Piban, bizarra moztu!!!

Utzi erantzuna

Azken aldian askotan entzuten dudan agindu bat da. Baina nik ez diot kasu handirik egiten, belarri batetik sartu eta bestetik irteten zaizkidalako hiru hitz horiek.

Gauzarik gogorrena esan didatena Piban deitu beharrean Che deitzea edo galdetzea non utzi dudan eta zergatik haserretu nintzen Fidel Castrorekin. Baina niri bost, bizarra ez egitearren arrazoi indartsuak ditudalako.

2000. urtean kokatu behar gara. Zaletua nintzen Amerikar Estatu Batuetako izotz hockeyra. Jarraitzaile sutsua Colorado Avalanche taldekoa (Peter Forsberg, Joe Sakic, Patrick Roy… zelako oroitzapenak). Playoff-ak jokatzen hasi ziren eta finalera iritsi ziren, eta noski final ikusgarri batean ostean Stanley kopa altxatzea lortu zuten.

Han ohitura bat dago esaten duena play off garaian ez dela bizarra moztu behar. Partidu horietan gero eta bizar gehiago orduan eta indar gehiago dutelako jokalariek. Baina hori ez da soilik hockey-ean gertatzen, beisbolean ere berdin gertatzen da. Bestela datorren urtean apirila aldera fijatu play off-etan dauden jokalarietan eta gehienek bizarra, egun askotakoa edukiko dute.

Istorio bera aplikatzen diot nire buruari eta denboraldiak goi puntu desberdinak dituenez (hiruzpalau eduki dezaket) eta batean nagoelako (Santurtzi-Bilbo, Gasteizeko maratoi erdia…) momentuz bizar hau ikusi beharko duzue kaletik gora eta behera. Bizarraren amaieraren data: abenduaren 31a arratsaldeko seiak eta gero. San Silvestre 2006 ixa 2007 amaitu ostean.

Donostiarra edo Bilbotarra

Utzi erantzuna

Orain dela gutxi gure irakasle batek kontatu zigun bere ikasle garaiko anekdota bat. Bere ikasle garaian, Gasteizen ari zela historia ikasten, piropotzat hartu behar izan zuen esatea ez zuela ematen Donostiakoa, bera hangoa izanda noski.

Badirudi Gasteizen Donostiarrak ez daudela ondo ikusiak eta Bilbotarrak fama hobeagoa dutela gipuzkoarrek baino, mito hori gutxienez airean nabaritzen da.

Orain dela urtebete irakasle berdinak kurtsoko lehenengo klasean gure burua aurkezteko esan zigun banan banan. Batek esan zuen Altzakoa zela eta irakasleak galdetu zion ea hori Donostia zen. Ikasleak baietz baina… Eta irakasleak onartu behar izan zuen ahaztua zuela Donostiako kolonialismoaren asuntoa, hau da, Donostiarra baino lehenago Donostiako auzo batekoa dela bat.

Onek guztiak pentsatzera ekarri dit gipuzkoar asko ez garela sentitzen identifikatuta gure kapitalarekin eta Bizkaian berriz guztiz kontrakoa gertatzen dela. Alde batetik han gertutasun handiagoa dute, apenaz dago muga naturalik herri batetik bestera (beti ere Bilboko metropoliari buruz hitz egitean) eta hemen mugak askozaz garbiagoak dira.

Pentsatzen dut globalizazioaren fenomenoarekin eta hiriak eta herriak handitzen doazen heinean mugak desagertu egingo direla eta lehen herriak eta hiriak zirenak gero auzoak bilakatuko direla, eta auzoak zirenak kaleak eta horrela zirkulu bizioso amaigabe batean sartuko garelakoan nago.

Sustatu.com: bost urte sarean

Utzi erantzuna

Atzo arratsaldean sustatu.com-eko arduradunek jai bat antolatu zuten oraindik inauguratu ez den Arrasateko kultur etxe berrian. Bere bost urteak sarean ospatzeko.

Horretarako hitzaldi ziklo oso labur bat antolatu zuten. Ed Freyfogle eta Iban Zaldua (2006ko Euskadi literatur saria) gonbidatu zituzten teknologia berriei buruz beraien pertzepzioa emateko. Ondoren Sustaturen sortzaileetako batek, Luistxo Fernandez, eta Goienako irudiko zuzendariak, Iban Arantzabal, beren ikuspuntua eman zuten blogosferari buruz eta Sustatuk izan duen paperari buruz mintzatu ziren. Bukatzeko bideo interesgarri bat prestatu zuten sustatuko bost urteak errepasatuz (Egunkariaren itxiera, Joxe Aranzabalen gaixotasunari buruzko artikuluen agerpena…) eta zer nolako eragina izan zuen ondoren sortuko zen Euskal globosferan.

Amaitzeko ekitaldia webguneak sortutako lehiaketako sariak eman zituzten. Blog ugari aurkeztu ziren eta irabazlea (…) izan zen. Ondoren zozketa bidez bi ipod nano eman zituzten eta hori guztiaren ondoren pintxoak jatera pasatu ginen han geunden denok.

Jende ugari ezagutzeko aukera izan nuen (Joxe Aranzabal, Imanos Soriano, Inaxio Arregi…), beraien blogak sarrituan irakurtzen ditut baina pertsonalki agurtzeko ez dut aukerarik izan. Eta harrigarria badirudi ere etorkizun hurbil baterako proiektu bat atera zen: Blog + Beers +… (kar, kar, kar).

Izugarri gustatu zitzaidan ekitaldia. Gustura egon nintzen, hitzaldiak entrentenigarriak izan ziren eta pintxoak eta ardoa oso onak zeuden. Besterik gabe Zorionak sustatu eta ea hemendik bost urtera horrelako beste festa bat antolatzen duzuen.

Durangoko Azoka 2006

Utzi erantzuna

Ostegun arratsaldean Durangoko azokan izan
nintzen. Bigarren urtez joan nahiz eta aurten ere primeran pasatu dut.
Lehenengo aldiz kotxez joateko aukera izan dut, eta esan beharra daukat herrira
gerturatu alazbat, nabaria dela azokaren eragina.

Sarreran trafikoa handia zegoen eta edozein
lekutan aparkatzearekin konformatu behar izan nuen. Ez nuenez dirurik aske gune
urdinetik aldentzea erabaki nuen eta hilerrian aparkatzeko erabakia hartu nuen.
Ordu batzuetara nire lasaitua hartu nuen jakinda herriko poliziak isunak jarri zizkiela
gaizki aparkatu zutenei eta ez zutela infrakzio bat bera ere barkatu.

Azoka urtero haziz baino, egonkortzen doala
esan daiteke. Sentsazio ez da jendea denbora pasa doala azokara, euskal kultura
ikustera baizik: nobedadeak, idatzi dena, gehien entzuten dena…

Erosketa helburu batzuekin joan nintzen, baina
argi dagoen bakarra da liluratuta bukatzen duzula hainbeste eskaintzaren
aurrean eta dirua oso azkar joaten dela eskuetatik. Berria-ko estilo liburua,
Iban Zalduaren Etorkizuna eta Boltxe aldizkariko zenbaki batzuk erosi nituen.

Gainera Durangora hurbiltzen ari nintzela
Euskadi Gaztea entzuten Ibaizabal ikastolakoek egutegi bereziak saltzen zutela
aditu nuen (azken aldian modan dauden egutegi biluzi horietako bat),eta
badirudi ez zutela zorte handirik izan salmentekin. Horregatik eta badakidalako
zer den gaizki pasatzea proiektu bat aurrera ateratzeko, nire laguntza eman
nien halako bat erosiz.

Datorren urtean berriro itzuliko naiz, uste
dut ohitura hartuko dudala urteko zubi honetan kanpora joan beharrean Durangora
hurbiltzeko.

Nire dobleekin solasean

2 erantzun

Garaiko euskal literatura eta unibertsaleko
irakasleak hiru hitzaldi antolatu ditu. Horietako bat azaroaren 9an eduki
genuen. Iban Zaldua, azkenengo Euskadi literatur saria, etorri zitzaigun bere
bizitzari buruz hitz egitera.

Esan beharra daukat Iban Espainiako ekonomiako
historia asignatura irakasten didala. Oso zaila egiten zait ipuin idazle bezala
ikustea, oso profesionala baita bere klasetan eta ez zaiolako idazle ildoa
ikusten. Onartu beharra daukat bere Si Sabino viviria eta ipuin batzuk
irakurrita ditudala, eta ez daude batere gaizki.

Iban goiz hartan, irakurle eta idazle on bat
bezala, bere erosketa karroarekin etorri zitzaigun liburuz beteta eta irakurle
bizitza eta idazle bizitza nondik nora joan ziren azaltzako gogo handiekin.

Azaltzen hasi zitzaigun literatura arlo
ezberdinak deskubritzen zihoan bitartean horiei buruz idazten zituela. Bide
paralelo berdinak egin zituen irakurle eta idazle bezala. Horretarako Borges-en
testu bat irakurri zigun, situazio hori nolabait azaltzeko: Borges eta ni
(Ipuin hautatuak, Ibaizabal, 1998).

Bere hasierak komikiekin izan zen, ume guztiak
bezala. Eta bere lehenengo literatur saiakerak genero honetan izan zen, Super
hombre pertsonaia sortuz.

Horrela ordubete baino egin genuen berarekin
solasean. Idazle fantastikotik, politikora, errealistara eta euskal idazle
izatera arte nolako literatura irakurri zuen azaldu zigun.

Benetan hitzaldi ezin hobea ikusteko aukera
izan genuen azaroaren 9ko goiz hartan.

Ika, ika, ika… Korrika!!!

Utzi erantzuna

2006-10-18. Zumarraga-Urretxu

2006-2007 denboraldia larunbat arratsalde
hartan hasi zen niretako. Ezohiko ordu batetan gainera. Lehenengo aldia izango
zen ordu horretan lasterka egingo nukeena, baina ziur ez azkena.

Hilabete baino eman nuen entrenatzen Gasteizen
lagun talde batekin eta ondorioz nire bizitzako lasterketarik onena burutu
nuen. Zumarragako plazatik Urretxuraino, lau kilometro pasatxoko zirkuitu
bateri bi bira eman ostean.

Bazkaldu berandu egin nuen eta lasterketara
ere berotzeko astirik gabe iritsi nintzen ia. Baina arazoak arazo, kilometroak
pasa ahala gero eta hobeto sentitzen joan nintzen. Azkenean 10 kilometro egin
ondoren 45 minutuko denborarekin bukatu nuen. 4 minutu eta erdi kilometroa.

2006-10-20. Gasteiz hiria

Eta deskantsatzeko betarik gabe ia, hurrengo
egunean eta goizean goiz Gasteiz Hiriko herri lasterketa. Iaz burutu nuena 49
minututan eta asko gustatu zitzaidana.

Beroketa eta lasterketa aurreko egin behar guztiak
arazo barik bete nituen. Hamaiketan hasi zen lasterketa eta 9 kilometroak baino
pixka bat gehiago zituen probak 47 minututan egitea lortu nuen. Erritmo geldoa,
ia 5 minutu kilometroko baina kontutan izanda bezperan hamar kilometro egin
nituela, normalena hori zen.

Armentiara iristea kostatu zitzaidan,
hirugarren kilometrotik aurrera dena gora jotzen baitzuen, baina ez iaz
bezainbeste. Eta hortik aurrera dena aldapa bera zenez, gustura asko disfrutatu
nituen azkenengo kilometroak.

2006-11-04. Orioko herri krossa

Behobiarako nahi nuen nire gorputza prestatu,
baina dortsalik ez nuenez lortu beste helburu batzuk egiteko prestatuko nitzen:
Gasteizeko maratoi erdia abenduaren 17an. Beraz logikoena litzateke pentsatzea
lehenengo lasterketarekin konparatuta asko ez nuela hobetuko eta beraz
disfrutatzera irten nintzen.

Orioko herri krossak 10 kilometro zituen, eta
horretarako hiru kilometroko zirkuitu bateri hiru bira eman behar zitzaizkion. Herri
barruan egin zen eta jende izugarri bildu zen, bai parte hartzaileen aldetik
baita ikusleen aldetik ere.

Marka ez nuen beste munduko edozer egin, 46
minutu baino pixka bat gehiago. Baina asko disfrutatu nuen eta horren proba
duzue argazki hau, festak.com web orrialdetik hartua.

Federer vs. Nadal

Utzi erantzuna

Noizbehinka Marca egunkaria erosten dut. Ez zait asko gustatzen, baina kirol prentsa mundu honetan dagoen gauzarik txarrena izan arren, egunkari hori onena da. Igandean erosi nuen, eta euro bat gehiagorengatik DVD batekin zetorren.

Roger Federer eta Rafa Nadalek jokatuko finala aurtengo Roland Garrosen ikusteko aukera dut orain nahi bezain beste.

Finala teniseko historiako ikusgarrienetako bat izan zen. Ni egun hartan lanean nengoen eta irratitik entzutea tokatu zitzaidan.

Gaur egun zale guztiek nahi duten finala da. Joko desberdinak dira, baina biak oso ikusgarriak. Federer perfekzioaren isla da eta Nadal berriz kemena eta indarraren ispilua.

Orain dela urte gutxi batzuk ume guztiak futbolariak izan nahi zuten. Gaur egun gauzak asko aldatu dira. Askok Nadal edo Alonso izan nahi dute, normala ematen duten ikuskizunarengatik.

Nik momentuz Pariseko finalarekin gozatuko dut, eta espero igandean Espainiako hiriburuan bi hauek ikustea nor baino nor. Hala ere, besteren bat izaten bada finalean, berdin ikusiko dut Madrileko Masters Serieseko azken partidua.

P.d: Hori bai, bost erdietatik aurrera Telecinco jarriko dut denboraldiko 1 formulako azken sari nagusia ikusteko, jejeje

Aste bukaera bikaina!!!

Erantzun 1

Pasa den aste bukaera oso ona izan zen
niretzat. Oso ongi pasa nuen eta gauza asko ikasi nituen.

Larunbatean Amurrion izan nintzen. AVAFIE P
elkarteak antolatu zuen atletismo jardunaldian. Bertan izan ziren Martin Fiz,
Marta Mendia, Manolo Martinez eta Purificacion Santamarta besteak beste.

Gauza asko ikasi nituen atleta hauengatik,
bakoitzak bere esparruan. Martinek maratoiari buruz hitz egin zigun, Martak
saltoei buruz, Manolok indarrari buruzko hitzaldi txiki bat eman zuen (pare bat
bideo ikusgarrirekin) eta Purik bere kemena eta adorea erakutsi zigun,
paralinpiar atleta baten ikusten ez dugun aldea.

Beste bi pertsona ere izan ziren, hauek ez oso
ezagunak beraien lana ez baita ikusten. Bata Pablo Mas izan zen, Amurrioko
atletismo eskolako zuzendaria eta bestea Victor Clemente, Arabako federazioko
zuzendari teknikoa. Lehenengoak atletismo eskola bat nola sortu herri txiki
batean eta horrek dakartzan arazoei buruz hitz egin zigun eta bigarrenak nola
jorratu atleta bat.

Esandakoa, gauza asko ikasi nituen eta
eskertzekoa da antolatzaileek egindakoa dena ongi ateratzeko. Hamarretan hasi
ginen eta zortzi erdiak pasata bukatu genuen, egun luzea izan arren oso
entretenigarria iruditu zitzaidan.

Ea datorren urtean antzerako zerbait egiten
den. Gustura bueltatuko nintzateke Amurrioko antzokira (hamar mila biztanleko
herri batentzat oso antzoki ona dela deritzot).

Igandea ere izugarria izan zen. Askok
dakizuenez Fernando Alonsoren jarraitzailea naiz. Orain arte bera izan da bakarra
goizean goiz jaikitzeko gai izan dena. Australiako sari nagusian goizeko
bostetan altxatu nintzen bera ikustera eta igande honetan antzerakoa gertatu
da, goizeko seiak eta laurdenetan telebistari begira nengoen.

Emaitza honezkero askok jakingo duzue. Alonso
garaile eta munduko txapelketan bigarren doana, Michael Schumacher alemaniarrak
motorra apurtu zuen. Hau da, 22an Alonsok puntuatuz edo ez badu puntuatzen eta
Michael-ek irabazi ez, bigarrengoz jarraian asturiarra munduko txapeldun. Azkar
esaten da hori.

Goizeko momenturik onena, zortziak eta
bostetan. Alemaniarraren kotxe gorritik ke zuria ikusi nionean. Sinestezina
zen. Bazirudien orain dela bi aste dena galduta zegoela eta Michael-ek eskura
zeukala bere zortzigarren txapelketa, eta momentu batean nola aldatzen den dena.

Nik banituen nire itxaropenak, Txinako saritik
asko jaitsi zitzaidanak (mundu guztiari bezala) baina ez nuen espero emaitza
hori. Lehenengo sari nagusitik nire itxaropen guztiak jarri nituen Alonsorengan
eta ez dut amore eman.

Datorren urtean ere, lehenengo sari nagusia
hasi baino lehenago apustu egingo dut Alonsok irabaziko duela bat formulako
munduko txapelketa, McLaren taldean ariko da. Espero dut hirugarren munduko
txapelketarengatik borrokatzea, eta ez bigarrena.

Pozez betea abiatu nintzen Gasteizera. Eta
oraindik igandea ez zen bukatu. Gabean Cuatro katean House telesailari buruzko
berezi bat bota behar zuten: House unplugged.

Gustuko dut telesail hori. Barre asko egiten ditut hori ikusten eta
orain orduak kontatzen ari naiz igandea iristeko eta bigarren denboraldiaren bukaera
berriro hasteko irrikaz nago.

Albistegiak

Utzi erantzuna

Telebista aldatzen ari da. Kanal berriak jaiotzen ari dira eta lehia nork lortu audientzia handiena inoiz baino gogorragoa da. Baina gauza bat ez da aldatu denbora igaro arren, albisteen tarteetan ari naiz.

Normalean hiru edizioetakoak izaten dira: goiz, eguerdi eta gaua. Baina azken urteetan badirudi goizekoak indarra galduz joan dela eztabaidei lekua utziz eta gabekoak sekulako indarra hartu duela.

Logikoa da gabekoak indarra hartu izana. Gusturago ikusten dugu egunean gertatu dena, bezperan gertatutakoa baino. Hori logikoa deritzot, gaur egun bizi garen garaian, azkartasunak eta abiadurak garrantzi handia duena, iazko egunean gertatutakoak garrantzia segituan galtzen duelako.

Gainera kate gehienetan ia guztiek emisio ordua antzeko dute.Gehienez ere batetik bestera ordu erdikoa izaten da aldea edo asko jota ordubetekoa. Askotan bi albistegi desberdin ikusteko aukera izan ohi dugu, eta muturreraino joaten bagara hiru arte ere begira dezakegu.

Berritasun ugari eta emakumeak buru

La Sexta katea izan da azkena bere albiste tartea estreinatzen. Azpimarratzekoa hiru emakume jarduten dutela berriemaile bezala (Mamén Mendizabal, Helena Resano eta Cristina Villanueva).

Nik gustuko dut albistegi hori.Gainera egin duten iragarki kanpaina nahiko ona deritzot: “gustatuko litzaiguke politiko bat taberna batean sartzea…” edo “gustatuko litzaiguke etxegile bat etxebizitzen zozketa batean parte hartzea…”.

Uste dut bere lemak bete betean jotzen dutela katearen filosofiarekin: “Beti kaletik gertu”. Oso kritikoak dira, eta hori asko eskertzen da.

Azpimarratzekoa da baita ere Wyoming handiaren fitxaketa. Gabeko albistegiaren ondoren izaten du tartea, errealitatea ikuspuntu desberdin batetik ikusteko aukera dugu, eta aldi berean komunikabideek duten gudari buruzko informazioak ematen dizkigute.

Telecinco

Harrituta utzi ninduen beste albistegi bat da. Orain dela hilabete batzuk kazetari batek berri bat zabaltzen ari zen aldi berean kaleko pertsona bateri elkarrizketatu zion.

Sorpresa izan zen niretzat ekintza hura, horrekin kateak adierazi nahi zuelako kaleko pertsonen gertu egon nahi dutela.

Plazaola

Utzi erantzuna

Igandean Andoainera noa bizikletarekin. Bertan Plazaolako natur bidetik barrena ibiliko gara Lekunberriraino. Hala ere hiru ibilbide daude antolatuta: aipatutako lehena (luzeena dela), bigarrena Leitzatik hasita Lekunberriraino 15 kilometrotakoa eta azkena txikientzat herrian bertan 4 kilometroko ibilbidearekin.

Ekintza potoloa antolatu dute Plazaolako partzuergo turistikokoek. Aldi berean Plazaolako lehenengo maratoi erdia ere jokatuko da, proba lehiakorra izango dena. Uste dut jende ugari hurbilduko dela egun horretan bai animatzera baita parte hartzera ere. Hedabide guztietan agertzen ari baita egunero eta aldi oro. Nik, orain dudan sasoiarekin, 40 kilometroko ibilbidea aukeratu dut egiteko. Korrika ez dut batere egin uda osoan, baina laster hasiko naiz lasterka entrenatzen.

Agian datorren urtean egingo proba korrika, baina oraingoz bertan behera utziko dut maratoi erdi hori, Behobia-Donostiakoarekin ere ez dut egingo. Ez naiz gai ikusten orain entrenatzen hasita proba luze horiek egiteko. Nire denboraldiko lehenengo proba Gasteizeko herri krosa izango da, datorren hilabetearen hasieran.

Beraz blog honetatik animatzen dizuet igandean Lekunberrin antolatu den jaialdira animatzera joateko. Bertan ikusiko gara!!!