Kategoria: kolaborazioak

Sorginok

Tekleatzeko zailtasunekin natorkizue, osaba Inazio hil berritan. 100 urte borobilekin joan zaigu, lasai eta gehiegi sufritu gabe. Aspaldiko partez Bidanian elkartu gara, elizan lehenbizi, eta mahaiaren bueltan, ondoren. Salda, haragi egosia eta txorizoa. Ardo zuria eta beltza. Eta sentimendu kontrajarri pila. Irribarreak, maitasuna, tristura, ilusioa, oroitzapenak… lotzen gaituzten erroak. Heriotzak, ezinbestean, hutsuneak kudeatzen ikastera behartzen gaitu. Eta hutsuneak, geure burua kokatzera. Nor garen eta zer garen; nondik gatozen eta non gauden; eta, zalantzarik gabe, zertarako garen. Beno, zertarako horrek antza hartu du sermoiko edukiarekin, eta ez zen nire asmoa. Baina bai, zertarako horrek zentzua ematen dio gure egunerokotasunari. Aitortuko dizuet

Segi irakurtzen

H

Letrekin jolasteko ikasturtea izango da aurtengoa, letra larriz beteko zaigu koadernoa. Baso eskolako irteerak ere izango ditugu eskolan, eta aurten, aurten, ikasturte lasaiagoa espero dugu. Zeinek esango zidan niri eskola publikoan guraso izateak hainbeste izango zuela herrigintzaz eta komunitategintzaz. Hainbeste borrokaz eta militantziaz. Akaso, nork daki, aurtengo ikasturteak beste erronka batzuei heltzeko arnasa emango digu. Ekosistema kooperatiboei buruz ilusioz aritzeko, trantsizio ekosoziala herrigintzatik eta txikitik bultzatzeko, bilerarik gabeko eguntxo batzuk libratzeko, gauza txikiei erreparatzeko. Nahi nuke aurtengoan une ilunenetan ere argi izpiak ikusteko patxada izatea, eta letra mutuari merezi duen protagonismoa emateko nahikoa argitasun izatea. Txikiari, titularrak izaten ez dituenari,

Segi irakurtzen

Komuneko papera (3)

Uztaila iristearekin bat, lanean komuneko papera gastatzen hasi da. Laster izango dugu paper banatzailea gurean, berak ondo baitaki zer den enpresa batek martxan segi dezan oinarrizko elementua. Pandemia garaian komuneko paperarekin bezala, une batzuetan oinarrizkoetara mugatzeko eta oinarrizkora mugitzeko beharra izaten dugu. Faktore ezberdinengatik, gure zentrotik urruntzen gara inertziaz, ikusi eta ikasitakoen ereduari jarraituz. Hor badago ariketa kontziente bat egiteko beharra, nondik gatozen, nora goazen eta nondik aritzen garen lantzeko beharra. Tripetatik ari garelako batzuetan, baina baita ere jaso eta ikasitakoetatik. Horregatik, arnasa sakon hartu, gure buruari erreparatu, eta isiluneetarako tarte bat probokatu behar izaten da. Sinfonia ederrenek ere behar

Segi irakurtzen

Iñazio eta Joxeparen familia

Harmailatik baino, pistatik egindako kronikarekin natorkizue. 40 urteren ondoren, Iñazio Elorza Ping Pong txapelketaren 2. edizioa izan genuen Arteaga jatetxean. Izena ematera goiz iritsi ziren parte-hartzaileak, atzerritik batzuk, baina eskualdetik gehienak. Zapatila erosoak jantzita, batzuk entrenamendu saioak eginda zetozen, Zegama-Aizkorri txiki uzten baitzuen deialdiak. Izena emateko mahaian, 1984ko urtarrileko argazki zaharrak. Tartean, jada gurekin ez ditugun gehiegi. Malkotxo bat edo beste masailetik behera erortzen utzi, arnasa sakon hartu, eta etxeko guztiok eman genuen izena. Haurrak, umeak, gurasoak, amandreak, aittajaunak… Guztiak kategoria berberean lehiatuko ginen, hala zion txukun-txukun inprimatutako araudiak. Zozketarako bolatxoak prest, batzuk entrenamendurako aprobetxatu zuten bazkal aurreko tartea, palak

Segi irakurtzen

“Munduketariak”

Patxi Zubizarretari esker termino berri bat dugu gure hiztegietan: munduketaria. Munduketaria izatea da mundukeriei ezetz esatea, baietz esanda. Mundua konpontzea, eraikitzetik. Euskararen alde egitea, Babelgo dorrearen aniztasunetik. Arrakalei aurre egitea, komunitatea ahaldunduz. Aitortuko dizuet Euskal Eskola Publikoaren Jaiaren testuinguruan sortu digun kontzeptu honek maiteminduta naukala. Urte luzez eraldaketari buruz hitz egiten, justizia sozialari buruz, eredu sozioekonomikoa aldatzeari buruz… Funtsean, munduketariak garela esateko. Gure txikia eskolara daramagunean, munduketari txikiak sortzen ari garenaren ilusioz egiten dugu. Guraso elkartean amesten dugu gure txikiekin batera mundukeriak alde batera uztea lortuko dugula. Hezkuntza komunitatean sinesten dugu desorekez betetako herri eta gizartea iraultzea posible dugula. Eta

Segi irakurtzen