Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

Estreinatu da


Badirudi blogintzak halako
loraldi bat bizi izan zuela orain dela bost urte inguru ta mundu
honek egiten zituen ekarpenak ugariak ziren gaur egungo garaiarekin
konparatuz gero. Hala ere esperantzarako zantzuak badaude eta egunero
blogen bat jaiotzen da interneteko txoko ezkuturen batean.

Normala den moduan bakoitzak
gustuko dituen arloan jakiten du blog mundua nola dagoen. Bat
jaiotzen bada interesatua enteratuko da, hiltzen bada ere jakinaren
gainean egongo da. Sorpresak ere ikusiko ditu.

Azken aste hauetan horrelako
bat bizi izan dut. Asko miresten dudan pertsona batek blog bat ireki
du (oraindik nabari da lehen pausuak ematen ari dela. Adibidez
blogaren egitura pixkat berde dauka baina nabari da halako mimo bat
jartzen duela postak idazterakoan eta blogaren eraikuntzan). Itsaso
Leund
a triatleta tolosarrak, azken urteetan parte hartu duena Oñatiko
Duatloian eta espektakulua eman duena bizikletako saioan, blog bat
abiarazi du.

Ona da behe klaseko
kirolarientzat (hots beraien helburu nagusia kirolaz disfrutatzea
dena) horrelako superwoman eta superman-ek (adibidez Eneko Llanos
triatleta gasteiztarrak edo Marcel Zamora kataluniarrak) beraien gora
beheren berri ematea. Horrelako blogak umiltasun handiaren seinale
direlako eta edozein kaletar bezalako pertsonak direla adierazten
dute.

Ongietorri blogosferara Itsaso eta zure
blogaren jaiotzetik jakin ezazu jarraitzaile bat daukazula 😉

Pd. Post hau idazterakoan
testu prozesatzaileak aukera eman dit retorromaniko ¿? hizkuntzan
zuzentzeko akats ortografikoak… tentazioak alde batera utzi ditut
eta euskaraz idazten nengoela esan diot.

Bob Marley hil zela hamar urte ondoren jaio zen


Gaur Oñati irratiari buruz
idatzi nahi dut, eta uste dut beharra daukadala hori buruz zenbait
gauza esatea. Nire inpresio batzuk atzo 20 urte bete zituen nire
herriko irratiari buruz. Irrati bat herrikoengatik egindakoa eta aldi
berean herriarentzat. Bob Marley-ren heriotzaren hamargarren
urtemugan jaio zen, San Miel txiki batzuetan. XXI. mende honetan une
oro oraina aldatzen ari den garaian eta ondo dagoena zer gertatzen
den nazio mailan edo nazioartean garrantzitsua da baita ere ez
galtzea gure inguru hurbilenean gertatzen denaz. Horregatik uste dut
Oñati irratiak azken 30 urte hauetan paper garrantzitsu bat jokatu
duela herrian egunero bertako gora beheren berri ematen.

Esan dudanez nire ustez
azpimarratu behar da gertutasun hori. 30 urteetan gauza asko gertatu
dira baina herriko haur bakoitzak handik pasatzea oso garrantzitsua
zen jabetzeko herrian bazegoela komunikabide bat guri buruz hitz
egiten zuena. Eta guztien buruan, heldu egiten garenean eta 107.3
diala jartzen dugunean oroitu egiten gara han egon ginela gure eskola
edo ikastolatik zerbait egiten. Oñati irratiak egiten duen papera
oso garrantzitsua da eta espero beste 30 urteetan ere antenan
jarraitzea gure kaleko berriei buruz hitz egiten.

Eskatzen diodan gauza bakarra
da, eta badakit irratikoek buruan dutela, internetera salto egitea.
Oñati irratia edozein lekutan zaudela aukera izatea entzuteko.
Kanpoan bizi garenok asko eskertuko genuke.

Besterik gabe nire zorionik
beroenak Oñati irratiari. Asko gustatzen zait proiektu hori eta
espero urte askotan aurrera jarraitzea.

Arrasate irratia
Goiena.net-en entzungai

Barkatuko didate blog
honetako jarraitzaileek baina gaur konturatu naiz Arrasate irratia
entzungai dagoela goiena.net atarian. Sorpresa polita eraman dudana
kontuan izanda Debagoienetik at nagoela eta bertan gertatzen diren
berriak soilik goiena.net-en bidez jarrai ditzakedala. Gustura asko
entzuten da bailarako herri irrati bat handik kilometro batzuetara
egon arren.

Eskaintza gehiegi


Azken aldian liburu denda
batetara sartzen naizenean (edo musika denda), txikia edo handia izan
-tamainak ez du axola, mareatuta bezala sentitzen naiz. Eskaintza
gehiegi ikusten dute nire begiek eta horrek duda asko sortzen dizkit
produkturen bat aukeratzerakoan. Haruki Murakamik azken liburu bat
argitaratu duela, baina aldi berean adibidez euskal literaturan
nobedade pare bat irten direla merkatura oso erakargarriak. Edo
gorputzak musika eskatzen dit baina badirudi literatura eskaintza
paregabe bat dagoela aurki amaituko dena. Horrelako situazioekin
aurkitzea bat nahiko ohikoa izaten da azken aldi honetan. Kontuan
izan inoiz baino gehiago publikatzen dela (edo sortzen dela) eta
teknologia berriek nahiko eskuragarri egiten gaituela kultura.

Orain dela hilabete batzuk
horri buruz hitz egiten pertsona batzuekin situazio hori ez dela oso
atsegina ondorioztatu genuen. Azkenean buruak milaka galdera izaten
dituelako eta zerbait aurkitzen duenean jarraian beste gauza bat
hobeago bat topatu daitekeelako. Kontraeraginkorra izan daiteke
hainbeste eskaintza zabala izatea begi bistan ondorioz dendatik
ateratzea lor dezakeelako eta joan garen helburua beste baterako
utzi.

Oso garrantzitsua da, kasu
hauetan, jakitea zer nahi den nahiko zehatz. Erabaki hori hartzerako
orduan faktore influentzia izan dezakete: lagunen gomendioak,
profesionalen hitzak… Baina garrantzitsuena nire ustez ideiak garbi
izatea da.

2011ko denboraldi berria

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Otsail amaieran
duatloi eta triatloi denboraldi berriari ekin genion Euskal Autonomia
Erkidegoan. Hilabete ere ez da pasa Euskal-Nafar duatloi zirkuituko lehenengo
probatik eta jada zerbitzari bat hamaika saltsatan murgilduta egon da. Eta
oraindik falta dena.

Entrenamenduei
dagokienez aurten blog honetan aipatu bezala ez daukadanez kirol aspektuan
helburu finkorik lasaiago aritzen naiz. Denboraldiko lehen bizikleta irteerak
otsail amaieran egin nituen Oñatiko Triatloi Taldeko entrenamendu arropa
berriekin. Gustura sentitu nintzen lehen irteeratan. Bi ordu inguruko saioak
eta bizikletaren gainean disfrutatzeko paradarekin.

Lasterketei
dagokionez otsaileko azken astebukaeran bi lasterketa izan genituen Bizkaian.
Lehena eta denboraldia irekitzen zuena Euskal Autonomia Erkidegoan Mungiako
duatloia izan zen. Bertan komunikabide bezala aritu nintzen. Argazki kamara
eraman eta lasterketetan sortzen den giro berezi hori aprobetxatuz zenbait
argazki atera nituen. Ez genuen izan eguraldiarekin suerte handirik, egun
guztian zehar euria goitik behera. Argazki onak ateratzeko zailtasun ugari eta
hala ere zenbait argazki polit atera zitzaizkidan. Ondo pasa genuen. Hurrengo
egunean Barakaldoko duatloia. Bilbo inguru hartan ofizial bezala aritzea tokatu
zitzaigun. Astebukaera luze eta gogorra izan zen baina eraman nuen sentsazio
onak inork gutxik kenduko dizkit.

Martxoko
lehenengo astebukaeran lasterketarik ez ziren egon baina pasa den astebukaerako
igandean, martxoaren 12an, bi lasterketa ospatzen ziren Euskal Herrian eta biak
Euskadiko txapelketak ziren. Bizkaiko Basauriko herrian distantzia motzeko
duatloia. Pirinioetan Izaban neguko triatloia. Bigarren lasterketa hartara joan
nintzen kasu honetan ofizial bezala lan egitera. Ikusgarria eta esperientzia
berri bat poltsikorako. Gainera Nafarroara joatea horrelako gauzetara gehienetan
berezia izaten da. Gustura asko joaten da hara antolakuntzek duten filosofia
asko laguntzen dutelako kirola sustatzen.

Hori izan da gertatu
den guztia kirol mundu honetan Euskal Autonomia Erkidegoari dagokionez eta nire
ikuspuntutik. Geratzen zaiguna ez dauka garrantzia gutxiago eta oso
interesgarria dator hemendik aste santu bitarteko epea.

Hasteko larunbat
honetan Oñatiko XX. Duatloia ospatuko da. Euskadiko txapelketa distantzia
motzeko duatloia eta euskal-nafar duatloi zirkuiturako puntuagarria. 400
duatleta irteera lerroan (dauden bideak izena emateko itxi egin dira). Eta
beste urte batez 40 kide baino gehiagoko talde bat guzti honen atzean mimoz
antolatzen guztia ondo ateratzeko. Zita arratsaldeko 15:30etan. Kirol hau
gustuko duen oro gonbidatua dago ikuskizun hau ikustera, gainera Ainhoa Murua,
Ana Casares, Nicolas Capoferri edo Laurent Galinier goi mailako kirolarien
parte hartzea ziurtatua dago.

Datorren astean,
larunbatean, Durangoko5. duatloia ospatuko da. Nafarroan ez dago herri hau
baina beti gustura hurbiltzen da Durangora antolakuntza ere kirolarian eta doan
publikoan pentsatzen duelako. Oraindik ez dakit zelan ariko naizen (prentsa,
ofizial edo publiko) baina Durango ingurura hurbilduko naizela argi daukat.

Apirilaren 3an
Egesibar ibarreko duatloia. Erlojuz kontrako proba eta sprint distantzian. Iaz
distantzia motzekoa izan zen eta bizikletan bata bestearen atzetik ezin
zitekeen joan. Asko gustatu zitzaidan proba eta gainera Nafarroan dagoen
Sarriguren herrian ospatzen da. Arrazoi bat gehiago paraje hauetara hurbiltzeko.

Apirilaren 16ra
arte deskantsatu egingo dut eta orduan ospatuko da Euskadiko txapelketa
distantzia luzeko duatloian Arrigorriagan. Durango eta Nafarroa bezala,
Arrigorriagako antolakuntza ere oso gustuko dut asko pentsatzen dutelako
kirolarian eta hara hurbilduko naiz. Aste horretan bertan jakingo dut zer
lanetan ariko naizen Bizkaiko herri hartan.

Helbururik gabe… ala bai?


Ofizialki gaur hasiko da 2011
urteko bigarren 7 eguneko astea. Aurten kirol aspektuari begiratuz
esan beharra daukat udazken eta negu nahiko aktibitate gutxikoa izan
dudala. Gaineratu behar dut, eta uste dut garrantzitsuagoa dena nire
ustez, ez daukadala helbururik iazko urteetan gertatzen zitzaidan
bezala (2008an Lisboako Iron Man erdia, 2009an Arrigorriagako
distantzia luzeko duatloia, 2010ean Gasteizko Triatloi Distantzia
Luzeko Triatloi Europako Txapelketa). Askok esan dezakete hori txarra
izan daitekeela, beste batzuek aldiz esango dute ondo egiten dudala.
Hirugarren talde bat egongo da inolako inportantziarik ematen ez
diona gauza honi.

Aurten beste gauza batzuei
garrantzia gehiago eman nahi diet eta ez soilik kirol lehiaketan
zentratu. Lehenik eta behin kirolarekin zerikusirik ez daukana baina
nire etorkizunean garrantzia handia izango duena Historiako karrera
amaitzea izango da. Gauzak dauden bezala egonda uste dut 2011-2012
ikasturtean ikasle bezala jarraitu beharko dudala. Kirol mundura
bueltatuz gehiago gustatuko litzaidake antolakuntza eta epaile
mugimenduan sartzea. Triatloi munduko beste ikuspuntu batzuk ikertu.

Mundu pertsonalean berriz ba
urtero esaten duguna: iazko urtea baino hobea izatea aspektu
guztietan. Hori guztia esanda hasierako titulua berriro irakurriz…
gogoeta sakon bat eginez uste dut badaukadala zenbait helburu 2011
urte honetarako 😉

**BTR**

Hau da Nafarroa


Kirol
probetan parte hartzera goazenean esperientziak esan ohi digu non
gozatu ahal izango dugun antolakuntzarekin eta non ez. Azken urteetan
Nafarroara askotan gerturatzen naiz hainbat arrazoiengatik, baita
kirol probetan parte hartzera. Harrigarria izan arren eta bata
bestearen alboan dauden erkidegoak izan arren, Euskal Autonomia
Erkidegoaren eta Nafarroaren arteko desberdintasuna normalean oso
handia izaten da (salbuespenak egon daitezke).

Nafarroara
joaten garenean aldez aurretik dakigu ez gaituztela ilea hartuko
Gipuzkoan (Behobia-Donostia) edo Bizkaian (Barakaldoko duatloia)
gertatzen den bezala. Hamaika adibide jarri ditzaket: Altsasuko
Abenduaren 8ko herri lasterketa, Aritzalekuko triatloia, Arbizuko
duatloia… Baina gaurko adibidea aditzera emango dut. Larragako
Errege Krossa. Herri lasterketa bertan parte hartzeagatik eta izena
emateagatik ez duguna ezertxo ere ordaindu. Dortsala emanaz batera
eguneko egunkaria eman digute eta Kaiku markako Actif produktuak.
Lasterketa benetan polita eta kalitatea egon dena, bigarren Gontzal
Sanz gelditu da Gasteizko 2010eko Maratoi Erdiko irabazlea.
Lasterketa amaitu ostean poltsa: ur botila, Actif, iogurrak
eta buff bat. Dutxak ere nahi zuenarentzat. Eta harrigarriena sari
ematearen ondoren luntx bat!!!! (bere zozketarekin).

Horrelakoak
leku gutxitan ikusi daitezke. Egia da agian antolakuntza hauek
batzuetan beraien hanka sartzeak izan ditzaketela (sailkapenak
egiterakoan adibidez) baina kirolariari ematen zaion tratua ez da
hamarrekoa… hamaikakoa baizik!!!

Hori
guztiagatik askotan Nafarroara igande goiz batean hurbiltzea asko
merezi. Beste lurraldeetako antolakuntza batzuek ikas dezatela nola
egiten diren herri lasterketa politak eta ederrak kirolariak berak ia
ezer ordaindu gabe.

**BTR**

Andaluziarekin amesten


Chambao taldeko La Marik
esaten duen bezala nire sentsazioengatik utziko naiz joaten gaur
pixka bat. Jarraian kontatuko dizuet orain dela urte batzuk piztu
zitzaidan amets bat.

Orain dela urte batzuk nire
aitak edo nire koinatuak garai hauek hurbil zeudelarik familia
Andaluziara joateko proposamena egin zuen, edo gutxienez ideia hori
begi onez ikusi zen. Han etxe bat alokatu eta guztion artean
autogestioa gauzatuz opor on batzuk pasa. Orduan hasi zen nire burua
gauzak imajinatzen.

Kostan etxe bat imajinatu
nuen. Hirigintza gehiegi ez dagoen lekuren bat (hori existitzen bada
gutxienez Andaluziako kostaldean). Bertan eguraldi onargarria egingo
zuena, hotza baina aldi berean zeru urdin eta eguzkitsua. Goizero
iratzarri egingo nintzela eta balkoira irtendakoan itsasoa ikusi
haize freskoak aurpegian jotzen zidan bitartean. Gosaldu, goizean
zehar ariketa fisikoa egin ostean bazkaldu guztiok batera, siesta
bota eta arratsaldean edozein gauzetarako aprobetxatu: liburu on bat
irakurtzeko, zerbait idatzi, musika entzun…

Ametsak baina ametsak dira
soilik eta batzuetan denbora luzaroan amets izaten jarraituko dute
izaten. Ziur nago ez naizela bakarra horrelako oporrak imajinatu
dituena.

Ostegunetako pintxo-poteoak


Ostiraleko Goienkarian Aratz
Losadaren iritzi artikulu bat ekartzen zuen Oñatiko zatian gure
bailaran modan jarri diren ostegun pintxo poteoei buruz. Animatzen
zien gainera Oñatiko tabernariei horrelakoren bat aurrera eramateko
gure herrian tabernatan lagunartean ibiltzeko giroa jaitsi egin
delako. Aurretik gaizki oroitzen ez banaiz Ostiraleko Goienkariak
artikulu sakon bat argitaratu zuen honi buruz baita ere.

Ez noa ukatzera horrelakoak
ekintza onak direla kaleei bizitasuna emateko. Baina zergatik iritsi
dira neurri hauek hartzera gure bailarako tabernariek edo
Gasteizekoek? Arrazoi nagusia dirua irabazten dutelako, ez balitz
errentagarria ez lukete horrelakoak bultzatuko. Bigarren maila batean
gelditzen dira kalea girotzeko edo jendea tabernetan kontsumitzeko
animatzeko… bai badakit tabernariek argudio hauek erabiliko
dituztela baina gogoratu Ebro ibaia igarotzean ostegunetako pintxo
poteoak estatuko edozein tokitan aurkitzen ditugula asteko egun
guztietan!!! Eta soilik tragoa ordainduta! Gainera zerbitzariek
beraiek eskaintzen dute tapa edo pintxoa.

Honek zera pentsatzera eraman
dit. Gure inguruan taberna giroan ibiltzeko inoiz baino giro
okerragoa dago. Arrazoi nagusia, prezioak. Ez da normala kafe
amerikar batengatik euro eta 40 xentimo ordaintzea edo te gorri
batengatik euro eta 60 (merkatura joanez gero euro batekin 20 te edo
kafe amerikar erara prestatu daitezke). Edo harrigarriagoa dena,
urtero produktuen kostua igotzea.

Onartzen dut tabernek
negozioa egin behar dutela eta errentagarritasun bat atera
zerbitzarien soldatak, kostuak, produktuak… ordaintzeko. Baina
tabernak ez dira izan behar gutxiengo batek irabazteko eta
gehiengoak ez izateko nora joateko lekurik. Prezioen politika
umilagoa izango balitz ziur askoz gehiago beteko liratekeela
tabernak, ez soilik bikoitza… hirukoitza eta laukoitza ere. Adibide
garbi bezala Lizarrako plaza izan dezakegu. Bost-sei taberna daude
eta guztiek dute terraza. Batek soilik ditu prezio merkeak… jendea
esertzeko taberna horretako terrazan ilara egin behar izaten du, eta
harrigarriena da itxaron egiten duela!!!

Uste dut zerbitzuen politika
bat ez badute aldatzen egungo tabernek kaleak soilik eguraldi ona
egiten duenean izango dela herritarrentzat…

Testu prozesatzailearen pantaila txuriak ez gaitu garaituko


Orain dela aste batzuk Iban
Arantzabalek
aipatzen zuen bere blogean blogosferan sorkuntza gutxitu
dela eta geroz eta gutxiago idazten dela. Horren arrazoi nagusi
adibidez bizitza erosoago egin dezaketen tresnak asmatu direlako izan
da, twitter web guneaz hitz egiten dugu. (gutxi gora beherako sintesi
labur-laburra, zerbaitetan huts egin badut Ibanek berak zuzendu
dezala).

Arrazoia ematen diot aipatzen
duenean idatzizko sorkuntza hori gutxitu egin dela baina aldi berean
gizartearen parte hartzea interneteko leku ezberdinetan areagotu egin
da (sare sozialak, foroak, blogak…).

Niri ere gertatu zait. Orain
egia da gehiago egon naitekeela bai facebook-en (hemendik aurrera
bihotzez aurpegi-liburua deituko diot batzuetan) eta baita twitterren
ere. Ez naiz maiz egoten leku honetan azkenaldian, horren froga nagusia blog
honetako artxiboa ikustea besterik ez dago.

Zergatik batzuetan maizago
idazten dudan eta beste batzuetan aldiz ematen du desagertu egin
naizela lurretik… musikan egon daiteke erantzuna. Gaur Nahikarik
idatzi du
aspaldian ez dela agertu goiena.net-eko blogosferatik, nik
neuk antzerakoa aitortu dut orain… Idazten dudanean musika ikusten
dut. Beethoven-ek izugarrizko sinfoniak sortu zituen gorra izanda.
Piano baten aurrean ez zuen musika egiteko tresna bat soilik ikusten
musika baizik. Testu prozesatzailearen pantaila txuriaren aurrean ez
dut ikusten pantaila txuri bat, erregela batekin albo batean eta
goian beste bat, hainbat aukera letra motak aldatzeko edo zutabeak
jartzeko… Partituraren hasiera dago hor. Batzuetan rock gogorra edo
heavy metal-a egiten dut gogor kritikatuz egunerokotasunean ikusten
ditudan zenbait gauzetan, beste batzuetan rap-aren bitartez ironia
erabiltzen dut zenbait gauza salatzeko, El sobrino del diablo
izan naiz behin edo beste humorea erabiliz egunak alaitzeko… Baina
idazten dudan oro melodia batean amaitzea nahi dut. Batzuetan kanta
hobeagoak egiten ditut, beste batzuetan altxorren oroitzapenean
gordetzekoak eta inoiz gehiago berriro ateratzekoak. Baina bizitza
bera ere horrelakoa da. Batzuetan ahaztu ezinezko egunak izaten
ditugu eta beste batzuetan berriz ohera sartu bezain pronto ahaztu
nahi ditugunak.

Momentuz leku xume honetatik
ez gara Bruce Springsteen izatera iritsiko, baina edonori iribarre
bat ateratzen badiot edo gogoeta prozesu bat bultzatzen badut
hastera, horrekin konformatuko naiz. Eta bitartean kantautore
bakarlari bat izango naiz munduan gora eta behera dabilena.

Alde ilunean bidaiatzen

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Gasteizko tranbia ia egunero erabiltzen dut.
El Pilar auzotik hiri erdialdera joateko dagoen garraio publikorik hoberena da.

Tamalez agintariek ez dute begi onez ikusten.
Ez dela errentagarria diote. Ondorioz etorkizunean Patxi Lopezen gobernuak ari
dira jada pribatizatzeko ideiarekin (uste dut hurrengoek ere iritzi bertsukoak
izango direla), bai garraio mota hau baita ere garraio publiko osoa ere (ez
bazegoen nahiko pribatizatua).

Baina erreforma bortitz hauek gauzatu baino
lehen biztanleei pixkanaka sartzen digute pribatizazioa garraio honetan. Dirua
beharrezkoa denaren aitzakiarekin tranbia era askotako publizitatez estaltzen
dute: supermerkatuak, telefono mugikorreko konpainiak, udaletxeko propaganda…

Pasa den astean zerbait harrigarria ikusi nuen
tranbia hauetan. Alderdi Popularreko iragarkiarekin jantzi zituzten zenbait
bagoi. Gauzak oso gaizki egon behar dira kontuan izanda Gasteizko Udaletxean
eta Eusko Jaurlaritzan nork agintzen duen ikusita… beno bale, ongi pentsatuta
normala da Alderdi Popularraren iragarkia ikustea garraio publiko bat
estaltzen.

Oraindik ez dut aukera izan hauetan joateko
baina zenbait galdera morboso egin dizkiot nire buruari. Tranbia horietan
sartzea Luke Skywalker bezala sentituko gara Heriotzaren Izarraren barnean?
Alde ilunera pasako gara eta Espainiar konstituzioa hil arte defendatuko dugu sexu
berdineko elkarketak debekatuz? Pixka bat morboa ematen dute erantzun
posibleek, bitartean tentaziotik at mantenduko naiz.

Agian datorren astean izaeraz beste pertsona
bat izan naiteke… bizarra eginda, ilean gomina badaukat, traje eta gorbatarekin
ikusten banauzue eta lepo inguruan puntuko jertsea badaramat jakin ezazue
bizitzako alde ilunera jauzi egin dudala. Zergatia? Emaiozue buruari buelta
batzuk…