera edo bere taldeko kooperatibak ETArekin lotzen dituztenak. “Gure kooperatiba oinarriak —dio aurkezpenak—, humanismo etikoan sustraiturik, erabat daude inposizioaren eta intolerantziaren kontra, eta, beraz, era guztietako indarkeriaren kontra, non sartzen baita ETArena”.
  2. Azalpenak emanda. Aurkezpen bat prestatu du PDF formatuan, bere webgunean zintzilikatu duena, azaltzeko bezeroei zer dagoen benetan Arrasateko kooperatiben atzean. Aurkezpenak hainbat kontzeptu erabiltzen ditu, aspalditik lotuak kooperatiba mugimenduarekin: kooperazioa, enplegua, garapena, erantzukizun soziala, elkartasuna, eta demokrazia parte hartzailea. Argi dio, halaber, kooperatibak ez direla lerratzen politikan, eta horretarako Jose Maria Arizmendiarrieta kooperatiben sortzailearen hitzak aipatzen ditu.

    MCC aspaldi zebilen kezkatuta sarean bere aurka esandakoekin. 2002an Ciber Euskadik jasotzen zuen kezka horren berri. Eskertzekoa da, beraz, halako batean, erantzutea erabakitzea, nahiz eta oraindik haren erantzuna lotsakor samarra iruditu zaidan.

Aurkezpenak aipatzen ditu, halaber, zenbait pertsona ezagunen adierazpenak kooperatiben gainean, eta gogorarazten digu Zaragozako Unibertsitateak eta Joan Paulo II zenak goratu egin zituztela kooperatiben sortzaileak.

Erantzun lotsakorra

Izan ere, MCCk bost hizkuntzatan du bere webgunea, baina bakarrik gaztelaniazkoan zintzilikatu du aurkezpena (¡¡Boicot a las cooperativas de Mondragón!!), goian aipatu duguna. Komunikazioaren aroan, ez dut garbi ikusten horrelako enpresa talde batek ezkutatu nahi izatea bere nazioarteko bezeroei zer gertatzen den eta taldeak nola erantzungo duen arazoaren aurrean. Bestetik, estatu espainiarrean Euskal Herriko kooperatibek bezero asko dituzte euskaraz, katalanez eta galegoz hitz egiten dutenak. Horiek ez dute merezi azalpen bat beraien hizkuntzetan?

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 13 iruzkin

Perla bat

Orain pare bat hilabete-edo, Aste Santuko oporretatik bueltan, hitz egiten ari nintzela Arantza Ozaetarekin, esan nion zein gustura irakurri nuen Patxi Salaberri irakaslearen liburua Euskal Klasikoen Atarian, eta bereziki aipatu nion Axularrek Gero liburuan Irakurtzaileari idatzitako lehen paragrafoa:
Egun batez, konpainia on batean, euskaldunik baizen etzen lekuan nengoela, ekarri zuen solasak, izan zen perpausa, etzuela deusek ere hanbat kalte egiten arimako eta ez gorputzeko ere nola egitekoen geroko uzteak, egunetik egunera, biharretik biharrera luzatzeak; eta on zatekeiela gauza hunetzaz liburu baten, euskaraz, guztiz ere euskararik baitzen etziakitenentzat, egitea; eta hartan, gero dioenak bego dioela erakustea. Orduan lehenengo aldiz, Tenerifeko hotel haren balkoian, aurkitu nuen testu horren xarma. Arantzak baietz esan zidan, ume euskaldun guztiek ikasi beharko luketela buruz, nola espainiarrek ikasten duten Don Kijoteren hasiera.

Handik gutxira, Anjel Lertxundik erabili zuen paragrafo hura, zutabe zoragarri bat egiteko. Zoritxarrez, ez nuen gorde del.icio.us-en, eta gaur ezin loturarik eskaini. Eta aste honetan, beste horrenbeste egin du Bernardo Atxagak Argia aldizkarian.

Testu horrek badu zerbait, bai, eta akaso, Arantza Ozaetak zioen moduan, umeek ez ezik, larriok ere ikasi beharko genuke, eta gero jolas egin berarekin.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Galizia

Gazteagoak ginenean, Triunfo aldizkaria irakurtzen genuen astero-astero. Han, luma zorrotzak aurkitzen genituen, eta haien bidez aire garbia arnasten genuen frankismoaren giro ustelean. Besteak beste, Eduardo Haro Tecglen, Manuel Vazquez Montalban, Alfonso Sastre, Diego Galan, Miret Magdalena, eta beste asko aurkitzen genituen han. Haietako batzuk joan dira. Beste batzuek, berriz, aurrera segitzen dute. Eduardo Haro Tecglenek adibidez. 81 urte inguru ditu, baina haren bolaluma beti bezain zorrotza da gaur egun ere. Irakurri bestela zer idatzi duen Fragaren inguruan, igandeko bozketa dela eta. Horrela bukatzen du bere artikulu laburra:
(A Fraga) se le conoce desde que empezó su carrera, se han oído sus miles de discursos y sus docenas de libros, sus apoyos a Franco: no engaña a nadie. Los que le han votado no están engañados por él: son como él.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin