Asteazkena fresko esnatu zaigu Vancouverren, fresko eta lainotua. Horregatik, goizean lasai ibili gara, ordubatean hitzordua genuen-eta Judy Shandrorekin. Orain 27 urte, hiruzpalau hilabete bizi izan nintzen Shandrotarrenean, harik eta lana aurkitu nuen arte umezain gisa Prowsetarrekin. Horregatik, ezin Vancouvertik joan Shandrotarrak agurtu barik.
Europatik etorri berri zirenez, gaurko geratu ginen, eta hantxe agertu zaigu Judy, beti bezain dotore. Handik gutxira, Peter etorri da, senarra, eta eurekin bazkaldu dugu, itsasoari begira. Honetaz eta hartaz egin dugu berba mahaiaren bueltan: semeen gorabeherak, bilobak, kooperatibak, Santiago bidea, etab. Bukaeran, Matt agertu da, seme zaharrena, lana utzi eta guri kuku bat egitera. Ez dakit zergatik, irudipena dut berandu baino lehen, Judyk eta Peterrek Santiago bidea egingo dutela. Eta hori egiten badute, badut esperantza gurera ere etorriko direla, bisita egitera.
Stanley Parken, bizikletaz
Shandrotarrak agurtuta, bizikleta denda batera joan gara, eta hiru bizikleta alokatu ditugu, Stanley Parkeri itzulia egin nahi genion-eta. Itzuli zoragarria izan da, han eta hemen geratuta, hainbat argazki ateratzeko. Miren ere, pozez zoratzen ibili da.
Ikus dezazuen zein ederra den Stanley Park, ikusi Janusz izeneko argazkilariak Vancouver hiriari egin zion argazkia, Harry Jerome lasterkariaren omenezko estatuaren ondotik.
Behin bizikletak utzita, Clif Prowse etorri da gure bila. Granville merkatura joan gara, eta han fruta eta blueberry pastela erosi dugu, izozkiarekin. Horixe izan da gure afaria, gozoa benetan. Biharko eguna baino ez zaigu geratzen Vancouverren, ostiral goizean bagoaz-eta Euskal Herrirantz.
Ikusi nahi badituzue eguneko argazkiak, Flickr-en dituzue denak, sorta batean antolatuta.
