Atzo
arratsalde-gaua iritsi zenean bi aukera izan nituen begi bistan. Gasteizeko
pisuan aurkitzen nintzen bakarrik, pisukideak beraien herrietan zeuden. Nekatuta
nengoen fisikoki eta zer pentsatu nuen, edo pelikula bat ikusi edo Play Station
2an jokatu Led zeppelin entzuten nuen bitartean.
Hasieran duda
batzuk izan nituen arren bigarren aukerarengatik egin nuen ale eta gozatu eman
nion nire gorputzari bi ordutan gutxi gora behera. Izugarri ondo pasatu nuen
NHL 2005 bideojokoan jolasten eta aldi berean Led Zeppelinen diskografia alboan
nuela hauek entzuten.
Stairway to heaven kantua izugarria da, gomendatzen dut entzutea.
Musikan adituen ustez historiako kanturik onena da.
Bikaina da abesti hori bai!
playstation zalea ez naiz, etxean badaukadanez, hori eta xbox delakoa be bai; inoiz teken (zela idazten da?) jokoan ibili naiz, kolpea jotzeko baino eztana, hortik aurrera, estrategia jokoek-eta ez naute batere engantxatzen; ohe-lagunak nahiko luke ni zaletzea, baina ez diot oraindik behintzat aukerarik ematen.