Joan den ostegunean Bilbon izan ginen, Arte Ederretako Museoan. Hogeita hamabost bat urte izango ziren azkenengoz han izan nintzela. Horregatik, bezperan, Begoña arrebak proposatu zidanean hara joatea, baietz esan nion, zalantza barik.
Elorrion autobusa hartu, eta hara joan ginen Begoña, Jabier koinatua eta hirurok. Lehendabizi Alberto Schommer argazkilariaren atzera begirakoa ikusi genuen, ederra. Ondoren, gainerakoa. Gustura itzuli nintzen, harrituta Flandesko pintoreen ugaritasunaz, Iturrinoren koloreez eta euskal artisten lanez.
Nire oroimenean oso atzenduta nituen zenbait oroitzapen, zelan Henao kalean bizi ginela ikasle-pisu batean, noizbehinka museoko lorategira joaten nintzen Triunfo edo beste zerbait irakurtzera, eta zelan kanpoko urmaelaren erdian zegoen estatuak soinekoa zuen jantzita, frankismoak lotsagabea irizten baitzion original biluztuari, gaur egun zorionez berriro erakusten den estatuari.
