Altxor uhartean berriro

Egun hauetan Altxor uhartea irakurtzen ari naiz berriro, Robert Louis
Stevenson idazlearen eleberririk ezagunena seguruenik, oraingo honetan
Elkar argitaletxeak argitaratuta. Lanetik etxeratu bezain laster,
liburua hartu, jarri eta irakurtzen hasten naiz Jim Hawkins gaztearen
gorabeherak bukaneroen artean. Izugarri gozatzen ari naiz liburua,
nahiz eta badakidan gaur bertan amaituko dudala.



Gauez, piraten orroak

Seminarioan sartu berri ginela, Saturraranen, noiz edo behin,
jeneralean larunbatetan, Altxor uhartea jartzen ziguten lo hartzeko
orduan, disko batean baitzuten grabatuta Stevensonen lana, oso ondo
eginda, gainera. Logela handietan egiten genuen lo orduan, ikasle piloa
batera, oheak ilaratan zeudela, eta denok desiratzen izaten ginen
istorio hura entzuteko: “Ron, ron, ron, la botella de ron…!” Inor ez
zen lokartuko, harik eta azken korapiloa askatu arte, halakoxea baitzen istorioaren indarra.

Joxe Aranzabal