Ba ote egiazko historiarik?

Liburu bat hasi naiz irakurtzen, El blog del Inquisidor, eta bertan esaldi hau aurkitu dut:

  • Ez dago, eta sekula ez da egongo, egiazko Historiarik, zeren eta inoiz inori ez baitzitzaion egia interesatu, ez bada bere bertsioa nagusitu zedin gainerakoen artean. (20. or.)

Esaldia gordina da, baina nik gauza bera sentitu nuen ikasketak amaitu eta gutxira, Gaur Egungo Historia ikasi bainuen Deustuko Unibertsitatean. Bakoitzak bere erara erabiltzen zuen historia, bere interesak justifikatzeko: inperialistek, iraultzaileek, espainol zaleek, abertzaleek… Nazkatu egin nintzen, eta utzi egin nuen. Gaur egun, distantziatik begiratzen diet historia kontuei.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | 4 iruzkin

Datuak, nork bere mesederako

Sasoi batean, denboran ez oso urruti, Vocento taldeko egunkariek titular handiak egiten zituzten azalean, Euskobarometroak ematen zituenean hainbat datu, kritiko izan zitezkeenak Ibarretxeren gobernuarekin. Gogotik baliatzen zituzten datuok aurreko lehendakaria jorratzeko.

Hori lehen zen. Gaur egun, berriz, dena da bakea, loria eta sosegua Patxi Lopezen gobernuarekin. Euskobarometroak dioela EAEn galdetutakoen artean %61ek ez dutela onartzen PSE eta PPren ituna? Asko jota El Correon aipamen txiki bat, behe-behean, ezkerreko zutabe txikian, beste baten azpian, hori bai, positiboa lehendakariarentzat. DVn, noski, ezta aipatu ere azalean. Nagusilandian ere, txakurrak ortosik.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Pertzepzioak

Udaberrian lagun batek esan zidan berak bi Joxe ezagutzen dituela: bata birtuala eta bestea erreala. Lehena blogean agertzen da, eta ez dauka lotsarik bere buruaz hitz egiteko, batzuetan “harrokeria puntu bategaz”. Joxe hori, birtuala, horrela dabil pozik eta askatuta, haren ustez. Joxe erreala, ostera, oso bestelakoa omen da, isilkorra.

Orain dela gutxi, berriz, beste batek aurpegiratu dit ni famatua banintz, Jezulin Ubriquekoaren emaztea-eta bezala ibiliko nintzatekeela, telebistaz telebista, dirua egiten nire kontuak kanporatzearen truke.

Faroa blog pertsonala da, eta egia da bertan nire kontuak ere kontatzen ditudala zenbaitetan, blogak egunerokoak ere izan baitaitezke (ez ahantzi bitakora ere esaten zaiela), baina hortik exibizionismoa egitera bide luzea dago, eta uste dut oraindik ez naizela muga horretara iritsi.

Hala ere, bistan da oraindik ere jende askorentzat jarduera birtuala harroa edo exibizionista izan daitekeela, ukitu pertsonalak baldin baditu. Zer egingo diogu, bada!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | 6 iruzkin

Zergatik adimen mapak

Orain dela gutxi, Dan Woods kazetariak artikulu bat idatzi zuen Forbes.com aldizkarian adimen mapen ahalmenaz. Horrela zioen:

  • Adimen
    mapa batean ideiak harrapa ditzaket  elkarrizketa batetik edo diseinu
    bat liburu baterako, eta ez naiz sentitzen zapuztuta edo nekatuta.
    Ikuspegi lineala utzita, eremu bidimentsional batean sartzeak aukera
    ematen dit bizkor mugitzeko, ideia bat dagokion tokian jartzeko
    saguaren bidez batetik bestera mugituz, xehetasun maila zabalduta edo
    txikituta, beharren arabera. Hau guztiau bizkorra eta erraza denez,
    ideia gehiago harrapatzen ditut eta bizkorrago berregituratzen. Era
    horretan, nire adimen mapak hobeto ispilatzen du nire ulermena. Itzultzen
    naizenean adimen mapa batera, berehala datorkit testuingurua, hura
    egiterakoan pentsatutakoa; ezer ez da galtzen. Ez dut beldurrik izaten.
    Adimen mapak handiak eta konplexuak izan daitezke, eta berauen
    sakontasuna kontrolatzeko, hedatu edo uzkurtu egiten ditut besoak.
    Sarri erabiltzen ditut adimen mapak antolatzeko eta aztertzeko beste
    inon dudan informazioa, hala nola Salesforce.com enpresan sortzen
    zaizkidan aukerak.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Euskaltzale tipologia berria

Biharko euskaltzaleak, gaur
Zenbait jendek galdetu dit nortzuk
diren euskaltzale horiek, goiko diapositiban agertzen direnak, ikusi
dituzte-eta Internet elkarrizketa da aurkezpenean, eta ez dituzte
ezagutu. Ezkerretik eskuinera goiko ilaran: Iban Arantzabal
(Goiena.net), Maite Goñi (Euskaljakintza) eta Jabi Zabala
(Sarean.com). Beheko ilaran, Arkaitz Zubiaga (Zabaldu.com), Gari
Araolaza
(Tagzania) eta Gorka Julio (Teketen.com).

Aurkezpen hartan esan nuen Interneten inguruan sortzen ari dela euskaltzale tipologia berria, honako ezaugarri hauekin:
    •    Gaztea.
    •    Euskaltzalea.
    •    Software librearen aldekoa.
    •    Sarean lan egiteko prest.
    •    Lana boluntario gisa egiteko gertu.
    •    Komunitate zentzu handiarekin.
    •    Teknozalea edo teknologia erabiltzeko prest, euskararekin batera.
    •    Multimedian hazia.
    •    Profil askotarikoa: informatikaria, irakaslea, ikaslea…

Argazkiko
izenetatik aparte, beste hainbat izen aipatu nituen: Luistxo Fernandez,
Ana Malagon, Patxi Gaztelumendi, Jokin Lacalle, Josi Sierra, Leire
Narbaiza, Haritz Rodriguez
eta Joxe Rojas, besteak beste. Zorionez,
badira gehiago ere, baina diapo batean sei baino ez zitzaizkidan
sartzen.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Bleu

Bleu lehen aldiz ikusi nuenean, liluratuta geratu nintzen; filmak, musikak eta Juliette Binochek prendatuta. Atzo bigarrenez ikusi nuen, eta berdin: a zelako emozioa transmititzen duen musikak! Eta zer esan Juliette Binochez? Zoragarri zegoen.

Rouge filma ere ikusi nuen —atzo zine eguna izan nuen etxean, Eskoriatzako jaiak aprobetxatuta—, eta, gustura ikusi nuen arren, ez ninduen hunkitu trilogiako lehenak bezala. Orain hirurak ditut ikusita —Bleu, Blanc eta Rouge—, baina badakizue niretzat zein den onena.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | 6 iruzkin

Irizartarrak, RW. Aranzabaldarrak, RO

San Joan bezperan, Esteñibarren
Lawrence Lessig irakasleak ederto azaltzen du Remix liburuan zelan gramofonoaren aurretik kultura RW erakoa zen, alegia, Read/Write, gaurko geek-en hizkuntza erabiltzeagatik. RW kulturan, jendea etengabe ari zen abestien bertsioak egiten, horretarako ahotsa eta musika instrumentuak erabilita. Gramofonoak, diskoak eta enparauek, berriz, RO kultura ekarri zuten, alegia Read/Only kultura, non jendeak kontsumitu egiten baitu kultura, modu pasiboan, berau sortu edo birsortu barik.

Gurean oso garbi ikusten dut bereizketa hori. Esteñibar baserrian, Elorrion, Irizartarrak eta Aranzabaldarrak elkartzen gara. Irizartarrak RW eran ulertzen dute musika, etengabe ari baitira euren gogoko abestien bertsioak egiten, ahotsak edo instrumentuak erabilita: gitarra, alboka, trikitixa, panderoa, txirula edo gaita. Aranzabaldarrok, ostera, gozatu egiten dugu musika, baina beste modu batean, berau entzunda. RO petoak gara.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , , | Utzi iruzkina

Night Ripper: remix adibidea

Greg Gillis ingeniari biomedikoa da, eta orain 28 urte jaio zen Pittbusrgh hirian, AEBetan, baina mundu guztiak ezagutzen du Girl Talk bezala, izen horrekin egiten baitu musika, mash-up edo remix estiloa erabilita. 2006an Night Ripper kaleratu zuen, sei minutuko remix bat, non Gillis gazteak nahastu zituen 200 eta 250 musika zati inguru, 167 artistaren lanetatik hartuta. Rolling Stone eta Pitchfork aldizkariek izendatu zuten Night Ripper urteko albumik onenetakoa.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Iruzkin 1

Hil liburua 2.0

Aspaldiko ezagun baten heriotza tarteko, aurkitu dut enpresa bat, Legacy.com, eskaintzen dituena hainbat zerbitzu online, hildakoak ohoratu eta gogoratzeko. Zerbitzu nagusia hil liburua iruditu zait, non hildakoaren ezagunek idatziak eta argazkiak partekatzen baitituzte.

Gure kasuan, The Idaho Statesman egunkariak eskaini zigun bidea sinatzeko Adamen familiak sortutako hil liburuan. Nahi baduzu hildakoaren familiak zurekin harremanetan jartzea, idatzi zure helbide elektronikoa, inork ez baitu ikusiko.

Idatzi duzun mezuari dagokionez, enpresak gainbegiratu egingo du, argitaratu aurretik. Kasu horretan, email bat bidaliko dizu, esanez zure mezua onartu egin dela, laster argitaratzeko. Ez badakizu zer idatzi, enpresak berak iradokiko dizkizu hainbat esaldi, zuk aukeratzeko. Nahi izate aldera, bestalde, hil liburuaren jarraipena egin dezakezu, mezu bat gehitzen den aldiro Legacy.com-ek mezu bat bidaliko baitizu horren berri ematen.

Hil liburua urtebete inguru egongo da online. Denbora hori igarota, aukera duzu liburua paperean inprimatzeko, txukun-txukun, edo webgune bat sortzeko, hildakoaren memoria iraunarazteko. Aukera bakoitzak, noski, prezio bat du, baina iruditu zait Legacy.com-ek oso ondo aprobetxatzen dituela Web 2.0 erremintak zerbitzu dinamiko eta eraginkorra sortzeko. Nor animatuko da gure artean horrelako zerbait egiten?

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , | Iruzkin 1

Euskal kooperatiben oihartzuna nazioartean

George Cheney
irakasle estatubatuarrak badu liburu bat, Values at Work, non aztertzen
dituen Euskal Herriko kooperatibak. Cheneyk hitzaurre bat gehitu zion
liburuaren bigarren argitalpenari, eta hor aipatzen du Mondragon taldeko
kooperatibek zelako oihartzuna duten munduan. Hona hemen berak aipatzen
dituen esperientziak:

  • San Frantsiskon, AEBetan, Mike Miller
    Social Policy aldizkariko argitaratzaileak sarri erabiltzen du
    Mondragon taldearen adibidea, erakusteko ekonomia alternatiboek zelako
    posibilitateak dituzten, eta argudiatzeko kooperatibetan oinezko
    langile-jabeek ere behar dutela ordezkaritza independentea.
  • Baita
    San Frantziskon, AEBetan, Dave Karoly eta Tim Huet laguntzen ari
    zaizkie enpresa hasiberriei, hala nola Arizmendi okindegi eta pizzeria
    kateari, lotura egin dezaten bertako Rainbow Grocery kooperatiba
    indartsuarekin.
  • Missoula herrian, Montanan, Dean Ritz eta
    Jeannette Rankin Peace Center delakoa antolatzen ari dira eztabaida
    sorta bat, Demokrazia definitzen, aurre egiteko enpresen kontrol
    kontzentrazioari.
  • Chuck Sperry eta bere lagunak Mondragon
    moduko kooperatiba esperientziak antolatu nahi dituzte Rocky mendien
    inguruko basomutil eta nekazarien artean, Rocky Mountain Center for
    Economic Democracy
    erakundearen bidez.
  • Cape Bretonen, Nova
    Scotia probintzian, Kanadan, Greg McLeod eta bere lagunak jardunaldiak
    antolatzen ari dira Ipar Ameriketako jendearentzat, bertan aztertzeko
    Mondragon taldearen arrakasta historiak. McLeod-ek berak liburu bat
    dauka, From Mondragon to America: Experiments in Community Economic
    Development.
  • Auckland hirian, Zeelanda Berrian, Manase Lua ari
    da enpresa haztegi bat indartzen Tongan jendearentzat, eta horretarako
    Euskal Herriko kooperatiben kasua darabil eredu gisa.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina