Hogei bat minutu dauzkat Elorriotik Aretxabaletara, autoz joanda. Iraila ezkero, Mondragon Unibertsitateak Aretxabaletan ireki zuenetik campus berria, bide hori egiten dut egunero etxetik lantokira. Aitortu beharra dut: gustura nabil Aretxabaletan.
Niretzat Aretxabaleta ama zenaren esparrua da, Andra Mari egunean bertatik abiatzen baiginen, oinez, haren jaiotetxera, Uritte baserria. Berez, Uritte Gellao auzoan dago, eta Gellao Eskoriatza da, baina gure buruetan Uritte erabat lotuta zegoen Aretxabaletarekin.
Nerebe ginenean, sarri joaten ginen Mondragoetik Aretxabaletara: plazako dantzalekua zela, UDAren futbol partidak zirela, joan-etorrian ibiltzen ginen. Geroago, berriz, helduak ginela, afaltzera joaten ginen hara: Burgalesera edo Taberna barrira.
Eta gero, urteak pasatu ditut Aretxabaletako lurrak ia zapaldu barik, oso gutxitan. Orain arte. Itzulitakoan baina, ez naiz arrotz sentitu: hantxe daude tiak, beti bezain adeitsu; hantxe Koldo, oso alpaldiko lagun urteetan ikusi bakoa; hantxe Taberna barri, herriko plaza…
Orain Bedarreta auzoan gaude, eta inguru haietan gabiltza batez ere, ikaslez inguratuta. Nahi duzuenean egiguzue bisita, ongi etorriak izango zarete-eta.
EGUNERATZEA: Horra artikulu hau argitaratu eta minutu gutxira Aretxabaletako campusean bertan ateratako argazki panoramikoa.
