Aurreko asteazkenean film bat ikusi genuen telebistan, zoragarria: Antonia’s line. Lau txakur handirekin egindakoa zen, baina txunditu egin ninduen, zer ondo eginda zegoen eta zelako bizipoza transmititzen zuen.
Bigarren Mundu Gerraren ostean Antonia itzultzen da bere jaioterrira alabarekin, eta han jartzen da bizitzen, gurasoengandik jasotako etxaldean, Holandan. Antonia berezia da, eta nabarmendu egiten da gizarte tradizional hartan, baina bere jarrera liberalak erakarri egiten du jendea, halako moldez non inguruko elbarriak, atzeratuak, eta diferente sentitzen diren guztiak berarekin bizitzera baitoaz, askatasun giroan.
Oheratu aurretik pentsatu nuen Antoniak asmatu egin zuela bere bizi proiektua erakargarri egiten besteentzat, bat ere predikurik egin barik. Eta orduan bururatu zitzaidan hemen ere askoz hobeto biziko ginatekeela denok, ahaleginduko bagina Euskal Herriaz dugun proiektua modu horretan zabaltzen, alegia, ingurukoen borondateak irabazita.
