Nire susmoa Google News dela-eta

Aspalditik erabiltzen dut Google News informazioa jasotzeko, batez ere teknologiari lotutakoa. Azken aldi honetan baina, susmoa dut Googlek era berezian aurkezten dizkidala albisteak, oinarri hartuta nik gehien klikatzen ditudan gaietan, halako eran, non albiste gehienak lotuta baitaude Apple, Google eta Androidekin.

Seguru nago teknologia kontuetan albiste asko sortzen direla Nokia, Microsoft, HP, Dell, Samsung, Ubuntu eta beste enpresa askoren bueltan, baina niri bestelakoak agertzen zaizkit: Apple, iPhone, iPad, Google, Android…, eta uste dut hori horrela dela Google Newsek kontuan hartzen duelako zer gaitan egiten dudan klik maizen.

Eta hori ez zait gustatzen, zeren, era horretara, murriztu egiten zaizkit nire informazio iturriak, eta  ibil naiteke beti gai bertsuen inguruan bueltaka.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Titus Andronicus

Ostiral iluntzean Donostian izan ginen, Tabakaleran, bertan estreinatu zen-eta Degustación de Titus Andronicus, La Fura dels Baus taldearen azken lana, William Shakespeareren lan baten egokitzapena, Aduriz sukaldariarekin elkarlanean egina.

Gustura irten nintzen, harrituta talde katalanak zein ondo ekarri zuen gaur egungo moldeetara Shakespeareren lehen lana. Bideo jokoen, pantaila inguratzaileen eta beste tramankuluren erabilerak ez baitzuen moteldu —indartu baizik— lanari darion indarkeria. Zenbait une bereziki hunkigarriak izan ziren, Andronicusen alaba bortxatu eta mutilatu ondorengoak, esaterako. Giza izaeraren alde iluna ikusi genuen Tabakaleran.

Tragedia guztien ondoren jendeak jaten segitzen baitu —esaldi horrekin amaitu zen antzezpena—, guk ere horixe egin genuen Bodeguilla donostiarran, hantxe dastatu genituen-eta Tabakaleran tokatu ez zitzaizkigun jaki eta edanak.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Joxan Ormazabal, in memoriam

Atzo jakin nuen Joxan Ormazabal hil dela, haur literaturan gehien irakurri dudan idazleetako bat. Gustuko nituen haren prosa erraza eta txinparta. Eta inbidia sentitu nuen orain zenbait hilabete irakurri nionean oso pozik ari zela 60 urterekin erretiroa hartuta. Horregatik, estutu egin zitzaidan bihotza jakin nuenean utzi egin gaituela.

Haren omenez, lotara joan aurretik, goiko bideo hau ikusi — orain dela gutxi Sautrelak egina— eta Antonio Bolas irakurri nuen. Eskerrik asko, Joxan!

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | 3 iruzkin

Alberto Gorritiberea irrati profesionala

Berria egunkarian irakurri dut Onda Vascak kalean jarri dituela Herri Irratiko hainbat langile, tartean Alberto Gorritiberea. Pena hartu dut itzela, zeren (besteak oso gutxi ezagutzen nituen arren) Albertok belaunaldi oso bat markatu du Loiolako Herri Irratian. Esango nuke mende laurden pasatxo egin duela bertan lanean, eta gure inguruan sekula ez dut ezagutu Debagoiena berak bezain ondo ezagutu duen irrati profesionalik. Eta Debabarrena. Eta Goierri. Eta Urola.

Alberto kalean jarrita, mezuak garbia dirudi: jabe berrien esku, informazio lokala —eta euskarazkoa—, bazterreko kontua izango da Herri Irratian.

Mezu honen bidez, eskerrik beroenak eman nahi dizkiot Albertori, urte hauetan entzuleoi eskaini digun lan handiagatik. Besarkada handi bat, eta zorterik onena etorkizunean.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Iruzkin 1

Edurne eta Juanito: nolako Mari, halako Peru

Bi mendizale hauek —Juanito Oiarzabal eta Edurne Pasaban— Himalaia inguruetan dabiltza, eta izenburuak egin dituzte egun hauetan. Niri, berriz, bat ere gustatu ez horien jarduna.

Edurnek, ikusi zuenean Miss Ho korearra aurreratuko zitzaiola munduko zortzimilako hamalauak egiten, haren kontrako susmo txarrak barreiatzen hasi zen. Juanito Oiarzabalek, berriz, inguruko guztiak kakaztu nahi izan ditu, bera izan ezik noski, Tolo Calafat bidaidearen heriotza esplikatzeko orduan.

Mendizale horiek negozio oso bat antolatu dute mendiaren inguruan, esponsor sare handiarekin, eta beren negozioa babesten ari dira, mendiko mistika erabilita: elkartasuna, sakrifizioa, adiskidetasuna, garbitasuna, bla, bla, bla…

Hau ez da atzo goizeko kontua. Orain sei urte, blog hau sortu eta berehala, bertan mezu bat idatzi nuen Juanito Oiarzabalen inguruan, aitzakia hartuta garai hartan Euskadiko Kutxa egiten ari zen kanpaina bat, non Oiarzabal bera jartzen zuen segurtasunaren eredu. Orduan hau esan nuen:

  • Mundu guztiak daki euskal mendizaleen artean oso arriskutsua izan daitekeela Juanito Oiarzabalekin joatea gailur enblematiko horietako bat egitera. Birritan salbatu dute in extremis, behin Iñurrategi anaiek, eta bigarrengoz iragan udan. Bietan erakutsi zuen kalkulu eskasa, lidergorik eza eta egozentrismo itzela.

Sei urte joan dira harrezkero, eta ez daukat motiborik iritziz aldatzeko.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , , | Utzi iruzkina

Garaipenean eredu. Porrotean, ez hainbeste

Atzo triste oheratu
nintzen, ikusita Barça zelan geratu zen kanporatuta, Inter Milangoari
1-0 irabazita eta ikusita zein gaizki erantzun zion porrotari: Interko
jokalariak hasi zirenean euren balentria ospatzen, Barçak piztu egin
zituen zelaiko ihintzagailuak. Valdesek ere, lepotik oratu zion
Mourinhori, sutan honen jarrerarekin garaipena ospatzeko.

Garbi
dago Interren estiloa ez dela ikusgarria, eta atzo hamar jokalari jarri
zituela defendatzen, baina talde bakoitzak aukeratzen du nahi duen
taktika. Interrek egin zuen komeni zitzaion partida. Eta Barçak atzo ez
zuen asmatu berea egiten. Argi dago, halaber, aurten Barça ez dela ibili
iaz bezain ondo.

Nahiko nuke atzoko porrotetik Barçak ikasiko
balu porrotean ere eredugarri izan behar dela, porrota, berez, beti
mingarria den arren.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Iruzkin 1

Agur disketeari

Sonyk esan du ez duela
diskete gehiago egingo. Kito. Arrazoia: eskaririk eza, nahiz eta 2009an
Japonian bakarrik 12 milioi diskete saldu ziren. Hamabi urte igaro dira
–erraz esaten da: hamabi–, Applek kendu zuenetik diskete irakurgailua
iMac
-etan.

Disketea 1981ean asmatu zen
baina, faxa eta beste asmakizunekin batera, berehala erori da
ahanzturaren putzuan, berrikuntza teknologiko etengabeak irentsita. Gaur
USB edo pendrive bezalako gailuetan gordetzen dugu informazioa, baina
horiek ere zenbatuta dituzte egunak, gero eta gehiago hodeia erabiltzen
ari baikara informazioa gordetzeko.

Atseden izan beza disketeak,
eta alerik baldin baduzue, gorde pare bat zuen ondorengoei azaltzeko
zertarako erabiltzen ziren.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina

Hagin bat gutxiago

Urte asko dira azken hagina atera zidatenetik. Atzo arte, bat eta berau
luzea atera zidaten-eta. Nire adinean, gainera, ez daukat Agirre
sagutxoaren
pozgarririk. Poltsa bat bete izotzarekin konformatu behar,
eskuin masaila puztu ez zekidan. Horrela nengoela, aspaldiko oroimenak
etorri zitzaizkidan gogora, zelan aldatu den nire jarrera dentisten aurrean.

Haurra nintzela, lasai joaten nintzen haginlariarengana. Nerabe egiteaz
batera, ordea, eta zergatik ez dakidala, izua sartu zitzaidan, eta
ahalik eta gutxien joaten nintzen hura bisitatzera. AEBetan eta Kanadan
berreskuratu nuen lasaitasuna dentisten aurrean. Orain, berriz,
hezur-muinaren transplantearen ondorioz, ahoa oso sentibera geratu zait,
eta galdu egin du malgutasuna. Hori dela-eta, sarri luzeak eta minberak
egiten zaizkit dentistaren aurreko saioak, atzokoa bezala, nahiz eta
dentista bera saiatzen den ahalik eta gozoen lan egiten. Gaur, ostera,
hobeto nago.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Iruzkin 1

Zinema saioak etxean

Ostiral arratsaldeetan, ahal badut, film bat ikusten dut lanetik irten eta berehala. Etxera iritsi, ogia eta txokolatea hartu, DVDa sartu, eta filma ikusten dut, etxean bakarrik nagoela. Murgildu egiten naiz, erabat, pelikulan.

Horrela, une gogoangarriak bizitzen ari naiz ostiraletan, zinea ari naiz-eta berreskuratzen. Kubrick, Forman, Coen, Marilyn… jende asko eta interesgarria ikusten ari naiz, oso film onetan.

Uste dut laneko giroak baduela zerikusirik zine zaletasun berraurkitu honekin, han jendez inguratuta bainago, zinea pasioz bizi duena. Eskerrik asko zuei.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Ariniketan egiten Murakamirekin

Irakurri berri dut Haruki Murakami idazlearen azken liburua: De qué hablo cuando hablo de correr. Irakurri diodan lehen liburua izan da, gustura irakurri ere, batez ere bizipen asko partekatzen dugulako asfaltoaren gainean, ez baitaramagu alferrik hogeita hamar urte baino gehiago lasterka egiten, ni polikiago eta distantzia laburragoak egiten, hori bai.

Ez nago seguru korrikalari ez direnek gozatuko ote duten liburua, nahiz eta bertan gauza asko kontatzen diren Murakamiren bizitzaz, egokiak, akaso, idazlearen jarraitzaileentzat.

Gabonak aurretik, Gauaren sakonean erosi nuen Durangon, nik dakidala, Murakamiren lehen liburua euskaraz. Hor daukat, alboratuta. Pare bat aldiz hasi naiz berau irakurtzen, baina ezin pasatu lehen orrialdetik. Arrotza egin zait itzulpena.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak , , | Utzi iruzkina