Bipolarrak dira

Hezkuntza
arloan, “murrizketarik gabeko” lurraldea izango da Euskadi
(irekia atarian)

Azken
aldi honetan hori entzun ahal izan diogu Isabel Celaa Eusko
Jaurlaritzako hezkuntza sailburuari. Hauteskundeak gertu daude eta
hori oso nabaria da. Talka egiten du ikustea agintarien jarrerak
bipolarrak direla. Hots, A esaten dut baina mikrofonoak eta kamerak
ez daudenean nire aurrean aurrean B egingo dut. Bipolarrak dira.

Eta
hori zergatik esaten dut? Ez dago dudarik: hezkuntzan murrizketak
jasaten ari gara. Nafarroan 200 irakasle kalera, beno beraien
hitzetan, ez dituzte kontratatu. Ondorioz Foru Erkidegoko irakasleek
greba deitu dute urriaren 27rako. Araban, diputazioak ez ditu eskola
liburuak dohain izatea nahi. Eta zeinen laguntzarekin gobernatzen du
UPNk Nafarroan eta Alderdi Popularrak Arabako Diputazioan?.
Erauntzuna oso erraza da: Nafarroako Alderdi Sozialista eta Euskadiko
Alderdi Sozialistarekin hurrenez urren.

Aurrekontuak
onartzen direnean eta armagintzan eta errege etxean sarrerak igo egin
dituztela esan dezatela berriro hezkuntzan edo osasunan ez dituztela
murrizketarik egiten. Ja!

Nabari
da bi hilabete barru hauteskunde orokorrak izango direla. Alderdi
Sozialistako kideen ezkerreko diskurtsoa agerikoa da (gutxienez iazko
garai ez oso urruti batekin konparatuz gero: lan, pentsio eta
negoziazio kolektiboaren erreformen garaia). Horrela uste dute
salbatuko direla, edo gutxienez hartuko duten kolpea ez dela oso
handia izango baina…

Pilak kargatuta!

Hasierak beti izaten dira gogorrak. Esperientziak esaten dit zerbaitetan murgiltzen denean bat lehenengo pausoak direla zailenak. Erritmoa pixka bat hartu ez gara ongi sentituko.

Gizaki gehienoi gertatzen zaiguna gure egunerokoan irailean aipatutako hori izaten da. Udako egunik beroenak igaro dira (teorian – badirudi irailean tenperatura beroez gozatu ahalko dugula). Oporrak gehientsuenentzat amaitu dira, batez ere langile eta ikasleentzat. Abuztua eta uztaila deskantsatzeko garaia izan da. Bi hilabete horiek urtean zehar egiten ez ditugun gauzak egiteko aprobetxatu ditugu askok.


Iraila hasi da. Gure bailaran nabaritu da biztanleen itzulera egunerokotasunaren errealitatera. Goizetan eskoletan pertsianak igo egiten dira eta leihoetatik eguzkia berriro sartzen hasi da eraikin hauetara. Errekreo orduan ikasleen builak entzun daitezke leku hauetara hurbiltzen bagara. Inguruko lantegien eraginez mugitzen diren kotxe kopuruak gora egiten du goizeko lehen ordu eta bazkalorduetan. Eta aldaketa hori nabaritzen da goizetan herri batetik bestera mugitzen baldin bagara.


Urtero bezala, pertsonalki, pilak kargatu ditut 2011-2012 ikasturteari aurre egiteko. Aurretik erronka interesgarri ugari, helburuak ere. Horietako bat blog honetan maizago idaztea. Anjel Lertxundik bere azken eleberria atera zuenean aipatu zuen asko lagundu ziola egunero Berrian idaztea. Askok ikusiko zenuten Oriotarra euskarazko egunkarian egunero daukala bere tokia Iritzi atalean. Ez ditu hitz asko erabiltzen, baina hitz kopuru txiki horiekin gauza asko esaten ditu.


Amaitzeko animoak eman berriro zereginetan hasten zareten guztioi eta ez ezazue burua jaitsi arazoen aurrean. Bizitzari burua jasota aurre egin behar diogu!

Bero-bero dago itsasoa!

Urte batzuk dira irailean ez nintzela kantauri itsasoan bainatzen. Azken aldia Donostiako Klub Nautikoko igeriketa zeharkaldian izan zen, iraileko bigarren astebukaeran izaten dena.


Atzo iparraldera joan nintzen arratsalde pasa, nengoen tokitik hurbil zegoen eta aprobetxatu beharra zegoen. Lapurdiko Getaria ikusi nahi nuen. Ingurua ezagutu, baina herrira joan aurretik Bidarteko hondartzan pasa nuen pare bat ordu. Aipatzen dute hegoaldeko euskal kostako hondartzak eta iparraldekoak ezberdinak direla. Beno momentuz bakarra zapaldu dut eta hori horrela dela esan dezaket. Hegoaldean ohituta gaude hondartzak areazkoak izatera. Bidartekoa hondartza mixto bat dela esan dezaket, hots, area badauka baina harria ere. Hala ere, oso ondo dago arratsalde pasa egoteko iraileko egun batean: kotxea aparkatzeko tokia, jende askorik ez, leku ikusgarria…


Gainera atzoko baldintza klimatikoek lagundu zuten arratsaldea ona izan zedin. Tenperatura beroak agian eguzkipean egoteko baina ura… ura bero zegoen! Beno, 22 gradutan Andoni Aizpuruk esan zuen bezala ordu batzuk lehenago ETB1eko eguraldi iragarpenean… baina ur freskoak atsegin zaizkion batentzat ura bero zegoen! Ta olatuen egoerak bainua perfektua izan zedin lagundu zuen. Metro eta erdiko altuerakoak. Uste dut inoiz ez naizela bainatu itsasoan horrelako olatu motekin. Ertzetik nahiko hurbil apurtzen ziren. Dibertitu nintzen hauek harrapatzen saiatuz, hori bai, surf taula gabe.


Badirudi, aurreko urteekin konparatuz gero eta batez ere uztail-abuztua hilabeteekin alderatuz gero, eguraldi ona egingo duela. Aprobetxatu beharko dugu eta kosta inguruan bagabiltza hondartzara hurbilduko gara bainu bat edo beste ematera. Oñatin bagaude aldiz, Usakoko inguru berdeetara joango naiz (again uren tenperatura baxuek toki honetan ez didate ausardia nahikoa emango bainu bat emateko baina atsalde goxo bat gerizpean egoteko balioko dit).

This is Anfield

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Hau ez da Anfield… hau San Martin da.

Badakit nire aurkezpenean aipatu nuela futbolari buruz ez nuela inoiz hitz
egingo, baina denbora igaro ahal ideiak garatu egiten dira eta noizean behin
aipu txiki bat europako mendebaldean kirol erregearen inguruan nire post bat
ilustratzeko ez dut uste asko aldatuko dituenik blog honen filosofia eta
hasierako helburuak.

Liverpool taldeak futbol partidak jokatzeko erabiltzen dituen estadioan,
aldegeletako irteerako atearen goiko aldean futbolariei ohartarazteko non
dauden eta motibazio gisa This is Anfield esaldia irakur daiteke.

Oñatin, eta orain dela sei urte idatzi nuen honi buruz, San Martin parkea
daukagu herritarrok naturaz gozatzeko herriko erdigunetik hurbil. Hiru sarrera
daude, bi aurrealdetik eta bestea atzealdetik. Ez du ezer jartzen baina
sentsazioa Hau da San Martin – This is San Martin aipua dagoela da. Leku
sakratua txantxikuarrontzat.

Bertan Oñatiar korrikalaririk bizkorrenak aritu eta aritzen dira
entrenatzen. Marisol Ramosek  hamaika
bira eman dizkio, berdin du ze eguraldi, 650 metroko itzuliari (distantzia hori
markatzen dit Garmin markako gps-ak), Sergio Garcia eta Yerai Varela gazteek,
Oñatiko kirolean harrobian lan ona egiten denaren seinale, ordu asko igaro dute
parke honetako zuhaitzen gerizpean, herri lasterketetan parte hartzen duenak
leku aproposa du zoru gogorra zapaldu ez badu nahi… Guztiak adibide garbia
Oñatin zerbait egiten bada kirola dela nagusi.

Kirolarekin bizikidetzan Gaztetxea aurkitu dezakegu San Martinen. Oñatiar
gazteek eratutako proiektu bat egunetik egunera jorratzen doana eta tamainan
txikia izan arren aktibitatez blai dagoen toki bat Oñatiar ugariei alternatiba
bat eskainiz.

Esan bezala leku sakratu bat bakean egon nahi bada udaberriko eta udako
egun eguzkitsu eta beroetan. Momentu horietan musika entzun, liburu bat
irakurri edo begiak itxita pentsatzen egon daiteke.

Bolatoki parean jartzea eta ikustea 650 metro dituzula aurretik korrika
egiteko… edo… hitzaldi batera joan eta kultur aberastasun bat irabaztea…
edo… gerizpean jartzea liburu bat irakurtzen…

Hau da San Martin – This Is San Martin

Ez da beharrezkoa

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:none;
mso-hyphenate:none;
text-autospace:ideograph-other;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Egun hauetan
Euskal Herrian eta estatu mailan milaka gaztek unibertsitateari edo goi mailako
ikasketei ekin aurretik selektibitateari egingo diete aurre. Orain dela sei
urte egin nuen eta gauzak denbora gutxian aldatu dira. Zoritxarrez ez hoberako.
Gogortu egin dute goi agintariek kontrakoa saldu eta esan arren. Hautazkoak
diren azterketak adibidez soilik izenean geratzen baita aukera hori. Guztiek
egin behar izaten dituzte azterketa guztiak lehia handia delako. Beraz
prestaketa orduak liburu artean orain dela sei urterekin konparatuz gero uste
dut igo egin direla.

Garai hura estres
eta tentsio maila altuko garai bat bezala gogoratzen dut. Pertsonalki presio
handirik ez nuen, nire helburua 4a zen unibertsitateko aukeratutako karrerak ez
zuelako notarik eskatzen, soilik batxilergoa eta selektibitatea gainditua
izatea (selektibitatea azterketa bat gainditutzat izateko 4 bat zen gutxieneko
nota). Berriro diot, ikasleon artean zegoen ezinegona oso altua zen. Hotzean
pentsatuz gero ziur ordu batzuk gehiago sartu izan banitu emaitza hobeagoa
aterako nukeela baina argi daukat ez zela izan azken finean hainbesterako.
Badaude kasuak, ez dut ezetzik esango, selektibitatearekin ikasle askok beren
etorkizuna jokoan izaten dutela. Notak eskatzen dituzten karreretan sartu nahi
bada hil ala bizikoa izaten dira egun hauek. Helburuak ez badira betetzen
gazteek dituzten planak zeharo aldatu daitezkeelako. Eta ez da beharrezkoa
gauza honetatik pasatzea.

Ez dela beharrezkoa
deritzot nire ustez batxilergo tituluak ematen duelako ziurtasun bat maila
altuko jakintza dutela selektibitatera aurkezten diren ikasleak. Ez da
beharrezkoa ere goi mailako ikasketetan gauzak aldatuko balira. Hau da, azken
finean selektibitatea onenen selekzio bat egiteko soilik balio du unibertsitate
mailan ez direlako nahi adina plaza eskaintzen. Orduan galdetzen diot nire
buruari, zer gertatzen da medikuntza bezalako karrera batean, ez direla
beharrezkoak gure gizartean medikuak? Plaza mugagabeak izango balira karrera
eta ikasketa guztietan selektibitatea edo baxoa bezalako probek ez lirateke
existituko. Horregatik uste dut aurrekontu publikoak egiten direnean hezkuntzak
jasotzen duen diru kantitatea erabat igo beharko litzatekeela (hor daukagu
Finlandiaren adibidea BPGaren %7a gutxienez bideratzen duela). Tamalgarria da
gizarteak behar ez dituen beharrizanetara bideratzea herriaren dirua (hau
aipatzerakoan armada eta errege etxea etortzen zaizkit burura baina…).
Hezkuntza azken finean etxebizitza eta osasunarekin batera gizarteko
oinarrietako bat da.

Horregatik
helarazi nahi diet interneteko txoko honetatik elkartasuna milaka ikasle
horiei. Munduko animo guztiak eman eta espero datorren ikasturtean aukeratu
dutena egin dezaten.

Estreinatu da


Badirudi blogintzak halako
loraldi bat bizi izan zuela orain dela bost urte inguru ta mundu
honek egiten zituen ekarpenak ugariak ziren gaur egungo garaiarekin
konparatuz gero. Hala ere esperantzarako zantzuak badaude eta egunero
blogen bat jaiotzen da interneteko txoko ezkuturen batean.

Normala den moduan bakoitzak
gustuko dituen arloan jakiten du blog mundua nola dagoen. Bat
jaiotzen bada interesatua enteratuko da, hiltzen bada ere jakinaren
gainean egongo da. Sorpresak ere ikusiko ditu.

Azken aste hauetan horrelako
bat bizi izan dut. Asko miresten dudan pertsona batek blog bat ireki
du (oraindik nabari da lehen pausuak ematen ari dela. Adibidez
blogaren egitura pixkat berde dauka baina nabari da halako mimo bat
jartzen duela postak idazterakoan eta blogaren eraikuntzan). Itsaso
Leund
a triatleta tolosarrak, azken urteetan parte hartu duena Oñatiko
Duatloian eta espektakulua eman duena bizikletako saioan, blog bat
abiarazi du.

Ona da behe klaseko
kirolarientzat (hots beraien helburu nagusia kirolaz disfrutatzea
dena) horrelako superwoman eta superman-ek (adibidez Eneko Llanos
triatleta gasteiztarrak edo Marcel Zamora kataluniarrak) beraien gora
beheren berri ematea. Horrelako blogak umiltasun handiaren seinale
direlako eta edozein kaletar bezalako pertsonak direla adierazten
dute.

Ongietorri blogosferara Itsaso eta zure
blogaren jaiotzetik jakin ezazu jarraitzaile bat daukazula 😉

Pd. Post hau idazterakoan
testu prozesatzaileak aukera eman dit retorromaniko ¿? hizkuntzan
zuzentzeko akats ortografikoak… tentazioak alde batera utzi ditut
eta euskaraz idazten nengoela esan diot.

Bob Marley hil zela hamar urte ondoren jaio zen


Gaur Oñati irratiari buruz
idatzi nahi dut, eta uste dut beharra daukadala hori buruz zenbait
gauza esatea. Nire inpresio batzuk atzo 20 urte bete zituen nire
herriko irratiari buruz. Irrati bat herrikoengatik egindakoa eta aldi
berean herriarentzat. Bob Marley-ren heriotzaren hamargarren
urtemugan jaio zen, San Miel txiki batzuetan. XXI. mende honetan une
oro oraina aldatzen ari den garaian eta ondo dagoena zer gertatzen
den nazio mailan edo nazioartean garrantzitsua da baita ere ez
galtzea gure inguru hurbilenean gertatzen denaz. Horregatik uste dut
Oñati irratiak azken 30 urte hauetan paper garrantzitsu bat jokatu
duela herrian egunero bertako gora beheren berri ematen.

Esan dudanez nire ustez
azpimarratu behar da gertutasun hori. 30 urteetan gauza asko gertatu
dira baina herriko haur bakoitzak handik pasatzea oso garrantzitsua
zen jabetzeko herrian bazegoela komunikabide bat guri buruz hitz
egiten zuena. Eta guztien buruan, heldu egiten garenean eta 107.3
diala jartzen dugunean oroitu egiten gara han egon ginela gure eskola
edo ikastolatik zerbait egiten. Oñati irratiak egiten duen papera
oso garrantzitsua da eta espero beste 30 urteetan ere antenan
jarraitzea gure kaleko berriei buruz hitz egiten.

Eskatzen diodan gauza bakarra
da, eta badakit irratikoek buruan dutela, internetera salto egitea.
Oñati irratia edozein lekutan zaudela aukera izatea entzuteko.
Kanpoan bizi garenok asko eskertuko genuke.

Besterik gabe nire zorionik
beroenak Oñati irratiari. Asko gustatzen zait proiektu hori eta
espero urte askotan aurrera jarraitzea.

Arrasate irratia
Goiena.net-en entzungai

Barkatuko didate blog
honetako jarraitzaileek baina gaur konturatu naiz Arrasate irratia
entzungai dagoela goiena.net atarian. Sorpresa polita eraman dudana
kontuan izanda Debagoienetik at nagoela eta bertan gertatzen diren
berriak soilik goiena.net-en bidez jarrai ditzakedala. Gustura asko
entzuten da bailarako herri irrati bat handik kilometro batzuetara
egon arren.

Eskaintza gehiegi


Azken aldian liburu denda
batetara sartzen naizenean (edo musika denda), txikia edo handia izan
-tamainak ez du axola, mareatuta bezala sentitzen naiz. Eskaintza
gehiegi ikusten dute nire begiek eta horrek duda asko sortzen dizkit
produkturen bat aukeratzerakoan. Haruki Murakamik azken liburu bat
argitaratu duela, baina aldi berean adibidez euskal literaturan
nobedade pare bat irten direla merkatura oso erakargarriak. Edo
gorputzak musika eskatzen dit baina badirudi literatura eskaintza
paregabe bat dagoela aurki amaituko dena. Horrelako situazioekin
aurkitzea bat nahiko ohikoa izaten da azken aldi honetan. Kontuan
izan inoiz baino gehiago publikatzen dela (edo sortzen dela) eta
teknologia berriek nahiko eskuragarri egiten gaituela kultura.

Orain dela hilabete batzuk
horri buruz hitz egiten pertsona batzuekin situazio hori ez dela oso
atsegina ondorioztatu genuen. Azkenean buruak milaka galdera izaten
dituelako eta zerbait aurkitzen duenean jarraian beste gauza bat
hobeago bat topatu daitekeelako. Kontraeraginkorra izan daiteke
hainbeste eskaintza zabala izatea begi bistan ondorioz dendatik
ateratzea lor dezakeelako eta joan garen helburua beste baterako
utzi.

Oso garrantzitsua da, kasu
hauetan, jakitea zer nahi den nahiko zehatz. Erabaki hori hartzerako
orduan faktore influentzia izan dezakete: lagunen gomendioak,
profesionalen hitzak… Baina garrantzitsuena nire ustez ideiak garbi
izatea da.

2011ko denboraldi berria

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

Otsail amaieran
duatloi eta triatloi denboraldi berriari ekin genion Euskal Autonomia
Erkidegoan. Hilabete ere ez da pasa Euskal-Nafar duatloi zirkuituko lehenengo
probatik eta jada zerbitzari bat hamaika saltsatan murgilduta egon da. Eta
oraindik falta dena.

Entrenamenduei
dagokienez aurten blog honetan aipatu bezala ez daukadanez kirol aspektuan
helburu finkorik lasaiago aritzen naiz. Denboraldiko lehen bizikleta irteerak
otsail amaieran egin nituen Oñatiko Triatloi Taldeko entrenamendu arropa
berriekin. Gustura sentitu nintzen lehen irteeratan. Bi ordu inguruko saioak
eta bizikletaren gainean disfrutatzeko paradarekin.

Lasterketei
dagokionez otsaileko azken astebukaeran bi lasterketa izan genituen Bizkaian.
Lehena eta denboraldia irekitzen zuena Euskal Autonomia Erkidegoan Mungiako
duatloia izan zen. Bertan komunikabide bezala aritu nintzen. Argazki kamara
eraman eta lasterketetan sortzen den giro berezi hori aprobetxatuz zenbait
argazki atera nituen. Ez genuen izan eguraldiarekin suerte handirik, egun
guztian zehar euria goitik behera. Argazki onak ateratzeko zailtasun ugari eta
hala ere zenbait argazki polit atera zitzaizkidan. Ondo pasa genuen. Hurrengo
egunean Barakaldoko duatloia. Bilbo inguru hartan ofizial bezala aritzea tokatu
zitzaigun. Astebukaera luze eta gogorra izan zen baina eraman nuen sentsazio
onak inork gutxik kenduko dizkit.

Martxoko
lehenengo astebukaeran lasterketarik ez ziren egon baina pasa den astebukaerako
igandean, martxoaren 12an, bi lasterketa ospatzen ziren Euskal Herrian eta biak
Euskadiko txapelketak ziren. Bizkaiko Basauriko herrian distantzia motzeko
duatloia. Pirinioetan Izaban neguko triatloia. Bigarren lasterketa hartara joan
nintzen kasu honetan ofizial bezala lan egitera. Ikusgarria eta esperientzia
berri bat poltsikorako. Gainera Nafarroara joatea horrelako gauzetara gehienetan
berezia izaten da. Gustura asko joaten da hara antolakuntzek duten filosofia
asko laguntzen dutelako kirola sustatzen.

Hori izan da gertatu
den guztia kirol mundu honetan Euskal Autonomia Erkidegoari dagokionez eta nire
ikuspuntutik. Geratzen zaiguna ez dauka garrantzia gutxiago eta oso
interesgarria dator hemendik aste santu bitarteko epea.

Hasteko larunbat
honetan Oñatiko XX. Duatloia ospatuko da. Euskadiko txapelketa distantzia
motzeko duatloia eta euskal-nafar duatloi zirkuiturako puntuagarria. 400
duatleta irteera lerroan (dauden bideak izena emateko itxi egin dira). Eta
beste urte batez 40 kide baino gehiagoko talde bat guzti honen atzean mimoz
antolatzen guztia ondo ateratzeko. Zita arratsaldeko 15:30etan. Kirol hau
gustuko duen oro gonbidatua dago ikuskizun hau ikustera, gainera Ainhoa Murua,
Ana Casares, Nicolas Capoferri edo Laurent Galinier goi mailako kirolarien
parte hartzea ziurtatua dago.

Datorren astean,
larunbatean, Durangoko5. duatloia ospatuko da. Nafarroan ez dago herri hau
baina beti gustura hurbiltzen da Durangora antolakuntza ere kirolarian eta doan
publikoan pentsatzen duelako. Oraindik ez dakit zelan ariko naizen (prentsa,
ofizial edo publiko) baina Durango ingurura hurbilduko naizela argi daukat.

Apirilaren 3an
Egesibar ibarreko duatloia. Erlojuz kontrako proba eta sprint distantzian. Iaz
distantzia motzekoa izan zen eta bizikletan bata bestearen atzetik ezin
zitekeen joan. Asko gustatu zitzaidan proba eta gainera Nafarroan dagoen
Sarriguren herrian ospatzen da. Arrazoi bat gehiago paraje hauetara hurbiltzeko.

Apirilaren 16ra
arte deskantsatu egingo dut eta orduan ospatuko da Euskadiko txapelketa
distantzia luzeko duatloian Arrigorriagan. Durango eta Nafarroa bezala,
Arrigorriagako antolakuntza ere oso gustuko dut asko pentsatzen dutelako
kirolarian eta hara hurbilduko naiz. Aste horretan bertan jakingo dut zer
lanetan ariko naizen Bizkaiko herri hartan.

Helbururik gabe… ala bai?


Ofizialki gaur hasiko da 2011
urteko bigarren 7 eguneko astea. Aurten kirol aspektuari begiratuz
esan beharra daukat udazken eta negu nahiko aktibitate gutxikoa izan
dudala. Gaineratu behar dut, eta uste dut garrantzitsuagoa dena nire
ustez, ez daukadala helbururik iazko urteetan gertatzen zitzaidan
bezala (2008an Lisboako Iron Man erdia, 2009an Arrigorriagako
distantzia luzeko duatloia, 2010ean Gasteizko Triatloi Distantzia
Luzeko Triatloi Europako Txapelketa). Askok esan dezakete hori txarra
izan daitekeela, beste batzuek aldiz esango dute ondo egiten dudala.
Hirugarren talde bat egongo da inolako inportantziarik ematen ez
diona gauza honi.

Aurten beste gauza batzuei
garrantzia gehiago eman nahi diet eta ez soilik kirol lehiaketan
zentratu. Lehenik eta behin kirolarekin zerikusirik ez daukana baina
nire etorkizunean garrantzia handia izango duena Historiako karrera
amaitzea izango da. Gauzak dauden bezala egonda uste dut 2011-2012
ikasturtean ikasle bezala jarraitu beharko dudala. Kirol mundura
bueltatuz gehiago gustatuko litzaidake antolakuntza eta epaile
mugimenduan sartzea. Triatloi munduko beste ikuspuntu batzuk ikertu.

Mundu pertsonalean berriz ba
urtero esaten duguna: iazko urtea baino hobea izatea aspektu
guztietan. Hori guztia esanda hasierako titulua berriro irakurriz…
gogoeta sakon bat eginez uste dut badaukadala zenbait helburu 2011
urte honetarako 😉

**BTR**