Etiketaren artxiboa: euskadi

EHUko udako ikastaroetan

Egun hauetan Donostian nago. Euskal
Herriko Unibertsitateak antolatutako udako ikastaro batean parte
hartzen ari naiz. Aukeratu dudan ikastaroa Gerra zibila euskal
literaturari buruzkoa da. Alde batetik gure historian egon den
gertakaririk nagusiena eta beste alde batetik literatura, gustuko
ditudan bi mundu.

Egia esateko asko disfrutatzen ari naiz
nire egonaldiaz Gipuzkoako hiriburuan. Aitortu behar dut hiria oso
turistikoa iruditzen zaidala baina urtean egun batzuk etortzeko eta
inguratzen didan munduaz deskonektatu nahi badut toki egokia da.

Atzo izan genuen lehenengo jardunaldia.
Aurreneko hitzaldian Jon Kortazar izan genuen 1937tik 2007ra arte
Gerra zibila ardatz bezala hartuz idatzitakoari buruz azalpen bat
ematen. Garai ezberdinak eta estilo ezberdinei buruz hitz egin digu.
Hurrengoa hizketan Ana Toledo izan zen eta bertan sakon jorratu zuen
1964ra arte gerra ostean euskal literaturak emandako guztia. Noski
urte askotan hutsune nabaria egon zela azpimarratu zuen. Eta
amaitzeko Jean Haritschelhar egon zen Iparraldean euskal literaturan
gertatu zenari buruz hitz egiten.

Gaur beste hiru hitzaldi izango ditugu
eta jardunaldiak bihar amaituko ditugu eguerdi aldera. Aukera izaten
ari naiz twitter bidez behin edo beste nire inpresioak jardunaldi
hauei buruz eta ongi pasatzen ari naizela azpimarratu behar dut. Alde
batetik dinamikoagoa egiten ari naiz nire egonaldia eta aisialdi
ugari izan arren ez daukat betarik aspertzeko: goizetan Miramarreko
jauregian jardunaldian, eguerdian hondartzara eguraldiak laguntzen
badu (astelehen arratsaldean iritsi nintzen eta Donostian ez zegoen
batere girorik, ordubete lehenago Lizarra inguruan egon nintzen
lanean eta han kiskali egiten ginen eguzkipean 30 gradutara),
lagunekin bildu, Donostiatik paseatu…

Bihar amaitzen dela aipatu dut goian.
Pena emango dit pixka bat eta faltan botako dut ikasturtean zehar
egun hauek baina nire naturara itzultzeko ordua iritsiko zait. Hala
ere azpimarratu behar dut uztail honetan asko gozatzen ari naizela
nagoen tokian egonda ere. San Ferminetan egon nintzen eta izugarri
ongi pasa nuen, Donostian ere ez nago batere gaizki (eta hori
hondartzak ez didala grazia askorik egiten) eta eguraldi ona egin
arren beroak ez dit kalte asko eragiten.

Disfrutatzen jarraituko dut beraz udara
honetan eta twitter bidez horren berri izango duzue. Tamalez blogean
egoteak lan gehiago eskatzen didalako eta askotan ez naiz heltzen hau
eguneratzea, baina saiatzen naiz ahal dudana egiten.

Arabatakada 2009

Utzi erantzuna

Gaur ostirala,
maiatzak 22, 2009ko Arabatakada jaia ospatuko da. Euskal Herriko
Unibertsitateko Arabako kanpuseko ikasleen jaia. Kontzertuak, herri bazkariak
eta juerga batuko dira aurten berriro ere eta bigarren aldiz Mendizabalako
inguruetan.

Aurten jaia
desberdina izango da. Ohiturari jarraituz ostegunean izan behar zen baina
maiatzaren 21eko grebarekin ez koinziditzeko eta kontuan hartuz lehengo astean
inposiblea izan zela gauzatzea Azkena Rock Festivala gauzatu zelako leku
berean, antolatzaileek ostiralera igarotzea erabaki dute unibertsitate ikasleek
itxaroten duten urteko egun berezienetarikoari. Ikasle askok aprobetxatuko
zuten iada asteazkenean etxera itzultzeko eta beste asko ez direnak ikasleak
kontzertuetara etortzeko aprobetxatuko dute, baina hala ere izugarrizko jai
giroa egongo da eta Gasteizeko juergak berriro izango du bere fama ona
erakusteko aukera.

Beti izaten da
polita eta dibertigarria kalera gauetan lagunekin irtetea, batez ere
ostegunetan, baina egun horretako giro berezia izaten da eta jai giroa
bero-bero egoten da. Egun ona izaten da jaiaz aprobetxatzeko eta egun ahaztezin
bat bizitzeko.

Egun honetaz aprobetxatzeko gonbidatzen dizuet. Ondo pasa eta elkar ikusiko
gara Mendizabalan!

Ikuspuntu desberdinak, sentimendu desberdinak

Utzi erantzuna

Azken bi aste hauetan gauza arraro bat gertatu zitzaidan eta aldi berean
oso ederra. Leku batean nengoela hitzik gabe geratu nintzen momentu hura
deskribatzerakoan.

Lehen aldia orain dela bi aste izan zen. Maiatzaren seiko gauean
itxialdia egin genuen Letren fakultatean asanblada bat egiteko. Bertan gure
fakultateari buruzko gaiei buruz eztabaidatu genuen. Ordu txikitan amaitu
genuen guztia (asanblada eta gure arteko jai txiki bat kantautore batekin).
Bostak inguru izango ziren eta jendea lotara joan zen. Ni idazten geratu
nintzen pasiloan zegoen aulki batean, argia utzi ziguten sarreran eta hura
aprobetxatzen nuen nire zeregina gauzatzeko. Oso bitxia guztia eta inoiz
errepikatuko ez zen situazio bat. Paseo bat ematea otu zitzaidan eta hori
egiten ari nintzela hain pozik sentitzen nintzen hitzik gabe geratu nintzela
situazio hura deskribatzeko.

Bigarren aldia lehengo asteazkenean izan zen. Boikota egitea otu
zitzaidan Errege Kopako finalari eta partida gauzatzen zen bitartean Gasteizeko
ikasle pisu bateko sukaldean nengoen klasekide batekin solasean. Solasaldi
hartan ere pentsatzen nuen bitartean nola eta non nengoen hitzik gabe geratu
nintzen situazio hura deskribatzeko. Hain zen handia nire poza gau hartan alternatiba
hura aurkitzeagatik eta ez kutsatzeagatik futbol gaixotasunarengatik hitzik
gabe geratu nintzela nire sentimenduak adierazteko.

Pozik bazaude eta bizitzen ari zaren situazioa
deskribaezina bada hitzik gabe geratzen zarelako, aprobetxatu momentu hori
agian etorkizunean errepikaezina izan daitekeelako. Mundu honetan hori oso
ederra da.

4 urte

Erantzun 1

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Finlandia, Power Point-aren inperioa!

Utzi erantzuna

Gure fakultateko airean tentsioa sumatzen da. Ikasle talde bat, astelehenero EHUko Arabako kanpuseko letren fakultateko sarreran elkartzen gara gure fakultateko gaiei eta arazoei buruz eztabaidatzeko.
Ez gaude oso pozik bizi dugun gaur egungo egoerarekin eta hori asanbladatan nabari egiten da. Irakasle batek aipatu zuen Finlandiako eredua oso ona zela (harrigarria badirudi ere irakasleren bat edo beste azaltzen agertzen da asanbladara) eta esaldi horren harira ikasle batek aipatu zuen hemen probokatzen gaituztela eta horregatik dugula borroka egiteko eta mobilizatzeko joera, eta han berriz, klaseetan dena eginda ematen dizkietela eta horregatik ez dutela zarata handirik ateratzen. Finlandia Power Point-aren inperioa dela azpimarratu zuen ikasle honek. Klase guztiak Power Point-a zuten protagonista nagusi.
Hein batean arrazoia zuen Power Point-ak erabiltzerakoan gure klaseetan agian ikasleen pentsatzeko erak mugatu egiten dutela. Ikasle askok uste dute irakasle batek Power Point-ean ematen dituenean klasean aipatutako hori ukitu ezina dela eta ez dela gehiago sakondu behar.
Potentzial izugarria dugu pertsonok pentsatzeko eta teknologia berriak erabili behar ditugu gure alde, ez gure kontra. Hau da beti kritikoak izan behar gara eta inoiz ez konformistak. Hori guztiagatik aldarrikatu nahi dut hemendik Power Point-ak ez direla aldaezinak eta gehiago pentsatu beharko genukeela.
P.d. Ados nago hamaika irakasle tipo dagoela eta hamaika power point desberdin daude. Batzuk hobeagoak izango

Arrigorriagako XII. duatloia

Utzi erantzuna

Atzo Arrigoriagako herrian
Euskadiko txapelketako distantzia luzeko duatloia jokatu zen. Bertan
parte hartzeko aukera izan nuen eta zin degizuet oso egun gogorra
izan zela. Euria, haizea, hotza… denetariko eguraldia izan genuen.
14 km. korrika, 58 km. bizikletan eta amaitzeko 7 km. korrika.

Lehen duatloia izan da ikusi
nuela nire burua erretiratzen. Zorionez ez zen horrela izan.

Duatloi hau urtean egiten den
berezienetarikoa da, Euskadiko triatloi federazioko zirkuitu barruan
dagoen desberdinena eta hantz gutxien daukana beste lasterketekin.
Batez ere bere gogortasuna azpimarratu behar da. Lehenengo 14
kilometroetan hankak asko berotzen dira eta horrek faktura pasatzen
du azkenengo 7 kilometroetan, baina bizikletako ibilbideak gogortasun
gehiago laguntzen dio gehitzen probari. Bi portu igotzen dira, baita
oso gogorra (kontutan hartuz lehenago ia ordubete korrika egin
dugula) eta bigarrena ez hain gogorra baina maila altukoa. Ibilbidea
ez da batere erosoa hankentzako, rompepiernas bezala
kalifikatuko genukeen ibilbide bat da.

Atzo gainera euria izan
genuen lagun eta duatloi batean eguraldi txarrena hori izan daiteke.
Araudiaren arabera ezin dugu kanpoko laguntzarik jaso eta horrek esan
nahi du proba hasten dugun arroparekin amaitu behar dugula. Eguraldi
txarra egiten badigu bizikletan ez dugu beste irtenbiderik aurrera
jarraitzea baino. Noski eta euriarekin lurra busti egiten da eta
errepidea bustitzen bada erortzeko arriskua handitu egiten da. Atzo
lehenengo aldiz hiru urtetan bizikletan erorikoa izan nuen. Bigarren
portuko jaitsieran izan zen. Ezkerretara zioan kurba batean
kanpoaldetik ari nintzaion bati pasatzen eta aurreko gurpila joan
zitzaidan lurrera joanez. Zoria izan nuen eta jarraitzeko aukera
baina hortik aurrera ez dakit zer arrazoiengatik aurreko gurpila ez
zioan oso ondo. Ez zitzaion errepideari eusten eta kurba bakoitzean
izugarriak pasatzen nituen.

Probaren gogortasunari hotza
gehitu behar zaio. Atzo lehen aldiz sentitu nuen, boxesetara iritsi
nintzenean bizikletatik, amaitu ezinaren beldurra. Ezkerreko
abduktorea gogortu zitzaidan eta hasieran hankak ez nituen nabari,
baina zorionez hasierako uneak izan ziren horiek. Zazpi kilometro
falta zitzaizkidan helburua betetzeko eta ez zen unea atzera egiteko.
Proba amaitu ahal izan nuen eta iazko marka hamar minututan hobetu.

World Cafe 09

2 erantzun

Gaur goizean Donostiako kursaalean izan
naiz Euskadi irratiak antolatutako World café 09 barruan.
Esperientzia polita eta erakargarria iruditu zait. Jorratu dugun gaia
zelan uste dugun ikusten gaituztela kanpotik euskaldunoi izan da.

Kafe bat hartzen genuen bitartean eta
moderatzaile batek lagunduta hogei minutuko hiru saio izan ditugu.
Saiotik saiora lekuz aldatu behar genuen. Ondoren bukaeran aulkia eta
kikara eramateko aukera izan dugu (jendeak mahaiak eta guzti eraman
ditu).

Izandako esperientziaren arabera
ondorio batzuk ateratzeko gaitasunak izan ditut. Uste dut Euskal
Herrian bizi dugunok nahiko argi daukagula zer irudi ematen duten
hedabideek hemendik at. Ustez margotzen dutena eta errealitatea oso
distortsionatuta dago eta benetan gure irudi bat izateko lurralde hau
lehen pertsonan ezagutu behar da.

Bigarren ondorio bat eta gehien harritu
nauena jendearen hizketarako gogoa izan da. Han elkartu gara Euskal
Herriko hainbat txokotatik hurbildutako jendea, ez genuena batere
elkar ezagutzen eta lotsa gabe kafe baten aurrean gai honi buruz hitz
egiten aritu gara ikara gabe. Nahiko harrigarria eta bitxia iruditu
zait pentsatzen dugulako euskaldunok nahiko itxiak garela zentzu
honetan. Baina aldi berean nahiko positiboa iruditu zait, horrelako
ekintzek erakusten dutelako guztiz kontrakoa itxitasun mito horri
buruz.

Eta azken ondorio bat izan da politika
gure bizitzan oso sartuta dagoela. Uste duguna baino gehiago eta
agian batzuetan gehiegi.

Baina hasieran esan dudanari buruz, oso
gustura aritu naiz. Jende berria ezagutzeko aukera ez izan arren (20
minututan ez duelako horretarako denbora ematen), gai konplexu bati
buruz hitz egiteko parada izan dudalako normalean nire ingurutik at
dagoen jendearekin.

Horregatik jendeari ahal baldin badu,
horrelako foroetan parte hartzera animatzen diet.

Durangoko III. duatloia

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gaur arratsaldeko
lauretan Durangoko III. duatloia ospatuko da. Zorionez mundu honetan hasi
nintzenean duatloi hau ere jaio zen eta horrenbestez hirugarren edizioa izango
da parte hartzen dudana.

Denboraldia
aurrera doa. Dagoeneko lau proba gauzatu ditut (Barakaldo, Mungia, Basauri eta
Oñati) eta lauretan emaitza positibo bat atera dut. Denboraldiko hilabete
erabakigarrienaren eta zailenaren aurrean nago, apirila. Hilabete bukaeran
Arrigorriagako distantzia luzeko duatloia ospatuko da eta bertan parte hartuko
dut hiru eta erditik behera jaisteko esperantzarekin.

Tartean aste
santuak izango ditugu. Horrelakoetan nire entrenamenduek kalitatez eta
errendimenduz jaisten dira (zeregin asko izaten ditudalako tarteko), baina
aurten motibatuta nago eta hori ez dela gertatuko espero dut. Arrigorriagara
ehuneko ehunean iritsiko naiz.

Gaurko duatloia
nire sasoia ikusteko balioko dit. Nahiko gogorra da eta emaitza onak ateratzeko
nahiko sasoi onean egon behar da. Korrikako azken zatian egon daiteke klabea
baina orokorrean proba guztiak maila altu bat eskatzen du.

Eguraldia lagun badugu emaitza onak lortzea espero dut.

Kafea hartzeko

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

… gaur egungo
prezioekin bi aukera izaten ditut nire ekonomiaren ikuspegitik: edo etxean edo
kanpuseko pabiloian. Ohikoena horietako bat aukeratzea izaten da baina besterik
ez daukadanean eta cd aukeraz baliatzen naizenean, ordaintzerakoan gehienetan
harritu egiten naiz, ikuspegi negatibo batetik.

Normalean kafe
hutsa eskatzen dut. Ohiko tabernetan euro batetik gora kobratzen didate. Prezio
erreala (tabernariari kostatzen zaiona) ziur nago erdia baino gutxiago dela
(hau da ziur nago 50 xentimo baino gutxiago kostatzen dela kafe huts bat
egiteak. Kontutan izanda lan-eskua, uraren prezioa, kafearen prezioa…).

Honek gogoeta bat
egitera bultzatzen dit. Prezio hauekin ez dute batere erakartzen bezeroak
tabernetan kontsumitzera. Aldiz EHUko Arabako kanpuseko pabiloian kafe
amerikarrak 85 xentimo balio du, hutsak 75 eta 80 xentimo artean.

Anekdota bat
kontatu dezaket afera honi buruz nahiko esanguratsua. Orain dela bi aste aita
ekarri nuen pabiloira. Berak kafesne bat hartu zuen eta nik infusio bat.
Ordaintzerakoan 1.60 euro. Aita zeharo harrituta geratu zen (literalki “Ui! Ze
merkea!” esan zuen). Eta arrazoia zuen. Martxoaren 28an Mungian lagun bati eta
niri kafe huts batengatik eta kafesne batengatik 2.50 euro kobratu ziguten!!!!
Ia-ia euro bat garestiago gauza berdinarengatik!

Gauzak aldatu
behar dira tabernarien munduan bestela kontsumoak behera egingo du eta jendea
bere etxean geratuko da kafeak hartzeko, edateko… Ondorioz kaleak jendez
hustuko dira eta hiri eta herriak duten bizitza mundu honi esker desagertu
egingo da.

Horregatik agian,
tabernari gazteenek batez ere ikusten dudan arabera, aukera berriak ari dira
ematen bezeroei. Beraien eskaintzan wifia, kirol ekitaldiak telebista bidez,
mahai jokoak, lehiaketa anitzak (futbolin, mus, dardo)… sartzen dituzte.
Horrelako ekimenak txalogarriak dira baina baita ere gogoeta bat bultzatu
beharko litzateke eta galdetu zer egin daitekeen kontsumoa areagotzeko.
Gasteizen egiten dira adibidez ostegunetan pintxoa gehi tragoa euro bat.

Berriro diot, gogoeta
sakon bat egin behar du ostalaritzaren sektoreak bestela atzeratuta geldituko
denaren susmoa daukat.

Minduta

Utzi erantzuna

Minduta nago bi
arrazoiengatik. Bata Euskadiko Triatloi federazioarekin eta bestea Zarautzeko
triatloiko antolatzaileekin.

Lehenengoarekin
esan zutelako igandean Gasteizen jokatu zen Espainiako autonomien arteko duatloi
txapelketara euskadiko zirkuituan zeudenen artean zortzi pertsona joango ziren
kategoria bakoitzeko. Hori horrela izanik Oñatiko Triatloi Taldeko hiru
pertsona sailkatuta geunden lasterketa horretan aritzeko (kirol honetan pasioarengatik
aritzen den batentzat amets bat).

Astelehena 16ra
arte ez zuten esan zeintzuk ziren aukeratuak eta hara, sorpresa! Bakarrik
zortzi joan zitezkeen. Ados hanka sartu egin zirela. Guztiok gara gizakiak eta
gaizki ulertuak izaten ditugu. Baina aldi berean jendearen ilusioarekin jolastu
dute eta hori onartezina da gainera ez dutenean barkamenik eskatu ezta
eskusarik aurkeztu ere.

Daukagun
federazioak arazo bat dauka, ez duela autokritikarik egiten. Nire ustez noizean
behin autokritikaren bat publikora egitea umiltasuna erakusten du. Egin behar
dira horrelakoak, baina daukagun federazioak ez du egiten. Guztiz kontrakoa
egiten du, hamaika laudorio jartzen dizkio bere buruari. Presidenteak esan zuen
epaileen ikastaro baten estatuko inbidia direla epaile mailan (eta hurrengo
egunean boxesetan inor sartu ezin daitekeenean itxita daudelako korrikalari bat
sartzen uzten diote, eta gero estatuko onenak dira…).

Oso haserre gaude
eta zaila egingo zaigu ahaztea gertatutakoa.

Beste alde
batetik Zarautzeko triatloian parte hartzekoa nintzen baina ez dakit zein
sistema erabili duten aurten parte hartzaileak nortzuk izango diren
erabakitzeko. Minduta nago kanpoan geratu naizelako baina gustatuko litzaidake
jakitea erabilitako sistema (zozketa, “a dedo”…). Hori argitzea antolatzaileen
lana izan beharko litzateke baina autokritikarako gogo gutxi dugunez lurralde
honetan batek bilatu beharko ditu airean geratzen diren galderei.

Baina zorionez
beti aurkitzen ditugu igandean Lekunberrin jokatutako probak bezalakoak. Lekunberriko
legoan izan nintzen. Zortzi euro ordaindu, lasterketa gogor bat (gogorrago egin
zitekeen baina orduan askok atzera egingo zuten, kar, kar, kar), dutxa beroak
eta amaitzeko luntx izugarri bat. Iaz euria egin zigun baina aurtengo
eguraldiarekin Lekunberriko legoa arrakastatsua izan da.

Nire zorionik beroenak Lekunberriko legoako antolatzaileei.