Etiketaren artxiboa: euskadi

Hamahiru kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Olarizu

Gasteizeko
eraztun berdean kokatua dagoen beste parke bat da. Honetara askotan etortzen
gara etxetik eta Mendizorrotzatik (elkargunea) hurbil baitago. Parkea ez da oso
handia korrika egiteko, baina polita da. Zelai zabal batzuk ditu azalera
handikoak eta eguraldi ona egiten duenean aproposa den leku bat da bertan ordu
batzuk etzanda igarotzeko.

Irailean izaten da erromeria jendetsua eta ohiturak dio lehenengo
gurutzera igo behar dela eta ondoren zelaietara jaitsi babarrunak dastatzera.
Oraindik ez naiz igo gurutzera baina aurten ziur egun batean goraino igoko
naiz, ez dakit mendi bizikletan edo korrika, baina igoko naiz.

Hamabi kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Hostoen artean korrika

Udazkena nabari
da dagoeneko Gasteizen. Tenperaturak hoztu egin dira eta bideak zuhaitzen
hostoz bete dira.

Armentiara joan naizenean azkenengo pare bat alditan asko gustatu zait
aurkitu dudan paisaia parkeko zonalde batzuetan. Batez ere zuhaitz guneetan
gertatu izan zait bidea ez zela ikusten eta soilik hostoz betetako alfonbra
baten gainean nindoala korrika. Hori urtean zehar gutxitan gertatzen da eta
sinets iezadazue gozagarria dela horrelako situazioen aurrean aurkitzea.

Zazpi kilometroa

Utzi erantzuna

Salburua


Gasteizeko parkerik politenetakoa. Hiru aldiz joan naiz bakarrik horra korrika egitera, arrazoi nagusia nahiko urrun daukadala etxetik. Ordu laurden batera gutxi gora behera.


Ederra da paraje horietatik korrika egitea. Atzo izan nintzen. Goizeko hamaiketan irten nintzen etxetik eta aspaldiko partez hotz egiten zuen!!! Nire klima gustukoena baina hala ere aldaketa hain handia izan da ez zitzaidala asko gustatu bapateko hotz hori. Baina hala ere korrika oso gustura egin nuen. Hain gustura bi aldiz egin behar izan nuela bira Salburuan bide beretik joateko galdu egin bainintzen baina hori gutxienekoa da.

Gasteizen bazaudete eta aukera baldin badaukazue parke hau bisitatzeko eta bertan pasio zoragarri bat emateko (parkeko birarik handiena sei bat kilometrokoa izango da), ez ezazue galdu aukera leku zoragarri honetara joateko.

Lau kilometroa

Utzi erantzuna

Aste gogorra

Aste luzea izan
da. Bost saio egin ditut eta luzea egin zait, baina ondorioak oso positiboak
izan dira eta maratoiari begira ondo nagoela esan dezaket eta morala oso goian
daukadala esan dezaket.

Astelehenean
deskantsatu egin nuen, igandean Amurrion izan nintzen 15 kilometrotako
lasterketa batean eta ez zitzaidan astelehenean entrenatzea komeni
(Laudio-Amurrio, ordubete eta bederatzi minututan egin nuen. Ibilbidearen
gehiengoa aldapa gora azken 1500 metroak izan ezik). Asteartean Gasteizko Prado
parkean izan nintzen eta bi serie luze egin nituen, lehena 12 minutukoa (2950 metro) eta
bigarrena hamar minutu eta erdikoa (2700 metro). Hurrengo egunean oraindik aurreko
entrenamendutik nekatuta 500eko hamar serie burutu nituen Mendizorrotzako
atletismoko pistan. Guztiak minutu eta berrogeita hamabost segundotik behera
eta hazkena 1:36ean. Beste entrenamendu gogor bat. Ostegunean korrika egitera
joan nintzen eta ordu eta laurdeneko entrenamendu bat burutu nuen, asko
nabaritu nituen aurreko egunetako saoiak baina ez zitzaidan asko axola. Ostiralean
oso nekatua nengoen eta agenda arazoengatik ez nintzen entrenatzera irten. Ondo
egin nuen. Larunbatean Oñatira bueltatu nintzen eta arratsaldean bira luze bat
egin nuen korrika.

Oñatiko
korrikalarientzako Olateko zentral elektrikoa meka bezalakoa da musulman
batentzat. Korrika egiten dugunok horra joaten garenean zerbait berezia
sentitzen dugu eta joan eta etorri hamaika bider egin arren urtean beti pozten
gaitu hara joatea. Horrek esan nahi duelako korrika egiteko gai garela. Ba
larunbatean Olatera joan, Lamiategi igo, Usakora jaitsi eta bueltan bariantetik
Zahorreko errotondaraino joan nintzen. Ordu eta hogei minutu gutxi gora behera.
Igandean berriz Arantzazura igo nintzen eta ama joan zen nire bila nire autoan.

Astea gogor hasi nuen eta astebukaera ere gogor entrenatu ostean oso
pozik itzuli naiz Gasteizera. Gauzak ondo egiten ari naizela uste dut eta
azaroa 30 iristeko gogoa daukat. Egun horretan demostratuko dut gai naizela amaitzeko
maratoi bat. Hori bai gogor entrenatu beharra dagoela ikusten dut.

Led Zeppelin entzuten

Erantzun 1

Atzo
arratsalde-gaua iritsi zenean bi aukera izan nituen begi bistan. Gasteizeko
pisuan aurkitzen nintzen bakarrik, pisukideak beraien herrietan zeuden. Nekatuta
nengoen fisikoki eta zer pentsatu nuen, edo pelikula bat ikusi edo Play Station
2an jokatu Led zeppelin entzuten nuen bitartean.

Hasieran duda
batzuk izan nituen arren bigarren aukerarengatik egin nuen ale eta gozatu eman
nion nire gorputzari bi ordutan gutxi gora behera. Izugarri ondo pasatu nuen
NHL 2005 bideojokoan jolasten eta aldi berean Led Zeppelinen diskografia alboan
nuela hauek entzuten.

Stairway to heaven kantua izugarria da, gomendatzen dut entzutea.
Musikan adituen ustez historiako kanturik onena da.

Ez daude bakarrik

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Igandeetan Publico erosten dut (alde batetik
egunkaririk merkeena delako eta beste alde batetik plus bat ekartze duelako
ezer gehiago ordaindu gabe). Eta ez zitzaidan kontra portada gustatu. Egunkari
honetako kontra-portadak beti du zerikusia kirolarekin, azken zatia kirolarena
delako eta ez telebistarena ohikoa den bezala.

 

Bertan txirrindulari proba baten argazki bat
agertzen zen eta titularrak zioen errepide bazterrak hutsik zeudela eta
ondorioz doping kasu berriek zalegoak atzera bota zituela. Goazen analizatzera errepide
bazterrak hutsik daude ala ez. Nire ustez Ez!!!

 

Esan beharra dago probaren argazkia Madrileko
itzulikoa zela. Normala den bezala goi mailako txapelketa bat egoten denean eta
aldi berean maila apalagoko proba bat, ikusle gehienak goi mailako txapelketa
ikusiko dute. Berdina gertatzen da kirol guztietan. Nora joaten dira futbol
zaletu gehiago, Anoetara edo Azkoagainera? Buesa Arenara edo Lizarrako
kiroldegira?

 

Gero baita esan etapa batek normalean ehun
kilometrotik gora duela eta zaila dela ibilbide osoan jendea egotea. Gainera
askotan arazoak izaten dira bakarrik leku baten ikus daitezkeelako
txirrindulariak eta ez da berdina ikustea txirrindulari bat 15 kilometro orduko
pasatze ikustea 80 kilometro orduko ikustea baino. Baita esan Tourrak argi utzi
duela txapelketa bat baino gehiago dela, eta Riccoren EPOaren positiboaren
egunean jendea ez zela atzera bota eta lasterketa jai handi bat bezala
ongietorria eman zitzaion. Tourrak hori dauka, pasatzen den herritik pasatzen delarik,
jai bat bezala hartzen da eta tokian tokiko herriek jai egun bezala
aldarrikatzen dute Tourra. Bestela batek baino gehiagok joateko Alpe d´Huez-en
bezperan eski estaziora eta ikusiko du zelako jai giroa dagoen.

 

Baina jai giroak ez du sortzen bakarrik
Tourrak. Belgika inguruan udaberriko klasikoak ere giro berezia sortzen dute
eta milaka eta milaka zaletu errepide bazterretara hurbiltzen dira. Euskal
Herrian (adi) Euskal Herriko itzuliak milaka eta milaka jende mugiarazten ditu.
Ikastolan gogoratzen naiz Oñatitik igarotzen zenean lasterketa profesional bat
(bai Euskal Herriko itzulia baita Euskal Bizikleta) minutuz batzuk jai genuen
txirrindulariak igarotzen ikusteko.

 

Beraz arrazoi sendo hauen ondorioz esan
dezakegu txirrindulariak inoiz ez direla bakarrik arituko errepidean.

 

**BTR**

Hondartzako sorosleei

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Hemengo iritzi-eskutitz hau Berria egunkaritik hartu dut eta
larunbatean, hilaren 19an argitaratu zen. Gustatu zait irakurtzea eta
horregatik zuei ere aukera ematen dizuet irakurtzeko. Alde batetik ikuspegi bat
ematen duelako azken urteetan gauzak aldatu direlako eta beste alde batetik
nire lanbideari buruzko iritzi pertsonal bat delako Luis Bandres, EHUko
irakasleak emandakoak.

Iturria: Berria.info

Hondartzetako sorosleei

Luis Bandres, EHUko irakaslea

Udan gaude eta gure hiritarrak nahiz inguruko herrietakoak edo ez hain
hurbilekoak gero eta gehiago etortzen dira gure hondartzetara. Honela,
donostiarrak alde batera utzirik, pasaitarrak, errenteriarrak, hitz batez,
gurekiko ekialdeko herrietakoak Zurriolara joaten dira bereziki; lasartearrak,
andoaindarrak, hots, mendebaldekoak, berriz, Ondarretara doaz gehienbat; eta,
azkenik, edonondik etorritakoak nahiz bertakoak, Kontxara. Gure hiru
hondartzetan hainbat zerbitzu eskaintzen da, eta horien artean hor dauden
sorosleak beti prest edozein arriskuri aurre egiteko. Hauek hor egoten dira
ordu eta ordu mugitu gabe itsasora begira beren laguntza noiz behar den zain.
Nire aldetik beraiei omenaldi gisa eskaini nahi diet gaurko lantxo hau.

Zer esanik ez, orain sorosle postu bat betetzeko, aldez aurretik prestaketa
berezi bat izan behar da, baina gauzak ez dira beti horrela izan eta, orain
dela urte batzuk, lanpostu hori ez zen ezagutzen eta ezbehar bat gertatzen
zenean laguntza edonork eman behar zuen. Horregatik, antzinako kazetetan,
urteko sasoi honetan, aholku batzuk ematen zituzten honelako ezbehar bat
gertatzen zenean zer egin behar zen irakasteko edo.

Ezbehar horien artean larrienetakoa urperatzea zen (eta zenbait kasutan da).
Hori, gehienbat, eguraldia bero-bero denean eta lagun asko, bero horren
atzaparretatik ihes egiteko, itsasoan edo ibai batera, ia inolako prebentzio
izan gabe, sartzen direnean gertatzen da, batik bat. Ikus dezagun orain dela
mende bat eta ia laurden zer aholku mota ematen zen honelako egoera bati aurre
egiteko. Horretarako, El Noticiero Bilbaino izeneko kazetak bere ohizko
aholku higienikoen artean, 1884ko abuztuko ale batean honela zioen: (Pentsa
dezakegun moduan, aholku hauek erdara batuan zetozen eta nik ahal izan dudana
egin dut euskaraz jartzeko) «Oraingo urtaroan urperatze dela-eta hainbeste
heriotza gertatzen denez, heriotza mota hau arriskuarekin daudenei eman behar
zaien tratamendua ezagutzeko aholku batzuk eskaintzea oso egoki iruditu zaigu».
Eta zein ziren aholku hauek?

Lehenengoa, gaixoa gela epel batean, bere eskuineko aldearen gainean etzanda
ipini eta, orduan, sudurraren aurrean amoniakozko eta sulfuriko azidozko
nahaste bat jarri. Horrekin gaixoa ez bada berehala zutitzen eta korrika ihes
ez badoa, bigarren bideari helduko diogu. Honek zera dio: gaixoaren gorputza
berotu eta horretarako ur beroarekin betetako maskuriak, adreilu berotuak nahiz
hondarrez betetako zakuak erabili, geroxeago eskuila batekin fristi-frasta
sendo batzuk eman. Horrekin ere gaixoa suspertzen ez bada, ez etsi, beste bide
bat badagoelako: ipurtzulotik ozpin eta gatzarekin betetako aiuta bat sartu.
Eta, azkenik, esandako honekin guztiarekin ez badugu lortzen gaixoak altxatzea
eta guregandik ihes egin dezala, hor dauzkagu odol-ateratzeak, okagarriak eta
suarekin piztutako kotoizko edo iztupazko metxak bere narruaren gainean
jartzeko.

Esandako tratamendu hauek guztiak leun moduan har ditzakegu, baldin garai
hartan, dirudienez, erabiltzen zen beste honekin alderatzen badugu: gaixoa
zintzilikatu oinetatik eta, alfonbra bat izango balitz eran, gogor astindu,
tabakozko aiutak jartzen zaizkion bitartean. Baina, egia esateko, kazetariak
azkeneko hau ez du gomendatzen.

Eskerrak orain bizi garen eta astakeria horiek baztertuak dauden. Gaur egun
hondartzan honelako edo bestelako larritasun bat gertatzen denean denok
badakigu hor aurrean badauzkagula sorosleak eta haiek ongi baino hobeto
badakitela zer egin behar duten. Horregatik, hor beti prest egoteagatik eta
prestakuntza egokia izateagetik: mila esker, sorosleak!

Motibatzeko teknikak (I)

Utzi erantzuna

Pertsona asko moralez baxu dabiltzanean bizi
gogoa eta motibatzeko teknika batzuez lagundu behar izaten dira morala
igotzeko. Pertsonaren arabera teknika aldatu egin daiteke.

Adibidez Juan Carlos Higuero atleta
espainiarrak proba bat gauzatu aurretik El guerrouj atleta ohiaren bideoak
ikusten ditu. Edo Jorge Lorenzoren kasua moto lasterketa bati aurre egin baino lehen
Rockyren pelikulak ikusten dituela.

Nik inspirazioa eta motibazioa bilatzeko azken
bi urte hauetan Gasteizen izan dudan armairuari begirada bat jotzen nion.
Bertan oroigarri batzuk itsatsita nituen oroitzapen onak ekartzen zizkidatenak:
dortsalak, irudiak, argazkiak…

Irailera arte armairu gabe geratu naiz, datorren ikasturtean pisuz aldatzen
naizelako. Espero dut datorren irailetik aurrera armairu berri bat izatea non
nire oroitzapen onak itsatsi eta denborak aurrera egin ahala leku hori
inspiraziorako beste toki bat bilakatzen den.