Pertsonaiarik antzeztuenak zineman

Genero bakoitzak ditu bere pertsonaiarik gogokoenak, baita zinemak ere. Eta badago modu erraz bat jakiteko zeintzuk diren horiek: nahikoa da arakatzea zeintzuk izan diren pertsonaiarik antzeztuenak, edo, beste modu batera, zeinen inguruan egin diren film gehien. Hauxe da sailkapena: 1. Sherlock Holmes. (207 film).

  1. Napoleon. (196 film).
  2. Drakula. (164).
  3. Jesukristo. (152).
  4. Frankeinstein. (116).
  5. Tarzan. (98).
  6. Lenin. (88).
  7. Hitler. (76).
  8. El Zorro. (70).
  9. Robin Hood. (62).

Hamarretik sei dira fikziozko pertsonaiak. Gainerako lauak, berriz, bizi izandako jendea: Napoleon, Jesukristo, Lenin, eta Hitler. (Eskerrik asko Enrique Martinez Salanoari).

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Zer idazten dugu blogetan?

Azken aldian hainbat galdera plazaratu dira euskal blogosferan, blogariok ote gabiltzan geure burua nabarmendu nahian, idazten ote ditugun interesik bat ere ez duten gauzak, etab. Gaur saiatuko naiz galdera horiei erantzuten.

Geure burua nabarmendu nahian ote gabiltza?

Mikel Iturriak idazten zuen aurrekoan, Elena Lakaren mezu gogoangarria aitzakia hartuta, “oigo y leo por ahí que los bloggers somos unos exhibicionistas. Ni entro ni salgo, pero me quedo con este tipo de exhibicionismo, a pecho descubierto”.

Luis Rojas Marcos psikiatrak dio La fuerza del optimismo bere azken liburuan denok dugula bizi-bizirik jasota geure autobiografia, eta, lagun minekin aritu edo ezagutu berri ditugun pertsonekin, etengabe hitz egiten dugula geure iraganaz. “Are gehiago —dio—, iraganari buruzko kontuak gogoraraztea da mintzagai gogokoenetako bat, eta elkarrizketa guztietan irteten omen da, sei bat aldiz bai orduko”.

Blogak boladan daude, eta perretxikoak bezala agertzen ari dira nonahi. Udako Euskal Unibertsitateak ere ikastaro bat antolatu du uda honetarako, blogen gainean. Horren harira, Patxi Gaztelumendik hainbat galdera plazaratu ditu bere blogean, gure artean eztabaida sanoa piztu guran. Saiatuko naiz niri dagokidan zatia erantzuten.

Bat nator Rojas Marcosekin, eta, horren haritik, esango nuke blogetan geure buruaz idazten dugunean ere, hori besterik ez dugula egiten, geure autobiografiaz idatzi. Blogetan aurkitu dugulako beste plaza bat gure arteko elkarrizketak bideratzeko. Beraz, esango nuke ez dihardugula geure burua nabarmendu nahian, baizik eta beste eremu bat aurkitu dugula apeta unibertsal hori betetzeko. Ordea, nola esparru hori berria den, blogena, hainbat jende ari da esaten exhibizionista hutsak garela.

Zer idazten dugu?

Faroa sortu nuenetik, aldatu egin dut idazteko erregistroa, lehen Sustatun erabiltzen nuena. Gaixotu nintzenetik, 2002ko irailaren 11n, bi urtean dezente idatzi nuen Sustatun, estilo nahiko landuan, gainera. Eta hori horrela zen, denbora nuelako artikuluak lantzeko.

Orain, berriz, lanean dihardut egun osoz, eta askoz ere asti gutxiago daukat artikuluak-eta prestatzeko. Beraz, beste estilo bat ari naiz lantzen Faroan: estilo laburra. Gaiei dagokienez, denetik sartzen dut hemen: hausnarketak, kontakizunak, aipuak, anekdotak, eta —oso noiz behinka— artikulu landuak, denbora eskatzen duten horietakoak. Adibidez, Etxeparegandik Sintxanengana, orain dela gutxi argitaratua.

Ni saiatzen naiz zehatza izaten idazten dudanean, eta idazteko modu erraza bilatzen dut, ahozkotasunetik gertu, hobeto komunikatzeko.

Azken aldi honetan, gainera, beste blog bat ari naiz elikatzen, Gizakom, nire lantokian, HUHEZIn egiten hasi garena, eta horrek ere denbora dezente kentzen dit. Adibidez, TU Lankide aldizkariari buruz prestatu dudan artikulua egiteko, aldizkaria bera hartu, hainbat artikulu irakurri, begiratu Interneten zer aurki nezakeen aldizkari horren gainean, eta artikulua osatu dut.

Nola idazten dugu?

  • Esaldi laburrak. Saiatzen naiz esaldi laburrak egiten.
  • Aditza aurrera. Aurreratu egiten dut aditza, konturatu bainaiz Sebero Altubek ezarritako estiloak sekulako arazoak dituela euskaraz komunikatzeko orduan.
  • Testu antolatua. Saiatzen naiz testua ondo antolatzen, izenburuak tartekatuz, eta horretarako bolatxoak edo zenbakiak erabiltzen ditut sarri, testua sailkatzeko, irakurleak errazago gainbegira dezan zer dagoen artikuluan.
  • Lotura ugari. Ahalegintzen naiz irakurketa transbertsala eskaintzen, eta horretarako ahalik eta lotura gehien sartzen ditut, harira datozenean, irakurleak ahalik eta irakurketa aberatsena izan dezan.

    Patxi Gaztelumendik dio blogetan irakurtzen dituen gauza askok eta askok ez dutela bat ere interesik. Seguru horrela dela. Baina seguru nago gauza asko daudela blogetan interes handikoak. Gauza bera gertatzen da eskuz banakako txapelketan, pilotan, edo futbolean, nahiz eta Europako Txapeldunen kopa izan, edo gure inguruan jokatzen diren hainbat eta hainbat txirrindulari lasterketatan.

  • Erantzunak. Saiatzen naiz erantzunei erantzuten, irakurle horiek jakin dezaten kontuan hartzen ditudala beraiek esandakoak, haiekin bat etorri edo ez, elkarrizketa baita blogen aberastasunik handienetako bat.

Non dago idazten dugunaren interesa?

Saiatzen naiz erabiltzen gairik interesgarrienak, ikuspegirik originalena, eta modurik errazena, baina badakit emaitzak ez direla beti nire gustukoak. Horrelakoetan, irakurleak eskubide osoa du alde egin eta beste larretan bilatzeko gustuko janaria. Nik ere horixe egiten dut nabigatzen dudanean.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 5 iruzkin

Isidra Bernes

Gure amak 88 urte ditu, eta birritan irakurri du bere semearen liburua. Ulertzekoa, bera ere parte delako historia horretan, bere seme-alabekin batera. Baina asteburu honetan, Elorrion nengoela, amama bat etorri zitzaidan, Isidra Bernes, 80 urtekoa, eta esan zidan liburua irakurri berri duela.

“Ez pentsa, kostatu egin zait, ez nago-eta ohituta euskaraz irakurtzen. Guk ikasi genuen guztia erdaraz ikasi genuen. Eta, gainera, zuk batuaz idazten duzu, nire bilobentzat egoki. Hala ere, bi egunean irakurri dut”. Berak hori esan bitartean, Maite Yu zebilkion inguruan, Txinatik ekarritako bilobatxoa, Mireni eta bioi begira-begira. “Balientea zara, gero, pasatu dituzunak horrela kontatzeko. Zenbait gauza irakurrita, negar egiteko gogoa egiten zitzaidan”.

Mireni ere erreparatu zion: “Miren, zuk ere a zelango laguntza eman diozun aitatxori! Makina bat errezatuko zenuen bere alde, ezta?” Eta Mirenek, piska bat tokiz kanpo, inoiz ez baitu errezatu, baietz erantzun zion, zertxobait lotsatuta, “bai, apur bat”.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 3 iruzkin

Haimar, galoi gutxiagorekin

Atzo irakurri nituen Berria egunkarian Haimar Zubeldia txirrindulari usurbildarraren adierazpenak. Adierazgarriak ziren, oso. Hedabideetatik jakin zuen aurten Giroa egin beharko zuela. Gainera, berak ez zuen Giroa egin nahi, Tourra baizik. Baina, beste erremediorik ez-eta, gaur ekingo dio Italiako Itzuliari.

Elkarrizketa irakurri ahala, gogora etorri zitzaizkidan iaz Horrillok eta Mayok El País egunkarian egindako adierazpen batzuk, Tourra hastear zela. Ermuko txirrindulariak azpimarratzen zuen Mayok beti ematen duela duen guztia, eta ez beste batzuek moduan, saiatzen direla bakarrik hiru urtez behin, kontratua berritu behar dutenean. Orduan ez nuen zalantzarik Horrillok Haimar zuela gogoan.

Espainiako Itzulia iritsi aurretik ere, Mayok berak sekulakoak esan zituen, kokoteraino zegoela, ez zuela gogorik Vuelta egiteko, nahikoa eta gehiago egin zuela iaz, Duphiné eta beste lasterketa batzuk irabazita. Beste batzuk ere hor zebiltzala, majo kobratzen, baina potrojorran antza. Berriro, Haimarren itzala pasatu zen nire gogotik.

Haimarri errealitatea etorri zaio muturraren aurrera: urtero puntaren puntan dabiltzanek izan dezakete Tourra besterik ez prestatzeko pribilejioa.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Itxaropenaren indarra

Behin eta berriro irakurri dut Elena Lakaren kontakizuna, nola bere semetxo Oierri aurkitu dioten retinoblastoma bat ezkerreko begian. Eta miretsita nago zer indar duen, hor ere, itxaropenak: “prozesua luzea izango da, gogorra ziurrenik, baina Oier sendatu egingo da”.

Itxaropena ezinbestekoa dugu gizakiok bizitzan aurrera egiteko. Izan ere, itxaropena da gizakiok dugun konfiantza nahi edo desiratzen duguna gerta dadin edo lor dezagun. Nik dakidala, greziarren mito honetan agertzen da lehenengo aldiz itxaropena. Zuri eskaintzen dizut, Oier, eta zure familiari:

“Elezaharrak dio Prometeok, gizateria sortu zuen titan hark, nola oparitu zien hilkorrei sua, berak Olinpon lapurtua, eta jakinarazi zien berak Ateneagandik jasotako jakituria. Ordea, Zeus jainko gorenak horren berri izan zuenean, halako moldez haserretu zen, non kateatu baitzuen erruduna zutabe batera, eta agindu baitzuen sai batek jan zitzala haren erraiak egunez, gauez onera etor zitezen, eta horrela sufritu zezan etengabe.

Pandoraren kutxa

Ondoren, Zeusek agindu zion Hefesto bere seme eta suaren jainkoari sor zezala ahal zuen emakumerik ederrena. Hefestok agindutakoa bete, eta Pandora sortu zuen. Orduan Zeusek Lurrera bidali zuen Pandora, horrek opari ziezaion Prometeori kutxa polit bat, non lehenago berak gorde baitzituen gaixotasunak, bekaizkeria, gorrotoa, bizioak, erokeria, eta gainerako gaitzak. Baina hain suminduta zegoen Zeus, non, oharkabean, itxaropena ere sartu baitzuen kutxan.

Prometeok, sumatu zuelarik Zeusen jukutria, ez zuen onartu kutxa, eta erregutu zion Pandorari ez zezala inoiz ireki. Pandorak, ordea, ezin tentazioari eutsi, eta egun batean ireki egin zuen. Bat-batean, gaitz guztiak irten ziren kutxatik, baina baita itxaropena ere, eta harrezkero gizakiak babesten ditu”.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Saturraran

Maiatzaren 5 honetan gogoak Saturraranera egin dit. Aspalditxo, 1964an-edo, hara joan nintzen Arrasateko zenbait mutikorekin, Saturrarango seminariora, abade izateko asmoarekin. Hamaika urte nituen orduan.

Oker ez banabil, 65 ikasle ginen gure kurtsoan. Eta haietatik, bat bakarrik abadetu zen. Geroago, hark ere utzi egin zuen apaizgoa. Beraz, gure koadrilla handi hartatik ez da abaderik geratzen.

Aurrekoan, berriz, nonbaiten irakurri nuen Baionako apaizgaitegia itxi egin behar dutela, ez dagoelako apaizgairik. Non eta Euskal Herrian, katolizismoaren gotorlekuan, Iñigo Loiolakoaren sehaskan. Horrek eman beharko lieke zer pentsatua Ratzingerri eta eliza katolikoaren indarraz hitz egin duten guztiei, Erromako azken hileta jendetsuen aurrean.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Albiste onak Galdakaon

Atzo goizean Galdakaoko ospitalean izan nintzen, bi gauza nituen-eta han egiteko: analisi bat, eta kontsulta.

  • Analisia. Hipercoagulabilidad zuen izena han egin beharreko frogak, euskaraz hipergatzagarritasuna, edo horrelako zerbait. Odol analisiak dira, neurtzeko zelan dagoen odola, eta ea joerarik duen tronbosiak-eta edukitzeko. Kardiologoak agindu zidan egiteko, orain bi hilabete Sintrom kendu zidanean. Ateratako odola Kurutzetako ospitalera eraman zuten aztertzera, eta emaitzak hilabete barru jakingo ditugu. Uztailean berriro daukat kontsulta kardiologoarekin, eta orduan ikusiko dugu nolakoak diren emaitzak. Horrekin batera, orduan erabakiko du kenduko ote didan galtza edo ez, tronbosia izan nuenetik jazten dudana ezker hankan.
  • Kontsulta. Analisi kontuak bukatuta, nire hematologoarengana joan nintzen, Jesus Ojangurenengana. Orain hiru bat aste egindako PET analisien emaitzak eman zizkidan: dena normal, ez dago datu kezkatzekorik. Gogoratu eskanerra ere ondo atera zela. Orain datu horiek eraman behar ditut Valdecillara, hil honen hondarrean. Jesusek ahoa aztertuta, esan dit nahiko ondo dagoela, apur bat handituta egon arren. Eta berriro hasi naitekeela poliki-poliki prednisona jaisten, hartzen ari naizen kortikoidea.

Beraz, pozik itzuli nintzen Galdakaotik.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 6 iruzkin

Kukua

Atzo kukua entzun nuen aurten lehendabizi. Esteñibar baserrian nintzen, mahastian, mahatsondoei adar berriak bakantzen, eta, halako batean, eguerdi partean, ku-ku! entzun. Eta diru kontuak?

Han ginen guztiok asfaltokumeak ginen, eta aurten lehen aldiz entzuten genuen kukua. Inork ez zuen dirurik aldean, baina bai umore ona. Ondoren, mahaiaren bueltan ginela, baten batek azaldu zuen esaera zahar bat, bitxia, kukuaren ingurukoa: “San Juanetan kuku, San Pedrotan mutu”, alegia, ekainaren 24an kukua entzuten dela, baina lau egun geroago, sanpedroetarako, desagertu egiten dela.

Harrigarria da kukuak, hegazti bizkarroia izanda, hau da, bere kumeak besteren kontura hazten dituela, nolako arrastoa utzi duen herri folklorean. Gotzon Garatek 31 atsotitz jaso ditu bere Atsotitzak liburuan. “Kirikiñok”:http://www.susa-literatura.com/emailuak/abarrak/ ere ipuin gogoangarri bat eskaini zion: Kukuba entzuten.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Erlatibitatea

Maitemindu bikote bat jartzen direnean elkarrekin belarretan ordubetez, iruditzen zaie minutu bat. Baina jar daitezela labe bero batean minutu batez… irudituko zaie ordubete baino gehiago. Horra erlatibitatea. (Albert Einstein).

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Zilarrezko Euskadi saria

Aurten banuen jakinmin apur bat Zilarrezko Euskadi sariaren inguruan, jakitearren nola moldatuko zen nire liburua, Medkuak esan dit minbizia dudala, orain bi hilabete aurkeztu zena. Apirilaren 23a igaro zen, eta joan den ostiralean jakin genuen Joan Mari Irigoienek eta Martin Berasategik irabazi dutela aurtengo saria. Arrastorik ere ez nola saldu zen nirea, sariaren arduradunek bakarrik jakinarazi baitzituzten lehen bi sailkatuen izenak.

Irakurri dut Andoni Arantzegik emandako informazioa, eta ondorio hauek atera ditut:

  • Liburu gutxi. Atentzioa eman dit zein liburu gutxi saldu dituen liburu irabazleak, bai euskaraz (61 ale) eta baita gaztelaniaz ere (95 ale). Beharbada urteroko kontua izango da hau, baina ni aurten erreparatu diot lehendabizi.
  • Izen egokiagoa. Akaso ez dira hain liburu gutxi, aintzat hartuz gero bakarrik zenbatzen direla egun horretan Donostian saldutako liburuak, ez Euskadin saldutakoak, nahiz eta sariaren izena izan Zilarrezko Euskadi saria. Horregatik, egokiagoa izan liteke Zilarrezko Donostia saria. Horrek zehatzago adiraziko luke sariaren eremua. Edo bestela, zabal dadila eremu hori Euskal herri osora, edo Euskal Herriko hiriburuetara.
  • Argitaletxeen arteko lehia. Durangorako nola, Liburuaren Egunerako ere estrategia berezia dute Euskal Herriko argitaletxeek: aurreko hamabost egunetan liburu mordotxoa aurkeztu zuten, batzuk ospakizunaren bezperan. Beraz, liburu horiek harrapatzen dute hedabideen arreta.
  • Unearen garrantzia. Aurtengo irabazleak, euskarazko liburuen artean, oso lotuta etorri dira une honetan bizi dugun momentuarekin: Komunista .com etorri da justu komunista hitza boladan dugun unean, alderdi komunista batek, EHAKek, 9 jarleku irabazi dituenean Eusko Legebiltzarrean. Eta Don Kijote Mantxako, liburu horren inguruan antolatu diren ospakizun guztien erdian, aurten 500 urte betetzen baitira Cervantesek Don Quijote de la Mancha argitaratu zuela.

Irabazleei, zorionik beroenak. Eta nire liburuari dagokionez, nire editoreari galdetuko diot ea zer moduz saldu zen Donostian, apirilaren 23an.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina