Indartuko gaituen sarea

2.000 karaktere inguru. Tonu kritikoan, zirikatzailean. Nahiko erraza zirudien. Baina ordenagailua piztea ere kosta zait, orri zuriarengandik ihesi. Artikulua idaztea Goierrira bizitzera etortzea baino zailagoa izan dela ere esango nizueke. “Kanpokoa” izateagatik herriko plazan jasotako begiradak txiki uzten ditu plaza berri honek. Baina beranduegi da atzera jotzeko. Gaindegia-ren webgunera jo dut datu bila, eta ez, Debagoiena eta Goierri ez dira hain ezberdinak. Bietan industriak jan ditu lur emankorrenak, Euskal Herrikoekin alderatuta langabezia-tasak baxuagoak dira, eta biztanleko BPGak, berriz, Gipuzkoako altuenak. Jakina, bi eskualdeetan emakumeenak dira datu txarrenak. Datu esanguratsuadakar Gaindegiaren 2019ko txostenak: Debagoienak du Gipuzkoako errenta desoreka txikiena, kooperatiben mugimenduak eskualdean duen pisu ikaragarriari esker. Goierriri buruz ez

Segi irakurtzen

Bagara-ri merezitako aitortza

Peluka eta toga jantzi genituen berriz ere. Eszenatokian Lope oñatiar edo aramaioarra, On Pru epailea, atsuak, baserritarrak… guztiak Bagara epaitzeko prest, bere itxiera ekitaldian. Sentimendu gazi-gozoz betetako uneak izan ziren. Urteotan bizitako une ederrak, proiektuak, erronkak… errepasatu genituen umore klabetan, hausnarketa hutsetatik harago, herrigintzan oinarritutako eraldaketa praktikan jarri izanaren sentsazioa nagusituz. Izan ere, urteotan Bagararen bueltan proiektu oso interesgarriak gauzatu dira, proiektu puntualak zenbaitzuk, baina guztiak beharrezko dugun eraldaketa sozialerako oinarriak finkatzeko ezinbesteko. Umorez bustitako toberak ekarritako terapia kolektiboak izan ditugu (indibidualismoa egurtuz, sasi-punkitasunaz barre eginez…), baita urte luzez hain ahantzita izan dugun elikadura burujabetzaren aldeko proiektuak garatu ere; Arrasateko

Segi irakurtzen

“Amul been nit ku leegalul”

Eraldaketa eta alternatiben bueltako hamaika azoka sozial izaten ditugu inguruan. Azaroaren 17an Ordizian izandakoak, baina, aipamen berezia merezi du. Koloretruk kulturen arteko topaketak egun bizi ditugun erronkak modu integralean lantzeko aukera eman zuen. Ez ziren soilik bildu bertan ohiko eragileak (Goiener, Izarkom, Olatukoop…). Pausu bat harago joan, eta Ordiziako eragile sozial anitzek (gaztetxea, mugimendu feminista, gastronomia txokoak…) eta, bereziki interesgarria dena, migratzaileen komunitate zabalak hartu zuen parte bertan. Esperientziak partekatzeko guneak izan ziren, “munduko arrozak” poltsiko guztientzako bazkaria… baita kolektibo ezberdinen arteko elkarrizketa bultzatzeko txokoak ere. Estitxu Eizagirrek Mbolo proiektua aurkeztu zuen aste hasieran. Inork lanik eman nahi ez, eta

Segi irakurtzen

Kooperatibak interes publikoaren gainetik?

Aitortzen dut. Bizitzan lehen aldiz, ez naiz ziur ea kooperatibak diren eraldaketa sozialerako formula egokiena. Ez diot mintzagai izan ditugun arriskuengatik; merkatu interesak gainjartzea, bokazio soziala alboratzea, internazionalizazio eredu kapitalista, azpikontraten eta behin-behinekoen erabilera sistematikoa… Harago, uneko zalantzon iturria gizartearekiko behar dugun elkartasun ekonomikoa da. Kooperatibak eraldaketa sozialerako agente aktibo dira. Lekuko lanpostuak bultzatuz eta (barrura begirako) ordainsarien elkartasuna oinarri izanez, besteak beste. Hala ere, esanguratsua da hainbatentzat kooperatiba sortzeko arrazoia motibazio soziala ez izatea, baizik eta ekonomikoa. Merkeagoa omen. Gogoan dut Gipuzkoako Foru Aldundiak pasa den legegintzaldian planteatutako kooperatiben gaineko zerga erreforma. Itzelezko kalapita piztu zen, oroituko duzuenez. Diotenez,

Segi irakurtzen

Erresistentziaz harago, alternatibak eraikiz

  Artikulu gau Gai Monografikoak 52-n argitaratu da: langile klasea eta alternatiben sarea Zailtasun ekonomikoak aitzakia hartuta batzuetan, ekoizpen arazoak beste batzuetan, edota inongo arrazoirik eman gabe, hainbat lantoki itxi dizkigute urteotan. Lanik gabe utzi gaituzte, errutinarik gabe, ezintasun eta ezinegonean murgilduta. Edo, sinpleki, lantokiak ixtearekin meha-txatu gaituzte. Mehatxatzen gaituzte uneoro. Izan ere, beldurra da kapitalaren tresna eraginkorrenetako bat. Beldurrez nahi gaituzte, edozein lan baldintza onartzeko prest. Lan jardun amaigabeak. Soldata miserableak. Pertsona moduan anulatzea. Gutxiestea. Borrokak eta antolakun-tzak salbatu eta salbatzen gaitu ba-tzuetan. Baina ez beti. Eta zer egin dezakegu langileok zapaltzen gaituen sistemaren aurrean? Zer egin dezakegu lantokien

Segi irakurtzen