Sugeak

Bi loba ditut Ameriketan. Ane
Guatemalan dago, CPR
batean, oihanaren erdian, El Tesoro herriskako jendeari laguntzen hainbat proiektutan. Jon, berriz, Milwaukeen dabil, AEBetan, master bat egiten. Biei suertatu zaie sugeei aurre egin beharra. Ez batak ez besteak ez dute erraz ahaztuko han bizi izandakoa. Anek sugeari

Iritsi berritan, bazihoan Ane oihanean barrena, atzean bere familiako jendea zuela. Matxetea hartu, eta zis-zas, zis-zas, aurrera. Halako batean, suge itzel bat bidezidorrean. Ez bat eta ez bi, Anek ospa egin zuen atzera, ikaratuta ikusitakoarekin. Orduan hango aitak hurbildu eta esan zion: “Ez, Ane, horrela ez. Hitz egin behar diozu sugeari, eta esan, mesedez, bidea libre uzteko, pasatu beharra duzulako”.

Jon, berriz, Arizona aldean zebilen, Koloradoko arroilean, Euskal Herrirantz itzuli aurretik, opor laburrak aprobetxatzen. Egun batean berak eta bere lagunak erabaki zuten arroilan behera jaistea, hango parajeak ezagutzeko. Han, ordea, kontua beste modu batean izaten da, ez hemen bezala: lehendabizi aldapan behera egiten da, baina bueltarako bidea beti da erripatsua, gorantz.

Auskalo Anek zer pentsatu zuen hori entzundakoan, baina bigarren aldiz suge bat agertu zitzaionean, erabaki zuen egitea bere aitak esandakoa. Txistua irentsi, eta esan zion sugeari, ahal zuen eta amoltsuen: “Aizu, suge, egingo zara alde batera, eta utziko didazu bidea libre, mesedez?”. Eta Ane aho bete hortz geratu zen: sugeak alde batera egin zuen, lasai asko. Eta Anek ere aurrera, pozik eta sinestu ezinik gertatutakoa.

Jon eta kriskitin-sugea

Gorantz zetozela, halako batean zarata arraro bat entzun zuen Jonek. Hala ere, segitu zuen bidean gora, konturatu zen arte bide erdian, beragandik metro batera, kriskitin-suge bat zegoela, tente eta mehatxukor. Berak kontatzen zuenez, denbora dezente behar izan zuen sugeak eragindako izuikara gainetik kentzeko.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Oñati

Atzo “Oñatin”:http://www.oinati.org/pub/eusk/index.php izan nintzen, Arrasate Argitan taldeak liburu bat aurkeztu baitzuen, bikaina, Oñatiren gainean. Argazki liburua da, 192 orrialdekoa, argazki zoragarriak ditu, baina ez hori bakarrik, izan ere, bost artikulu ere badakar liburuak, zein baino zein politagoa. Sinatzaileak dira Idoia Etxeberria, Kirmen Uribe, Juan Luis Arsuaga, Miquel Desclot, Alexandre de la Cerda eta William Douglas. Eta horietaz gain, liburuak hainbat aipamen jasotzen ditu Euskal Herriaren gainekoak, historian nor izan den jendeak eginak, denak bost hizkuntzatan, liburu osoa bost hizkuntzatan egina baita. Azken emaitza izugarri gustatu zait. Uste dut oñatiarrak pozik egon daitezkeela, orain edonon erakusteko moduan daude-eta beren herri ederra.

Hala ere, liburuak badu baina bat, nire iritzian behintzat: testuak agertzen dira ez beltzean, baizik eta beltzaren matiz batean, gris tankeran, eta horrek nabarmen oztopatzen du irakurketa. Pena da, zeren testuak onak dira, baina jende askok ez ditu irakurriko, letraren tamaina txikia denean nekagarria delako, oso, testu horiek kolore grisean irakurtzea.

Baina

Aurkezpena bera oso ondo egon zen, nahiz eta hasieran bero handia pasatu genuen. Jende asko zegoen han. Sartu baino ez Antonio Murillo agurtu genuen, nire ikasle ohia. Berak eman zigun ale bana Begori eta bioi. German Barrena ere agurtu genuen, Gertu moldiztegiko nagusia eta aspaldiko laguna. Baita Jose Felix Diaz de Tuesta laguna, proiektu honen arimetako bat eta zeremonia maisua.

Aurkezpena

Barrurago, Idoia Etxeberria agurtu genuen, Berriako kazetari fina, eta liburuko testu bateko egilea. Geroago, Andoni Salamero irakasle zumarragatarrak aho bete hortz utzi gintuen denok, irakurri zuenean Idoiaren testua, oso modu adierazgarrian eta bizian irakurri ere. Entzuten ari ginela, Pello Zabala ikusi genuen, bera ere arreta handiz jarraitzen aurkezpenak. Haien ondoan, **Iñaki Mendiguren eta Sarah Turtle senar-emazte itzultzaileak. Jerardo Elortza ere han zen, adi-adi entzuten. Baita Jose Mari Eraña, gure aspaldiko laguna. Eta argazkilari moduan, Gotzone Elu** lagun hondarribitarra. Musika ere, soka laukote batek jo zuen, dotore.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Asteburu ederra

Joan den larunbat honetan burdinola batean egin genuen lo. Hobeto esanda, lehen burdinola izan zen, baina orain moldatua dago, eta hotela da. Ansotegi du izena, eta Etxebarrian dago, Markinatik bizpahiru kilometrora. Leku polita, asteburu bat pasatzeko. Euskaldunak etxean sentituko dira Ansotegin, jabeak saiatzen baitira giro euskalduna sortzen.


Ansotegi erabat birmoldatua dago, baina gordetzen du burdinolaren nortasuna. Haren arrastoak nabarmenak dira eraikinaren edozein tokitan. Hala ere, hotel modernoa da, 15 gelarekin. Gurea aipatu behar izatekotan, esango dut gela oso polita zela.

Ondo-ondotik, gainera, pasatzen da bidegorri bat, eta lotzen ditu Markina eta Etxebarria paseo eder askoan. Jende ugari ikusi genuen paseatzen, eta ez da harritzekoa. Guk ere oinez egin genuen Markinarako joan-etorria, herrian jaiak zirela aprobetxatuz.

Ederto gosaldu genuen igande goizean, baina larunbatean ez ginen hain gustura irten afaritik: lehen hiru platerak oso onak izan ziren, baina okela eta postrea… ez hain onak.

Eragozpenak

Beste eragozpena aurkituko duzue hotelaren webgunean: flash mordoa du, baina nekagarria da, eta bat ere eraginkorra ez erreserbak egiteko. Aspertu ginenean batetik bestera ibiltzen, ezin erreserba eginik, telefonoz deitu genuen, eta kito.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 5 iruzkin

Miren itzuli egin da

Atzo egun berezia izan zen guretzat: hamar egun etxetik kanpo eginda, Miren alaba jasotzera joan ginen Bolibarrera. Mirenek Ziortzabeitia aterpetxean igaro ditu hamar egun, Ziortzako monasterioaren ondoan, Bizkaian, musika udaleku batean, eta hor biolina lantzen izan da beste berrogei neska-mutikorekin batera, denak Hego Euskal Herrikoak.
Elorriotik bera joan zen bakarrik, beste lagunik barik, eta, horregatik, gogorra egin zitzaion hasieran egonaldia. Hala ere, ederto gainditu zuen hasierako etxemina, eta pozik itzuli da, harro egindako lanarekin. Lagun asko egin ditu, asko ikasi du biolinarekin, baita taldean jotzen ere, eta irakasle zoragarriak izan ditu.

Atzo, egonaldia amaitzeko, kontzertu bat eskaini ziguten Bolibarko elizan, jendez beteta (gurasoak eta lagunak denak), eta txalo zaparrada handia jaso zuten denon partetik. Eurak pozik, eta gu are eta pozikago.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Udazkenean euskaratuko da Harry Potter

Gaur kaleratu da, ingelesez, Harry Potter seriaren azken liburua, Harry Potter and the Half Blood Prince, eta dagoeneko bihurtu da libururik salduena kaleratu aurretik: Amazon liburu denda birtualak adierazi du 1,4 milioi eskari jaso dituela liburu hori kaleratzen denerako.
Amazonek jakinarazi du, halaber, J.K. Rowling andreak saldu dituela liburu gehien liburu denda birtualean, zeina sortu baitzen orain 10 urte. Bestalde, Scholastic Inc enpresa arduratuko da AEBetako edizioaz, eta merkatu horri begira 10,8 milioi ale inrprimatuko ditu.

“Iñaki Mendiguren”:http://www.armiarma.com/zaldiero/152.htm itzultzaileak euskaratu ditu orain arteko liburu guztiak. Eta azken hau ere berak itzuliko du. Esan digunez, espero du liburua euskaratzen hastea datorren udazkenean —baina hori Elkar argitaletxeak esan beharko du—, eta aurreratu ere aurreratu digu nola deituko duen: ziur asko Harry Potter eta printze mestizoa.

Udazkenean hasiko dira euskaratzen

Beste kontu bat da noiz kaleratuko den euskarazko bertsioa. Zaila da hori orain zehaztea, itzultzaileak oraindik ez baitaki zenbat orrialde dituen originalak. Hala ere, salgai jar liteke 2006ko udazkenean.

Iñaki Mendigurenek sari asko jaso ditu bakarrik Harry Potter saila euskaratzearren. Hona hemen orain artekoak:

Itzulpen sarituak

  • IBBY saria. Ohorezko Ziurtagiria irabazi zuen 2002an, Harry Potter eta sorgin-harria liburuaren itzulpenagatik. (IBBY = International Board on Books for Young People).
  • Liburu Gaztea saria. 2001-2002 aldian jaso zuen, Harry Potter eta sorgin-harria liburuaren itzulpenagatik.
  • Euskadi saria. 2001ean Euskadi literatura-itzulpen onenaren saria jaso zuen Harry Potter eta sekretuen ganbera liburuagatik. Urte hartan aipamen berezia izan zuen Harry Potter eta Azkabango presoa liburuaren itzulpenak.
  • Vitoria-Gasteiz saria. 2002. urtean Harry Potter eta suaren kopa liburuaren itzulpenak irabazi zuen lehen saria gazte-literaturan.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

Liburu denda bat gutxiago

Atzo Hire liburu dendan izan nintzen, Arrasaten, eta Pilarrek eman zidan berria: datorren azaroan, itxi egingo dute liburu denda. Guztira 32 bat urte egin dituzte Martinez de Ubago ahizpek Portaloiaren ondoan liburuak-eta saltzen. Denda txikia da, baina liburu zaleok hortxe aurkitu dugu giro egokia, zerbitzua eta adiskidetasuna.
Faltan sentituko dut Hire, Arrasaten horixe izan baita nire liburu denda kuttuna. Bertan ordu mordoa egin dut, eta gustura sentitu naiz beti. Nora joango naiz orain?

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin

Albiste bat hankaz gora

Atzo zen espaziora joatekoa Discovery transbordadorea, baina azken orduan, atzeratu egin zen haren jaurtiketa. Hori esateko, ETB2k esan zigun ia bi minutuko albiste batean, orain bi urte eta erdi Columbia transbordadorea txiki-txiki egin zela Lurraren orbitan sartu zenean. Eta gero etorri zen benetako berria: Discoveryren bidaia atzeratu egin zela.
Ikusi zenagatik, aurrez prestaturik zuten atal hori, Columbiarena, benetako albistearen lagungarri, hari background apur bat emateko, baina gero ez zuten asmatu albistea antolatzen, azken orduko atzerapenaren ostean; testuingurua izan behar zena, bihurtu zuten albiste, nahiz eta ikusleontzat albistea beste bat izan. Denok izan ahal dugu egun txar bat, baina hainbeste jende dabilen hedabide batean, ulergaitzagoa egiten da horrelako nahastea.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Argia

Halako batean, Toledoko euskalduna aspertu egin zen hiztun kaskarra izaten, eta Deustuko Unibertsitatean ikasten ari zela, erabaki zuen euskara ikastea. Eta orduan bi gauza egin zituen:

  1. Zeruko Argiaren harpidetza, astekari bat, artean egunkari itxurakoa.
  1. Erosi zuen Ixaka Lopez Mendizabalen hiztegia.

Handik aurrera, 4. maila ikasten ari nintzen, Filosofia eta Letrak, Zeruko Argia jasotzen nuen aldiro, jarri mahaian, hartu hiztegia, eta hasten nintzen astekaria irakurtzen, alderik errazenetik, herrietako kronikak. Eta orduan ikasi nuen Arrasatek bazuela berriemaile bat, Mendiaga, euskaraz idazten zuena. Eta Mendiagarekin batera —geroago jakin nuen Jose Mari Velez de Mendizabal ezkutatzen zela ezizen haren atzean—, beste kazetari batzuk deskubritu nituen: Amatiño, Mikel Atxaga, Ramon Saizarbitoria, Gurutz Ansola, etab.

Zeruko Argiak euskararen atea ireki zidan, eta haren altxorra erakutsi. Horregatik, betiko izango naiz zorretan aldizkari horrekin. Mila zorion (Zeruko) Argia egin eta egiten duzuen guztiei. Izan dezazuela ospakizun oparoa, merezi duzue-eta.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Toledoko euskalduna

Sasoi batean neu nintzen “Toledoko euskalduna”. Hamabost urte nituela, horrela deitzen zidan Luxio Murgoitiok berari euskaraz hitz egiten ahalegintzen nintzen bakoitzean, hain txarto egiten nuen-eta berba. Ikasle nintzela, uda denboran Amat kooperatibara joaten nintzen, Arrasaten, diru apur bat irabazi eta ikasketak ordaintzen laguntzeko. Hor euskaldun asko zebilen lanean, tartean Luxio Murgoitio, euskaldun petoa eta Udala auzoko bizilaguna. Nik barre asko egiten nuen Luxiorekin, gizon barregarria baitzen, baina berak ere sekulako algarak egiten zituen nire lepotik, euskaldun traketsa bainintzen.

Urteak pasata, behin baino gehiago egin dut topo Luxiorekin, eta biok gogotik egin dugu barre Toledoko euskaldunaz gogoratzean. Aspaldi, ordea, ez dut ikusi bera, eta ez dakit bizi den edo ez.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Internet eta idazkuntza, etsaiak?

Luistxo Fernandezen blogean irakurri nuen nola Joan Mari Irigoien idazle finak adierazpen batzuk egin zituen DV egunkarian, eta hor ondorengo hau esaten zuen:
Lo mío es escribir, pero tenemos grandes enemigos como Internet o las nuevas tecnologías, que sin duda, afectan a nuestro campo. Pero seguiré ahí, escribiendo a diario.
Niri dagokidanez, esango nuke ezetz: Interneti esker, inoiz baino gehiago ari naiz idazten, bai laneko kontuetan, eta baita lanetik aparte ere.

Adibidez, artikulu hori irakurri nuen egunean, uztailaren 7an, lanean nengoela 22 mezu elektroniko idatzi nituen. Egun hartan, bestalde, beste bi artikulu idatzi nituen: bata blog honetan ateratzeko, eta bestea Gizakom blogean kaleratzeko.

Haratago joanez gero, ezin dut ahaztu liburu bat ere idatzi dudala, Medikuak esan dit minbizia dudala, baina hori papereratu aurretik Sustatun idatzi nuela goitik behera, hau da, Interneten.

Ez dakit Joan Mari Irigoienek nondik atera duen Internet eta teknologia berriak direla idazkuntzaren etsai. Gehiago iruditzen zait aurreiritzi bat, zerbait objektibo baino.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 2 iruzkin