Deustuko Unibertsitatean ikasten ari nintzela, izan nuen Historia irakasle bat, Andres Mañarikua y Nuere. Egun batean, deitu zidan bere bulegora, eta, jakinda ni Mondragoekoa nintzela, eskatu zidan mesede bat: begiratzea nire herriko abade etxean hango jaiotze agirietan ea 1808 inguruan agertzen zen Noiret deitura, susmoa baitzuen bere bigarren abizena, Nuere, jatorriz Noiret izango ote zen.
Joan nintzen, bada, abade etxera, eta baimena eskatu nion Jose Luis Iñarra orduko parrokoari, hango jaiotze agirietan arakatzeko. Hasi nintzen, bada, eta bigarren egunean, hara non aurkitzen dudan Noiret kapitain frantsesa, Napoleonen tropekin Mondragoera etorria, Madrilera bidean, zeinek haurdun utzi baitzuen itzain baten alaba.
Antza denez, Noiret kapitainak Madrilera joan behar izan zuen haurra jaio baino lehen, baina abiatu aurretik ziurtagiri bat utzi zuen idatzita, eta hor aitortzen zuen bera zela aita itzainaren alabak izango zuen haurrarena. Mañarikuak berak gero esan zidan Noiret abizeneko haur hura mutil egin zenean Arrazola aldera egin zuela, hango meatzetan lan egitera, eta handik Mañaria aldera, non ezkondu zen hango neska batekin. Tarte horretan, Noiret abizena Nuere bihurtu omen zitzaion.
Jaiotze agiri hura fotokopiatu eta Andres Mañarikua y Nuereri eraman nion, Philippe Noiret aktore frantsesaren argazki batekin. Eman nion fotokopia, irakurri zuen, erakutsi nion Philippe Noireten argazkia, izan zezan abizen hori zuen pertsona ezagun baten berri, eta irribarre eginez, galdetu zidan: “Ona da?”, eta nik baietz erantzun. Gizona konforme geratu zen, paper harekin argitu baitzuen bere iraganeko jazoera bat.
Andres Mañarikua y Nuere aspaldi hil zen. Philippe Noiret, berriz, joan den ostegunean. Bion gomutaz.
