Faroa

Argia astekariak elkarrizketa egin dio azken alean Ibon Sarasola hizkuntzalariari, eta hor Ibonek hitz egiten du euskararen inguruan, eta batik bat euskararen kalitateaz. Horrela definitzen du euskara ona:

Euskara ona da betiko ildoari jarraitzen diona. Guk ezin dugu hitz egin gure gurasoek, eta are gutxiago, gure aiton-amonek bezala, baina ildo berean segitu beharko genuke, ez ildoz aldatu. Aldatu aldatu behar dena, baina hizkuntzaren barrutik, nolabait. Euskara ona hori da, betidanikoa gaurko premietara egokitua. Euskara txarra da ildo horretatik atera eta horren ordez, ez osatzeko, horren ordez baizik, erdarazko esapideak, (hitzak… hor konpon) esaldiak egiteko sistemak-eta erabiltzen dituena.

Ez dakit definizioa oso zientifikoa den edo ez, baina niri balio dit. Uste dut kontuan hartu beharko genukeela.

Zerbait egosten ari da hor atzean. Edo hori ematen du, azken gertakariak ikusita. Eta, aspaldiko partez, ondo ikusten dut Batasuna. Ez naiz sartuko epaitzera egin duena egin ote duen sokabilurra lepoaren bueltan sentitzen zuelako, edo bere kabuz. Ez dut uste hori denik inportantearena orain.

Kontua da Batasunak beste tonu bat berreskuratu duela, askoz ere egokiagoa bake bidean abiatzeko. Eta irudipena dut ZP ere halatsu erantzuten ari dela, aterik itxi barik. Orain ETAren ordua iritsi da, armak alde batera uzteko ordua; bestela, nekez egingo dugu aurrera.

Zenbat ordu faltako ote dira meniarako?

Asteburu honetan ekarri dizkigute ordenagailuak, eta haririk gabeko sarea ipini dugu etxean, Wi-fi delakoa. Beraz, Mirenen eta nire ordenagailuak lotuta daude, eta biok erabiltzen dugu orain Internet, router bakarra baliatuta.

Lagun batek egin digu lan guztia: ordenagailu zaharreko informazioa txukun-txukun pasatu berrira, zenbait programa instalatu (Firefox, Thunderbird…), eta sarea antolatu. Orain guri tokatzen zaigu, Mireni eta bioi, bakoitzak bere ordenagailua nola dabilen ondo ikastea.

Arazoak
Hasi bezain laster aurkitu ditut lehen arazoak. Bloggerren sartu naiz, handik Farora joateko asmotan, baina dena txineraz agertu zait. Arrazoia? Mac OS X sisteman euskara dudalako lehenetsita. Hori aldatu, eta dena betiko moduan, hau da, ingelesez edo gaztelaniaz.

Bloggerren bertan, Safaritik sartzen banaiz, ez daukat aukerarik testua barrutik editatzeko modu automatikoan: letra beltzak, italikoak, aipuak, etab. Firefox erabiliz gero, berriz, arazorik ez.

Atzoko eta gaurko mezuak ordenagailu berritik sartu ditut. Ia hiru aste ordenagailu barik egonda, espero dut aurrerantzean erosoago ibiltzea mezuok faroratzeko.

Gaur Alvaro Gonzalez de Galdeano txirrindulari ohiari entzun diot Radio Euskadin. Javier Vizcaínorekin hitz egiten ari zen, bizikleta utzi ondorengo bizimoduaz. Pello Ruiz Cabestanyren kastakoa da Alvado, komunikatzaile ona, eta ez da harritzekoa Campagnolo etxeak fitxatu izana saltzaile lanak egiteko.

Alvaroren aitona ere horrelakoxea zen, hitz errazekoa eta atsegina, eta, gainera, soinujolea izanik, saltsa guztietako burduntzalia. Joxe zuen izena, eta Aranzabal deitura. Aretxabaletan jaioa zen, Zaloña baserrian, baina gaztetan Narbaxako neska batez maitemindu, eta hara ezkondu.

Bai Araban eta baita Gipuzkoan ere, mundu guztiak deitzen zion Joxe Koipe Alvaroren aitonari. Narbaxan ireki zuen tabernak ere Koipe-enea du izena. Alvaro eta Igor anaiak ere koipetarrak dira. Aupa Koipe!

Jon Larrañaga mondagoetarra da eta 23 urte ditu. Enpresa ikasketak egin berritan ESTEn, Donostian, aste honetan bertan, asteartean, hegazkina hartu eta Milwaukee-ra joan zen, han urtebete egingo du-eta ikasten, Marquette Unibertsitatean.

Iritsi bezain laster blog bat sortu zuen, From Milwaukee, eta harrezkero egunero idatzi du zerbait blogean, nola doazkion gauzak Minessottako bazter hotz hartan. Seguru nago ikasle askok gustura jarraituko dituztela Jonen gorabeherak yankilandian, eta ikasle ez garenon artean ere segizio ona izango duela.

Nik, gainera, badut beste motibo bat Joni irakurtzeko, haren osaba naiz-eta. Besarkada handi bat, Jon, eta eutsi goiari!

Hemen nabil ni, egunero mezuren bat idazten blog honetan, baina inork irakurtzen ote du? Merezi du ahaleginak? Horrelako galderak normalak dira blogarion artean, eta atzo Igor Leturiak hausnarketa polita egin zuen horren inguruan bere blogean, kontuan hartuta euskal blogosfera. Ahal baduzue, irakurri.

Urtarrilaren 1az gero Pello Zabalak utzi egin ditu eguraldi kontuak Euskadi Irratian. Pena hartzen dut, urte hauetan gauza asko ikasi baititut eguraldiaren gainean, eta denak Pellori esker. Ikasi ere, ikasi ditut modu patxadatsuan, berari dagokion moduan, eta euskara ederrean.

Atzo ikusi nuen Pello ETBn, eta pozik sumatu nuen eguraldi kontuetan erretiroa hartu duelako. Hala ere, jakina baita Pello EHKME Fundazioko kidea dela, zalantza geratzen zait ea erretiratzeko erabakian zerikusirik izan duen Euskalmet erakundearen jarrerak, zeinek aurrerantzean goitik behera kontrolatuko baitu eguraldiaren gaineko informazioa EITB taldean.

Elkarte pribatua izanda, EHKME Fundazioak baimena ematen du, feed bidez, bere webguneko informazioa zabaltzeko. Goiena.net-ek eta Uztarriak ederki aprobetxatzen dute aukera hori. Euskalmetek, berriz, erakunde publikoa bera, abisu larri hau dauka bere webgunean: “Debekatuta dago informazio hau, osorik nahiz zati bat, beste inon berariazko baimen idatzirik izan gabe sartzea”. Jarrera deitoragarria, eta kontraesan garbian erakundearen izaera publikoarekin.

Baina Pellorengana itzuliz, eskertu nahi diot orain arte egindako lana, eta urte emankorrak izan ditzala hemendik aurrera.

Aurreko batean aipatu nituen lau programa, aldatu dutenak nire lan egiteko modua. Geroago, baina, konturatu naiz Gari Araolazak esaten zidala erantzun batean TinyURL ere horien artean sartzeko. Eta arrazoi du, zeren programa hori erabili baitut inoiz baino gehiago 2004an, baina, ez dakit zergatik, ahaztu egin zitzaidan aipatzea.

Badira URL batzuk oso-oso luzeak, Berria egunkariaren albiste askorenak esate baterako. Eta hori oztopo izan daiteke lotura bat egin nahi denean, edo posta elektronikoan pegatzeko, lagunek-eta klik egin dezaten hor. Horrelakoetan bi irtebide eskaintzen ditu TinyURL programak

Nik behin eta berriro erabiltzen dut TinyURL, eta pozik nabil beronekin, gauzak errazten dizkidalako.

Banuen Gore-tex enpresaren berri, 1984an irakurri nuenetik AEBetako 100 enpresa onenen artean zegoela, bertan lana egiteko. Orain, berriz, Fast Company aldizkariak AEBetako enpresa berritzaileentzat hautatu du.

Hori dela eta, aldizkariak artikulu interesgarri bat dakar, eta hor aztertzen du enpresaren historia etra tradizio berritzailea. Irakurtzeko modukoa.

Harreman berezia dut bertsolaritzarekin. Ez dut bertso zaletasunik, eta ez dut horretaz ulertzen. Hala ere, liburu dezente irakurri ditut bertsolarien gainean, baina prosaz idatziak.

Halaber, esku artean erortzen zaidanean Bertsolari aldizkaria, gustura irakurtzen dut. Beronen azken alean elkarrizketa egiten zaie hainbat bertsolariri, nola igarotzen zituzten Gabonak haur denboran. Eta gauza interesgarriak isurtzen dituzte bertsolariok.

Bertsozale elkartearen aldizkariak formula ona aurkitu du, eta aletik alera bertsolaritzaren inguruko ikuspegi berezi bat eskaintzen digu. Testu argiak ditu, argazki onak, eta tamaina egokia. Niri, behintzat, balio dit.