Etiketaren artxiboa: gasteiz

Bizitzako pasarte arraro batzuk


Situazio baten berri ematera
noa. Ahaztu buruan duzuen guztia eta imajinatu deskribatzera noana:
Maiatzeko hilabetean gaude. Liburutegi batean zaudete. Konturatu gabe
liburutegiko karneta itzuli duzun liburu baten barruan sartu duzu eta
hortik bi egunera konturatzen zara egindakoaz. Liburutegiko
arduradunarengana joaten zara eta galdetzen diozu zer egin dezakezun
galdutako txartel hori berreskuratzeko. Berak munduko edukazio
guztiarekin erantzuten dizu soilik gomendatu dezakeela behin-behineko
txartel bat egitea. Aurrekoa agertu arte erabiltzeko edo berri bat
egin arte. Behin-behineko txartel hori egiten duzu (hori bai bi aste
itxaron beharko duzu zure eskuetara iritsi arte) eta txartel berri
baten bila joaten zara (etxera iritsiko zaizuna posta bidez, hau da,
again hemendik bi astetara edo bi hilabetetara izango duzu
postontzian. Zeharo ahaztuta izango duzu gaia karta ikusten duzun
arte).

Baina behin-behineko hori
galtzen duzu era berean (liburu baten barruan utzita, nola ez). Baina
zorionez bi hilabete edo gehiago igaro dira eta txartel berri heldu
zaizu.

Hortik bi urtera gutxi gora
behera liburutegian liburu bat uzten duzu eta harreran dagoena
edukazio guztiarekin esaten dizu liburutegiko txartel bat duela zuri
emateko. Sorpresa!!! Orain dela bi urte galdutako karneta
berreskuratu duzu.

Baina horretan ez da
gelditzen asuntoa. Hortik sei hilabetera gutxi gora behera berriro
beste maileguan hartutako beste liburu bat itzultzen duzu eta
harrerakoak oraingoan esaten dizu behin-behineko karnet bat duela
galduta zenuen eta itzuli egiten dizu. Sorpresa!!! Orain dela ia hiru
urte galdutako behin-behineko txartela itzuli didate.

Harrigarria badirudi ere, hau
gertatu zait Euskal Herriko Unibertsitateak Gasteizeko kanpusean duen
Koldo Mitxelena liburutegian. Orain bi ikasle txartel ditut eta
behin-behineko liburutegiko txartela aurreko biak galtzen bazaizkit.

Lenny Kravitz


Gaur arratsaldean Gasteizen
klase ondoren ordubete inguru izan dut Oñatira itzuli baino
lehenago. Nire asmoa kanpuseko pabiloiko kafetegian kafe bat hartzea
zen hango lasaitasuna aprobetxatuz (ostiral arratsaldetan harrigarria
izaten da nolako jaitsiera izaten duen ikasleen joan etorrien
kopurua). Baina tamalez itxita zegoen (iazko urteetan zortzietan
ixten zuten, aurten berriz bi ordu aurreratu dute ordu hori). Orduan
plan aldaketa etorri da eta San Prudentzio kalean dagoen Down Street
tabernara joan naiz.

Ez da munduan dagoen taberna
lasaiena baina oso gustukoa dut. Hilabeteak handik hurbildu gabe
nengoen eta gaur oso eroso sentitu naiz bertan. Sartu naizenean Lenny
Kravitz-en
kanta bat entzuten zen bozgorailuetatik eta bere
bideoklipa pantaila erraldoian ikusten zen. Lehen bi bilar mahai
zeuden tokian orain bakarra dago eta hiru dardo makina. Baina bestela
taberna ez da ezertan aldatu. Betiko xarma edukitzen jarraitzen du.

Giro lasaia zegoen eta kafea
gustura edateko aukera izan dut. Bitartean Berlingo harresiaren
erorketari buruzko erreportaje bat irakurtzen egon naiz. Esan dudan
bezala, ostiral arratsalde bat izateko, oso lasai zegoen. Zarata
handirik gabe eta mahaietan lekua sobera.

Gasteiz inguruan egoten
bazarete eta ez ohiko tabernetatik urrundu nahi baduzue Down Street
aukera ona izan daiteke bilatzen duzuen une horretarako. Ez zaizue
damutuko.

Literatura etorkizunean


Atzo arratsaldean Elkarrek
Gasteizen San Prudentzio kalean duen dendan izan nintzen. 111
akademiak
Literaturaren bideak etorkizunean jardunaldien barruan
mahai inguru bat antolatu zuen. Hizlarien artean Katixa Agirre, Patxi
Zubizarreta
eta Iban Zaldua zeuden. Moderatzaile lanetan berriz Ibon
Egaña aritu zen.

Hasieran pentsatzen nuen
Elkar dendakoek areto propio bat zutela eraikinaren barruan horrelako
ekintzak jorratzeko baina hara iritsi nintzenean harritu egin nintzen
mahaingurua dendaren ia erdian kokatu zutelako (pare bat apal mugitu
behar izan zituzten). Agian kokapena estrategia hutsa izan zen
hurbildu ginenok hitzalditik ateratzen ginenean dendako zerbait
erosteko, batek daki. Antza denez ez zuten espero jende asko, soilik
zortzi aulki baitzeuden jarrita mahai nagusiaren aurrean. Azkenean
dozena bat pertsona inguru egongo ginen idazleek zer esaten zutena
entzuten. Harrituta sentitu nintzen baina asko gustatu zitzaidan han
egotea. Dendari beste erabilera bat eman genion han bildu ginenok.
Hori izan beharko litzateke liburu denda bat, biltzeko gune bat eta
literaturari eta arteei buruz hitz egiteko toki bat. Baina agian gai
hori beste baterako utziko dut eta goazen harira.

Gauza asko esan ziren atzo
arratsaldean. Gehienak (denak ez esatearren) zentzuzkoak eta iritzi
pertsonalak batez ere. Gai ugari azaldu ziren mahai gainean:
editoreen lana, euskal irakurlea, egungo euskal literaturaren egoera,
zer egin beharko litzateke euskaraz irakurtzen sustatzeko… Zaila da
atzo ukitutako gaien artean aukeratzea garrantzitsuena, guztiek
dutelako protagonismo apur bat. Katixa Agirrek hasieran esan
zuenarekin geldituko naiz. Non ikusten da irakurri egiten dela?
Erantzuna oso erreza: autobusean. Hau da, bidaietan jendeak zerbait
egin behar du bidaiak irauten duen bitartean. Bidaiari gehienak
garraio publiko batera igotzen direnean eskuetan liburu bat edo
zerbait dute irakurtzeko. Irakurtzen denaren seinale (entzuletako
batek adierazi zuen metodo ona izan daitekeela ligatzeko edo
bakoitzaren burua goresteko Stieg Larsson idazlearen liburu
potolotako bat eskuan izatea, irudia soilik izan arren). Hemendik
aurrera agian gehiagotan jabetuko naiz jendeak zer egiten duen
bidaietan.

Atzokoaren ondorioz esan
dezaket euskal literatura ez dagoela krisian. Hala dirudien arren eta
gaztelaniazko literatura nagusiagoa den pertzepzioa izan arren,
errealitate hori ez da oso zuzena. Euskal literatura orain dela
hamarkada batzuk baino osasuntsuago dago, inoiz baino gehiago
irakurtzen da euskaraz, inoiz baino idazle gehiago daude eta inoiz
baino gehiago sortzen da… Galdera agian bi izan daitezke. Lehena
zer egin daitekeen gehiago sustatzeko euskal literatura edo
euskarazko literatura. Bigarren berriz etorkizunak zer dakarren
digitalizazioaren munduarekin.

Literaturaren bideak
etorkizunean. Hurrengo jardunaldiak:

Iruñea – Urriak 22:

Parte hartzaileak: Aingeru
Epaltza, Juango Olasagarre eta Patziku Perurena.

Moderatzailea: Patxi
Gaztelumendi.

Elkar aretoa: Comedias, 14.

Baiona – Urriak 29:

Parte hartzaileak: Itziar
Madina, Eneko Bidegain eta Itxaro Borda.

Moderatzailea: Juan Luis
Zabala.

Elkar aretoa: Arsenal plaza.

Arabatakada 2009

Gaur ostirala,
maiatzak 22, 2009ko Arabatakada jaia ospatuko da. Euskal Herriko
Unibertsitateko Arabako kanpuseko ikasleen jaia. Kontzertuak, herri bazkariak
eta juerga batuko dira aurten berriro ere eta bigarren aldiz Mendizabalako
inguruetan.

Aurten jaia
desberdina izango da. Ohiturari jarraituz ostegunean izan behar zen baina
maiatzaren 21eko grebarekin ez koinziditzeko eta kontuan hartuz lehengo astean
inposiblea izan zela gauzatzea Azkena Rock Festivala gauzatu zelako leku
berean, antolatzaileek ostiralera igarotzea erabaki dute unibertsitate ikasleek
itxaroten duten urteko egun berezienetarikoari. Ikasle askok aprobetxatuko
zuten iada asteazkenean etxera itzultzeko eta beste asko ez direnak ikasleak
kontzertuetara etortzeko aprobetxatuko dute, baina hala ere izugarrizko jai
giroa egongo da eta Gasteizeko juergak berriro izango du bere fama ona
erakusteko aukera.

Beti izaten da
polita eta dibertigarria kalera gauetan lagunekin irtetea, batez ere
ostegunetan, baina egun horretako giro berezia izaten da eta jai giroa
bero-bero egoten da. Egun ona izaten da jaiaz aprobetxatzeko eta egun ahaztezin
bat bizitzeko.

Egun honetaz aprobetxatzeko gonbidatzen dizuet. Ondo pasa eta elkar ikusiko
gara Mendizabalan!

Ikuspuntu desberdinak, sentimendu desberdinak

Azken bi aste hauetan gauza arraro bat gertatu zitzaidan eta aldi berean
oso ederra. Leku batean nengoela hitzik gabe geratu nintzen momentu hura
deskribatzerakoan.

Lehen aldia orain dela bi aste izan zen. Maiatzaren seiko gauean
itxialdia egin genuen Letren fakultatean asanblada bat egiteko. Bertan gure
fakultateari buruzko gaiei buruz eztabaidatu genuen. Ordu txikitan amaitu
genuen guztia (asanblada eta gure arteko jai txiki bat kantautore batekin).
Bostak inguru izango ziren eta jendea lotara joan zen. Ni idazten geratu
nintzen pasiloan zegoen aulki batean, argia utzi ziguten sarreran eta hura
aprobetxatzen nuen nire zeregina gauzatzeko. Oso bitxia guztia eta inoiz
errepikatuko ez zen situazio bat. Paseo bat ematea otu zitzaidan eta hori
egiten ari nintzela hain pozik sentitzen nintzen hitzik gabe geratu nintzela
situazio hura deskribatzeko.

Bigarren aldia lehengo asteazkenean izan zen. Boikota egitea otu
zitzaidan Errege Kopako finalari eta partida gauzatzen zen bitartean Gasteizeko
ikasle pisu bateko sukaldean nengoen klasekide batekin solasean. Solasaldi
hartan ere pentsatzen nuen bitartean nola eta non nengoen hitzik gabe geratu
nintzen situazio hura deskribatzeko. Hain zen handia nire poza gau hartan alternatiba
hura aurkitzeagatik eta ez kutsatzeagatik futbol gaixotasunarengatik hitzik
gabe geratu nintzela nire sentimenduak adierazteko.

Pozik bazaude eta bizitzen ari zaren situazioa
deskribaezina bada hitzik gabe geratzen zarelako, aprobetxatu momentu hori
agian etorkizunean errepikaezina izan daitekeelako. Mundu honetan hori oso
ederra da.

4 urte

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Kafea hartzeko

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

… gaur egungo
prezioekin bi aukera izaten ditut nire ekonomiaren ikuspegitik: edo etxean edo
kanpuseko pabiloian. Ohikoena horietako bat aukeratzea izaten da baina besterik
ez daukadanean eta cd aukeraz baliatzen naizenean, ordaintzerakoan gehienetan
harritu egiten naiz, ikuspegi negatibo batetik.

Normalean kafe
hutsa eskatzen dut. Ohiko tabernetan euro batetik gora kobratzen didate. Prezio
erreala (tabernariari kostatzen zaiona) ziur nago erdia baino gutxiago dela
(hau da ziur nago 50 xentimo baino gutxiago kostatzen dela kafe huts bat
egiteak. Kontutan izanda lan-eskua, uraren prezioa, kafearen prezioa…).

Honek gogoeta bat
egitera bultzatzen dit. Prezio hauekin ez dute batere erakartzen bezeroak
tabernetan kontsumitzera. Aldiz EHUko Arabako kanpuseko pabiloian kafe
amerikarrak 85 xentimo balio du, hutsak 75 eta 80 xentimo artean.

Anekdota bat
kontatu dezaket afera honi buruz nahiko esanguratsua. Orain dela bi aste aita
ekarri nuen pabiloira. Berak kafesne bat hartu zuen eta nik infusio bat.
Ordaintzerakoan 1.60 euro. Aita zeharo harrituta geratu zen (literalki “Ui! Ze
merkea!” esan zuen). Eta arrazoia zuen. Martxoaren 28an Mungian lagun bati eta
niri kafe huts batengatik eta kafesne batengatik 2.50 euro kobratu ziguten!!!!
Ia-ia euro bat garestiago gauza berdinarengatik!

Gauzak aldatu
behar dira tabernarien munduan bestela kontsumoak behera egingo du eta jendea
bere etxean geratuko da kafeak hartzeko, edateko… Ondorioz kaleak jendez
hustuko dira eta hiri eta herriak duten bizitza mundu honi esker desagertu
egingo da.

Horregatik agian,
tabernari gazteenek batez ere ikusten dudan arabera, aukera berriak ari dira
ematen bezeroei. Beraien eskaintzan wifia, kirol ekitaldiak telebista bidez,
mahai jokoak, lehiaketa anitzak (futbolin, mus, dardo)… sartzen dituzte.
Horrelako ekimenak txalogarriak dira baina baita ere gogoeta bat bultzatu
beharko litzateke eta galdetu zer egin daitekeen kontsumoa areagotzeko.
Gasteizen egiten dira adibidez ostegunetan pintxoa gehi tragoa euro bat.

Berriro diot, gogoeta
sakon bat egin behar du ostalaritzaren sektoreak bestela atzeratuta geldituko
denaren susmoa daukat.

Minduta

Minduta nago bi
arrazoiengatik. Bata Euskadiko Triatloi federazioarekin eta bestea Zarautzeko
triatloiko antolatzaileekin.

Lehenengoarekin
esan zutelako igandean Gasteizen jokatu zen Espainiako autonomien arteko duatloi
txapelketara euskadiko zirkuituan zeudenen artean zortzi pertsona joango ziren
kategoria bakoitzeko. Hori horrela izanik Oñatiko Triatloi Taldeko hiru
pertsona sailkatuta geunden lasterketa horretan aritzeko (kirol honetan pasioarengatik
aritzen den batentzat amets bat).

Astelehena 16ra
arte ez zuten esan zeintzuk ziren aukeratuak eta hara, sorpresa! Bakarrik
zortzi joan zitezkeen. Ados hanka sartu egin zirela. Guztiok gara gizakiak eta
gaizki ulertuak izaten ditugu. Baina aldi berean jendearen ilusioarekin jolastu
dute eta hori onartezina da gainera ez dutenean barkamenik eskatu ezta
eskusarik aurkeztu ere.

Daukagun
federazioak arazo bat dauka, ez duela autokritikarik egiten. Nire ustez noizean
behin autokritikaren bat publikora egitea umiltasuna erakusten du. Egin behar
dira horrelakoak, baina daukagun federazioak ez du egiten. Guztiz kontrakoa
egiten du, hamaika laudorio jartzen dizkio bere buruari. Presidenteak esan zuen
epaileen ikastaro baten estatuko inbidia direla epaile mailan (eta hurrengo
egunean boxesetan inor sartu ezin daitekeenean itxita daudelako korrikalari bat
sartzen uzten diote, eta gero estatuko onenak dira…).

Oso haserre gaude
eta zaila egingo zaigu ahaztea gertatutakoa.

Beste alde
batetik Zarautzeko triatloian parte hartzekoa nintzen baina ez dakit zein
sistema erabili duten aurten parte hartzaileak nortzuk izango diren
erabakitzeko. Minduta nago kanpoan geratu naizelako baina gustatuko litzaidake
jakitea erabilitako sistema (zozketa, “a dedo”…). Hori argitzea antolatzaileen
lana izan beharko litzateke baina autokritikarako gogo gutxi dugunez lurralde
honetan batek bilatu beharko ditu airean geratzen diren galderei.

Baina zorionez
beti aurkitzen ditugu igandean Lekunberrin jokatutako probak bezalakoak. Lekunberriko
legoan izan nintzen. Zortzi euro ordaindu, lasterketa gogor bat (gogorrago egin
zitekeen baina orduan askok atzera egingo zuten, kar, kar, kar), dutxa beroak
eta amaitzeko luntx izugarri bat. Iaz euria egin zigun baina aurtengo
eguraldiarekin Lekunberriko legoa arrakastatsua izan da.

Nire zorionik beroenak Lekunberriko legoako antolatzaileei.

Eneko Llanos triatleta, orain blogari ere bai

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gaur Eneko Llanos
web orrialde berrian sartu naiz. Honen berri Finisher aldizkariaren bitartez
izan nuen bere martxoko zenbakian. Kirol hau jarraitzen dugunontzako aukera
polita da munduko triatleta onenetako baten bizitza nolakoa den jarraitu ahal
izatea.

Pena agian
euskalduna izanda euskaraz ez aurkitu izana bertan dagoena, baina hori agian
etorkizun batetan konpondu daitekeen xehetasun txiki bat da. Gero baita ere
blog-ean sindikatzeko aukerarik ez du ematen, eta parte hartzeko eta
komentarioak uzteko ere ez. Alde horretatik nahiko ahul ikusi dut webgunearen
zati hau, baina lehen esan dudan bezala zati batzuk hobetu daitezke.

Besterik gabe animatu
triatloia maite eta jarraitzen duzuenoi gasteiztar honen web orrialdea
bisitatzea.

Mobiliazazioak fakultatean

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Ezerezean geratu
zitekeen notizia batek eztanda bete betean egin du fakultatean eta
mobilizazioak hasi dira. Hori da gertatu dena aste honetan jakitean eusko
jaurlaritzak dekretu bat atera duenean boloniaren prozesuaren baitan esanez 30
ikasle baino gutxiagoko karrerak desagertu behar direla. Ondorioz Arabako
fakultateko lau filologia desagertzeko mehatxupean daude (hispaniar, alemaniar,
frantziar eta klasikotako filologiak hain zuzen ere).

Bat-bateko
notizia hauen aurrean bai ikasleak eta baita irakasleak mobilizatzen hasi dira
dekretu eta neurri honen aurka. Uste dugu hori ez dela bidezkoa eta ez dela
bidea. Protestak jarraituko dute gauzak orain dauden bezala geratu arte eta
jakin arte karrera bat bera ere ez dela egongo desagertzeko zorian.

Atzo presioaren
eta kutsatu den giro mesfidatiaren ondorioz fakultateko dekanotzak urgentziazko
hitzaldi bat eman behar izan zuen bere ikuspuntua emanez. Aipatu zuen ideien
artean errektoreak lau filologia horiek batzea nahi dituela eta negoziatzen ari
direla hori horrela ez gertatzeko.

Filologien
bateratzea, dekano jauna (atzo aipatu nizun) ezin daiteke negoziazio bat izan. Goitik
ezarritako inposaketa bat da eta derrigorrezko inposaketa horien aurrean gure
ezetza argi eta garbi dago, gaur goizean ikusi ahal izan da egondako protestan zu
baita egon zarena.

Protestek
jarraituko dute eta mehatxu hau soilik izeberg-aren punta izan da. Filologiatik
hasi dira baina nork ez du esaten ez dutela jarraituko letretako beste
karreretatik??? Gaur inoiz baino ozenago
eta garbiago esaten diogi Bolonia prozesuari ez.