Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

Helmuga

Utzi erantzuna

Bukatu da nire bidaia. Atzo Donostiako 31.
maratoian parte hatu eta bukatu nuen. Hemen doa eguneko laburpen txiki bat.

Egunaren
hasiera

Benetan ederra izan zen maratoiaren egunaren
hasiera. Guztia ongi joan zitzaidan. Hasteko seietan iratzarri nintzen eta
arazo gabe sartu nuen gorputzean arroz-esne platerkada bat amak prestatuta. Bidaian
ez genuen izan ezustekorik, trafiko eskasari esker zazpiak eta erdirako
Donostian geunden aita, ama eta ni.

Dortsalaren bila nindoala Anoeta sarreratik
pasa nintzen, ateak irekita zeuden eta bisita bat egitea otu zitzaidan. Pistan
sartu nintzen. Anoeta ilun eta hutsik zegoen. Emozionatu egin nintzen irudi
hori ikusten. Orduan uste dut konturatu nintzela maratoi batean egotea zer zen.
Oilo-ipurdia jarri zitzaidan bat-batean. Gero dortsalen bila joan ginen eta
arazorik eta ilara handirik gabe nirea hartu nuen. Zenbaki zakarra: 2640, baina
zer egingo genion. Ondoren kafe bat hartzera joan ginen irteerako etorbidera,
Madrilekora hain zuzen ere.

Maratoiko
musika banda.

Bidaian La Oreja de Van Gogh, separatuta egon arren nire
bihotzean oraindik lasterketetako musika talde ofiziala da. Eta ibilbidean
zehar bi puntutan zeuden musika dj-ak kantak jartzen korrikalariei animatzeko:
Boulevard-ean eta Diario Vasco kokatua dagoen zonan. Boulevard-eko hiru
kantekin geratuko naiz: Eye of the Tiger (lehenengo itzuliko joanean), Rolling
Stones-en I can get no satisfaction (lehenengo itzuliko etorreran) eta
Coldplayren Viva la vida (bigarren itzuliko joanean). Musikak animoak altu mantentzeko
balio du eta atzo beste behin teoria hori argi eta garbi geratu zen.

Lasterketa

Eguraldi iragarpenak ez ziren onak. Haizea
gogor astintzen zuen baina bazirudien euria ez zuela egingo. 3 hordu eta erdiko
erbian ezarri nintzen irteeran, bost minutu kilometroko joango ginen. Hasierako
kilometroak polikiago egin genituen. Hamargarren kilometroan ikusita erritmoa
ez zihoala azkartzen aurrera egitea erabaki nuen. Gutxinaka-gutxinaka nire
helburuari denbora jaten hasi nitzaion eta 30. kilometroan ikusi nuen 3 ordu
eta 26 minututik beherako marka egiteko aukera. Hori esan nion aitari janaria
eman zidanean ibilbideko puntu horretan (La Perla talasoterapia zentroa). Orduan hasi
zitzaidan lasterketa gogortzen, orduan etorri behar zen korrikalariok beldurra
diogun harresia. Baina atzo ez zen bisitan etorri, lasterketa gogorragoa egin
zitzaidala ados, baina eutsi egin nion amaierara arte.

37 kilometrotik aurrera pozez betea nindoan
eta 25 minutu baino gutxiago egitea lortu nuen. Ikusi nuenean nire lehenengo
maratoia bukatuko nuela moralez igo nintzen, taupadak igo, pausoak arindu eta
zazpigarren martxa sartu nuen Anoetako estadioraino. Inoiz baino azkarrago
korrika egiten nuela iruditu zitzaidan, hegan nindoan.

Anoetako
estadioa

Hiru aldiz pasa genuen bertatik. Bitan
lasterketan jarraitzeko eta hirugarren aldiz bat amaitzeko. Lehenengoan,
estadio utzik dagoenean eta soilik 20-25 bat minutu neramatzanean korrika
egiten ederra izan zen. Estadio osoa utzik guretako bakarrik. Txikitan zenbat
aldiz amestu dugu estadio honetan jolasten dugula txuri-urdin koloreak
defendatuz eta golak sartuz??? Bigarren pasaera ere berezia da, ibilbide erdia
baino gutxiago falta da eta oraindik psikologikoki ez zaude gaizki. Baina
hirugarrenean… gozatu egiten duzu.

Estadiora sartzean jendez beteta dagoela
imajinatzen duzu, utzik egon arren (jendea meta inguruan jartzen da beraien
lagun edo familiarrei itxaroten). Eta sartzean jende guzti hori oihu batean
jartzen dela zuri animatzeko, errealak gol bat sartu izan balu bezala. Eta
alderdi ederren milaka zale daudela ezin izan direnak estadiora sartu beteta
zegoelako eta zure lasterketa ospatzen dute telebista pantaila erraldoietatik.
Hori guztian zure buruan gertatzen da baina egia balitz bezala sentitzen duzu.
Eta amaitu da. Eta bihar lanera edo ikastera. Eta egindako denbora 3 ordu 25
minutu eta 20 segundo.

Eskerrik
asko

Eskerrik asko blog hau jarraitu duzuen
guztioi. Eskerrik asko amets hau betetzen lagundu didazuen guztioi. Eskerrik
asko. Baina batez ere eskerrik asko aita, ama eta Javi. Lehenengo biei
begibistakoa denez ibilbide osoan zehar alboan egon direlako eta ez didatelako
inoiz abandonatua (amak behin eta berriz esan arren jan egin behar nuela oso
argal nengoelako eta asunto horrekin pixka bat gogaitu dit, kar, kar, kar…).
Eta hirugarrenari bere denbora librea erabiltzeagatik nire prestaketan
jarduten.

P.d. Hau ez da amaitu. Hasi besterik ez da egin, kar, kar, kar. Idazten
jarraituko dut!!!

42,195 km

Utzi erantzuna

Maratoiaren bezpera

Azken orduak ari
dira pasatzen bihar goizeko bederatziak iritsi arte. Astea ez da izan ona,
entrenamenduei dagokienez oso ona, baina nerbio aldetik oso txarto pasa dut. Batez
ere asteazken gauetik aurrera. Azken bi egunak erlaxatzeko balio izan dit baina
bizi dudan tentsioa izugarria da. Ez nabil nahi bezain gustura lo egiten baina
lo egiten dut. Ez nago nahi adina erlaxatua, baina erlaxatua nago. Ez daukat
presiorik, baina presionatuta sentitzen naiz.

Kontraesanez
betetako situazio bat da. Egoera hau konparatzen dut azterketa batekin.
Azterketa bat ondo egingo duzula dakizunean ez zaude lasai, gogotsu zaude
azterketa hasteko. Berdina gertatzen zait maratoiarekin. Maratoia badakit ondo
egingo dudala, gauza saiatzea dela, baina gogotsu nago eta horrek ezinegona
eragiten dit.

Alde iluna edo
txarra ere badauka egun honek. Eguraldi iragarpenak oso txarrak dira. Batez ere
haizea egingo duela iragarri dutelako, eta ekaitza ere nonahi egongo da. Baina
hori agian ardura gutxien ematen didana da. Nik nire lasterketa egitera joango
naiz eta eguraldia lagun izaten badut ongi eta bestela aurrera jarraitu beharko
dut.

Arropa prest,
pentsamendu positiboak prest, motibazioa altu… guztia prest daukat biharko. Bidai
luze honi amaiera emateko soilik egun bat baino gutxiago falta zaio.

Eskerrik asko hor
egon zareten guztioi.

**BTR**

Berrogeita bi kilometroa

Utzi erantzuna

Mario

Gaur Mario
Elizburu Perez jaio zela urtebete igaro da. Zorionak txiki!!!

Orain dela urtebete
gogoratzen naiz Gasteizen nengoela. Mugikorra piztu eta arrebaren eta
koinatuaren mezu bana jaso nuen esanaz Mario jaio zela.

Harrigarria da nolatan pertsona bat horrelako poza heda dezakeen familia
batean, humore ona ekarri zuen Mariok eta hori eskertzekoa da. Izugarri izan da
bizitako urtea, berari esker momentu txarrak onak bihurtzeko gaitasuna izan du
(konturatu ez arren dohain horrekin). Eta kasualitatea nire urteko azken
abentura honetan bere urtebetetzearekin bat egin izana izana. Bi egun falta
direla bide luze hau amaitzeko, Mariok bere bigarren urteari ekingo dio.

Berrogeita bat kilometroa

Utzi erantzuna

Azken atseden eguna

Gaur atsedena
hartzea tokatzen da (edo hala uste dut nik behintzat, gero galdetuko diot
prestatzaileari ea ordu erdi korrika egin dezakedan). Atzo jada nerbioak
nabaritzen hasia nintzen. Eguneko momenturik onena korrika egitera irten
nuenean izan zen eta soilik ordu erdi egin nuen, oso motza iruditu zitzaidan
(kontuan hartuta igandean hiru ordu eta erdi egingo ditudala). Baina gustura,
sentsazio onekin hori oso garrantzitsua da eta.

Maratoiari
begira, psikologikoki prest nago eta animoak ere goi mailan ditut. Gogoa daukat
igandea azkar iris dadin.

Berrogei kilometroa

Utzi erantzuna

Pasta festa hasiko da

Gaurtik igandera
arte pasta, pasta eta pasta izango dut menuan. Hiru eratara prestatuko ditut
gaur, bihar eta etziko bazkariak. Gaur makarroiak ditut, gabean eta bihar
eguerdian arroza izango dut eta ostegun gabean eta ostiraleko bazkalorduan
espagetiak izango ditut. Ondoren Oñatin amak aginduko du zer egin. Ziurrenik
larunbat eguerdian arroza jango dut eta gauean entsalada pasta.

Aste honetan lehenengo erdian karbohidratoak ukitu ere ez ditut egin
baina gaurko bazkalordutik aurrera elikagai hori izango da jango dudan
oinarrizko gauza. Prestaketan zuzendu didan medikuak esan dit igandean agian
lehengo bost-zazpi kilometroak astunak egingo zaizkidala baina hori gorputzean
edukiko dudan ur soberakinarengatik izango da.

Hogeita hemeretzi kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Gogoratuz…

Aste hau pasa
ditudan guztiaz gogoratuz emango dut denbora asko. Gogorra izan da, disfrutatu
egin dugu, momentu zailak egon dira… baina merezi izan du guztiak igandean
korrika egiteko eta lasterketa amaitzeko.

Urrun geratu da
Laudio-Amurrio lasterketa (egun zaila izan zen haizearengatik eta
tenperaturarengatik) eto Plaentxi-Bergara herri lasterketa (beroketa luze baten
ostean bueltatzerakoan lasterketan nahiko txukun ibili nintzen egunean).

Zorionez
prestaketa on bat gertatu izan zait. Lesio gabe garrantzitsua dena eta gaixotan
gabe ere.

Pozik nago egindako lanarekin eta uste dut guztia prest dagoela
iganderako. Soilik itxarotea falta zait.

Hogeita hemezortzi kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Azken astea

Zazpi egun soilik
falta dira maratoiaren egunerako. Oraindik nerbioak ez dira oso handiak,
tentsio bai ordea. Guztiz mentalizatuta nago, behin eta berriro ikusten dut
lasterketa. Behin eta berriro ikusten dut amaiera. Behin eta berriro ikusten
dut Madrileko etorbideko irteera goizeko bederatzietan.

Aste hau nahiko
lasaia izango da entrenamendu aldetik baina eguraldiari dagokionez…
denboraldiko lehen elurteak izango dira!!! Hori bai Ana Urrutiari entzun diot
aste bukaera lasai eta eguzkitsua izango dugula. Ea egia den.

Korrikari
dagokionez gaur berrogeita bost minutu egin ditut. Bihar berrogei inguru egingo
ditut. Asteazkenean eta ostegunean ordu erdi eta ostiralean ordu laurden edo
hogei minutu. Larunbatean deskantsatu egingo dut guztiz, ahalik eta energia
gutxien gastatuz, horretarako egun osoan etxean egingo dut eta igandean goizeko
bostak eta erdi seiak inguruan altxatuko naiz gosaltzeko.

Aste interesgarri eta polita dator eta gozatu egingo dut momentu oro.

Hogeita hamabost kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Aste
bukaera disfrutatzeko

Aste bukaeraren zati handi bat Oñatin igaroko
dut. Gaur arratsaldean klaseak amaitu ostean Gasteizen hara abiatuko naiz.
Bihar egun gehiena herrian igaroko dut eta goizean entrenamendu lasai bat
burutuko dut (ziurrenik Olateko itzulia), ia ordubetekoa. Ondoren Mario iloba
etorriko zaigu etxera eta bere konpainiaz disfrutatzeko aukera izango dugu egun
osoan zehar. Gurasoek ezkontza bat dute eta igandean etorriko dira bere bila. Larunbat
arratsaldean Azkoitiara hurbilduko naiz bertako herri lasterketa ikustera eta
igande goizean Donostiara joango naiz hockey belarreko partidu bat ikustera. Gero
Gasteizera itzuliko naiz eta lanen bat edo beste egingo dut astea hasi baino
lehenago. Beraz esandakoa, aste bukaera honetan presarik ez eta disfrutatzeko
aukera handia.

Hogeita hamalau kilometroa

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Argazkilaritza

Argazkiak ateratzea gustatzen zaizkit. Orain
dela pare bat urte Canon EOS 400D kamara bat eskuratu nuen eta harrezkero
argazkiak ateratzea nire bizitzako zati bat bilakatu da.

Azkenaldi honetan ez diot nahi adina denbora eman
ahal izan, agenda beteta daukadalako goitik behera. Baina larunbat honetan
gozatu egingo dut argazkilaritzarekin Azkoitiara noalako bertako herri
lasterketa ikustera eta horrela aprobetxatu egingo dut nire afizioa garatzeko
eta irudi batzuk hartzeko.