#Zurekin, ezinbestean

Orain dela hilabete batzuetatik Coop57-ko bazkide naiz. Finantza sozialak bultzatzen dituen kooperatiba da, egoitza Katalunian eta Euskal Herrian nodoa duena. Zertarako egin nintzen bazkide? Ba, bazkide laguntzaile gisa, nire aurrezkiekin proiektu sozial berriei laguntzeko eaukera ematen didalako. Potentzialtasun handia duen proiektua da, beste ekonomia eta finantza eredu bat bultzatu nahi duena. Perspektiba pixka bat hartu, eta kontsumitzaile edo/ta militante moduan, eraldaketa sozialeko beste hainbat proiektutan murgilduta nagoela konturatu naiz: Argia, Goiener, Eticom, Goiena, ELA, Bagara… Kuriosoena da, militante “sozial” zein euskaldun gisa ere, erakundeotan sentitzen naiz ni erosoen. Izan ere, bestelako eredu baten aldeko izaeraz gain, proiektuok badute ezaugarri komun

Segi irakurtzen

Erresistentziaz harago, alternatibak eraikiz

  Artikulu gau Gai Monografikoak 52-n argitaratu da: langile klasea eta alternatiben sarea Zailtasun ekonomikoak aitzakia hartuta batzuetan, ekoizpen arazoak beste batzuetan, edota inongo arrazoirik eman gabe, hainbat lantoki itxi dizkigute urteotan. Lanik gabe utzi gaituzte, errutinarik gabe, ezintasun eta ezinegonean murgilduta. Edo, sinpleki, lantokiak ixtearekin meha-txatu gaituzte. Mehatxatzen gaituzte uneoro. Izan ere, beldurra da kapitalaren tresna eraginkorrenetako bat. Beldurrez nahi gaituzte, edozein lan baldintza onartzeko prest. Lan jardun amaigabeak. Soldata miserableak. Pertsona moduan anulatzea. Gutxiestea. Borrokak eta antolakun-tzak salbatu eta salbatzen gaitu ba-tzuetan. Baina ez beti. Eta zer egin dezakegu langileok zapaltzen gaituen sistemaren aurrean? Zer egin dezakegu lantokien

Segi irakurtzen

Errepidean barna

Sekula ez zait gustatu Formula 1-a. Erruberak eta gasolina gastatzeko modu absurdua iruditzen zait, tinpanoak hautsi eta ingurugiroa kutsatzeko afizio bitxia. Errepidean emozioa sentitzeko ez da beharrezkoa Formula 1-a. Nahikoa da N-1 eta GI-632 errepideak zeharkatzea. Zuloak. Zikinkeria. Errepide bazterreko belarrak. Putzuak. Eta guztia Gipuzkoako Foru Aldundiaren erabakiz. Ahaldun Nagusiaren eta Bide Azpiegituretako Diputatuaren erabakiz. Izan ere, beraien erantzukizuna da herritarron bide segurtasuna bermatzea. Herritarrona, eta errepidean lanean ari direnena. Beraien bizitza arriskuan jarriz gure segurtasunaz arduratzen direnena. Abuztuan beste istripu bat izan zuen langileetako batek. Zerbitzu minimoak baino gehiago betetzen ari zen langileetako batek. Zerbitzu minimoak diot, 6 hilabetez

Segi irakurtzen

Mitoak mito

Elkarrizketa mugatu (140 karaktere) baina interesgarriak ari gara egunotan sarean izaten, kooperatiben eta bailararen bilakaeraren inguruan. Hedoi Etxartek Argiako artikulu baterako esteka ere eman digu, gomendagarria benetan (eskerrik asko, portzierto). MONDRAGONen bilakaerak hainbat gako izan ditu, egungo egoerara arteko garapena hainbat faktoreren menpekoa dugu. Ormaetxeak dioen bezala, diktadura garaian kooperatibek zuten izaera oxijenatzailea galdu du, Continue Reading

Segi irakurtzen

Kooperatiben sarea eta interkooperazioa

Kooperatibak eredu sozioekonomiko alternatibo gisa ulertzen ditut. Askok ulertzen ditugu horrela. Merkatu kapitalistan egonda ere, bestelako balio eta printzipioak dituzten erakunde gisa. Kapitala tresna gisa dutenak, helburu gisa baino. Izan ere, kooperatiben funtsa komunitatearen garapena da. Oinarrian hori da. Beste kontu bat da egungo kooperatiba batzuen oinarria zein den, zergatik sortzen diren kooperatibak, kooperatibako kide batzuen helburuak zeintzuk bihurtu diren, eta abar luze bat. Hala ere, ez da nire asmoa kooperatiba batzuen norabidearen (edo noranzkoaren?) inguruko hausnarketa egitea, baizik eta azken aldian gero eta nabarmenago egiten zaidan interkooperazio eta elkartasunaren garrantzia aldarrikatzea. MONDRAGON adibide gisa hartzen badugu, bere gorabehera guztiekin,

Segi irakurtzen