Elipsiak eta Iban Zaldua

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Ostegun arratsaldean Iban Zalduak bere azken
liburua aurkeztu zuen Gasteizeko Zuloa liburudendan. Lehen aldia nuen liburu
baten aurkezpenera agertzen nintzela eta lehen aldia nuen baita ere Gasteizeko
denda honetara sartzen nintzela. Bi gauza harrituta utzi zidaten, batetik
aurkezpena egiteko era, oso lokala eta ez ofiziala (aurkezleak aipatu bezala
liburua azaroan aurkeztu zen eta Iban Durangoko azokan sinatzen egon zen bere
nobela) eta bestetik denda bera. Soto batean izan zen eta hasieran pertsona
gutxi egon arren, hogei bat egongo ginen, aulkiak falta izan ziren eta hori
autoreari asko harritu zion euskaldunok oso lotsatiak izaten ohi garelako
horrelako ekitaldietara hurbiltzeko.

Aurkezlearen aurkezpenak Ibanek egin zuen eta
horren papera Mikel Ayerbek bete zuen (Berrian, Nabarra, Geu… bezalako
aldizkarietan idazten du kritika literarioak eginez) eta ondoren Zalduak bere
liburuari buruz zenbait gogoeta bota zituen. Aurkezpen polita eta
entretenigarria izan zen atzo bizitakoa.

Elipsiak

Ibanek azaldu zuen nobeloi bat dela argitaratu
berri duen obra, baina elipsi ugariz beterik dagoela. Elipsiek irakurleei
argiago izateko aukera ematen die, irakurleak betetzen ditu elipsi hauek eta
horrela hau pozik sentitzen da istorioaren partaide sentitzen delako. Beste
mugan autore euskaldun batzuk aipatu zituen. Jokin Muñoz erabili zuen adibide
bezala. Ez du elipsirik erabiltzen eta ondorioz orri askotako nobelak irteten
zaizkio.

Nobelak
idazteko gaitasuna

Autoreak aipatu zuen alde batetik nobelako pertsonaia ez dela bera eta
mesedez hori bere emazteari esateko honek ez diolako sinesten (pertsonaia
unibertsitate irakasle ezkondu bat da Euskal Herria utziko duena sei hilabetez
Alaskara joateko ikastaro bat ematera eta emaztea etxean utzita) baina eduki
duela tentazioa protagonistak bezala ikasturte hasieran apunteak paper ontzira
botatzeko gogoa eta ikasgaiaren historia berak asmatzeko dagoen ganaduarengatik
eta Italia noiz sartu zen urre patroian ez jakiteak batzuetan desesperaziora
eramaten du (beharrezkoa den gauza bat). Baina ez du egiten ikasleak pentsatu
baino azkarragoak direlako eta gezurrak esaten baditu berak sinetsi beharko
lituzkeelako. Eta beste alde batetik aipatu zuen nobela bat idazteko edozein
dela gai. Ondorengo luntxean izan genuen solasaldi batean esan nion horretan ez
nengoela ados aurten inoiz baino gehiago idazten ari naizelako literatur
lehiaketetarako eta oso zaila egiten zaidala, beraz edozein ez dela gai nobela
bat idazteko. Esan zidan ados zegoela, baina nobela bat idaztea ipuin bat
idaztea baino errazagoa zela. Ipuin on bat idaztea da zaila. Edo hala ulertu
nion nik behintzat.

Buelta hasierara

Utzi erantzuna

Gaur gauean Zizurkilera joango naiz. Eguraldiak laguntzen ez baldin badu ere. Hamar terdietan ospatuko da Zizurkilgo gau krosa. Kros berezi bat duda gabe. Bertan hasi nintzen kontzientzia hartzen korrika gustuko nuela.

2007ko abendua zen. 13, 14… ez dut oso ongi gogoratzen. Aste horretako ostegunean korrikako taldekook afaria izan genuen eta ez dakit nola afalostean konbentzitu egin zidaten Zizurkilera joateko, jakinda hurrengo egunean Gasteizeko Maratoi Erdia genuela goizeko hamaiketan.

Lau lagun joan ginen. Lau lagunek osatu genituen bi lasterketak. Gaueko berezia izan zen. Nahiko erritmo onean burutzea lortu genuen eta bizitako esperientzia oso polita izan zen. Hurrengo egunean… jota geunden. Maratoi erdiari ekin genion baina arrapo genuen txoria izugarria izan zen. Nik hamalaugarren kilometrotik aurrera kristorenak pasatzen hasi nintzen, hor izan nuen nire bizitzako lehen harresia (hurrengo urtean Donostiako maratoi erdian ere bizi izan nuen baina orduan hemezortzigarren kilometrotik aurrera izan zen, soilik hiru helmugara falta zitzaizkidan). Baina lagunak ez ziren atzean geratu. Guztiek egin genuen ordu erditik gora, guztiok harrapatu genuen txoria. Baina guztiok poz pozik iritsi ginen helmugara.

Zizurkilen hartu nuen kontzientzia eta gaur pozik nago hara bueltatzen eta itzultzen naizelako. Gainera oraingo honetan ama izango dut begira.

Lehiaketa interesgarri bi

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Hemen aurkezten dizuet pare bat lehiaketa oso
interesgarriak eta parte hartzea merezi dutenak:

Leioako
3. liburujatun lehiaketa.

Irakurtzea gustatzen bazaizu hau da zure
lehiaketa. Bi pertsonentzako afaria edo elkar dendetan erabiltzeko bono bat
irabaz dezakezu. Informazio
gehiago.

Amodiozko
gutunen XVII. lehiaketa.

Oinarriak:

1-       Lehiaketa
honetan 1993an edo lehenago jaiotako edozein pertsonak parte har dezake.

2-       Lan
guztiak jatorrizkoak, argitaragabeak eta euskaraz idatziak izan beharko dute.

3-       Lanek
gutun forma izan beharko dute eta DIN A-4 orritan eskuz zein ordenagailuz
idatzita aurkeztu ahal izango dira. Lanen luzera ezin izango da bi orrialde
baino gehiagokoa izan. 

4-       Posta
arruntez bidaltzeko, egilearen datuak kartazal txiki batean sartu (izen
abizenak, adina, telefonoa, helbidea), ondoren kartazal txiki hau eta gutuna
kartazal handiago batean sartu eta bidali.Posta elektronikoz bidaltzeko, gutuna
fitxategi batean bidaliko da, “gutuna” izenarekin eta egilearen datuak,
“egilea” izena duen beste fitxategi batean.

5-       Gutunak
honako helbide honetara bidali beharko dira:

     Amodiozko
Gutunen XVII. lehiaketa

     Jardun Elkartea,
Errotalde jauregia z/g

     20570 Bergara –
Gipuzkoa              

      posta
elektronikoa: amodiozkogutunak@euskalerria.org

6-       Lanak
jasotzeko azken eguna 2008ko urtarrilaren 6a izango da.

7-       Sariak
honako hauek izango dira:

1. saria: 500 euro

2. saria: 250 euro

Bergarar onenarendako saria: 150 euro (1. edo
2. saria Bergarako norbaitek lortuko balu, bergarar onenarentzako saria
hurrengo bergarar onenari emango litzaioke).

26 urte berakoen artetik onenari saria: 100
euro. Irakurle gazteek emandako saria (1. edo 2. saria 26 urtetik beherako
norbaitek lortuko balu saria hurrengo gazte onenari emango litzaioke).

8-       Sari
ematea otsailaren 14an, San Balentin egunean egingo da, kultur etxean,
eguerdiko 12:00etan.

9-       Lan
guztiak Jardun Elkartearen esku geratuko dira eta osorik zein zatika
argitaratzeko aukera izango du, beti ere, egilea zein den garbi adieraziz.10-  
Lehiaketaren epaimahaia literatura eta kultura munduko pertsona ezagunek
osatuko dute. Gazteen sarirako epaimahaia berriz, Bergarako 
ikastetxeetako ikaslez osatua egongo da.  

SMS BIDEZKO VII. MAITASUN MEZUEN LEHIAKETA 

1-       Mezuak
jatorrizkoak eta euskaraz izan beharko dute.

2-       Mezuak
jasotzeko epea mugatua izango da; urtarrilaren 1etik 15era.

3-       Mezuak
sms-en formatua (laburdurak) izatea baloratuko da.

4-       Mezuaren
ostean adina jarri beharko da.

5-       Mezuak
605712469 telefonora edo amodiozkogutunak@euskalerria.org
posta elektronikora bidali beharko dira.

6-       Epaimahai 
gazteak emango du saria: 90 euro.

7-       Mezu
guztiak Jardun Elkartearen esku geldituko dira.

Iturria: Jardun elkartearen bloga

111 akademiako txartela erabili dut

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gaur erabili dut lehenengo aldiz 111
akademiako txartela. Elkar liburu dendan izan da. Gasteizeko Arabako kanpusean
kokatua dagoen dendan sartu naiz eta Elkarreko txartela egiterakoan esan diet
akademia kide naizela eta hasieran 50 puntu eman behar didatela. Orain dela
gutxi eskutitz bat iritsi zitzaigun hori esanez.

Oraindik egun batzuk beharko ditudala nire
txartelaren abantailaz gozatzeko eta puntuak jasotzeko baina gutxienez estrenatu
dut akademiakide izatearen abantaila bat.

Helmuga

Utzi erantzuna

Bukatu da nire bidaia. Atzo Donostiako 31.
maratoian parte hatu eta bukatu nuen. Hemen doa eguneko laburpen txiki bat.

Egunaren
hasiera

Benetan ederra izan zen maratoiaren egunaren
hasiera. Guztia ongi joan zitzaidan. Hasteko seietan iratzarri nintzen eta
arazo gabe sartu nuen gorputzean arroz-esne platerkada bat amak prestatuta. Bidaian
ez genuen izan ezustekorik, trafiko eskasari esker zazpiak eta erdirako
Donostian geunden aita, ama eta ni.

Dortsalaren bila nindoala Anoeta sarreratik
pasa nintzen, ateak irekita zeuden eta bisita bat egitea otu zitzaidan. Pistan
sartu nintzen. Anoeta ilun eta hutsik zegoen. Emozionatu egin nintzen irudi
hori ikusten. Orduan uste dut konturatu nintzela maratoi batean egotea zer zen.
Oilo-ipurdia jarri zitzaidan bat-batean. Gero dortsalen bila joan ginen eta
arazorik eta ilara handirik gabe nirea hartu nuen. Zenbaki zakarra: 2640, baina
zer egingo genion. Ondoren kafe bat hartzera joan ginen irteerako etorbidera,
Madrilekora hain zuzen ere.

Maratoiko
musika banda.

Bidaian La Oreja de Van Gogh, separatuta egon arren nire
bihotzean oraindik lasterketetako musika talde ofiziala da. Eta ibilbidean
zehar bi puntutan zeuden musika dj-ak kantak jartzen korrikalariei animatzeko:
Boulevard-ean eta Diario Vasco kokatua dagoen zonan. Boulevard-eko hiru
kantekin geratuko naiz: Eye of the Tiger (lehenengo itzuliko joanean), Rolling
Stones-en I can get no satisfaction (lehenengo itzuliko etorreran) eta
Coldplayren Viva la vida (bigarren itzuliko joanean). Musikak animoak altu mantentzeko
balio du eta atzo beste behin teoria hori argi eta garbi geratu zen.

Lasterketa

Eguraldi iragarpenak ez ziren onak. Haizea
gogor astintzen zuen baina bazirudien euria ez zuela egingo. 3 hordu eta erdiko
erbian ezarri nintzen irteeran, bost minutu kilometroko joango ginen. Hasierako
kilometroak polikiago egin genituen. Hamargarren kilometroan ikusita erritmoa
ez zihoala azkartzen aurrera egitea erabaki nuen. Gutxinaka-gutxinaka nire
helburuari denbora jaten hasi nitzaion eta 30. kilometroan ikusi nuen 3 ordu
eta 26 minututik beherako marka egiteko aukera. Hori esan nion aitari janaria
eman zidanean ibilbideko puntu horretan (La Perla talasoterapia zentroa). Orduan hasi
zitzaidan lasterketa gogortzen, orduan etorri behar zen korrikalariok beldurra
diogun harresia. Baina atzo ez zen bisitan etorri, lasterketa gogorragoa egin
zitzaidala ados, baina eutsi egin nion amaierara arte.

37 kilometrotik aurrera pozez betea nindoan
eta 25 minutu baino gutxiago egitea lortu nuen. Ikusi nuenean nire lehenengo
maratoia bukatuko nuela moralez igo nintzen, taupadak igo, pausoak arindu eta
zazpigarren martxa sartu nuen Anoetako estadioraino. Inoiz baino azkarrago
korrika egiten nuela iruditu zitzaidan, hegan nindoan.

Anoetako
estadioa

Hiru aldiz pasa genuen bertatik. Bitan
lasterketan jarraitzeko eta hirugarren aldiz bat amaitzeko. Lehenengoan,
estadio utzik dagoenean eta soilik 20-25 bat minutu neramatzanean korrika
egiten ederra izan zen. Estadio osoa utzik guretako bakarrik. Txikitan zenbat
aldiz amestu dugu estadio honetan jolasten dugula txuri-urdin koloreak
defendatuz eta golak sartuz??? Bigarren pasaera ere berezia da, ibilbide erdia
baino gutxiago falta da eta oraindik psikologikoki ez zaude gaizki. Baina
hirugarrenean… gozatu egiten duzu.

Estadiora sartzean jendez beteta dagoela
imajinatzen duzu, utzik egon arren (jendea meta inguruan jartzen da beraien
lagun edo familiarrei itxaroten). Eta sartzean jende guzti hori oihu batean
jartzen dela zuri animatzeko, errealak gol bat sartu izan balu bezala. Eta
alderdi ederren milaka zale daudela ezin izan direnak estadiora sartu beteta
zegoelako eta zure lasterketa ospatzen dute telebista pantaila erraldoietatik.
Hori guztian zure buruan gertatzen da baina egia balitz bezala sentitzen duzu.
Eta amaitu da. Eta bihar lanera edo ikastera. Eta egindako denbora 3 ordu 25
minutu eta 20 segundo.

Eskerrik
asko

Eskerrik asko blog hau jarraitu duzuen
guztioi. Eskerrik asko amets hau betetzen lagundu didazuen guztioi. Eskerrik
asko. Baina batez ere eskerrik asko aita, ama eta Javi. Lehenengo biei
begibistakoa denez ibilbide osoan zehar alboan egon direlako eta ez didatelako
inoiz abandonatua (amak behin eta berriz esan arren jan egin behar nuela oso
argal nengoelako eta asunto horrekin pixka bat gogaitu dit, kar, kar, kar…).
Eta hirugarrenari bere denbora librea erabiltzeagatik nire prestaketan
jarduten.

P.d. Hau ez da amaitu. Hasi besterik ez da egin, kar, kar, kar. Idazten
jarraituko dut!!!

42,195 km

Utzi erantzuna

Maratoiaren bezpera

Azken orduak ari
dira pasatzen bihar goizeko bederatziak iritsi arte. Astea ez da izan ona,
entrenamenduei dagokienez oso ona, baina nerbio aldetik oso txarto pasa dut. Batez
ere asteazken gauetik aurrera. Azken bi egunak erlaxatzeko balio izan dit baina
bizi dudan tentsioa izugarria da. Ez nabil nahi bezain gustura lo egiten baina
lo egiten dut. Ez nago nahi adina erlaxatua, baina erlaxatua nago. Ez daukat
presiorik, baina presionatuta sentitzen naiz.

Kontraesanez
betetako situazio bat da. Egoera hau konparatzen dut azterketa batekin.
Azterketa bat ondo egingo duzula dakizunean ez zaude lasai, gogotsu zaude
azterketa hasteko. Berdina gertatzen zait maratoiarekin. Maratoia badakit ondo
egingo dudala, gauza saiatzea dela, baina gogotsu nago eta horrek ezinegona
eragiten dit.

Alde iluna edo
txarra ere badauka egun honek. Eguraldi iragarpenak oso txarrak dira. Batez ere
haizea egingo duela iragarri dutelako, eta ekaitza ere nonahi egongo da. Baina
hori agian ardura gutxien ematen didana da. Nik nire lasterketa egitera joango
naiz eta eguraldia lagun izaten badut ongi eta bestela aurrera jarraitu beharko
dut.

Arropa prest,
pentsamendu positiboak prest, motibazioa altu… guztia prest daukat biharko. Bidai
luze honi amaiera emateko soilik egun bat baino gutxiago falta zaio.

Eskerrik asko hor
egon zareten guztioi.

**BTR**

Berrogeita bi kilometroa

Utzi erantzuna

Mario

Gaur Mario
Elizburu Perez jaio zela urtebete igaro da. Zorionak txiki!!!

Orain dela urtebete
gogoratzen naiz Gasteizen nengoela. Mugikorra piztu eta arrebaren eta
koinatuaren mezu bana jaso nuen esanaz Mario jaio zela.

Harrigarria da nolatan pertsona bat horrelako poza heda dezakeen familia
batean, humore ona ekarri zuen Mariok eta hori eskertzekoa da. Izugarri izan da
bizitako urtea, berari esker momentu txarrak onak bihurtzeko gaitasuna izan du
(konturatu ez arren dohain horrekin). Eta kasualitatea nire urteko azken
abentura honetan bere urtebetetzearekin bat egin izana izana. Bi egun falta
direla bide luze hau amaitzeko, Mariok bere bigarren urteari ekingo dio.

Berrogeita bat kilometroa

Utzi erantzuna

Azken atseden eguna

Gaur atsedena
hartzea tokatzen da (edo hala uste dut nik behintzat, gero galdetuko diot
prestatzaileari ea ordu erdi korrika egin dezakedan). Atzo jada nerbioak
nabaritzen hasia nintzen. Eguneko momenturik onena korrika egitera irten
nuenean izan zen eta soilik ordu erdi egin nuen, oso motza iruditu zitzaidan
(kontuan hartuta igandean hiru ordu eta erdi egingo ditudala). Baina gustura,
sentsazio onekin hori oso garrantzitsua da eta.

Maratoiari
begira, psikologikoki prest nago eta animoak ere goi mailan ditut. Gogoa daukat
igandea azkar iris dadin.