Hileko artxiboak: apirila 2009

Letizia eta Carlaren atzealdeek zeresana ematen

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Blogosfera ez
dago hilda eta bestela begiratu Desplazatuan agertu den artikuluak lau erantzun
izan dituela. Noizean behin gai pil-pilak agertzen dira (orain dela gutxi Joxe
Arantzabalek idatzi zuena Korrikakoari buruz erantzun pila jaso zituen) eta
nabigatzaileok askotan gai horiei buruz hitz egitera behartuta ikusten dugu
gure burua. Gainera gaur egungo blogek aukera ematen digute horretarako, bertan
parte hartzeko.

Asko gustatzen
zait horrelako gaiak zer esana ematen dutela ikustea. Hori blogen bizitasunaren
eta dinamismoaren adierazlerik garbiena da.

Gora eztabaida
beroak!

Arrigorriagako XII. duatloia

Atzo Arrigoriagako herrian
Euskadiko txapelketako distantzia luzeko duatloia jokatu zen. Bertan
parte hartzeko aukera izan nuen eta zin degizuet oso egun gogorra
izan zela. Euria, haizea, hotza… denetariko eguraldia izan genuen.
14 km. korrika, 58 km. bizikletan eta amaitzeko 7 km. korrika.

Lehen duatloia izan da ikusi
nuela nire burua erretiratzen. Zorionez ez zen horrela izan.

Duatloi hau urtean egiten den
berezienetarikoa da, Euskadiko triatloi federazioko zirkuitu barruan
dagoen desberdinena eta hantz gutxien daukana beste lasterketekin.
Batez ere bere gogortasuna azpimarratu behar da. Lehenengo 14
kilometroetan hankak asko berotzen dira eta horrek faktura pasatzen
du azkenengo 7 kilometroetan, baina bizikletako ibilbideak gogortasun
gehiago laguntzen dio gehitzen probari. Bi portu igotzen dira, baita
oso gogorra (kontutan hartuz lehenago ia ordubete korrika egin
dugula) eta bigarrena ez hain gogorra baina maila altukoa. Ibilbidea
ez da batere erosoa hankentzako, rompepiernas bezala
kalifikatuko genukeen ibilbide bat da.

Atzo gainera euria izan
genuen lagun eta duatloi batean eguraldi txarrena hori izan daiteke.
Araudiaren arabera ezin dugu kanpoko laguntzarik jaso eta horrek esan
nahi du proba hasten dugun arroparekin amaitu behar dugula. Eguraldi
txarra egiten badigu bizikletan ez dugu beste irtenbiderik aurrera
jarraitzea baino. Noski eta euriarekin lurra busti egiten da eta
errepidea bustitzen bada erortzeko arriskua handitu egiten da. Atzo
lehenengo aldiz hiru urtetan bizikletan erorikoa izan nuen. Bigarren
portuko jaitsieran izan zen. Ezkerretara zioan kurba batean
kanpoaldetik ari nintzaion bati pasatzen eta aurreko gurpila joan
zitzaidan lurrera joanez. Zoria izan nuen eta jarraitzeko aukera
baina hortik aurrera ez dakit zer arrazoiengatik aurreko gurpila ez
zioan oso ondo. Ez zitzaion errepideari eusten eta kurba bakoitzean
izugarriak pasatzen nituen.

Probaren gogortasunari hotza
gehitu behar zaio. Atzo lehen aldiz sentitu nuen, boxesetara iritsi
nintzenean bizikletatik, amaitu ezinaren beldurra. Ezkerreko
abduktorea gogortu zitzaidan eta hasieran hankak ez nituen nabari,
baina zorionez hasierako uneak izan ziren horiek. Zazpi kilometro
falta zitzaizkidan helburua betetzeko eta ez zen unea atzera egiteko.
Proba amaitu ahal izan nuen eta iazko marka hamar minututan hobetu.