Tabernaren ertz batean nago, koinatua agurtzeko zain. Nire ondoan, bi gizon nagusi, txikito bana edaten. Euskaraz ari dira. Halako batean hirugarren bat hurbiltzen da, erdalduna, eta zerbait esaten die, adar soinuan. ¡Vete por ahí y déjanos en paz, maketo!, erantzun dio haietako batek, hura ere adar soinuan. Ilea laztu zait hori entzunda. Bromatan ere, ez zait bat ere gustatzen maketo hitza.
- Etxera etorri, eta gogoratu naiz Koldo Mitxelenari irakurri niola zerbait maketo hitzaz. Eugenio Ibarzabalen liburua hartu dut esku artean, eta irakurri egin dut:
- Maketo es un término no vasco, como sabía perfectamente Sabino Arana, introducido aquí por el nacionalismo de influencia vizcaína. En la Ría se trata de un préstamo montañés. En Torrelavega, donde estuve un año, me llevé una gran sorpresa al oírlo emplear corrientemente para designar a la gente de Palencia, como solían explicar; es decir, a los castellanos. No se trata, pues, de ningún invento nuestro. (17. or.)
Kantabriarren asmakizuna izan edo geurea, niri, behintzat, ez zait bat ere gustatzen hitz hori inoren ezpanetan entzutea.
