Etiketaren artxiboa: maratoia

Hogeita zortzi kilometroa

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gogorrena bukatzeko gutxi falta da

Aste hau
garrantzitsuenetakoa izan da maratoiari begira. Igandean 14 egun faltako dira D
egunerako eta azkenengo bi asteak oso garrantzitsuak izan dira proba horri
begira. Garrantzitsuak eta gogorrak. Astelehenetik aurrera fresko iristeko
entrenamendu bolumen eta kopurua jaitsiko dut. Azkenaurreko astean logika
aldetik gehiago egingo dut korrika azkeneko astean baino. Horregatik izan dira
bi aste hauek garrantzitsuak, gogortasun pixka bat sartzeko erabili ditut egun
horiek.

Pozik nago egindakoarekin. Sentsazio onak ditut. Inoiz baino hobeto nago
fisikoki eta psikologikoki. Pozik nago.

Hogeita lau kilometroa

Biharamuna

Gaur debagoiendar askok
biharamuna izango dute atzoko esfortzuaren ostean. Atzo Behobia-Donostia
lasterketa ostean hurrengo erronketan pentsatu beharra dago. Gaurko eguna
berezia izaten da. Sailkapenak ikusi Diario Vascon eta Asteleheneko
goienkarian, saiatu egunkarietan agertzen diren argazkietan zure burua
aurkitzen, lanera itzuli eta atzoko abenturak kontatu (Behobiako irteera,
lasterketako giroa, jendearen animoak entzutea zure izena esaten.

Ikusten dudanaren
arabera, korrikalaria dena hurrengo helburuan pentsatuko du (maratoia agian
hilaren 30ean edo Santurtzi-Bilbo herri lasterketa egun berean, maratoi erdia
Gasteizen abenduaren 21ean, Oñatiko San Silvestrea urte amaierako egunean…).
Baina korrikalaria ez dena eta Behobia egin duena gaurtik aurrera korrika
egiteari utzi egingo dio. Pena bat da urtero gertatzen direlako horrelako
kasuak. Behobia baino hilabete lehenago ohikoa izaten da kaleak korrikalariz
beteta egotea. Hemen Gasteizen asko nabaritzen da hori kultura handia dagoelako
korrika egiteko eta D eguna igaro ostean kale berdinetara joaten baldin bazara
ordu berdinetan, utzik egoten dira. Gutxi batzuk geratzen gara korrika egiten
jarraitzen dugula.

Baina zorionez gizartea
aldatuz doa eta urteak igaro ahala gero eta jende gehiagok jarraitzen dute
korrika egiten. Kirol honek engantxatu egiten du, eta nola gainera. Hilaren
bukaeran 2000 korrikalari baino gehiago batuko gara Donostiako Anoeta estadio
inguruan 42 kilometrori aurre egiteko. Horietako batzuk atzo Behobian izan
ziren, beste batzuk ordea (zerbitzari bat tartean) proba ez egitea erabaki
genuen.

Hogeita bi kilometroa

Igeriketa


Gaur igerileku batetara bueltatu naiz aspaldiko partez. Bergarako Agorrosin kiroldegira joan naiz txapelketa bat zegoelako epaile bezala egitera. Bezperan Gipuzkoako Igeriketa Federaziotik deitu zidaten ea joan ahal nuen lan hori egitera. Baiezkoa eman nuen, batez ere ez nuelako beste ezer egiteko eta beste alde batetik ahal dugunok joaten ez bagara laguntzera kirol honetan, ezin dutenek ziur ez direla joango (orain ordu txikitan dagoena baina bizirik dirau traba guztien gainetik).

Baina jorratu nahi dudan gaia beste bat da: igeriketa kirol alternatibo bezala maratoiaren prestaketan. Momentu honetan nire entrenamenduak soilik korrika egiten zentratzen dira, baina deskantsu egunetan deskonektatzeko atletismoaren mundutik ongi etortzen zait igerilekura joatea. Gainera igeriketa kirolik osoenetakoa denez ongi etortzen da gorputzerako igerileku batean sartzea eta zenbait luze egitea.

Maratoi erdia

Gogorra
ari da izaten…

…baina gustura egiten ari naiz egiten dudana.
Egunero zerbait idaztea blog honetan eta entrenamenduak jarraitzea oso gogorra
egiten ari zait. Baina gogortasun era bat azkenean eskertu eta disfrutatu
egiten duzunaz.

Egia da batzuetan ideiak ez ditudala batere
garbi eta blog honetan ekarpenak egitea kosta egiten da normala baino pixka bat
gehiago. Eskertzen den gauza bat da azkenean, munduarentzako idazten dudalako
eta munduak irakurri egiten du (ados jende guztiarentzat idazten dudalako eta
lau katuk irakurtzen didate).

Gabilondoren iritzi berekoa naiz aspektu
horretan. Nik ez dut idazten hamar, ehun edo mila irakurlerentzat. Pertsonalki
idazten dut, irakurtzen didan bakoitzarentzat eta irakurle kopuruek ez didate
axola, axola zaidana pertsona horiekin konektatzea baita.

Eta entrenamenduei buruz zer esan. Maratoiaren hilabetera iritsi garela
aipatu beharra daukat. Aste hau eta hurrengoa oso garrantzitsua izango da,
17tik 23 bolumena jaitsi egingo dut eta azkenengo astea izango da zaila. Erabat
deskantsatu beharko dudalako eta zazpi egunak ezer egin gabe luze egingo
zaizkidalako.

Hamaika kilometroa

Kafea


Hori da normalean izaten dudan ohitura lasterketen aurretik. Dortsala jaso ondoren lasterketa herriko tabernaren batean kafe hutsa eta bero bat artesa. Ondoan beti, noski, ur botila batekin. Kafeak sortzen duen deshidratazioa konpentsatu egin behar baita ura hartuz.

Oraindik ez daukat garbi maratoiaren egunean kafea hartuko dudan, hori nire prestatzaileari komentatu behar diot. Baina ikusten dut nire burua Anoeta estadioko ondoko hotelean, guraso eta lagun batzuez inguraturik goizeko zazpiretan kafe bat hartzen. Benetan irudi polita da burura etortzen zaidana eta espero gauzatzea.

Zazpi kilometroa

Salburua


Gasteizeko parkerik politenetakoa. Hiru aldiz joan naiz bakarrik horra korrika egitera, arrazoi nagusia nahiko urrun daukadala etxetik. Ordu laurden batera gutxi gora behera.


Ederra da paraje horietatik korrika egitea. Atzo izan nintzen. Goizeko hamaiketan irten nintzen etxetik eta aspaldiko partez hotz egiten zuen!!! Nire klima gustukoena baina hala ere aldaketa hain handia izan da ez zitzaidala asko gustatu bapateko hotz hori. Baina hala ere korrika oso gustura egin nuen. Hain gustura bi aldiz egin behar izan nuela bira Salburuan bide beretik joateko galdu egin bainintzen baina hori gutxienekoa da.

Gasteizen bazaudete eta aukera baldin badaukazue parke hau bisitatzeko eta bertan pasio zoragarri bat emateko (parkeko birarik handiena sei bat kilometrokoa izango da), ez ezazue galdu aukera leku zoragarri honetara joateko.

Sei kilometroa

Bakardadea


Hori da maratoi bat prestatzerakoan ematen duen sentsazioa baina ordutik gorako entrenamenduetan hainbeste gauza pentsatzen dira…


Hasteko proiektu hau hasieratik beste bi pertsonekin egin behar nuen eta horrela entrenamendu luzeetan konpainia ederrean joango nintzen baina bi pertsona horiek ez zuten nahi izan proiektu honetan hasi. Beste helburu batzuk zuten eta nik erabaki hori guztiz errespetatu nuen, gainera beraien animoak jasotzen ditudala esan beharra daukat. Beraiek gabe korrikalari bezala eta pertsona bezala desberdina izango nintzateke. Horietako bat azken aldi honetan lesionatu antzean ari da eta euskal blogosferako txoko txiki honetatik nire animo guztiak lehen baitleheen errekupera dadin: Animo Aingeru!!! Bigarren pertsona badakit Behobia egingo duela. Espero inoiz baino hobeto egin dezala. Suerte Ruben Behobia-Donostian herri lasterketan!!!


Beste alde batetik ez nago bakarrik. Askotan bai bakarrik entrenatzen dudala. Orduak iragatzen ditut bakartasunean baina inoiz baino talde handiagoa daukat inguruan. Alde batetik familia daukat. Gurasoak, arreba, koinatua, iloba… guztiak laguntza morala ematen didate. Amak inoiz baino gehiago zaintzen nau, asko argaldu baitut azkenengo hilabete eta erdian eta jaten ematen dit sendo gainera. Gero korrikako taldea dago. Inor ez animatu arren maratoia egitera beraiek ere korrika egiten dute eta entrenamendu batean edo bestean nirekin joaten dira korrika egitera. Unibertsitateko eta herriko lagunak. Beti galdetzen didate nola nagoen eta horrek poztu egiten dit.

Izen asko dira aipatzearren baina hemen doaz batzuk: Cayetano, Luisa, Alaia, Joxemi, Mario, Saioa L., Saioa F., Javi, Ruben, Aingeru, Leire U., Mikel M., Alfredo, Leire Ñ, Marina, Sara, Leire J., Jabi, David… Guztiak ez ditut aipatu, baina jakin ezazue beti gogoratuko naizela zuekin.

Bost kilometroa

Eramango dudan arropa

Dagoeneko aukeratu
dut azaroaren 30ean eramango dudan arropa Donostiako maratoia burutzeko.

  • Kalenji txapela kolore zuriduna marra
    urdin batzuekin.
  • Eguzkiaren arabera Okley antiojo
    batzuk eta Spiuk markako beste batzuk.
  • Mizuno kamiseta hori bat Euskal
    Herriko Unibertsitateak emandakoa parte hartzearren Herri lasterketen
    prestaketa ikastaroan.
  • Mizuno fraka motz batzuk arrebak
    aurtengo erregeetan oparitutakoak.
  • Medilast galtzerdi batzuk laranja
    kolorekoak.
  • Asics bandito zapatilak.

Azken lasterketetan daramadan arropa da eta oso gustura eramaten ditut. Hotz
asko egiten badu artilezko eskularru batzuk eramango ditut baina printzipioz
goiko lista da eramango dudana soinean.

Lau kilometroa

Aste gogorra

Aste luzea izan
da. Bost saio egin ditut eta luzea egin zait, baina ondorioak oso positiboak
izan dira eta maratoiari begira ondo nagoela esan dezaket eta morala oso goian
daukadala esan dezaket.

Astelehenean
deskantsatu egin nuen, igandean Amurrion izan nintzen 15 kilometrotako
lasterketa batean eta ez zitzaidan astelehenean entrenatzea komeni
(Laudio-Amurrio, ordubete eta bederatzi minututan egin nuen. Ibilbidearen
gehiengoa aldapa gora azken 1500 metroak izan ezik). Asteartean Gasteizko Prado
parkean izan nintzen eta bi serie luze egin nituen, lehena 12 minutukoa (2950 metro) eta
bigarrena hamar minutu eta erdikoa (2700 metro). Hurrengo egunean oraindik aurreko
entrenamendutik nekatuta 500eko hamar serie burutu nituen Mendizorrotzako
atletismoko pistan. Guztiak minutu eta berrogeita hamabost segundotik behera
eta hazkena 1:36ean. Beste entrenamendu gogor bat. Ostegunean korrika egitera
joan nintzen eta ordu eta laurdeneko entrenamendu bat burutu nuen, asko
nabaritu nituen aurreko egunetako saoiak baina ez zitzaidan asko axola. Ostiralean
oso nekatua nengoen eta agenda arazoengatik ez nintzen entrenatzera irten. Ondo
egin nuen. Larunbatean Oñatira bueltatu nintzen eta arratsaldean bira luze bat
egin nuen korrika.

Oñatiko
korrikalarientzako Olateko zentral elektrikoa meka bezalakoa da musulman
batentzat. Korrika egiten dugunok horra joaten garenean zerbait berezia
sentitzen dugu eta joan eta etorri hamaika bider egin arren urtean beti pozten
gaitu hara joatea. Horrek esan nahi duelako korrika egiteko gai garela. Ba
larunbatean Olatera joan, Lamiategi igo, Usakora jaitsi eta bueltan bariantetik
Zahorreko errotondaraino joan nintzen. Ordu eta hogei minutu gutxi gora behera.
Igandean berriz Arantzazura igo nintzen eta ama joan zen nire bila nire autoan.

Astea gogor hasi nuen eta astebukaera ere gogor entrenatu ostean oso
pozik itzuli naiz Gasteizera. Gauzak ondo egiten ari naizela uste dut eta
azaroa 30 iristeko gogoa daukat. Egun horretan demostratuko dut gai naizela amaitzeko
maratoi bat. Hori bai gogor entrenatu beharra dagoela ikusten dut.

Hiru kilometroa

Mesedez
ez dezala bero asko egin

Ez dakit fisikoa den ala psikologikoa baina
beroa egiten duenean batez ere uda igaro osten gaizki pasatzen dut korrika
egiterakoan. Beroari 15 gradutik gorako tenperaturari deitzen diot. Tenperatura
horretatik gora asko izerditzen dut, normala baino askoz gehiago edan beharra
daukat eta ez naiz gustura sentitzen.

Horregatik lasterketaren egunean hotza
eskatzen dut eta eguzkia ez dadila atera. Gainera eguraldi txarrarekin hazi
egiten naizen pertsona bat nahiz eta errazagoa eman dezaket %200 egoera
klimatiko txarretan eta hotzetan beroetan baino.

Hori guztiagatik, mesedez eguraldi jauna, lasterketaren egunean,
azaroaren 30ean, 10 graduko tenperatura egin dezala… baina hala ere egiten duen
tenperatura eginda ere maratoia amaitzeko asmoa izango dut.