- Orain pare bat hilabete-edo, Aste Santuko oporretatik bueltan, hitz egiten ari nintzela Arantza Ozaetarekin, esan nion zein gustura irakurri nuen Patxi Salaberri irakaslearen liburua Euskal Klasikoen Atarian, eta bereziki aipatu nion Axularrek Gero liburuan Irakurtzaileari idatzitako lehen paragrafoa:
- Egun batez, konpainia on batean, euskaldunik baizen etzen lekuan nengoela, ekarri zuen solasak, izan zen perpausa, etzuela deusek ere hanbat kalte egiten arimako eta ez gorputzeko ere nola egitekoen geroko uzteak, egunetik egunera, biharretik biharrera luzatzeak; eta on zatekeiela gauza hunetzaz liburu baten, euskaraz, guztiz ere euskararik baitzen etziakitenentzat, egitea; eta hartan, gero dioenak bego dioela erakustea. Orduan lehenengo aldiz, Tenerifeko hotel haren balkoian, aurkitu nuen testu horren xarma. Arantzak baietz esan zidan, ume euskaldun guztiek ikasi beharko luketela buruz, nola espainiarrek ikasten duten Don Kijoteren hasiera.
Handik gutxira, Anjel Lertxundik erabili zuen paragrafo hura, zutabe zoragarri bat egiteko. Zoritxarrez, ez nuen gorde del.icio.us-en, eta gaur ezin loturarik eskaini. Eta aste honetan, beste horrenbeste egin du Bernardo Atxagak Argia aldizkarian.
Testu horrek badu zerbait, bai, eta akaso, Arantza Ozaetak zioen moduan, umeek ez ezik, larriok ere ikasi beharko genuke, eta gero jolas egin berarekin.
Perla bat da, bai, perla ederra. Nik neuk memorixa txarra daukat, baina agintzen dotsut, Joxe, burutz ikasten ahalegindduko naizela.