Faroa

Larunbat goizean jaso nuen liburua, Xabier Mendiguren Elizegik ekarrita Elorriora. Ederra. Ondo josia. Ikusgarria. Xabierrek eta Elkarrek oso lan ona egin dute. Ahaztu barik Jabi Ubierna, azaleko diseinatzailea. Nahi nuen azalak garbi erakustea liburuak minbizia duela gai, edergailurik gabe. Eta Jabik erderki asmatu.

Egia esan behar badut, larunbat goiza igaro nuen hodei batean bezala, noraezean. Hasi nintzenean eskaintzak idazten, berriro azaleratu zitzaizkidan emozioak, aspaldi samar atzenduak nituenak. Lehen alea Idoiari eman nion, koinata eta Kalkutako Teresa gurean. Ezin izan zuen irakurri eskaintza, malkoen beldur, baina gero liburua tabernara eraman, eta honez gero Elorrio erdiak ikusi du.

Askok esan didate Jakobanean ikusi dutela liburua, eta banaka batzuek galdetu era bai ez ote dudan aterako gaztelaniaz. Batek, euskalduna bera, horrela esan zion Begori, liburua ikusitakoan: “Ay, que pena, chica, ¿en euskera lo vais a sacar? Los de mi edad no lo vamos a poder leer, porque no estamos acostumbrados”. Nire adinekoa zen.

Bihar Ane Larrañaga Guatemalara joango da, El Tesoro izeneko herriskara, oihanaren erdian. Anek 21 urte ditu, eta Irakasle ikasketak bukatu berriak, erabaki du etxeko erosotasunak utzi, Durangon, eta Ertamerikara joatea, zortzi hilabeterako.

Ez da bakarrik joango, ordea. Beste lagun bat izango du bidaide eta esperientzia kide CPR delako batean, Guatemalan. Egun hauetan Ane agurtzen ari da lagunak eta senideak. Atzo iluntzean izan nuen aukera hura besarkatu eta agur esateko, loba dut eta. Ondo izan, Ane!

Atzo irakurri nuen eCuaderno blogean, nola itzuli den gaztelaniara liburu interesgarri bat, We Media, Shayne Bowman eta Chris Willis adituena, eta nik jaitsi eta inprimatu egin nuen. Egia esan, aurretik ez nekien ingelesez zegoenik ere, eta harritu egin nintzen, zeren haseieran pentsatu bainuen Dan Gillmoren liburu ospetsua zela, We The Media, baina ez. Antzeko gaiak jorratzen ditu, baina egileak beste batzuk dira.

Hala ere, interesik baduzue gai horietan, nola audientziak ari diren birmoldatzen albisteak eta informazioa, liburu interesgarria duzue hau. PDF formatuan duzue.

Errotik aldatu da Aurki bilatzailea. Izan ere, bilatzaile ez ezik, orain albiste biltzaile bihurtu da. Aurkiren atzean orain robot bat dago, eta robot horrek bildu egiten ditu, aldian behin, euskaraz argitaratzen diren albisteak, baldin eta albiste iturri horiek RSS erabiltzen badute.

RSS da XML hizkuntzaren dialekto bat, eta batez ere erabiltzen da kazetaritzan, informazioa zabaltzeko. Beste antzeko dialekto batzuk sortu dira farmazia industriarako, bankuentzat, eta liburutegiek, besteak beste, erabiltzeko. Gure kasuan, jakin dezakegu webgune batek erabiltzen duenentz RSS edo XML, ikusten baditugu han bertan izen horiek kutxa laranja koloreko batean. Orain arte batik bat blogek erabili dituzte feedak, horrela ere deitzen baitzaio RSSri, baina gero eta gehiago ari da zabaltzen egunkari digitaletan, bereziki AEBetan.

Aurkik, beraz, jasotzen du euskaraz sarean argitaratzen den ia informazio guztia. Atentzioa ematen dit oraindik hor ez agertzea Berria eta Argia digitalen informazioa, baina hori ez da Aurkiren errua. Hori da egunkariak eta astekariak ez dutelako RSSrik erabiltzen. Animatu egin beharko lirateke, baita eitb24.com, horrela beraien informazioak benetan beteko bailuke Iparragirreren lelo hura, eman da zabal zazu, horixe egiten baitu RSSek.

Aurkik ederki egiten du lan hori, eta dotore, nire gusturako izugarri hobetu da-eta itxurari dagokionez. Argiagoa ikusten dut orain, eta hobeto antolatua, kontuan hartuta informazio kopuru handia kudeatzen duela. Zorionak, beraz, Eibar.org erakundeari eta CodeSyntax enpresari. Beste behin, bete-betean asmatu dute.

Hasieran susmo txarra hartu nion: arratsalde erdian, bilera batetik irten eta tabernan Let it be abestia entzun nuen, botilatxo bat ur erosi bitartean. “Bai polita abestia, ezta?”, esan nion Amaiari. Eta horrela itzuli nintzen bilerara, Mendeberri proiektuaz gehiago jakitera.

Zazpiak laurden gutxitan, berriz, beribilean sartu, eta berriro Let it be, oraingoan Euskadi Irratian. Eta orduan pentsatu nuen: “Ea Paul McCartney hil den”. Baina ez, atzokoan ez zen bete susmo txarra. Antza denez, abesti hura aukeratu zuten iragartzeko Camilla Parker Bowles ezkondu egingo dela Galesko printzearekin, Charles dontsuarekin.

Eta, ez dakit zergatik, gogoratu nintzen Shrek filmarekin, ogro onbera ezkondu zenean Fiona printzesarekin. Eta Charlesekin berarekin, zeinek, maitasun itsuaren mende erabat, aitortu baitzion Camillari tampax bat izan nahi zuela, bere amorantearengandik hurbilago sentitzeko. Let it be.

Joan den astean Mallabian izan ginen, Orbea enpresa bisitatzen, Humanitateak-Enpresako ikasle batek han egingo baitu karrera amaierako proiektua. Orbeak bizikletak egiten ditu. Era guztietako txirrinduak.

Harrituta geratu nintzen, entzun nuenean Orbeak orain 160 urte sortu zela, Eibarren. Artean, baina, arma laburrak egiten zituen, pistolak-eta. Bi mundu gerren artean, berriz, krisialdi gogorra igaro, eta orduan hasi ziren bizikletak egiten, armagintzako beste hainbat enpresak egin zuten bezala Europan.

Urte luzetan, Orbearen bizikletak merkaturatu ziren logo zaharra zutela: bi pistola gurutzatuta, Orbea izenarekin.

Egunero harritzen nau Patxitraperok bere blogean. Sekulako etorria du, irudimena, eta idazteko erraztasuna. Berari esker, Urretxuko eta Zumarragako pertsonaia askoren berri dugu. Atzoko mezuan, adibidez, Maite Berasategi eta Joxe Jauregi elbarri kementsuen kasua kontatu zigun, berriemaile askok beretzat nahiko luketen graziarekin.

Patxitrapero blogari petoa da, eta argi berezia ematen dio euskal blogosferari. Besteok ere gustura hartuko genuke hari darion energia eta umorea.

Herenegun, jakin bezain laster eskuragai zegoela Skype programa mac-entzat (aurretik beta bertsio bat zegoen), jaitsi eta instalatu egin nuen. Atzo, berriz, estreinatu.

Jon Larrañagak deitu zidan Milwaukee-tik, gure lobak, eta ordu erdi-edo egin genuen telefonoz hitz egiten, xoxik ere ordaindu barik, horixe baitauka Skypek: doakoa da, eta ordenagailutik ordenagailura deituz gero, ez du kosturik. Horrek eskatzen du alde bietako ordenagailuek Skype edukitzea. Badago, ordea, beste modalitate bat: SkypeOut, eta hori erabiltzen da ordenagailutik etxeko telefono normal batera deitzeko. Kasu horretan, norberak erosi egiten du denbora: adibidez, 20 euro. Eta diru horrekin, dei mordoa egin daitezke, eta denbora luzez.

Bi modalitate horiek merezi dute, lehena doakoa baita, eta bigarrena oso-oso merkea. Ordenagailutik sakelako telefonora, ordea, ez deitu, oso garestia da-eta. Jon AEBetara joan zela-eta, bost anai-arrebetatik lauk dagoeneko erabiltzen dugu Skype, batez ere lobarekin hitz egiteko. Baina baita gure artean berba egiteko ere.

Skypekin batera, eta aldi berean, erabiltzen dugu Messanger programa. Horri esker, eta kamera txiki baten laguntzarekin, hitz egiten dugunok pantailan agertzen gara. Beraz, Skype eta Messanger uztartuz gero, emaitza da bideo konferentzia. Eta hori guztia, musutruke, Messanger ere doakoa baita (Yahoo!, AOL zein Microsoft aukeratu).

Senide edo lagunen bat duzuenok etxetik urruti, ez itxaron gehiago, eta jaitsi Skype. Erosi kameratxo bat, eta mikro sinple bat, eta gozatu.

Asteburu honetan hainbat proba egin ditut iCal egutegi elektronikoarekin. Konturatu naiz aukera dudala programa horrekin nahi adina egutegi egiteko: praktika eta proiektuen gainean, fakultateko lan egutegia, ospitalera egin beharreko hitzorduena…

Ohartu naiz, halaber, egutegi bat partekatu egin daitekeela beste lagun batzuekin. Hori taldetan egin daiteke, hainbat pertsona lanean dihardutenean proiektu berean. Horrela, taldekide guztiak jakinaren gainean egon daitezke proiektuak ezartzen dituen epe eta mugarriez. Gainera, jakin dut Mozilla fundazioak Sundbird programa kaleratu berri duela, egutegi elektronikoak egiteko hain justu.

Beraz, datozen egunetan sakondu egin behar dut egutegi elektronikoen inguruan, beronei ahalik eta etekin handiena ateratzeko.

Gure amak 88 urte bete ditu orain dela gutxi. Hori dela-eta, gaur familia bazkari bat egingo dugu amaren omenez. Hemezortzi lagun elkartuko gara Esteñibar baserrian, Elorrion, amak izugarri gozatzen baitu baserri giroa.

Jende asko gara, eta horrelako bazkari bat prestatzeak buruko min handiak ekartzen dizkionez etxekoari, catering enpresa bati enkargatu diogu bazkaria. Guk mahaia prestatzea besterik ez dugu egingo. Eta bapo jan. Zorionak, ama!