Adituek zin egiten dute ondoko hau benetan gertatu zela, orain urte asko. Niri, posta elektronikora iritsi zait…
Gizon bat Ritz Carlton hotelean sartu zen, Parisen, bere bikotekidearekin batera, eta eskatu zuen botila bat MOUTON, 1928koa. Zerbitzaria dekantazioko bonbila bete ardorekin itzuli zen, eta apur bat zerbitzatu zion kopan, gizonak probatzeko. Honek kopa esku artean hartu, usaindu, probatu, kopa mahai gainean utzi eta esan zuen disgustura:
—Hau ez da Mouton 1928!
Zerbitzariak, baietz. Berehala, mahaiaren bueltan ziren bertako maitrea, hoteleko kudeatzailea eta chefa. Hauek, alferrik saiatu ziren gizona konbentzitzen hura zela berak eskatutako ardoa.
Halako batean, baten bati bururatu zitzaion gizonari galdetzea zelan zekien hura ez zela Mouton 1928koa…
Gizonak erantzun, soseguz eta argi:
—Nire izena da Phillipe de Rothschild, eta neuk egin nuen ardo hori…
Denak zur eta lur…
Orduan zerbitzariak urrats bat aurrera egin eta aitortu zuen bonbilako ardoa CLERC MILON zela, 1928koa. Eta gehitu zuen: ezin nuen jasan azken Mouton 1928koa edatea.
Hala ere —jarraitu zuen zerbitzariak—, oker ez banabil, bere gorentasuna da Clerc Milon mahastietako jabea, eta horiek Mouton herrixkan bertan daude. Mahats biltzea ere maila berean egiten da, berdin kimatu, mahats aleak aldi berean jaso, eta birfintzeko arrautzak ere oilo berenak izaten dira… Ardoak berdinak dira, eta bien artean alde geografiko txiki-txikia baino ez dago…
Rothschild hurbildu egin zitzaion zerbitzariari, eta xuxurlatu zion belarrira: Gaur gauean etxera itzultzen zarenean, esaiozu zeure emazteari eranzteko arropa, sar iezaziozu hatz bat aurretik eta beste bat atzetik, eta antzeman zer aroma eta buket diferenteak dituzten, bakarrik alde geografiko txiki-txiki horrengatik.
