42,195 km.
Denbora: 3:26:55 (3:25:12 benetakoa).
Maratoi erdia: 1:44:12
Postua: 1383
**BTR**
Denbora: 3:26:55 (3:25:12 benetakoa).
Maratoi erdia: 1:44:12
Postua: 1383
**BTR**
Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Aste
bukaera disfrutatzeko
Aste bukaeraren zati handi bat Oñatin igaroko
dut. Gaur arratsaldean klaseak amaitu ostean Gasteizen hara abiatuko naiz.
Bihar egun gehiena herrian igaroko dut eta goizean entrenamendu lasai bat
burutuko dut (ziurrenik Olateko itzulia), ia ordubetekoa. Ondoren Mario iloba
etorriko zaigu etxera eta bere konpainiaz disfrutatzeko aukera izango dugu egun
osoan zehar. Gurasoek ezkontza bat dute eta igandean etorriko dira bere bila. Larunbat
arratsaldean Azkoitiara hurbilduko naiz bertako herri lasterketa ikustera eta
igande goizean Donostiara joango naiz hockey belarreko partidu bat ikustera. Gero
Gasteizera itzuliko naiz eta lanen bat edo beste egingo dut astea hasi baino
lehenago. Beraz esandakoa, aste bukaera honetan presarik ez eta disfrutatzeko
aukera handia.
Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Azken
entrenamenduak
Atzo izan nuen nire azkeneko abiadura entrenamendua.
Bi aste labur hauetan maratoia baino lehenago azkeneko hitza askotan entzungo dut: azkeneneko abiadura
entrenamendua maratoia baino lehenago, azkeneko serieak maratoia baino lehenago,
azkeneko afaria maratoia baino lehenago, azkeneko astebukaera maratoia baino
lehenago…
Beldur pixka bat azkeneko hitzak ematen du, baina gauzak ondo egin dira eta
konfiantza osoa daukat nire buruan. Bihar beraz azkeneko osteguna serietan
ariko naizela eta astebukaera disfrutatzeko aprobetxatuko dut azkenekoa izango
bait da maratoia burutu baino lehenago.
Normal
0
21
false
false
false
MicrosoftInternetExplorer4
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
Etxegarate
Bidaiei buruz hitz egin dut baina ez dudana
hitz egin bidaian aurki daitezkeen parajeei buruz izan da. Badago Gasteizen
korrika ibiltzen garen talde lagunen artean portu bat behin eta berriz
igarotzen duguna lasterketetara joaten garenean. Portu hori nafarroa eta
gipuzkoa artean kokatua dagoen Etxegarate da.
Gehienetan gipuzkoara joaterakoan hortik igaro
behar dugu eta dagoeneko oso ohikoak egiten zaizkigu errepide horretako
bihurgune guztiak. Gure kirol bizitzan kokatu den portu bat izan da.
Bizitzan zehar leku askok ikuspuntuen arabera
esanahi bat edo beste hartzen dute. Guretako Etxegaratek atletismo usaina dauka
eta 30ean handik igaro ez arren, Oñatitik joango naizelako Donostiara, behin
baino gehiagotan gogoratuko naiz egindako bidaiez eta igaro ditudan aldi
guztietan Etxegarateko portua probintzia batetik bestera igarotzeko.
Biharamuna
Gaur debagoiendar askok
biharamuna izango dute atzoko esfortzuaren ostean. Atzo Behobia-Donostia
lasterketa ostean hurrengo erronketan pentsatu beharra dago. Gaurko eguna
berezia izaten da. Sailkapenak ikusi Diario Vascon eta Asteleheneko
goienkarian, saiatu egunkarietan agertzen diren argazkietan zure burua
aurkitzen, lanera itzuli eta atzoko abenturak kontatu (Behobiako irteera,
lasterketako giroa, jendearen animoak entzutea zure izena esaten.
Ikusten dudanaren
arabera, korrikalaria dena hurrengo helburuan pentsatuko du (maratoia agian
hilaren 30ean edo Santurtzi-Bilbo herri lasterketa egun berean, maratoi erdia
Gasteizen abenduaren 21ean, Oñatiko San Silvestrea urte amaierako egunean…).
Baina korrikalaria ez dena eta Behobia egin duena gaurtik aurrera korrika
egiteari utzi egingo dio. Pena bat da urtero gertatzen direlako horrelako
kasuak. Behobia baino hilabete lehenago ohikoa izaten da kaleak korrikalariz
beteta egotea. Hemen Gasteizen asko nabaritzen da hori kultura handia dagoelako
korrika egiteko eta D eguna igaro ostean kale berdinetara joaten baldin bazara
ordu berdinetan, utzik egoten dira. Gutxi batzuk geratzen gara korrika egiten
jarraitzen dugula.
Baina zorionez gizartea
aldatuz doa eta urteak igaro ahala gero eta jende gehiagok jarraitzen dute
korrika egiten. Kirol honek engantxatu egiten du, eta nola gainera. Hilaren
bukaeran 2000 korrikalari baino gehiago batuko gara Donostiako Anoeta estadio
inguruan 42 kilometrori aurre egiteko. Horietako batzuk atzo Behobian izan
ziren, beste batzuk ordea (zerbitzari bat tartean) proba ez egitea erabaki
genuen.
Hori da normalean izaten dudan ohitura lasterketen aurretik. Dortsala jaso ondoren lasterketa herriko tabernaren batean kafe hutsa eta bero bat artesa. Ondoan beti, noski, ur botila batekin. Kafeak sortzen duen deshidratazioa konpentsatu egin behar baita ura hartuz.
Oraindik ez daukat garbi maratoiaren egunean kafea hartuko dudan, hori nire prestatzaileari komentatu behar diot. Baina ikusten dut nire burua Anoeta estadioko ondoko hotelean, guraso eta lagun batzuez inguraturik goizeko zazpiretan kafe bat hartzen. Benetan irudi polita da burura etortzen zaidana eta espero gauzatzea.Bidaiak
Bidaiatzea asko
gustatzen zait. Lasterketetara ere asko gustatzen zait joaten batez ere
lagunekin. Lasterketen parte direlako eta bidean ongi pasatzen dugulako. Bidaia
guztiak dira ezberdinak eta orokorrean politak eta dibertigarriak izaten dira. Batez
ere egun horretan elkartzen garelako aspaldiko partez eta hamaika kontu
ditugulako esateko. Barre ugari botatzen dugu, gai ugari ukitzen ditugu. Hasi
kiroletik, politikatik igaro ostean pixka bat (beti ere giro itzelean eta
haserretu gabe noski) eta etorkizuneko planak egin arte.
Ziurrenik bueltak
izaten dira gogorragoak joanak baino. Lehiatu ostean nekatuta gaude, berandu
izaten ohi da, gogo asko izaten dugu etxera iristeko… Baina ezin naiz kexatu
egiten ditudan bidaietaz lagunekin.
Donostiara oraindik ez dakit nola joango naizen. Ziur gurasoak ikustera
joango direla baina oraindik ez daukat garbi trenean joan Zumarragatik edo
autoan joan Donostiaraino gero arratsaldean Gasteizera joateko zuzenean. Hori
oraindik pentsatzeko daukat.
Hori da maratoi bat prestatzerakoan ematen duen sentsazioa baina ordutik gorako entrenamenduetan hainbeste gauza pentsatzen dira…
Hasteko proiektu hau hasieratik beste bi pertsonekin egin behar nuen eta horrela entrenamendu luzeetan konpainia ederrean joango nintzen baina bi pertsona horiek ez zuten nahi izan proiektu honetan hasi. Beste helburu batzuk zuten eta nik erabaki hori guztiz errespetatu nuen, gainera beraien animoak jasotzen ditudala esan beharra daukat. Beraiek gabe korrikalari bezala eta pertsona bezala desberdina izango nintzateke. Horietako bat azken aldi honetan lesionatu antzean ari da eta euskal blogosferako txoko txiki honetatik nire animo guztiak lehen baitleheen errekupera dadin: Animo Aingeru!!! Bigarren pertsona badakit Behobia egingo duela. Espero inoiz baino hobeto egin dezala. Suerte Ruben Behobia-Donostian herri lasterketan!!!
Beste alde batetik ez nago bakarrik. Askotan bai bakarrik entrenatzen dudala. Orduak iragatzen ditut bakartasunean baina inoiz baino talde handiagoa daukat inguruan. Alde batetik familia daukat. Gurasoak, arreba, koinatua, iloba… guztiak laguntza morala ematen didate. Amak inoiz baino gehiago zaintzen nau, asko argaldu baitut azkenengo hilabete eta erdian eta jaten ematen dit sendo gainera. Gero korrikako taldea dago. Inor ez animatu arren maratoia egitera beraiek ere korrika egiten dute eta entrenamendu batean edo bestean nirekin joaten dira korrika egitera. Unibertsitateko eta herriko lagunak. Beti galdetzen didate nola nagoen eta horrek poztu egiten dit.
Izen asko dira aipatzearren baina hemen doaz batzuk: Cayetano, Luisa, Alaia, Joxemi, Mario, Saioa L., Saioa F., Javi, Ruben, Aingeru, Leire U., Mikel M., Alfredo, Leire Ñ, Marina, Sara, Leire J., Jabi, David… Guztiak ez ditut aipatu, baina jakin ezazue beti gogoratuko naizela zuekin.Eramango dudan arropa
Dagoeneko aukeratu
dut azaroaren 30ean eramango dudan arropa Donostiako maratoia burutzeko.
Azken lasterketetan daramadan arropa da eta oso gustura eramaten ditut. Hotz
asko egiten badu artilezko eskularru batzuk eramango ditut baina printzipioz
goiko lista da eramango dudana soinean.
Gaur hasi eta
azaroaren 30era arte egunero idatziko dut euskal blogosferako txoko honetan
Donostiako maratoiaren prestaketari buruzko kontakizunen berri emateko. Nire
sentsazioei, pentsamenduei eta abarrei buruz jakingo duzue gaurtik aurrera. 45
komentario izango dira, bat kilometroko, maratoi erdia, irteera (oraingoa hau)
eta helmuga.
Zergatik? Orain
dela bi urte komunitate honetan bertan Ameztik berdina egin zuen eta berari
omenaldi txiki bat egin nahi diot. Eta baita hasierako helburuari jarraituz
blog hau sortu nuenean, gauzak kontatzeko beharra ikusten dut eta biziko dudan
esperientzia zabaldu nahi dut ahalik eta mundu gehienari.