Etiketaren artxiboa: gipuzkoa

Lau kilometroa

Utzi erantzuna

Aste gogorra

Aste luzea izan
da. Bost saio egin ditut eta luzea egin zait, baina ondorioak oso positiboak
izan dira eta maratoiari begira ondo nagoela esan dezaket eta morala oso goian
daukadala esan dezaket.

Astelehenean
deskantsatu egin nuen, igandean Amurrion izan nintzen 15 kilometrotako
lasterketa batean eta ez zitzaidan astelehenean entrenatzea komeni
(Laudio-Amurrio, ordubete eta bederatzi minututan egin nuen. Ibilbidearen
gehiengoa aldapa gora azken 1500 metroak izan ezik). Asteartean Gasteizko Prado
parkean izan nintzen eta bi serie luze egin nituen, lehena 12 minutukoa (2950 metro) eta
bigarrena hamar minutu eta erdikoa (2700 metro). Hurrengo egunean oraindik aurreko
entrenamendutik nekatuta 500eko hamar serie burutu nituen Mendizorrotzako
atletismoko pistan. Guztiak minutu eta berrogeita hamabost segundotik behera
eta hazkena 1:36ean. Beste entrenamendu gogor bat. Ostegunean korrika egitera
joan nintzen eta ordu eta laurdeneko entrenamendu bat burutu nuen, asko
nabaritu nituen aurreko egunetako saoiak baina ez zitzaidan asko axola. Ostiralean
oso nekatua nengoen eta agenda arazoengatik ez nintzen entrenatzera irten. Ondo
egin nuen. Larunbatean Oñatira bueltatu nintzen eta arratsaldean bira luze bat
egin nuen korrika.

Oñatiko
korrikalarientzako Olateko zentral elektrikoa meka bezalakoa da musulman
batentzat. Korrika egiten dugunok horra joaten garenean zerbait berezia
sentitzen dugu eta joan eta etorri hamaika bider egin arren urtean beti pozten
gaitu hara joatea. Horrek esan nahi duelako korrika egiteko gai garela. Ba
larunbatean Olatera joan, Lamiategi igo, Usakora jaitsi eta bueltan bariantetik
Zahorreko errotondaraino joan nintzen. Ordu eta hogei minutu gutxi gora behera.
Igandean berriz Arantzazura igo nintzen eta ama joan zen nire bila nire autoan.

Astea gogor hasi nuen eta astebukaera ere gogor entrenatu ostean oso
pozik itzuli naiz Gasteizera. Gauzak ondo egiten ari naizela uste dut eta
azaroa 30 iristeko gogoa daukat. Egun horretan demostratuko dut gai naizela amaitzeko
maratoi bat. Hori bai gogor entrenatu beharra dagoela ikusten dut.

Zero kilometroa

Utzi erantzuna

Gaur hasi eta
azaroaren 30era arte egunero idatziko dut euskal blogosferako txoko honetan
Donostiako maratoiaren prestaketari buruzko kontakizunen berri emateko. Nire
sentsazioei, pentsamenduei eta abarrei buruz jakingo duzue gaurtik aurrera. 45
komentario izango dira, bat kilometroko, maratoi erdia, irteera (oraingoa hau)
eta helmuga.

Zergatik? Orain
dela bi urte komunitate honetan bertan Ameztik berdina egin zuen eta berari
omenaldi txiki bat egin nahi diot. Eta baita hasierako helburuari jarraituz
blog hau sortu nuenean, gauzak kontatzeko beharra ikusten dut eta biziko dudan
esperientzia zabaldu nahi dut ahalik eta mundu gehienari.

Ez daude bakarrik

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Igandeetan Publico erosten dut (alde batetik
egunkaririk merkeena delako eta beste alde batetik plus bat ekartze duelako
ezer gehiago ordaindu gabe). Eta ez zitzaidan kontra portada gustatu. Egunkari
honetako kontra-portadak beti du zerikusia kirolarekin, azken zatia kirolarena
delako eta ez telebistarena ohikoa den bezala.

 

Bertan txirrindulari proba baten argazki bat
agertzen zen eta titularrak zioen errepide bazterrak hutsik zeudela eta
ondorioz doping kasu berriek zalegoak atzera bota zituela. Goazen analizatzera errepide
bazterrak hutsik daude ala ez. Nire ustez Ez!!!

 

Esan beharra dago probaren argazkia Madrileko
itzulikoa zela. Normala den bezala goi mailako txapelketa bat egoten denean eta
aldi berean maila apalagoko proba bat, ikusle gehienak goi mailako txapelketa
ikusiko dute. Berdina gertatzen da kirol guztietan. Nora joaten dira futbol
zaletu gehiago, Anoetara edo Azkoagainera? Buesa Arenara edo Lizarrako
kiroldegira?

 

Gero baita esan etapa batek normalean ehun
kilometrotik gora duela eta zaila dela ibilbide osoan jendea egotea. Gainera
askotan arazoak izaten dira bakarrik leku baten ikus daitezkeelako
txirrindulariak eta ez da berdina ikustea txirrindulari bat 15 kilometro orduko
pasatze ikustea 80 kilometro orduko ikustea baino. Baita esan Tourrak argi utzi
duela txapelketa bat baino gehiago dela, eta Riccoren EPOaren positiboaren
egunean jendea ez zela atzera bota eta lasterketa jai handi bat bezala
ongietorria eman zitzaion. Tourrak hori dauka, pasatzen den herritik pasatzen delarik,
jai bat bezala hartzen da eta tokian tokiko herriek jai egun bezala
aldarrikatzen dute Tourra. Bestela batek baino gehiagok joateko Alpe d´Huez-en
bezperan eski estaziora eta ikusiko du zelako jai giroa dagoen.

 

Baina jai giroak ez du sortzen bakarrik
Tourrak. Belgika inguruan udaberriko klasikoak ere giro berezia sortzen dute
eta milaka eta milaka zaletu errepide bazterretara hurbiltzen dira. Euskal
Herrian (adi) Euskal Herriko itzuliak milaka eta milaka jende mugiarazten ditu.
Ikastolan gogoratzen naiz Oñatitik igarotzen zenean lasterketa profesional bat
(bai Euskal Herriko itzulia baita Euskal Bizikleta) minutuz batzuk jai genuen
txirrindulariak igarotzen ikusteko.

 

Beraz arrazoi sendo hauen ondorioz esan
dezakegu txirrindulariak inoiz ez direla bakarrik arituko errepidean.

 

**BTR**

Apirila, hilabete garrantzitsua

Utzi erantzuna

Apirilean sartu gara. Niretzat 2008 honetan
oso garrantzitsua izango da datozen 30 egunetan luzean itxarondako gauzak
gertatuko direlako.

Hasteko igandean Azkoitiko duatloian parte
hartuko dut. Hilabete honetako duatloi motz bakarra, hurrengoak maiatzean
egingo ditut (Sopelana, Eibar eta Bilbo). Gero Arrigoarriagako duatloia iritsik
da, hurrengo igandean, 13an. Distantzia luzeko duatloia, 14 km korrika, 57
bizikletan eta bukatzeko 7 korrika. Azkeneko proba Lisboara joan baino
lehenago, garrantzitsuena nola nagoen esango didalako. Gainera motibazio berezi
batekin, urteak egingo ditut egun horretan Ez dakit familia fisikoki hurbilduko
den ikustera proba, baina badakit beti hor egongo direla.

Eta bukatzeko, hilaren 26an, Lisboako iron man
erdia! Dena lotuta dago jada. 23an abiatuko gara Gasteizetik lagun bat eta
biok. Ostegun eta ostiralean Lisboako Nazioen parkean igaroko ditugu orduak,
txapelketa egingo den tokian. Larunbatean lasterketan parte hartuko dugu, goiz
jaiki beharko da, irteera goizeko 8retan delako, eta igandean turismo egingo
dugu Lisboako hirian zehar. Astelehenean itzuliko gara.

Esan dudan bezala dena lotuta dago. Lo Nazioen
parkeko aterpetxean egingo dugu. Nire automobila erabiliko dugu bidaia egiteko.
Inskripzioak bete genituen abenduan eta ordaindu ere. Orain bakarrik itxarotea
tokatzen da. Irrikan gaude eguna iristeko.

Nire bizitzako hirugarren triatloia izango da,
eta distantzia ez da txantxetakoa izango. 1900 metro igerian, 90 km bizikletan
eta maratoi erdi bat (21.097 metro). Sentsazioak onak dira eta motibazioa
topera dago. Hilabeteak aurrera egiten duen heinean kontatuko dizuet nola
igarotzen ditudan azkeneko 30 egun hauek.

Lasterketaren izena izan zen onena

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Larunbatean
jokatu nuen Azkoitia-Azpeitiko maratoi erdia. Lasterketa ondo antolatuta egongo
zela pentsatu nuen baina gauza asko zapore garratz batekin utzi ninduen.

Alde batera
utziko dut kirol emaitza, ordu eta 35 minutu baina entrenamendu bezala hartu
nuen eta lagun bateri lagundu nion bere markarik onena egiten. Helburu horrekin
joan nintzen, beno egia esanda ordu eta 45 minutukoarekin, baina neska batekin
egin behar nuen eta bertan behera utzi zuen bere partaidetza.

Antolakuntza
aldetik esan interneten jartzen duela autobusak egongo zirela Azkoitiatik
Azpeitira eta Azpeititik Azkoitira, baina ez zuten esaten noiz. Gu denbora
justu ibili ginen eta zuzenean Azkoitiara joatea pentsatu genuen han hartzen
baitzen txipa eta dortsala. Galdetu genuen ea non utzi zitekeen motxilak eta
erantzun ziguten ez zituztela eramaten Azpeitira kirolarien poltsak. Gu
ordurako oso urduri jarrita geuden eta galdetu genion ea autobusik zegoen gero
bueltatzeko, erantzuna berriro ezezkoa. Nola liteke posible 15 euro ordaindu
eta gero gutxieneko zerbitzu horiek ez jartzea, gainera interneten iragarrita
egon eta gero autobusena? Lotsagarria, baina azken finean antolakuntzak nahi
duena egiten du korrikalariekin.

Amaitzean ere
oroigarri gisa kamiseta bat eta Kaikuk banatutakoyogurren bat edo beste,
poltsaren arabera yogurrak aldatu egiten ziren. Hori bai kamiseta 100%
kotoizkoa eta zuria, soilik probaren izena duena eta babesleen propaganda. 15
euro ordaindu eta gero, gutxienekoa kamiseta tekniko bat ematea izango
litzateke edo bestela praktikatu dugun kirolari lotutako arroparen bat
(galtzerdi pare bat, euritakoa, gorraren bat…). Baina noski hau gehiegi
eskatzea izango litzateke, edo ez?

Eta hau guztia
zergatik esaten dut? Hurrengo egunean Lekunberrin egon nintzelako. Legua (sei
kilometro inguru) bat ospatzen zen, tranpa batean sartu ginen konturatu gabe
baina merezi izan zuen Nafarroara hurbiltzea lasterketa bat ospatzeko. Pentsatzen
genuen igo eta jaitsi izango zela lasterketa, perfilaren arabera, baina
igo-jaitsi-igo-jaitsi izan zen, Azpirotzen zehar.

Antolakuntza
paregabe egon zen, hala era esan behar dut ez naizela sailkapenean agertzen,
zaparrada ikaragarria zen eta ondorioz paperezko dortsala apurtu zitzaidan,
badirudi ez zidatela ondo aditu nire zenbakia esan nuenean helmugaratzerakoan.
Pena baina 6 euroak ondo gastatu nituen, ondoren bukaera litro bete melokotoi
zuku eman zidatelako alde batekin eta poltsa bat ere bai oroigarri gisa. Gainera
dutxak, helmugatik urrun egon arren ur beroa zuten eta ondoren luntx paregabe
bat eman ziguten sozietate batean. Berriro errepikatzen dut, hori guztia sei eurogatik
eta garrantzitsuena errepidea, larunbatean bezala moztuta zegoen guretzako,
korrikalarientzako.

Nahiago dut
horrelako lasterketetara hurbildu Azkoitia-Azpeitiko bezalakoak baino, hala ere
horrelako gutxi daudenez agian datorren urtean berriro hurbilduko naiz bietara.
Baina larunbateko antolakuntzak asko hobetu beharko luke.

Oñatiko duatloia, txalo bero bat

Utzi erantzuna

Gaur errazena atzoko duatloiari buruzko
kronika labur bat eta balorazio pertsonal egitea izango litzake. Ba egingo dut.
Irabazleak Galinier frantziarra gizonezkoetan eta Murua gipuzkoarra izan ziren.
Nire aldetik, iaz baino bi minutu gehiago egin nituen baina gustura geratu
nintzen helburua Lisboa delako.

Orain aipamen berezi bat egin nahi diot lagun
bati. Ruben Garcia oñatiarrari, gure artean Gartxi bezala ezagutua. Orain dela
ia urtebete, Oñatiko duatloia amaitu ostean gauen buelta bat eman nuen
koadrilakoekin. Gai bat duatloiena izan zen eta Rubenek zioen entrenatzen
bazuen bukatuko zuela, atzetik esan zioten berak Oñatiko duatloia bukatzen
bazuen besteek (U. P.k eta A.M.k) Aloñako igoera egingo zutela.

Atzo iritsi zen eguna Rubenentzat, erakusteko
egin zuen lana azken asteetan buru belarri sartuta egon den proiektuan. Hor
azaldu zitzaidan plazan algodoizko kamiseta batekin, korrika egiteko fraka
luzeak eta utzitako bizikleta batekin. Beldurrez zegoen ea lehenengo mozketa igaroko
zuen eta bizikletan denboraz iritsiko ahal zen bigarren mozketara. Lehenengoa
erraz igaro zuen, bigarrena gogorrago egin zitzaion, baina kasta handia
erakutsiz amaitzea bukatu zuen. Koadrilakook oso pozik jarri ginen, esperantzak
bazeuden baina kontrako sentimendua ere airean sumatzen zen.

Euskal blogosferako txoko honetatik, zorionak
Ruben.

Lagun bat.

Gustatu
zitzaidan: Goienako komunikabidea niregana jotzea
Debagoieneko ordezkari bezala iritsi pertsonala emateko lasterketari buruz.
Eskualde bateko ordezkari zarela esatea, agian, handi geratzen zait, baina
espero dut nire azalpenak ahalik eta zuzenenak izatea eta ulerterrazak (eta ez
dagoena ados nire adierazpenekin, ezin diot ezer egin horri).

Gustatu
zitzaidan, ber bi: Lokalekoen animuak, eta
herrian behingoan bertakoa sentitu naizela, hala ere, jende asko hotz animuak
ematerakoan.

Arratsaldean Oñatiko plazara animatzera

Utzi erantzuna

Gaur arratsaldean, lauretan abiatuko da Oñatiko XVII. duatloia herriko plazatik. Probak 8 kilometro izango ditu korrika (bi buelta herriko zirkuitu bati), ondoren bizikletak hartu eta 40 kilometrori aurre egingo zaie (Oñati-Antzuola-Deskarga-Legazpi-Udana-Oñati) eta lau kilometroko bira batekin herriari amaitutzat hemango zaio lasterketari.


 


Blog honetatik eskaera sinple bat egin nahi diet lasterketa (Euskadiko garrantzitsuenetako eta politenetakoa, aurten 340 lasterketarirekin) hurbiltzera ikusten den orori: Mesedez, animatu lehenengo lasterketaritik azkenekoraino. Lurralde honetan badakit oso hotzak garela kirolariei animatzerakoan, soilik zeintzuk doazen lehenengo eta emakumeak interesatzen zaizkigu.


 


Baina berriro diotsuet, animatu guztiei mesedez. Lehenengo korrikalaritik azkeneko korrikalariarenganaino.


 

Ez zitzaidan gustatu: lehengo urtean nire herriko lasterketan helmugaratzean jendeak ez zuela txalo bat bera ere egin eta hizlariak aipu bat ere ez zidala egin, eta berriz Durangoko duatloian helmugaratu nintzenean hizlariak nongoa nintzen, dortsalaren zenbakia eta izen-abizenak aipatu zituen bozgoragailuetatik.

Urkulura errege egunean

Utzi erantzuna


Aurten zerbait berezia egin nahi nuen errege egunean. Iaz familiarekin pasa nuen eguna eta bazkaldu guztiok batera egin genuen, luxu handiarekin. Orain dela bi urte Lizarra aldera hurbildu nintzen han errege bezperako gabean sortzen den giroa erakarrita.


 


Aurten aitarekin bizikleta hartu eta Urkulura joatea erabaki nuen. Eguraldiak, urtarrilean eta neguan egonda, harrigarria badirudi ere oso ona zen. Eguzkiak alde guztietatik joten zuen eta hain pozik nengoen manga motzean joatea erabaki nuela. Erabakia gainera ondo hartutakoa manga luzeak ez nituelako faltan bota.


 


Urkulu izugarri aldatu da. Lehen pista soilik zen eta edonor ibili zitekeen (edonorekin esan nahi dut edozein motordun ibilgailu) eta oinezkoentzako eta motorgabeko ibilgailuentzako egin dutenetik inguruak asko irabazi du. Orain Urkuluz gozatzeko aukera handia dugu eta horrelako guneak aprobetxatu egin behar dira.


 


Beste alde batetik jende ugari hurbildu zen urtegira. Batez ere umeak beraien jostailu berriak erabiltzera, eta hauekin nola ez gurasoak. Esandakoa, giro berezia errege egunean Urkulun eguerdi aldera.

12 hilabete, 12 kirol ekintza

Utzi erantzuna

Hemen doa nire urteko laburpen txiki bat. Kirolari
buruz egin dut zerrenda, eta urteko hilabete bakoitzari egin dudan kirol
jarduera bat jarri diot.

Arrikrutzeko kobetan

2 erantzun

Gaur goizean Arrikrutzeko koba egon naiz
bisitatzen Nafarroako lagun batzuekin. Orain dela hilabete batzuk, ireki zen
garaian, Mikel Irizarrek aipatzen zuen bere blogean turismoa egiterakoan
inguruan ez dugula apenas egiten eta kanpokoek berriz gure baino hobeto
ezagutzera iristen direla gure bailara. Orduan arrazoia bazuela konturatu
nintzen eta nire buruari esan nion haitzuloa bisitatuko nuela. Gaur izan da D eguna.

Historialariontzat eta batez ere aurrehistoria
ikasten dutenentzat ez du aparteko garrantzirik Arrikrutzek. Ikusteko ederra da
eta bisita gidatua oso ondo dago. Kobako historia jakitea oñatiar batentzat oso
ongi datorkio horrela Oñatiko zati garrantzitsu baten historiaren jabe egiten
garelako.

Agian faltan bota dut lokatzara apur bat eta
kaskoak, baina tokia oso ondo egokitu dute adin guztietako pertsonentzat. Eta
nahi baldin badut leku basatiago bat, espeologiara hurbiltzen den ekintzaren
bat, Oñati aberatsa denez kobazuloetan hamaika aukera daukat mundu horretan
barneratzeko eta lokatzez eta urez estaltzeko.

Ondorioztatu dut bisita merezi duela eta oso
gomendagarria da pertsona ororentzat. Beraz aukera baduzue egun hauetako batean
joateko, ez ezazue galdu aukera eta hurbildu Araotzeko auzora kobazulo paregabe
hau ikustera.