Etiketaren artxiboa: kirolak

12 hilabete, 12 lasterketa IV

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

st1:*{behavior:url(#ieooui) }


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Apirila.
Arrigorriako IX. duatloia eta Lisboako nazioarteko III. Iron Man erdia.

Denboraldiko lehen hilabete garrantzitsuena.
Aurretik bi lasterketa luze eta gogorrak. Nire urtebetetze egunean, egun berezi
dudarik gabe, Arrigorriagako IX. duatloia eta hilabete bukaeran Portugalera
Lisboako Iron Man erdian parte hartzera.

Lehenengo lasterketa borobila izan zen. Egun
ona egin zigun korrika egiteko, agian haize larregi bizikletako sektorean. Amaiera
oso gogorra izan zen eguraldia lagun izan bagenuen ere. Hiru ordu eta erdi
pasako esfortzua izan zen baina lortutakoa merezi izan zuen, Euskadiko distantzia
luzeko duatloiean hirugarren postua. Duatloian sartu nintzenetik lehen aldiz
igotzen nintzela podium batetara (Oñatin ere lortu nuen bigarren postu bat
2006ean baina ez zuten postu horretarako oroigarririk).

Bigarren lasterketa ere perfektua izan zen eta
bizitako esperientzia Portugalen ahaztezina eta oso aberatsa. Udako egun bat
izan genuen lasterketa egunean eta luzea izan arren, Arrigorriagan baino hobeto
bukatu nuen fisikoki baina urdailean arazoekin amaitu nuen. Hala ere bizitakoa,
berriro errepikatzen dut, ahaztezina izan zen.

Duatloia.

14 km. korrika – 52 km. bizikleta – 7 km. korrika

3:33:48
(1:00:15 – 2:00:52 – 32:41).

Postua:
96 (23 urtez azpikoetan: 3).

Triatloia.

1.800 metro igeriketa – 90 km. bizikleta – 21.097 km. korrika

4:39:40
(27:39 – 02:15 – 02:27:53 – 01:51 – 01:40:02)

Postua:
192 (18 eta 24 urte bitarteko kategorian: 9)

12 hilabete, 12 lasterketa III

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

st1:*{behavior:url(#ieooui) }


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Martxoa.
Oñatiko XVII. duatloia.

Zirkuituko duatloirik bereziena herrian
ospatzen zelako. Urteroko ibilbide berdina baina duatloietan gertatzen den
bezala, urtero desberdina izaten da duatloi bat bestearekiko da. Batez ere egin
zuen euri zaparrada azpimarratzekoa, bizikletako sektorean hasi eta bukatu zen
ekaitza baina horrek epikotasuna gehitu zion.

Ekaitzarengatik batez ere nire denbora iazkoa
baino zertxobait okerragoa izan zen baina horrek ez zidan asko ardura nire
hilabetea apirila zelako eta Oñatiko duatloia, herrikoa izan arren, ez zegoen
helburuen barruan.

4 km. korrika – 40 km. bizikleta – 4 km. korrika.

2:04:10 (32:37 – 1:14:53 – 16:40)

Postua: 180 (23 urtez azpikoetan: 9)

12 hilabete, 12 lasterketa II

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Otsaila.
Hernaniko II. Sagarlasterra.

Duatloi denboraldia hasi aurretiko azkeneko
herri lasterketa izan zen. Polita eta oroitzapen onak ekartzen zizkidan. Aurten
zoritxarrez elementu adierazgarrienetakoa kendu zioten lasterketa honi,
sagarra. Lehenengo kilometroa igaro ostean sagar bat hartu behar zen eta
helmugaraino iritsi. Gainera ezer esan gabe ibilbidearen luzera aldatu zuten
kilometro erdi edo bat gehiago jarriz, baina hori azken finean gutxienekoa izan
zen. Egun zoragarri batekin gozatzeko aukera izan genuen eguraldi
zoragarriarengatik.

Lasterketari dagokionez nahiko ongi burutu nuen. Erritmo onean eta
oraindik denboraldi hasiera nabaritzen nuen baina duatloien denboraldia gertu
genuela eta sasoi fisikoa ona ere bazela bagenekien.
Denbora: 36:02 Postua: 47

12 hilabete, 12 lasterketa I

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Urtarrila.
Idiazabalgo herri lasterketa.

Orain bi urte Runners aldizkarian neguko eskularru
eta gorroen lasterketa bezala izendatu zuen Idiazabalen urtero ospatzen den
lasterketa. Polita eta antolakuntza aldetik paregabea. Internet bidez dohain
edo bestela merke izen ematea. Eta zozketan sari asko.

Zorionez aurten eguraldi bikaina egin zigun.
Eguzkia eta tenperatura leunak. Orain dela bi urte helmugako zuzenbidean
kokatua zegoen termometro batek zero gradu zentigrado markatzen zituen, aurten
berriz hamar markatzen zuen. Ibilbide ez da erraza, baina ezta zaila ere. Hamar
kilometro luze izan ziren egin genituenak, hiru bira herrian zehar sakabanatuta
dagoen zirkuitu bati gora behera batzuekin.

Uste dut lasterketa hau ahal den guztietan egin behar dela. Merezi du
urtero urtarrilean gipuzkoako herri txiki honetara hurbiltzea (700 biztanle
inguru). Sortzen den giroa oso berezia izaten da eta lasterketa antolatzen
herri guztiak parte hartzen duenaren sentsazioa ematen du. Hasieratik
bukaeraino, hau da, kotxearekin sartzen zarenetik irteten zaren arte
antolakuntzako kideak nonahi egoten dira azalpenak emateko prest.

12 hilabete, 12 lasterketa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Aurkezpena.

Urtea amaitzen ari da. Ohikoa denez jendeak
errepaso bat ematen dio iragandako eta bizitako amaitzen ari den urteari. Nik
euskal blogosferako txoko txiki honetatik nire errepasotxoa emango diot toke
berezi bat emanez. Hilabete bakoitzeko parte hartu dudan lasterketa
esanguratsuenari arreta berezi bat eskainiko diot.

Azken finean aurtengo nire errepasoan kirolak garrantzia handia izan du.
Baita ere beste gai batzuk ahaztu gabe: lagunak, unibertsitatea, uda, lana,
familia…

Buelta hasierara

Utzi erantzuna

Gaur gauean Zizurkilera joango naiz. Eguraldiak laguntzen ez baldin badu ere. Hamar terdietan ospatuko da Zizurkilgo gau krosa. Kros berezi bat duda gabe. Bertan hasi nintzen kontzientzia hartzen korrika gustuko nuela.

2007ko abendua zen. 13, 14… ez dut oso ongi gogoratzen. Aste horretako ostegunean korrikako taldekook afaria izan genuen eta ez dakit nola afalostean konbentzitu egin zidaten Zizurkilera joateko, jakinda hurrengo egunean Gasteizeko Maratoi Erdia genuela goizeko hamaiketan.

Lau lagun joan ginen. Lau lagunek osatu genituen bi lasterketak. Gaueko berezia izan zen. Nahiko erritmo onean burutzea lortu genuen eta bizitako esperientzia oso polita izan zen. Hurrengo egunean… jota geunden. Maratoi erdiari ekin genion baina arrapo genuen txoria izugarria izan zen. Nik hamalaugarren kilometrotik aurrera kristorenak pasatzen hasi nintzen, hor izan nuen nire bizitzako lehen harresia (hurrengo urtean Donostiako maratoi erdian ere bizi izan nuen baina orduan hemezortzigarren kilometrotik aurrera izan zen, soilik hiru helmugara falta zitzaizkidan). Baina lagunak ez ziren atzean geratu. Guztiek egin genuen ordu erditik gora, guztiok harrapatu genuen txoria. Baina guztiok poz pozik iritsi ginen helmugara.

Zizurkilen hartu nuen kontzientzia eta gaur pozik nago hara bueltatzen eta itzultzen naizelako. Gainera oraingo honetan ama izango dut begira.

Helmuga

Utzi erantzuna

Bukatu da nire bidaia. Atzo Donostiako 31.
maratoian parte hatu eta bukatu nuen. Hemen doa eguneko laburpen txiki bat.

Egunaren
hasiera

Benetan ederra izan zen maratoiaren egunaren
hasiera. Guztia ongi joan zitzaidan. Hasteko seietan iratzarri nintzen eta
arazo gabe sartu nuen gorputzean arroz-esne platerkada bat amak prestatuta. Bidaian
ez genuen izan ezustekorik, trafiko eskasari esker zazpiak eta erdirako
Donostian geunden aita, ama eta ni.

Dortsalaren bila nindoala Anoeta sarreratik
pasa nintzen, ateak irekita zeuden eta bisita bat egitea otu zitzaidan. Pistan
sartu nintzen. Anoeta ilun eta hutsik zegoen. Emozionatu egin nintzen irudi
hori ikusten. Orduan uste dut konturatu nintzela maratoi batean egotea zer zen.
Oilo-ipurdia jarri zitzaidan bat-batean. Gero dortsalen bila joan ginen eta
arazorik eta ilara handirik gabe nirea hartu nuen. Zenbaki zakarra: 2640, baina
zer egingo genion. Ondoren kafe bat hartzera joan ginen irteerako etorbidera,
Madrilekora hain zuzen ere.

Maratoiko
musika banda.

Bidaian La Oreja de Van Gogh, separatuta egon arren nire
bihotzean oraindik lasterketetako musika talde ofiziala da. Eta ibilbidean
zehar bi puntutan zeuden musika dj-ak kantak jartzen korrikalariei animatzeko:
Boulevard-ean eta Diario Vasco kokatua dagoen zonan. Boulevard-eko hiru
kantekin geratuko naiz: Eye of the Tiger (lehenengo itzuliko joanean), Rolling
Stones-en I can get no satisfaction (lehenengo itzuliko etorreran) eta
Coldplayren Viva la vida (bigarren itzuliko joanean). Musikak animoak altu mantentzeko
balio du eta atzo beste behin teoria hori argi eta garbi geratu zen.

Lasterketa

Eguraldi iragarpenak ez ziren onak. Haizea
gogor astintzen zuen baina bazirudien euria ez zuela egingo. 3 hordu eta erdiko
erbian ezarri nintzen irteeran, bost minutu kilometroko joango ginen. Hasierako
kilometroak polikiago egin genituen. Hamargarren kilometroan ikusita erritmoa
ez zihoala azkartzen aurrera egitea erabaki nuen. Gutxinaka-gutxinaka nire
helburuari denbora jaten hasi nitzaion eta 30. kilometroan ikusi nuen 3 ordu
eta 26 minututik beherako marka egiteko aukera. Hori esan nion aitari janaria
eman zidanean ibilbideko puntu horretan (La Perla talasoterapia zentroa). Orduan hasi
zitzaidan lasterketa gogortzen, orduan etorri behar zen korrikalariok beldurra
diogun harresia. Baina atzo ez zen bisitan etorri, lasterketa gogorragoa egin
zitzaidala ados, baina eutsi egin nion amaierara arte.

37 kilometrotik aurrera pozez betea nindoan
eta 25 minutu baino gutxiago egitea lortu nuen. Ikusi nuenean nire lehenengo
maratoia bukatuko nuela moralez igo nintzen, taupadak igo, pausoak arindu eta
zazpigarren martxa sartu nuen Anoetako estadioraino. Inoiz baino azkarrago
korrika egiten nuela iruditu zitzaidan, hegan nindoan.

Anoetako
estadioa

Hiru aldiz pasa genuen bertatik. Bitan
lasterketan jarraitzeko eta hirugarren aldiz bat amaitzeko. Lehenengoan,
estadio utzik dagoenean eta soilik 20-25 bat minutu neramatzanean korrika
egiten ederra izan zen. Estadio osoa utzik guretako bakarrik. Txikitan zenbat
aldiz amestu dugu estadio honetan jolasten dugula txuri-urdin koloreak
defendatuz eta golak sartuz??? Bigarren pasaera ere berezia da, ibilbide erdia
baino gutxiago falta da eta oraindik psikologikoki ez zaude gaizki. Baina
hirugarrenean… gozatu egiten duzu.

Estadiora sartzean jendez beteta dagoela
imajinatzen duzu, utzik egon arren (jendea meta inguruan jartzen da beraien
lagun edo familiarrei itxaroten). Eta sartzean jende guzti hori oihu batean
jartzen dela zuri animatzeko, errealak gol bat sartu izan balu bezala. Eta
alderdi ederren milaka zale daudela ezin izan direnak estadiora sartu beteta
zegoelako eta zure lasterketa ospatzen dute telebista pantaila erraldoietatik.
Hori guztian zure buruan gertatzen da baina egia balitz bezala sentitzen duzu.
Eta amaitu da. Eta bihar lanera edo ikastera. Eta egindako denbora 3 ordu 25
minutu eta 20 segundo.

Eskerrik
asko

Eskerrik asko blog hau jarraitu duzuen
guztioi. Eskerrik asko amets hau betetzen lagundu didazuen guztioi. Eskerrik
asko. Baina batez ere eskerrik asko aita, ama eta Javi. Lehenengo biei
begibistakoa denez ibilbide osoan zehar alboan egon direlako eta ez didatelako
inoiz abandonatua (amak behin eta berriz esan arren jan egin behar nuela oso
argal nengoelako eta asunto horrekin pixka bat gogaitu dit, kar, kar, kar…).
Eta hirugarrenari bere denbora librea erabiltzeagatik nire prestaketan
jarduten.

P.d. Hau ez da amaitu. Hasi besterik ez da egin, kar, kar, kar. Idazten
jarraituko dut!!!

42,195 km

Utzi erantzuna

Maratoiaren bezpera

Azken orduak ari
dira pasatzen bihar goizeko bederatziak iritsi arte. Astea ez da izan ona,
entrenamenduei dagokienez oso ona, baina nerbio aldetik oso txarto pasa dut. Batez
ere asteazken gauetik aurrera. Azken bi egunak erlaxatzeko balio izan dit baina
bizi dudan tentsioa izugarria da. Ez nabil nahi bezain gustura lo egiten baina
lo egiten dut. Ez nago nahi adina erlaxatua, baina erlaxatua nago. Ez daukat
presiorik, baina presionatuta sentitzen naiz.

Kontraesanez
betetako situazio bat da. Egoera hau konparatzen dut azterketa batekin.
Azterketa bat ondo egingo duzula dakizunean ez zaude lasai, gogotsu zaude
azterketa hasteko. Berdina gertatzen zait maratoiarekin. Maratoia badakit ondo
egingo dudala, gauza saiatzea dela, baina gogotsu nago eta horrek ezinegona
eragiten dit.

Alde iluna edo
txarra ere badauka egun honek. Eguraldi iragarpenak oso txarrak dira. Batez ere
haizea egingo duela iragarri dutelako, eta ekaitza ere nonahi egongo da. Baina
hori agian ardura gutxien ematen didana da. Nik nire lasterketa egitera joango
naiz eta eguraldia lagun izaten badut ongi eta bestela aurrera jarraitu beharko
dut.

Arropa prest,
pentsamendu positiboak prest, motibazioa altu… guztia prest daukat biharko. Bidai
luze honi amaiera emateko soilik egun bat baino gutxiago falta zaio.

Eskerrik asko hor
egon zareten guztioi.

**BTR**

Hogeita hemeretzi kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gogoratuz…

Aste hau pasa
ditudan guztiaz gogoratuz emango dut denbora asko. Gogorra izan da, disfrutatu
egin dugu, momentu zailak egon dira… baina merezi izan du guztiak igandean
korrika egiteko eta lasterketa amaitzeko.

Urrun geratu da
Laudio-Amurrio lasterketa (egun zaila izan zen haizearengatik eta
tenperaturarengatik) eto Plaentxi-Bergara herri lasterketa (beroketa luze baten
ostean bueltatzerakoan lasterketan nahiko txukun ibili nintzen egunean).

Zorionez
prestaketa on bat gertatu izan zait. Lesio gabe garrantzitsua dena eta gaixotan
gabe ere.

Pozik nago egindako lanarekin eta uste dut guztia prest dagoela
iganderako. Soilik itxarotea falta zait.