Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

Eguberria igarotzeko beste erak

Utzi erantzuna

 

Gaurko eguna berezia da. Egunkaria erosi ezin duzun eguna derrigorrean berezia izan behar du. Nola igaroko dugun galdetzen digute askok gure inguruan (eta ez soilik inguruan, aurpegi-liburuan izena emanda baduzue ikus dezakezue komunikabide ezberdinek galdera hori egingo dutela).


Zorionez anormaltzat* diren egoera ugari egoten dira egun honen inguruan. Urteak aurrera egin ahal zantzu erlijiosoa galtzen doa Gabonetako festen inguruan (urtetik urtera sinestun kopurua jaitsiz doa eta hori nabaritu egiten da). Baditut lagun batzuk horrela pentsatzen dutenak eta hala ere aipatzen dute ondo pasatzen dutela.


Beste egoera anormalak gaurko egunean lan egin behar dutenak izaten dira. Ezin dugu ukatu. Hamaika zerbitzu daude eguneroko bizitza normaltasunarekin jarraitzeko: ospitaleetan, autopistetako ordainsarietan, komunikabideetan, anbulantzietan, suhiltzaileetan eta abar luze batean lan egiten duten gizon emakumeak. Gainera zenbait tokitan sorpresa pozgarriak aurki ditzakezu eta adibidez gaur goizean Oñatin herriko irratia entzuteko aukera izan dugu. Ohitura bilakatu da eta oñatiarrok badakigu urtero abenduko herriko aldizkaria jasotzean programa honen berri emango digutela. Bi ordu oñatiarren egun honen gorabeherak entzuten: etxe desberdinetara joan eta Olentzerok zer utzi duen aipatuz, herriko farmaziara joan jakiteko ea zer nolako jende mugimendu egon den, eta beste hainbeste gauza egin dituzte.


Gustatuko litzaidake aipatzea azken egoera edo zeregin anormal bat egun honetan: kirola egitea. Aurten ez naiz animatu goizean jaiki eta ariketa fisiko pixka bat egitera (baina beste gauza batzuk egin ditut horren ordainez). Orain dela bi urte Kontxako hondartzara hurbildu nintzen igeri egitera eta badakit aurten txapelketa txiki bat ere antolatu dutela. Eta igeriketatik aparte, korrika lasterketaren bat ere egon da.(Getxon eta Iparraldean). Beraz, datorren urtera begira, espero dut etxean ez gelditzea eta kalera irtetea.


Besterik gabe, gogoeta txiki hauen ostean, oporrak dituzuenok igaro egun on batzuk. Ondo amaitu urtea eta ea hobeto hasten duzuen.


**BTR**


*Anormal hitza aipatu dut egun hauetan zehar komunikabide handiek saldu digutena da eguberriak familian ospatu behar dela, mahai baten inguruan, izugarrizko afaria eta janaria montatuz, derrigorrean Olentzerok zerbait jaitsi behar du menditik horrek suposatzen duen kontsumismo mugagabearen defentsa sustatuz… Baina aipatu bezala gauzak aldatuz doaz 😉

Larunbat gogorra Donostian

Utzi erantzuna

 

Atzo Donostiara gerturatu nintzen hainbat arrazoiengatik. Arrazoi nagusia: Igeriketa Entrenatzaile Nazional I maila titulua lortzeko azterketa. Gero arratsaldean Kontxako hondartzan Atletico San Sebastian taldeak orain dela urte gutxi errekuperatutako krossean parte hartuko nuen.


Udazken amaiera / Negu hasiera Euskal Herrian badakigu zer dakarren (hala ere izan urte honetako udazkena ez da “normala” izan). Txingorra, euria, haizea, mendi gailurretan elurra… horiek izan ziren atzoko eguneko osagaiak. Donostiak gainera baditu kanpotarrentzat hainbat faktore eguna gogortu dezakeena. Garrantzitsuena: aparkatzeko arazoak izatea Gune Urdina ordaindu nahi ez bada. Atzo Donostiako Ospitalean aparkatu behar izan nuen (bai, Anoeta goian – beste aukera Euskal Herriko Unibertsitateko Gipuzkoako Kanpusean) eta azterketa Grosen nuen. Bi aukerek eragiten zidaten ordu erdiko bidaia zentroraino, ospitaletik Boulevarreruntz autobusean joan nintzen zorionez.


Ikastaroak balio izan zait gauza berriak ikasteko eta nekizkien ezagutzak berritzeko. Azterketatik zapore gazi gozoa atera nuen baina badakit ez dudala suspenditu. 2012 urtean zehar praktikak egitea tokatuko zait azkenean eta ofizialki I mailako Igeriketa Entrenatzaile titulua lortzeko (bide ia erdia eginda daukat).


Han bazkaltzen gelditu behar nuen arratsaldean, goian aipatu bezala, Kontxako XXI. Hondartzako Krossean partu hartuko nuelako. Orain dela bi urte part hartu nuen eta lasterketa kuriosoa iruditu zitzaidan. Hondartzan lehen aldiz lasterketa bat egiten nuen. Oraingoan parte hartzeko arrazoi nagusia ditxosozko txip horia zen. Lasterketan parte hartzearekin bat, txip horia oparitzen zuten. Guztira 20 euro, kontuan izanda dendan 18 edo 20 euro balio duela, uste dut pena merezi izan zuela Kontxara hurbiltzea. Gainera berotan aldatzeko aukera eta lasterketa amaitzean dutxa beroa + salda + txistorra + anoa + sari ezberdinen zozketa (Loreak Mendiakeko arropak, kafetera bat, afari bat eta Andaluziara bi pertsonentzako bidaia). Zoritxarrez ez zitzaidan ezer tokatu. Horrek bi gauza adierazi dezake: gaztelaniaz esaten den bezala “Afortunado en el juego…” -honaino irakur dezaket- edo hemendik 4 egunetara zorte hobeago izan dezakedala.


Eguraldi aldetik aitortu behar dut hasieran zeuden osagaiak egon arren nahiko ona egin zigun korrikan aritzeko hondartzan. Gu hasi baino ordu laurden lehenago umeen txanda izan zen. Momentu horretan nagusiok Atletico San Sebastianeko egoitzaren barruan geunden. Handik atera ginenean Concha zurituta zegoen erori zen txingorrarengatik!!! Pentsa zenbat sufritu behar izan zuten umeek. Beraz, horregatik diot zortea izan genuela eguraldiarekin.


Oro har, atzoko egunarekin, gogorra izan arren, pozik amaitu nuen. Azterketak goizean eta lasterketa arratsaldean. Gauean afaria etxean goxo-goxo eta berotan eta gauerdirako ohera. Egun borobila 🙂

Eztarria-motorra berotzen

Utzi erantzuna


Bi urte pasa dira azken kontzertua egin zutenetik Katamaloko lagunek. Bihar Jimmy Jazz aretoan izango dira (Gasteiz). Bitartean motorra berotzen myspace-n daukaten tokian beraien kantak entzun behar.


Zehatz mehatz Gotzon Barandiaranen poema musikatuak dira Bihotz Bakartien Klubeko egiten dutena. Plazer bat horrelako ekimenak aurrera eramaten direla ikustea eta, noski, zuzenean bizitzea. Gainera jendeak eskatzen zion zerbait zen. Eta publikoak ez dio defraudatuko taldeari. Dagoeneko Donostia eta Bilboko emanaldiko sarrerak agortuta daude.


Jimmy Jazz aretoa


Ez da lehen aldia Jimmy Jazz-en egongo naizena. Harrigarria badirudi ere eta ikasturte asko eman ditudan arren Gasteizen (5 uste dut, oker ez banago) Jimmy Jazz-era behin soilik joan naiz. Uste dut Gasteizera iritsi nintzen garaian (2005eko irailean???) Azkena deitzen zela.


Bizardunak talde nafarra egon nintzen ikusten. Saio polita egin zuten. Bigarren diskoaren aurkezpenaren biran sartuta zeuden. Kontzertu entretenigarri batean lehen eta bigarren diskoko kantak entzuteko parada izan genuen.


Aretoa saio familiarrak egiteko egokia iruditu zitzaidan. Eszenatokia ondo kokatua, audio ona… Bihar uste dut berriro musikaz eta literaturaz eta poema musikatuez eta… gozatzeko aukera izango dudala.

Oñatiko jaixak 2011

Utzi erantzuna

Hasi dira. Urte bat gehiago,
urte bat gutxiago. Pasa dira ia 365 egun azkeneko San Migeletako jai
egunetik. Atzo eman zitzaion hasiera Oñatiko 2011ko jaiei.
Txantxikuaren jaitsierak eta Nagusien Danborradak hartu zuten
protagonismoa atzo.

Iaz ez nintzen egon herrian
(arrazoi pertsonal batzuk medio). Aurten hasieran egon naiz eta
onartu beharra daukat pixka bat ahaztua nuela nolakoa zen herriko
giroa. Atzoko anbientea oso polita iruditu zitzaidan. Txantxikuaren
jaitsieran jende asko zegoen. Gainera, edade guztietakoa. Lekua jende
guztiak duen ezaugarrietako bat. Aldarrikapenez beteta, gauza bat
erabat zuzena. Jaia eta aldarrikapena uztartu daitezkeelako, eta
horrek ez duena usten atzo, adibidez ez zen egon Txantxikuaren
jaitsieran. Ez litzateke arrotza edo probokazio bezala hartu behar
horrelako gauza bat.

Ondoren, gauean, plazara
hurbildu nintzen Danborradaren amaiera ikustera. Irudi politaz
gozatzeko aukera izan genuen: plaza jendez inguraturik, berriro edade
guztietako pertsonekin, danborradaren azken minutuak ikusi eta
entzun.

Programa konpletoa deritzot.
Faltan bota dezakegu gauz bat edo beste (adibidez Mendi Bizikleta
ibilaldia), baina Oñatiarroi eta kanpotik etortzen direnentzat
ondo pasatzeko aukerarik ez zaigu faltako.

Zorionak Oñatiar
guztioi! Ongietorri kanpotar guztiak! Ondo pasau Oñatiko
jaixak!


Emakumezkoen Txirrindularitza, Munduko Txapelketa

Utzi erantzuna

Kopenhagen
Txirrindularitzako Munduko Txapelketa errepidean ospatzen ari
egunotan. Bihar izango da plater nagusia, gizonezkoen elite
probarekin. Bitartean astean zehar kategoria txikiagoak eta emakumeak
aritu dira erlojuz kontrako eta iraupen probetan, baita eliteko
gizonezkoak asteazkenean erlojuz kontrako proban.

Gaur emakumezko
eliteak aritu dira. 140 kilometro izan dute aurretik helmugara iritsi
aurretik (14 kilometroko zirkuitu bati 10 itzuli). 13:30etan ekin
zaio probari eta hiru ordu eta 20 minutu eta gero Bronzini italiarrak
irabazi du urrezko domina, Vos holandarrak zilarrezkoa eta
Teuntenberg alemaniarrak brontzezkoa. Hauek ziren proba irabazteko
hautagai nagusiak. Aipatu behar da Eneritz Iturriaga euskalduna 25.
postuan iritsi dela. Guztira 40 txirrindulari baino gehiago iritsi
dira lehen multzoan, seinale zirkuitua ez dela batere gogorra.

Junior mailan,
70 kilometroko proban, Garner Britainiarra gailendu da. Bere atzetik
Druyts belgikarra eta Siggaard danimarkarra. Irene Usabiagak 13.
postua lortu zuen. Erlojupeko probetan berriz, elite mailan Arn
alemaniarrak gailendu zen. Zeelanda Berriko Villumsen izan zen
bigarren eta Pooley britainiarra hirugarren. Leire Olaberriak 26.
postua eskuratu zuen, eta horrekin datorren urteko olinpiadetan parte
hartzeko aukera, eta Eneritz Iturriagaetxebrriak 35. amaitu zuen.
Junior mailan espezialitate berean garaipena Allen
australiarrarentzat izan zen. Bigarren Barker britainiarra eta
hirugarren Kröger alemaniarra. Irene Usabiagak 16. tokian amaitu
zuen.

P.d.
Lotsagarria Teledeporteren jarrera. Munduko Txapelketa bateko probari
baino ATP250eko partida bati eman diote lehentasuna. Lotsagarria!!!
(gero esaten dute kalitateko telebista gauzatzen dutela).

Bipolarrak dira

Utzi erantzuna

Hezkuntza
arloan, “murrizketarik gabeko” lurraldea izango da Euskadi
(irekia atarian)

Azken
aldi honetan hori entzun ahal izan diogu Isabel Celaa Eusko
Jaurlaritzako hezkuntza sailburuari. Hauteskundeak gertu daude eta
hori oso nabaria da. Talka egiten du ikustea agintarien jarrerak
bipolarrak direla. Hots, A esaten dut baina mikrofonoak eta kamerak
ez daudenean nire aurrean aurrean B egingo dut. Bipolarrak dira.

Eta
hori zergatik esaten dut? Ez dago dudarik: hezkuntzan murrizketak
jasaten ari gara. Nafarroan 200 irakasle kalera, beno beraien
hitzetan, ez dituzte kontratatu. Ondorioz Foru Erkidegoko irakasleek
greba deitu dute urriaren 27rako. Araban, diputazioak ez ditu eskola
liburuak dohain izatea nahi. Eta zeinen laguntzarekin gobernatzen du
UPNk Nafarroan eta Alderdi Popularrak Arabako Diputazioan?.
Erauntzuna oso erraza da: Nafarroako Alderdi Sozialista eta Euskadiko
Alderdi Sozialistarekin hurrenez urren.

Aurrekontuak
onartzen direnean eta armagintzan eta errege etxean sarrerak igo egin
dituztela esan dezatela berriro hezkuntzan edo osasunan ez dituztela
murrizketarik egiten. Ja!

Nabari
da bi hilabete barru hauteskunde orokorrak izango direla. Alderdi
Sozialistako kideen ezkerreko diskurtsoa agerikoa da (gutxienez iazko
garai ez oso urruti batekin konparatuz gero: lan, pentsio eta
negoziazio kolektiboaren erreformen garaia). Horrela uste dute
salbatuko direla, edo gutxienez hartuko duten kolpea ez dela oso
handia izango baina…

Pilak kargatuta!

Utzi erantzuna

Hasierak beti izaten dira gogorrak. Esperientziak esaten dit zerbaitetan murgiltzen denean bat lehenengo pausoak direla zailenak. Erritmoa pixka bat hartu ez gara ongi sentituko.

Gizaki gehienoi gertatzen zaiguna gure egunerokoan irailean aipatutako hori izaten da. Udako egunik beroenak igaro dira (teorian – badirudi irailean tenperatura beroez gozatu ahalko dugula). Oporrak gehientsuenentzat amaitu dira, batez ere langile eta ikasleentzat. Abuztua eta uztaila deskantsatzeko garaia izan da. Bi hilabete horiek urtean zehar egiten ez ditugun gauzak egiteko aprobetxatu ditugu askok.


Iraila hasi da. Gure bailaran nabaritu da biztanleen itzulera egunerokotasunaren errealitatera. Goizetan eskoletan pertsianak igo egiten dira eta leihoetatik eguzkia berriro sartzen hasi da eraikin hauetara. Errekreo orduan ikasleen builak entzun daitezke leku hauetara hurbiltzen bagara. Inguruko lantegien eraginez mugitzen diren kotxe kopuruak gora egiten du goizeko lehen ordu eta bazkalorduetan. Eta aldaketa hori nabaritzen da goizetan herri batetik bestera mugitzen baldin bagara.


Urtero bezala, pertsonalki, pilak kargatu ditut 2011-2012 ikasturteari aurre egiteko. Aurretik erronka interesgarri ugari, helburuak ere. Horietako bat blog honetan maizago idaztea. Anjel Lertxundik bere azken eleberria atera zuenean aipatu zuen asko lagundu ziola egunero Berrian idaztea. Askok ikusiko zenuten Oriotarra euskarazko egunkarian egunero daukala bere tokia Iritzi atalean. Ez ditu hitz asko erabiltzen, baina hitz kopuru txiki horiekin gauza asko esaten ditu.


Amaitzeko animoak eman berriro zereginetan hasten zareten guztioi eta ez ezazue burua jaitsi arazoen aurrean. Bizitzari burua jasota aurre egin behar diogu!

Bero-bero dago itsasoa!

Utzi erantzuna

Urte batzuk dira irailean ez nintzela kantauri itsasoan bainatzen. Azken aldia Donostiako Klub Nautikoko igeriketa zeharkaldian izan zen, iraileko bigarren astebukaeran izaten dena.


Atzo iparraldera joan nintzen arratsalde pasa, nengoen tokitik hurbil zegoen eta aprobetxatu beharra zegoen. Lapurdiko Getaria ikusi nahi nuen. Ingurua ezagutu, baina herrira joan aurretik Bidarteko hondartzan pasa nuen pare bat ordu. Aipatzen dute hegoaldeko euskal kostako hondartzak eta iparraldekoak ezberdinak direla. Beno momentuz bakarra zapaldu dut eta hori horrela dela esan dezaket. Hegoaldean ohituta gaude hondartzak areazkoak izatera. Bidartekoa hondartza mixto bat dela esan dezaket, hots, area badauka baina harria ere. Hala ere, oso ondo dago arratsalde pasa egoteko iraileko egun batean: kotxea aparkatzeko tokia, jende askorik ez, leku ikusgarria…


Gainera atzoko baldintza klimatikoek lagundu zuten arratsaldea ona izan zedin. Tenperatura beroak agian eguzkipean egoteko baina ura… ura bero zegoen! Beno, 22 gradutan Andoni Aizpuruk esan zuen bezala ordu batzuk lehenago ETB1eko eguraldi iragarpenean… baina ur freskoak atsegin zaizkion batentzat ura bero zegoen! Ta olatuen egoerak bainua perfektua izan zedin lagundu zuen. Metro eta erdiko altuerakoak. Uste dut inoiz ez naizela bainatu itsasoan horrelako olatu motekin. Ertzetik nahiko hurbil apurtzen ziren. Dibertitu nintzen hauek harrapatzen saiatuz, hori bai, surf taula gabe.


Badirudi, aurreko urteekin konparatuz gero eta batez ere uztail-abuztua hilabeteekin alderatuz gero, eguraldi ona egingo duela. Aprobetxatu beharko dugu eta kosta inguruan bagabiltza hondartzara hurbilduko gara bainu bat edo beste ematera. Oñatin bagaude aldiz, Usakoko inguru berdeetara joango naiz (again uren tenperatura baxuek toki honetan ez didate ausardia nahikoa emango bainu bat emateko baina atsalde goxo bat gerizpean egoteko balioko dit).

This is Anfield

Utzi erantzuna

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Hau ez da Anfield… hau San Martin da.

Badakit nire aurkezpenean aipatu nuela futbolari buruz ez nuela inoiz hitz
egingo, baina denbora igaro ahal ideiak garatu egiten dira eta noizean behin
aipu txiki bat europako mendebaldean kirol erregearen inguruan nire post bat
ilustratzeko ez dut uste asko aldatuko dituenik blog honen filosofia eta
hasierako helburuak.

Liverpool taldeak futbol partidak jokatzeko erabiltzen dituen estadioan,
aldegeletako irteerako atearen goiko aldean futbolariei ohartarazteko non
dauden eta motibazio gisa This is Anfield esaldia irakur daiteke.

Oñatin, eta orain dela sei urte idatzi nuen honi buruz, San Martin parkea
daukagu herritarrok naturaz gozatzeko herriko erdigunetik hurbil. Hiru sarrera
daude, bi aurrealdetik eta bestea atzealdetik. Ez du ezer jartzen baina
sentsazioa Hau da San Martin – This is San Martin aipua dagoela da. Leku
sakratua txantxikuarrontzat.

Bertan Oñatiar korrikalaririk bizkorrenak aritu eta aritzen dira
entrenatzen. Marisol Ramosek  hamaika
bira eman dizkio, berdin du ze eguraldi, 650 metroko itzuliari (distantzia hori
markatzen dit Garmin markako gps-ak), Sergio Garcia eta Yerai Varela gazteek,
Oñatiko kirolean harrobian lan ona egiten denaren seinale, ordu asko igaro dute
parke honetako zuhaitzen gerizpean, herri lasterketetan parte hartzen duenak
leku aproposa du zoru gogorra zapaldu ez badu nahi… Guztiak adibide garbia
Oñatin zerbait egiten bada kirola dela nagusi.

Kirolarekin bizikidetzan Gaztetxea aurkitu dezakegu San Martinen. Oñatiar
gazteek eratutako proiektu bat egunetik egunera jorratzen doana eta tamainan
txikia izan arren aktibitatez blai dagoen toki bat Oñatiar ugariei alternatiba
bat eskainiz.

Esan bezala leku sakratu bat bakean egon nahi bada udaberriko eta udako
egun eguzkitsu eta beroetan. Momentu horietan musika entzun, liburu bat
irakurri edo begiak itxita pentsatzen egon daiteke.

Bolatoki parean jartzea eta ikustea 650 metro dituzula aurretik korrika
egiteko… edo… hitzaldi batera joan eta kultur aberastasun bat irabaztea…
edo… gerizpean jartzea liburu bat irakurtzen…

Hau da San Martin – This Is San Martin

Ez da beharrezkoa

Utzi erantzuna

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:none;
mso-hyphenate:none;
text-autospace:ideograph-other;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Egun hauetan
Euskal Herrian eta estatu mailan milaka gaztek unibertsitateari edo goi mailako
ikasketei ekin aurretik selektibitateari egingo diete aurre. Orain dela sei
urte egin nuen eta gauzak denbora gutxian aldatu dira. Zoritxarrez ez hoberako.
Gogortu egin dute goi agintariek kontrakoa saldu eta esan arren. Hautazkoak
diren azterketak adibidez soilik izenean geratzen baita aukera hori. Guztiek
egin behar izaten dituzte azterketa guztiak lehia handia delako. Beraz
prestaketa orduak liburu artean orain dela sei urterekin konparatuz gero uste
dut igo egin direla.

Garai hura estres
eta tentsio maila altuko garai bat bezala gogoratzen dut. Pertsonalki presio
handirik ez nuen, nire helburua 4a zen unibertsitateko aukeratutako karrerak ez
zuelako notarik eskatzen, soilik batxilergoa eta selektibitatea gainditua
izatea (selektibitatea azterketa bat gainditutzat izateko 4 bat zen gutxieneko
nota). Berriro diot, ikasleon artean zegoen ezinegona oso altua zen. Hotzean
pentsatuz gero ziur ordu batzuk gehiago sartu izan banitu emaitza hobeagoa
aterako nukeela baina argi daukat ez zela izan azken finean hainbesterako.
Badaude kasuak, ez dut ezetzik esango, selektibitatearekin ikasle askok beren
etorkizuna jokoan izaten dutela. Notak eskatzen dituzten karreretan sartu nahi
bada hil ala bizikoa izaten dira egun hauek. Helburuak ez badira betetzen
gazteek dituzten planak zeharo aldatu daitezkeelako. Eta ez da beharrezkoa
gauza honetatik pasatzea.

Ez dela beharrezkoa
deritzot nire ustez batxilergo tituluak ematen duelako ziurtasun bat maila
altuko jakintza dutela selektibitatera aurkezten diren ikasleak. Ez da
beharrezkoa ere goi mailako ikasketetan gauzak aldatuko balira. Hau da, azken
finean selektibitatea onenen selekzio bat egiteko soilik balio du unibertsitate
mailan ez direlako nahi adina plaza eskaintzen. Orduan galdetzen diot nire
buruari, zer gertatzen da medikuntza bezalako karrera batean, ez direla
beharrezkoak gure gizartean medikuak? Plaza mugagabeak izango balira karrera
eta ikasketa guztietan selektibitatea edo baxoa bezalako probek ez lirateke
existituko. Horregatik uste dut aurrekontu publikoak egiten direnean hezkuntzak
jasotzen duen diru kantitatea erabat igo beharko litzatekeela (hor daukagu
Finlandiaren adibidea BPGaren %7a gutxienez bideratzen duela). Tamalgarria da
gizarteak behar ez dituen beharrizanetara bideratzea herriaren dirua (hau
aipatzerakoan armada eta errege etxea etortzen zaizkit burura baina…).
Hezkuntza azken finean etxebizitza eta osasunarekin batera gizarteko
oinarrietako bat da.

Horregatik
helarazi nahi diet interneteko txoko honetatik elkartasuna milaka ikasle
horiei. Munduko animo guztiak eman eta espero datorren ikasturtean aukeratu
dutena egin dezaten.