Google enpresaren asmoa liburutegi zibernetiko erraldoi bat egiteko, ez zaio bat ere gustatu Karlos Linazasoro idazle eta liburuzainari. “Liburuaren geroa beltza da”. Horrela hasi zuen bere asteroko zutabea otsailaren 8ko DV egunkarian.
- Google-en lana, kritikoek diotenez, teknikoa da huts hutsean: katalogazio, klasifikazio, komentario eta abarrak aurrez eginak ematen dizkiete liburutegi zein argitaletxeek.
Kritika bera egin ziezaioketen orain bostehun eta berrogeita hamazazpi urte inguru Johannes Gutenberg moldiztegiaren asmatzaileari, azken batean bere lana teknikoa zen huts hutsean: moldeak egin, sailkatu, paperean inprimatu eta berauek josi liburu moduan kaleratzeko. Hala ere, denok dakigu moldiztegiak sekulako iraultza ekarri zuela mundura, eta ateak ireki zizkiela Erreformari eta Lutero zein Kalbinoren proposamenei. Ez dut zalantzarik baten batek idatziko zuela orduan “liburuaren geroa beltza” zela, ordura arteko liburuen geroa, alegia, fraideek eskuz kopiatzen zituztenenak.
Artikulu bukaeran munduko desjabetuez gogoratzen da artikulugilea, deslijitimizatzeko-edo Googleren ahalegina.
- Munduan 800 milioi analfabeto dago, eta horiek ez daukate ezerekin konexiorik, ezpada miseria, gosea eta heriotzarekin. Horiek gabe, ez dago ez demokraziarik ez Alexandria ez liburutegi zibernetikorik.
Nik dakidala, inork ez du zalantzan jarri Tolosako liburutegia munduan analfabeto mordoa dagoelako, ez eta Koldo Mitxelena kulturunekoa, edo Deustuko Unibertsitatekoa, hiru baino ez aipatzearren. Susmagarria da era horretako deslijitimazioak agertzea proiektua digitala denean.
Nik ere maite ditut liburuak -beharbada ez Karlosek beste, baina maite ditut-; niretzat asko eta asko atsegin iturri dira aukera ematen didatelako ikasteko, gozatzeko eta denbora pasatzeko, besteak beste. Baina ez nau kezkatzen teknologiak zenbateraino aldatuko duen liburua, zeren une jakin batean irakurtzeko aukeratzen badugu beste euskarri bat, izango da liburua baino hobea delako.
