Gazteagoak ginenean, pozik ikusi genituen Kennedy-tarrak politikaren gorenean (John, Robert, Edward), eta, behin eta berriro, deitoratu genuen bidean izan zituzten kalamitateak. Erabat idealizatuta genituen, eta ez genuen kontuan hartu hor dinastia bat zebilela lanean, koroarik gabea izan arren.
Geroago baina, eskuin muturreko beste bat agertu zitzaigun, Bush-tarrak (George aita, George semea, Jeb, Neil), eta hori hamabi urtez jasan behar izan dugu agintean. Bazegoen hirugarren bat bidean, Clinton-darrak, (Bill, Hillary eta Chelsea), baina badirudi amerikarrak nekatu egin direla dinastien jokoekin. Ni ere bai.
