Ni bezalako transplantatu erretiratu batek ezinbestekoak ditu ariketa fisikoa, abentura eta entretenimendua, zoratu nahi ez badu pandemia bateko seigarren olatutik onik irteteko ahaleginean. Transplantatua izateak esan nahi du arrisku-taldekoa izatea, eta adin bateko transplantatuok bakar-bakarrik geratu gara gure agintariek izendatutako “aro berrian”, non ematen baitu pandemia dekretuz desagertuko dela, mundu guztia parranda egitera irteten den bitartean, denbora galduaren bila. Zaurgarrion ardura izango da ekaitza saihestea.
Arineketa fisikoa, hortaz, ezinbestekoa zait neure burua zaintzeko, eta hori errepidean egiten dut, asfalto gainean arineketan eginez. 45 urte badira lasterka egiten dudala, eta, horretan gustura ibiltzen naizenez, horrela segituko dut, are eta gehiago izurrite garaian.
Entretenimendua eta abentura, berriz, etxean bertan bilatzen ditut, Interneten, telebistan eta liburuetan, batez ere. Azken adibidea Endurance espedizioa izan da, XX. mende hasieran Ernest Shackleton esploratzaile anglo-irlandarrak lideratu zuena Antartikan.
Ernest Shackleton eta Hego Poloa
Orain pare bat aste Ara egunkarian irakurri nuenean talde britainiar batek espedizio bat abiarazi duela Endurance izeneko ontzia Antartikako urpean bilatzeko, argi bat piztu zitzaidan. Banuen zerbait irakurria espedizio horretaz, baina gehiago jakin nahi izan nuen.
Lehendabizi Youtuben hasi nintzen bilatzen, eta, nire harridurarako, bertan primerako dokumentalak aurkitu nituen:
- Survival! The Shackleton Story, National Geographic aldizkariak egindako dokumentala, Frank Hurley argazkilari eta kameralari australiarrak espedizioan bertan egindako irudiekin. Hogeita bost minutu zoragarri.
- Shackleton’s Voyage Of Endurance,luzeagoa eta aurrekoa baino xehetasun gehiagorekin.
- The Race to the South Pole,ordubete eta erdi ia, testuinguruan jartzeko Shackleton-en balentria. Bertan Admundsen, Scott eta Shackleton dira protagonista printzipalak, alegia Hego Poloko esploratzaile nagusiak.
Hori dena ikusita, erabaki nuen zerbait irakurri behar nuela espedizioaren gainean. Han eta hemen begiratu, eta, azkenean, Caroline Alexander historialariaren liburu bat aukeratu nuen: Atrapados en el hielo. La legendaria expedición a la Antártida de Shackleton. Liburua hornituta dago Frank Hurley-ren jatorrizko argazkiekin, oso onak, eta horrek izugarri lagundu dit espedizioan bizi izandakoak hobeto ulertzen.
Izan dira bi aste emozioz beteak, arimaz Antartikako bazter urrun haietara eraman nautenak, erabat miretsita bainengoen 27 gizon haiek gainditutako oztopoekin, aintzat hartuta, gainera, denak itzuli zirela bizirik, bi urte egoera ezinago negargarrian galduta igarota. Eta hori Ernest Shackleton espedizio-buruaren meritua izan zen.
Ez naiz harritzen gaur egun zenbait unibertsitatetan Shackleton aztertzen badute lidergo bikainaren eredutzat.
Bien bitartean, abentura bila segituko dut.
