Joan den astea arte sekula ez nuen jan lanpernarik, itsas ertzean bizi diren oskoldunak, marearteko haitzetan atxikita. Iragan asteazkenean jan nituen lehen aldiz, gustura, nahiz eta jakin ez dela izango nire itsasoko janaririk gogokoena.
Hala ere, lanpernak baino, lanperna batzaileen bizimoduak eman zidan atentzioa. Galizian horietako bi ezagutu nituen. Biek ala biek apalki hitz egiten zuten beren lanbidearen arriskuez.
Bideo hau ikusita irudikatu dut zenbateraino den arriskuz betea haien lana. Aurrerantzean, lanpernak jaten baditut, batzaileak izango ditut gogoan.