Kategoria: Goiberri

“Ez du lagunik izango”

Gurasotasuna prozesu sakona eta gorabeheratsua da. Erakusten digu gure beldurrak nola islatzen ditugun gure txikiarengan, ikasitakoak eta ikusitakoek nola baldintzatzen gaituzten… eta behartzen gaitu une batzuetan gure beldurrak gainditzera, gure sinesmenei uko egitera, eta apustuak egitera. Gure printzipioen alde, gure erosotasunaren aurka, sinetsita egiten dugun hori gure txikiarentzat onena dela. Ane Labaka Mayozek ondo zekarren moduan, “espainolez hitz egingo du” eskola publikoan ikasten badu, horixe da euskaltzale ororen beldurretako bat, matrikulazio kanpainan plazan eta parketan errepikatzen dena. Sinetsita, akaso, ikastolara joanda umeak euskaltzale eta euskal hiztun porrokatu eta konprometituak bihurtuko direla. Baina matrikulazio kanpaina ez da beldur horretan gelditzen. “Zure

Segi irakurtzen

Beharrezko ditugun ametsak

Komuneko paperari buruz idatzi behar nuen gaur ere, baina errebelatu zait A lankidea. Nahiago duela beste edozeri buruz irakurtzea. Eta halaxe utzi nau ba, blokeatu xamar, ideiak ere hoztuta. Begiak itxi, eta amets pixka bat egiteko aprobetxatuko dut aukera. Apurtxo bat soilik, etorkizun hobe eta bizigarriagoak imajinatzeko beste. Egia esan, barrenak eskatzen dit urte berria esperantzarekin hastea, egin ditzakegunei buruz aritzea. Gure herrietako desorekei buruzko datu gordinak ekar nitzakeelako, hezkuntza mailako desoreketatik hasita, baina diagnostikoak elkarbanatu baino, nahiagoko nuke beste errealitate posibleak irudikatzen saiatzea. Irudikatu nahi nuke ertzetakoak erdigunean dituen herria. Irudikatu nahi nuke aniztasuna euskaraz eta duintasunez kudeatzeko baliabideak

Segi irakurtzen

Komuneko papera (2)

Berriz ere, bulegoa komuneko paperez bete zaigu. Paper banatzailea arduratuta izango dugu hainbeste katarro, alergia eta doministikurekin. Edo, nork daki, berari eskainitako artikulua irakurriko zuen akaso. Kontua da artikulu honen izenburuak ere eman duela zeresana gurean: gehiengo sinplez erabaki behar izan dugu lankideok, ezin adostasunik lortu. Komunetik behera zen nire lehen aukera. Prestatu gabeko bilerak, proposamen antagonikoak, itsukeriak, itxurakeriak, erresistentziak… eta txermenak. Guztiak bildu, eta guztiak komunetik behera. Ti-ta. Halako zabor pilarekin, baina, estolderietako langile finak etorriko zaizkidala kargu hartzera, hori ere pentsatu dut. Araztegian ikaragarrizko panoramak ikusten direla kontatu ziguten duela gutxi. Bikotekidearen lantokiko bulegokoek konpresak, hori banekien, baina

Segi irakurtzen

Komuneko papera

Entzierroa komentatzen genbiltzala, tinbrea. Komuneko paper banatzailea etorri zitzaigun bulegora, Usurbildik zuzenean. Ez geunden komuneko paper beharrean, baina banatzaileak argi zuen: komuneko papera da enpresa batetako gauzarik garrantzitsuena. Ez folioak, ez wifia, ez inpresora. Komuneko papera. Kontatu zigun duela urte pila bat Olaberriako lantegi handi eta garrantzitsu batekin izandako pasadizoa. Nagusietako batek deitu omen zion telefonoz, laguntza eske. Arazo larri bat zutela, enpresan komuneko paperik gabe gelditu zirela, eta langileak sutan “zeuzkala”. Larria izango zen, bai, kalean “kategoria baxuagokoak” ikusteko gai ez zenak bere izenez deitu zionean. Lanetik irten eta etxera itzultzean, ezin izan nion tentazioari eutsi. Pasadizoak protagonismoa behar

Segi irakurtzen

Festarik festa

Hastear da udal eta aldundien jardunak geldiarazten dituen “demokraziaren festa”. Festa baino, hasi aurretik nekatu gaituen publizitate kanpaina. Herri eta lurralde batzuetan esperantzaz beteta biziko dituzte egunok, behingoaz aldaketa iritsiko dela pentsatuz, edo lau urteotan egindako lanak segida izango duela sinetsiz. Beste batzuetan, ba beno, “dagoenarekin jarraitu behar” asumituta, edota “besteak okerragoak dira” pentsatuta, guztiak frustrazio puntuaz. Hurrengo astetan azken obrak hasten ikusiko ditugu, azken inaugurazioak egiten, azken kontratuak sinatzen. Gutxi batzuen tripak angulekin bete zirenekoak ere garai hauetan izango ziren; gipuzkoarron osasun eta poltsikoak okertuko zituen erraustegia eraikitzeko kontratuak ziren orduko negozio. Eta beteko zaizkigu buzoiak propaganda koloretsuz. Funtsean,

Segi irakurtzen