Goizeko 8etan irten dugu albergetik eta hiritik irten orduko 5 bat kilometro egin ditugu. Hiriaren irteeran dena maldangora eduki dugu, jaitsiera laburrak, haizea kontra, behelainoa…
Cearaino errepidez joan gara, hemen bidean sartzeko saiakera egin dugu, baina oso gaizki dago. Azkenean guztia errepidetik egitea erabaki dugu, N-525 jarraituta.
Bide guztian maldak izan dira nagusi, ez dugu kilometro bat jarraian lauan egin.
Santiagotik 25 bat kilometrora dagoen errepide ondoko jatetxe baten jan dugu, menua 8, pasta entsalada, oilasko petxugak eta flana, oso ondo. Zerbitzariak oso jatorrak dira, batez ere bat, gurekin hitzegiten egon dena. Bizikletan asko ibiltzen omen da.
Jatetxetik Santiagoraino oso luzea egin zaigu bidea, neri batez ere, malkartsua eta haizetsua gainera. Azkenean ondo kostata baina iritsi gara.
Obradoiro plazan argazkia atera dugu eta gero erromesaren bulegora joan gara. Pixka bat itxaroten egon eta gero, azkenean heldu da gure txanda. Kasu egin digun neska oso jatorra da, euskaldunak garela eta asko gustatu zaio antza denez. Gure galdera guztiei ondo erantzun die eta gure atzetik zeudenek itxaron egin behar izan dute, guk aurrez itxaron dugun bezala.
Gazte albergeruntz abiatu gara, nonbaiten dago berau, Monte do Gozon, 6 bat kilometrora, eta aldapa batzuk igo eta gero. Gazte albergean esan digute erromesen albergera joateko, hobeto irtengo digula. Hona joateko baina, gehiago igo behar.
Heldu gara azkenean, hemen dagoen gizona kristoren pertsonajea da, euskaraz ere badakizki hitz batzuk. Gauean taberna batera joateko gomendatu digute, gainera deskontu bale batzuk eman dizkigu.
Dutxatu eta jantzi ondoren, Santiagora jeitsi gara, Santiago Apostol hotelean garagardo bat hartu ondoren. Izan ere autobusa hotelaren aurrean gelditzen da eta denbora aldetik ere ondo goaz.
Franco kalean abiatu gara jatetxe bila, kale guztia jatetxez beteta dago, prezio onak zituen bat aukeratu dugu azkenean. Oso ondo jan dugu bertan eta bidaia honetan lehendabizikoz Ribeiroa edan dugu.
Gero taberna batean trago bat hartu ondoren, Obradoiro plazaruntz joan gara. Arkupetan tunoak ari dira abesten, Julen eta Joseba gustora egon dira entzuten baina nik ez ditut gustuko.
Parranda hasi dugu arratsaldean aurkitu ditugun oñatiarrak eta beste euskaldunak berriz aurkitu ditugunean. Oso ondo joan da dena galiziar batek gutako bati belarrondoko bat eman dion arte, jaleista batzuk ziren antza.
Monte do Gozora taxian joan gara, ia goizeko 6etan, eguna argitzean izango dira komeriak, 10etarako utzi egin behar baitugu.
