Dena doa ondo

Data: 2005(e)ko maiatzaren 31a Egilea: Joxe Aranzabal

Atzo Valdecillako ospitalean izan ginen, kontsulta eguna genuen-eta. Jendez lepo zegoen ospitalea, eta baita Hematologia saila ere. Medikuak hartu gintuenean, ustekabe txiki bat izan genuen, eta, zorionez, horretan geratu zen.

Bi frogaren emaitzak eraman genituen guk Galdakaotik: PET delakoa, eta eskanerra; eta biak ondo zeuden. Hirugarren frogaren emaitza, aldiz, hantxe zeukan medikuak, nire izeneko karpetan, eta zen kimerismoa. Kimerismoa da froga bat, eta egiten da odolean, neurtzeko nire hezur-muinean zer proportziotan dauden nire arrebak transplantean emandako zelulak eta nireak, azken horiek transplantearen aurretik neuzkanak.

Kontua da papera irakurri zuela denok entzuteko moduan, eta zioen nire hezur-muinean zeuden zelulak zirela “%100 hartzailearenak,” hau da, nireak. Urtebete lehenago, berriz, %95 jatorriz nire arrebarenak ziren. Beraz, zerbait txarto zegoen. Medikua berehala konturatu zen, eta esan zuen “hau ez dut sinisten; seguru okerren bat dagoela hemen”, bestela, zerbait txarraren adierazgarri izango litzateke-eta.

Laboratoriora deitu, eta nire analisiaren berri eskatu zuen. Handik bost minutura, teknikari bat agertu zitzaigun, jatorrizko paperarekin. Horrek zioen zelulak zirela “%0 hartzailearenak”. Edo, beste modu batera esateko, “%100 Fatimarenak”. Ezin hobeto, beraz. Laboratoriokoen hutsa izan zen, papera berriro idazterakoan. “Ez dakit zergatik idatzi behar izaten duten berriro analisiaren emaitza —esan zuen Conde doktoreak—, onena izango litzateke dokumentu originalaren kopia bat egitea; bestela, hutsak egiteko aukerak askoz ere handiagoak dira”. Baina, burokraziak agintzen du han ere.

Kontua da eginda genituen hiru frogak ondo daudela, eta, oraingoz, nire gorputzean ez dela gaixotasunaren arrastorik ageri.

Galdetu zidanean zer moduz nengoen, esan nion ondo nabilela, baina lehen aldiz aipatu nion prednisona hartzen hasi nintzenetik izugarri igarri dudala libidoaren beherakada, hau da, gogoa sexuaz gozatzeko. Eta harritu egin zen: “Hara, bada jeneralean kontrakoa gertatzen da, prednisona hartzearekin batera, jendea katxondo jartzen da. Zenbait kasutan, 80 eta piku urteko gizonei ematen dizkietenean kortikoideak, gero bere onetik irtenda ibiltzen dira emakumezko erizainekin, erabat lotsabakotuta”. Eta barre egin genuen.

Kortikoideak eta libidoa

Ez kezkatzeko, gauza asko hartu ditudala: kimioa, ziklosporina, prednisona, eritropoietina, etab, etab,, eta batzuetan sustantzia horiek elkar eragiten hasten direnean, gure gorputza has daitekeela gauza arraroak sentitzen. Eta horrena izan daitekeela.

Laburbilduz: ondo nabil, oraindik segitu beharko dut prednisona jaisten, baina oso poliki, eta azaroan bueltatzeko Valdecillara. Bitartean, kontrol txikiak Galdakaon egingo ditut, Jesus Ojanguren doktorearekin.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 7 iruzkin

Trackback

Data: 2005(e)ko maiatzaren 30a Egilea: Joxe Aranzabal

Joan den ostiralean hiru trackback jaso nituen Faroan. Batetik Igorringok aipatzen ninduen La Cocteleran egin duen blogean, aurreko batean erantzun bat utzi niolako. Bestetik, Mikel Larreategik eta Imanol Sorianok ere kuku bat egin zidaten, Gipuzkoako Foru Aldundiari egindako gutuna dela eta. Hori ikusita —aurretik ere jaso ditut hainbat trackback—, erabaki dut nik ere ikasi behar dudala nola egin loturak trackback bidez.

Trackback

Zer da, baina, trackback
delako hori? Trackback da aipamen bat, eta egiten da blog batean, beste blog bati buruz. Eman dezagun nik aipatu nahi dudala neure blogean Gari Araolazak bere blogean idatzi duen artikulu bat, non proposatzen digun blogari euskaldunoi egin dezagun Google Bombing bat. Bi modutan egin dezaket hori: hementxe bertan aipatuta, lotura baten bidez; eta ping bat bidalita, trackback egiteko, Garik jakin dezan nik aipatu dudala bere artikulua. Kasu horretan ping hori da mezu txiki bat, eta doa nire blogaren zerbitzaritik Teknosexuaren zerbitzarira.

Trackback bidez, gehiago lantzen da blog komunitatearen sarea. Izan ere, bidaliz gero trackbackak zerbitzari zentral batera, bisitariek irakurtzea dute gai baten inguruan idatzi diren mezu guztiak.

Trackbacka 2002ko abuztuan sortu zen Movable Type 2.2 plataformaren barruan. Hala ere, hasi omen zen garrantzia hartzen, beste plataforma batzuk ere hasi zirenean erabiltzen. Coreblog-ek ere onartzen du trackbacka, bai, behintzat Eibar.org eta Goiena.net komunitateek darabiltzaten bertsioek. Kasu horietan trackbacka eskuz egin behar dugu. Beste plataforma batzuek, La Coctelerak, esaterako, modu automatikoan egiten dute.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Drogaren eragina

Data: 2005(e)ko maiatzaren 29a Egilea: Joxe Aranzabal

Hollywoodeko poliziak argazki hauek ipini ditu bere webgunean, erakusteko zer kalte eragin ditzakeen drogak pertsonengan.

Kasu horretan argazkiak pertsona berari atera zaizkio. Hamar argazki dira, hamar urtean aterata, pertsona atxilotu duten bakoitzean, nahiz eta argazkien arteko tarteak ez diren berdinak beti. Hurrengo argazkira joateko, klik egin argazkian bertan edo alboan dagoen loturan.

Argazkiak egiazkoak badira, ikaragarria da hamar urtean pertsona horrek izan duen bilakaera drogen ondorioz, baina ez naiz ausartzen besterik esaten, argazkietatik aparte, informazio oso gutxi dudalako emakume horren gainean. Bakarrik dakit, poliziak esanda, drogaren eta prostituzioaren ondorioak nozitu dituela.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

RTF

Data: 2005(e)ko maiatzaren 28a Egilea: Joxe Aranzabal

Aspalditik erabiltzen dut RTF formatua —Rich Text Format— testuak gordetzeko eta bidaltzeko, batez ere etxeko ordenagailuan. Mac OS X sistemara aldatu nintzenetik, Text Edit nire idazteko programak formatu horretan gordetzen ditu dokumentu guztiak, RTF du-eta lehenetsia. Dokumentu horiek beste inori bidaliz gero, jasotzaileak ez du bat ere oztoporik berau irekitzeko edozein programarekin. Fakultatean, aldiz, Windows sistemaren agindupean egiten dugu lan. Eta hor elkarri bidaltzen dizkiogun dokumentu guztiak dira edo .doc (gehienak) edo pdf. Baina azken aldi honetan gure arteko gutxi batzuk hasi dira lan egiten software librearekin euren ordenagailu eramangarrietan. Horregatik, orain astebete-edo erabaki nuen nire dokumentu guztiak gordeko ditudala RTF formatuan, eta formatu horretan bidaliko ditudala.

Onartzen dut erraza dela Microsoft erraldoiaren itzalean ibiltzea, monopolioa denez gero, Office adibidez, de facto formatu unibertsala bihurtu delako. Baina jendeak begirunea merezi du, Word erabili nahiz ez. Eta horretarako RTF oso egokia da.

Harrigarria bada ere, Microsoftek berak sortu zuen RTF formatua 1987an, plataforma desberdinetan erabil zedin.

Rich Text Format

Text Edit erabiltzen dudanean, artikulu hau idazteko adibidez, konturatu ere ez naiz egiten RTFrekin, dokumentua gordetzen dudanean, berez gordetzen baitu formatu horretan. Word erabiltzen badut, ordea, gordetzerakoan aukeratu egin behar dut .rtf formatua. Horrelakoetan, itxuraz ez da ezer aldatzen, dena geratzen da berdin-berdin.

Beste inoiz hitz egin dugu etiketaz Interneten, edo netiketaz, Jabi Zabalak erabili izan duen moduan. Uste dut kontu hau ere etiketaren barruan sartzen dela, gizalege kontua ere badelako. Gustu baduzue, zuek ere gonbidatuta zaudete RTF formatua erabiltzera, adibidez, testuren bat atxikitzen duzuenean zuen blogaren artikuluetan.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 7 iruzkin

Mikrouhin labe zaharra

Data: 2005(e)ko maiatzaren 27a Egilea: Joxe Aranzabal

Joan den astean mikrouhin labeak planto egin zuen, eta hor gelditu zen, bihotzekoak jota bezala, kolorezko argi guztiak piztuta. Nola 18 urte egin dituen gurekin, eraman ere ez genuen egin konpontzera, seguru asko hura konpontzea garestiagoa izango zelako berria erostea baino. Penaz eta dolorez, atera egin genuen bere betiko habiatik, eta berria erosi, hori ere digitala.

Inves markakoa zen, handi samarra, eta hemen jeneralean erabiltzen diren gehienak baino sofistikatuagoa, aukera ematen zigun-eta dezente zehazteko bai denborak eta baita eragiketak ere. Kanadatik bueltan, horrelako bat nahi genuen, han ohituta baigeunden mikrouhin labeak erabiltzen. Eta lortu ere merkeago lortu genuen, urraturen bat-edo zuelako. Lanean, baina, txapeldunen pare ibili da urte mordo hauetan. Horregatik pena.

Orain, ostera, “Jon Larrañaga”:http://frommilwaukee.blogspot.com/2005/04/1.html lobaren mezu bat jaso dut Milwaukee-tik, eta haren hitzek harritu egin naute, antza denez, gure mikrouhin zaharrak esangura berezia izan du-eta harentzat. Honela dio:
Ezin dot sinistu!!!! Baina ez dakizue nola markatu nauen mikrohuin horrek!!!! Nik uste ikusi nuen lehenengo mikrohuina dela, eta gogoratzen naz beti-beti izan dozuela berdina. Nahasketa perfektua zeukan tradizio eta star-trek moduko modernidadearen artean. Mikrohuin hori desdeluego guztiz trek-ia zan.

Bihoaz, bada, hitz hauek zuretzat, Jon, hain bizi gorde duzulako labe zaharraren oroimena. Bota aurretik bidaliko dizut haren argazki bat.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Odolkiak ordainetan

Data: 2005(e)ko maiatzaren 26a Egilea: Joxe Aranzabal

Egun hauetan bilkura entzutetsu bat egiten ari da AEBetan, D: All Things Digital, eta hor jende ospetsu asko agertu da, tartean Bill Gates eta Steve Jobs, Microsofteko burua eta Appleko lehendakaria, hurrenez hurren.

Bill Gatesek hitz egin zuenean esan zuen, besteak beste, iPod musika jogailuaren salmentek ezin dutela orain bezala luze iraun, jendeak tramankulu bakarrean nahi dituelako musika, agenda, telefonoa, etab.

Ondoren Steve Jobs etorri zen, eta eskatu zien iPod bat zeukaten entzuleei jasotzeko besoa. Entzuleen erdiak besoa jasota zutela, galdetu zion Microsoften jabeari: “Bill, jaso duzu besoa?”, bai baitzekien Gatesek ere badaukala iPod bat. (Eskerrik asko, MacWorld)

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Iruzkin 1

Bizenta Mogel

Data: 2005(e)ko maiatzaren 25a Egilea: Joxe Aranzabal

Irakurri nuenean Euskal klasikoen atarian, bilduma bat Patxi Salaberri irakasleak prestatua, ezusteko aurkikuntza egin nuen: Bizenta Mogel. 1782an Azkoitian jaioa, Mogel famatuaren iloba zen. Ipuin onac idatzi zuen, eta hor Esoporen alegiak ekarri zituen euskarara.

Baina niri liburu horri egindako hitzaurreak eman zidan atentzioa. 1804an idatzi zuen, eta hor Bizenta Mogelek argi adierazten du pertsona bitxitzat hartzen dutela, emakumea izanda, idazten duelako. Alegia, bere garaiko moldeak betetzen ez dituelako. Hona hemen pasarte bat:
Badakit, entzunaz beste gabe neskatx gazte baten izena dagoala itsatsirik liburutxo honen aurkean, jardungo dutela zinuka ez gutxik, diotela beren artean inoren lumaz jantzi nahi duela bela txikiak; hau da, besten beharrak hartu nahi ditudala neretzat, ez dagokiola neskatxa bati bururik hausitzea liburuginen: asko duela gorua nahiz jostorratza zuzen erabiltzea.

Bizenta Mogelek argi adierazten du hor emakume eta idazle kontzientzia, noiz eta XIX. mendearen hasieran. Mereziko luke arreta handiagoa gure partetik.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Autoargitalpena

Data: 2005(e)ko maiatzaren 24a Egilea: Joxe Aranzabal

Joan den mendeko laurogeigarren hamarkadan autoedizioa aldizkarietan nola, halaxe hasi da eragiten zenbait lekutan autoargitalpena liburugintzan. Begira, bestela, nola egiten duen lan Lulu.com argitaletxe birtualak. Balizko egileak aukeratzen du plantilla bat bere liburua argitaratzeko. Ondoren, testua isurtzen du plantilla horretan. Eta, hirugarrenik, klik egiten du publish botoian, liburua argitaratzeko. *Voilà!,* liburua salgai dago. Erosle batek erosten duenean ale bat, Lulu.com-en softwarea arduratzen da egin beharreko guztiez, gizakiaren eskuen parte hartzerik gabe. Hori bai, amaieran, Lulu.com-ek irabazien %20 poltsikoratzen du.

Lulu.com-ek 30.000 liburu baino gehiago eskaintzen ditu, eta hilero 1.000 liburutik gora argitaratzen omen. Bob Young jabeak dioenez, 2006rako enpresaren salmentak 10 milioi dolarrera iritsiko dira.

Nola irabaz liteke hainbeste diru halako tirada txikiak eginez? Erosleak eskatu ahala argitaratzen duelako enpresak, ez ale bat gehiago, ez eta bat gutxiago ere. Liburu bakoitzetik ale gutxi izan daitezke, baina… gogoratzen buztan luzearen teoriaz?

BussinesWeek aldizkarian izan dugu horren berri.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina

Gipuzkoako Foru Aldundia oker dabil

Data: 2005(e)ko maiatzaren 23a Egilea: Joxe Aranzabal

Apirilaren hondarrean Gipuzkoako Foru Aldundiak hitzarmen bat egin zuen Diario Vasco egunkariarekin, blog lehiaketa bat antolatzeko. Ez zituen aintzat hartu ordura arte Gipuzkoan bertan blogintzan egindako ahalegin oparoak, eta DVrekin ezkondu zen.

Nork bere ezkontideak hautatzen ditu, eta Gipuzkoako Foru Aldundiak eskubide osoa du berea aukeratzeko. Hautuak, ordea, sortu zituen protesta batzuk, adibidez, Blog&roll lehiaketa printzipioz gaztelania hutsez izan behar zelako, eta aitzindarien lana kontuan hartzen ez zelako.

Okerrena, baina, orain dator: Gipuzkoako Foru Aldundiaren organo ofiziala hasi da hainbat informazio banatzen, eta hor aldatu egiten da euskal blogintzaren historia, DVri emateko ez daukan aitzindaritza. Hori, ordea, ez diogu onartuko.

Gipuzkoako Foru Aldundiak antolatu berri du e-gobernua eta hiritarren parte-hartzea, jadunaldi batzuk, non gonbidatu dituen Europa Presseko ordezkari bat, eta beste bat DVkoa, teknologia berriez hitz egiteko. Eta DVren ordezkaria aurkezterakoan, hauxe dio:
DIARIOVASCO.COM fue el primer medio digital en incorporar foros de discusión sin pre-moderación, y ha sido también el primero en poner a disposición de sus usuarios un servicio de blogs.

Diario Vasco aitzindari blogintzan?

Blogei dagokienez, hori ez da egia. Gipuzkoako Foru Aldundiak eta DVk badakite Euskal Herrian lehen bloga, Sustatu, 2001ean kaleratu zela, CodeSyntax (Eibar) eta Goiena (Debagoiena) enpresek sortua. Lehen blog zerbitzua Eibar.org erakundeak sortu zuela 2004ko uztailean. Goiena.net-ek 2005eko otsailaren 22an aurkeztu zuela bere blog komunitatea KMn, Donostian,. Eta gero etorri zela DV bere blog zerbitzuekin. Baina…, hor egon liteke aitortu gabeko koxka diputazioarentzat, blog horiek guztiak euskaraz daudellako. Horiek ez ezik, beste asko ere, 170 blogetik gora, euskaraz daude, eta Aurki.com albiste biltzaileak jasotzen ditu uneoro.

Gipuzkoako Foru Aldundiak aukeratzea dauka nahi dituen aliatuak, baina, mesedez, ez dezala historia faltseatu. Euskal blogariok ez diogu utziko. Irakurri, bestela, zer dioen Luistxo Fernandezek bere blogean.

Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | 6 iruzkin

Almut

Data: 2005(e)ko maiatzaren 22a Egilea: Joxe Aranzabal

Ivan Noble kazetaria iragan otsailean hil zen, minbiziak jota, ia bi urtez bere gaixotasunaren gorabeherak blog batean idatzita. Blog hartan, inoiz ez zituen aipatu izenez bere familiako kideak. Orain, berriz, BBCk haren liburua atera duenean, Ivanen emazteak idatzi egin du BBCn.

Almut Noblek, horiek baitira bere izen-deiturak, gauza interesgarriak esaten ditu artikulu horretan. Berau irakurtzen ari nintzela, Begorengan pentsatu nuen, nire emaztearengan. Izan ere, guk gaixoaren ikuspegia eskaini dugu geure blogetan, baina zer pentsatzen dute horretaz gure emazteek, gaixotasuna gurekin batera bizi izan dutenek?

Hona hemen Almut-en zenbait gogoeta:

  • Hasieran ez zitzaidan gustatu Ivan bere gaixotasunaren berri ematen hastea. Gogorra zen zure bizitza pribatua mundu guztiaren esku ipintzea.
  • Hala ere, Ivanen kontakizunak are eta errealagoa egiten zuen gure egoera. Ez zegoen modurik gaixotasuna ukatzeko.
  • Ivanen mezuek lagundu zidaten haren sentimenduak hobeto ulertzen.
  • Bukaera aldera, konturatu nintzen nolako indarra jasotzen zuen Ivanek mezu haietatik.
  • Jendearen erantzunak harrigarriak izan ziren. Ivanek sekulako babesa jaso zuen jendearen partetik.
  • Muturreko emozioak bizi izan genituen: tristura itzela eta zoriona.
  • Arriskutsua da pentsatzea “zergatik?”. Gure gorputzak oso konplexuak dira, eta batzuetan onartu beharra dugu zerbait oker daitekeela.
  • Jarrera positiboa daukat, eta horrela segitu nahi dut.
Kategoriak Sailkatugabeak | Etiketak | Utzi iruzkina