Kategoriaren artxiboa: Sailkatugabeak

4 urte

Gaur, 2009ko
maiatzaren 18a, 4 urte bete ditut goiena.net-eko blog komunitatean nire lehen
artikulua idatzi nuenetik. Gogora etortzen zait Lor euskal taldearen Zure
doinuaren kantaren hasiera: Euri asko egin du neska, lehenengo laztanetik…
Balada tristea baina kantu bakoitzari gertatzen zaion bezala, pertsonaren
arabera esanahia aldatu egiten zaio. Niri kanta horrek oroitzapen onak ekartzen
dizkit baina aurrera begiratzeko indarrak ere ematen dizkit.

Euri asko egin du
lehenengo artikulu horretatik. Garai onak eta ez hain onak bizi izan ditut lau
urte hauetan. Lau uda pasa ditut lanean Lizarra inguruan. Selektibitateko
probekin hasi nuen ibilbide hau eta orain unibertsitatean nago historia
ikasten. Kirol lehiaketa ugaritan parte hartu dut. Aloñako bi igoera,
Arrigorriagako distantzia luzeko bi duatloi (bietan hirugarren postua
lortuta)… Bidaia garrantzitsuak ere burutu ditut denbora tarte horretan: Done
Jakue bidea, Lisboara egindako 2008ko udaberrian, aurtengo otsailean
Budapestera joan nintzen astebete…

Artikulu bat
aukeratu beharko banu ezingo nuke hori egin. Guztiak hartu beharko nituzke bere
osotasunean baloratzeko. Guztiak izan dira garrantzitsuak. Baliteke batzuk
beste batzuk baino hobeagoak izatea baina guztietan izan dut sentsazioa idazten
nuen bitartean zerbait esaten ari nintzela.

Agian garairik
bereziena azken hilabete hauetan izan zen beste goiena.net blog komunitateko
beste blogari bati omenaldi txiki bat egin nionean izan da. Hark izandako ideia
jarraitu nuen, hain zuzen ere, maratoira begira egindako jarraipen berezi bat
egitea.

Horregatik sartu
nintzen mundu honetan. Uste nuelako zerbait nuela esateko munduari. Hemeretzi
urteko gazte baten ikuspuntua egunero ematea zen nire helburua. Inguratzen
zidanaren berri ematen nuen. Hemeretzi urteko mutil gazte hura hogeita hiru
urteko gizona bilakatu da. Ikuspuntuak, ideiak… aldatu zaizkit baina idazteko
gogoa inoiz baino handiagoa da.

GOTBn botatako
saio bati esker jakin nuen blogen inguruan lehen aldiz. Ideia nagusia gustatu
zitzaidan eta aste batzuetara goiena.net blog komunitatean blog propioa nuen.
Uste dut inoiz ez dela berandu hasteko eta hemendik jende guztiari animatzen
diot euskal blogosfera haztera eta beraien bloga abiarazteko. Beldurrik ez izan
eta animatu interneteko komunitaterik interesgarrienetako batean parte hartzea.

4 urte izan dira,
espero beste lautan jarraitzea gutxienez. Gaurkoa egun berezia da, ez soilik
urtemugarengatik, eta hau primizia bat da irakurleentzat, lehen aldiz nire
bizitzan literatur lehiaketa batean sari bat emango didatelako. Gaur Euskal
Herriko Unibertsitateko Arabako kanpuseko Letren fakultatean Galiziar letren
eguna ospatzen da eta bertako arduradunek literatur lehiaketa bat antolatu
zuten. Bertan parte hartu nuen eta euskarako sailean irabazlea irten naiz.
Beraz gaur letra idatziek ematen didaten poza bikoitza dela esan dezaket.

Finlandia, Power Point-aren inperioa!

Utzi erantzuna

Gure fakultateko airean tentsioa sumatzen da. Ikasle talde bat, astelehenero EHUko Arabako kanpuseko letren fakultateko sarreran elkartzen gara gure fakultateko gaiei eta arazoei buruz eztabaidatzeko.
Ez gaude oso pozik bizi dugun gaur egungo egoerarekin eta hori asanbladatan nabari egiten da. Irakasle batek aipatu zuen Finlandiako eredua oso ona zela (harrigarria badirudi ere irakasleren bat edo beste azaltzen agertzen da asanbladara) eta esaldi horren harira ikasle batek aipatu zuen hemen probokatzen gaituztela eta horregatik dugula borroka egiteko eta mobilizatzeko joera, eta han berriz, klaseetan dena eginda ematen dizkietela eta horregatik ez dutela zarata handirik ateratzen. Finlandia Power Point-aren inperioa dela azpimarratu zuen ikasle honek. Klase guztiak Power Point-a zuten protagonista nagusi.
Hein batean arrazoia zuen Power Point-ak erabiltzerakoan gure klaseetan agian ikasleen pentsatzeko erak mugatu egiten dutela. Ikasle askok uste dute irakasle batek Power Point-ean ematen dituenean klasean aipatutako hori ukitu ezina dela eta ez dela gehiago sakondu behar.
Potentzial izugarria dugu pertsonok pentsatzeko eta teknologia berriak erabili behar ditugu gure alde, ez gure kontra. Hau da beti kritikoak izan behar gara eta inoiz ez konformistak. Hori guztiagatik aldarrikatu nahi dut hemendik Power Point-ak ez direla aldaezinak eta gehiago pentsatu beharko genukeela.
P.d. Ados nago hamaika irakasle tipo dagoela eta hamaika power point desberdin daude. Batzuk hobeagoak izango

Letizia eta Carlaren atzealdeek zeresana ematen

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Blogosfera ez
dago hilda eta bestela begiratu Desplazatuan agertu den artikuluak lau erantzun
izan dituela. Noizean behin gai pil-pilak agertzen dira (orain dela gutxi Joxe
Arantzabalek idatzi zuena Korrikakoari buruz erantzun pila jaso zituen) eta
nabigatzaileok askotan gai horiei buruz hitz egitera behartuta ikusten dugu
gure burua. Gainera gaur egungo blogek aukera ematen digute horretarako, bertan
parte hartzeko.

Asko gustatzen
zait horrelako gaiak zer esana ematen dutela ikustea. Hori blogen bizitasunaren
eta dinamismoaren adierazlerik garbiena da.

Gora eztabaida
beroak!

Arrigorriagako XII. duatloia

Utzi erantzuna

Atzo Arrigoriagako herrian
Euskadiko txapelketako distantzia luzeko duatloia jokatu zen. Bertan
parte hartzeko aukera izan nuen eta zin degizuet oso egun gogorra
izan zela. Euria, haizea, hotza… denetariko eguraldia izan genuen.
14 km. korrika, 58 km. bizikletan eta amaitzeko 7 km. korrika.

Lehen duatloia izan da ikusi
nuela nire burua erretiratzen. Zorionez ez zen horrela izan.

Duatloi hau urtean egiten den
berezienetarikoa da, Euskadiko triatloi federazioko zirkuitu barruan
dagoen desberdinena eta hantz gutxien daukana beste lasterketekin.
Batez ere bere gogortasuna azpimarratu behar da. Lehenengo 14
kilometroetan hankak asko berotzen dira eta horrek faktura pasatzen
du azkenengo 7 kilometroetan, baina bizikletako ibilbideak gogortasun
gehiago laguntzen dio gehitzen probari. Bi portu igotzen dira, baita
oso gogorra (kontutan hartuz lehenago ia ordubete korrika egin
dugula) eta bigarrena ez hain gogorra baina maila altukoa. Ibilbidea
ez da batere erosoa hankentzako, rompepiernas bezala
kalifikatuko genukeen ibilbide bat da.

Atzo gainera euria izan
genuen lagun eta duatloi batean eguraldi txarrena hori izan daiteke.
Araudiaren arabera ezin dugu kanpoko laguntzarik jaso eta horrek esan
nahi du proba hasten dugun arroparekin amaitu behar dugula. Eguraldi
txarra egiten badigu bizikletan ez dugu beste irtenbiderik aurrera
jarraitzea baino. Noski eta euriarekin lurra busti egiten da eta
errepidea bustitzen bada erortzeko arriskua handitu egiten da. Atzo
lehenengo aldiz hiru urtetan bizikletan erorikoa izan nuen. Bigarren
portuko jaitsieran izan zen. Ezkerretara zioan kurba batean
kanpoaldetik ari nintzaion bati pasatzen eta aurreko gurpila joan
zitzaidan lurrera joanez. Zoria izan nuen eta jarraitzeko aukera
baina hortik aurrera ez dakit zer arrazoiengatik aurreko gurpila ez
zioan oso ondo. Ez zitzaion errepideari eusten eta kurba bakoitzean
izugarriak pasatzen nituen.

Probaren gogortasunari hotza
gehitu behar zaio. Atzo lehen aldiz sentitu nuen, boxesetara iritsi
nintzenean bizikletatik, amaitu ezinaren beldurra. Ezkerreko
abduktorea gogortu zitzaidan eta hasieran hankak ez nituen nabari,
baina zorionez hasierako uneak izan ziren horiek. Zazpi kilometro
falta zitzaizkidan helburua betetzeko eta ez zen unea atzera egiteko.
Proba amaitu ahal izan nuen eta iazko marka hamar minututan hobetu.

Woodstock, bere oinarrietara

Utzi erantzuna

Ostiralean
Durangora nindoala kotxean berri pozgarri bat entzun nuen irratian. Euskadi
irratiaren arabera 2009an Woodstock makrofestaren edizio berri bat ospatu eta bere
oinrrietara itzuliko da. Notizia ona musika maite dutenentzat, hippientzat,
romantikoentzat, malenkoniatsuentzat…

Gauen berriz
berri horri ziurtatu nuen eta sarean nabigatzen nengoela El Pais egunkariko
artikuluarekin egin nuen topo. Honen arabera oraindik sarreren prezioak ez
daude erabakita baina 30. urteurrena baino askosaz merkeagoak eta eskuragarriak
izango dira (irratian entzun nuen dohainik izango dela). 30. urteurrenean
sarrerek 180 dolar kostatzera heldu ziren eta ur botila batek 5 dolar.

Talde mitiko batzuek joko duten zurrumurrua dago (The Who, Santana…)
baina oraindik ia ezer ez da ofiziala.

Arturo Perez-Reverte

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

st1:*{behavior:url(#ieooui) }

Nobelagile
bikaina ala iritzi emaile ezin hobea? Hori da daukadan dudatako bat autore honi
buruz. Denetik irakurri dut autore honi buruz, gauza batzuk besteak baino
hobeak. Normalean astero plazaratzen dituen iritziak XL semanal aldizkarian
irakurtzen ditut. Ezin hobeak dira, balentria handia erakusten du erabiltzen
dituen hitzen gordintasunengatik hainbeste ale banatzen diren aldizkari honetan
(adibidez hijo de puta, cabrón, cojones…).

Nire duda da ea
nobelagile bezala iritzi emaile bezain ona den. Hispaniar filologia ikasten ari
den lagun baten iritziz Arturo Perez-Reverte ezin daiteke tragatu nobela idazle
bezala. Nire ustez lan batzuk beste batzuk baino hobeagoak dituela ezin dut
ukatu, baina tipo zaila dela irakurtzeko, horretan ez daukat dudarik.

La Reina del Sur eta La
tabla de Flandes irakurri nituen eta nahiko nobela interesgarriak iruditu
zitzaizkidan. Lehenengoa zailagoa da irakurtzen eta bigarrena arinago
irakurtzen da. Baina aldiz El Capitan
Alatristeren lehen alea irakurri, eta Goya sarietarako izendatua egongo zen
honen pelikula, baina oso astuna egin zitzaidan. Cabo Trafalgar hasi irakurtzen eta hirugarren kapitulutik ezin izan
nintzen pasatu.

Beraz esan
dezaket ikuspuntu kritiko batetik Arturo Perez-Reverte idazleak maila altuko
lanak dituela baina batzuk beste batzuk baino astunagoak egiten direla eta
orokorrean iritzi emaile bezala gaur egun estatuan onenetakoa da.

World Cafe 09

2 erantzun

Gaur goizean Donostiako kursaalean izan
naiz Euskadi irratiak antolatutako World café 09 barruan.
Esperientzia polita eta erakargarria iruditu zait. Jorratu dugun gaia
zelan uste dugun ikusten gaituztela kanpotik euskaldunoi izan da.

Kafe bat hartzen genuen bitartean eta
moderatzaile batek lagunduta hogei minutuko hiru saio izan ditugu.
Saiotik saiora lekuz aldatu behar genuen. Ondoren bukaeran aulkia eta
kikara eramateko aukera izan dugu (jendeak mahaiak eta guzti eraman
ditu).

Izandako esperientziaren arabera
ondorio batzuk ateratzeko gaitasunak izan ditut. Uste dut Euskal
Herrian bizi dugunok nahiko argi daukagula zer irudi ematen duten
hedabideek hemendik at. Ustez margotzen dutena eta errealitatea oso
distortsionatuta dago eta benetan gure irudi bat izateko lurralde hau
lehen pertsonan ezagutu behar da.

Bigarren ondorio bat eta gehien harritu
nauena jendearen hizketarako gogoa izan da. Han elkartu gara Euskal
Herriko hainbat txokotatik hurbildutako jendea, ez genuena batere
elkar ezagutzen eta lotsa gabe kafe baten aurrean gai honi buruz hitz
egiten aritu gara ikara gabe. Nahiko harrigarria eta bitxia iruditu
zait pentsatzen dugulako euskaldunok nahiko itxiak garela zentzu
honetan. Baina aldi berean nahiko positiboa iruditu zait, horrelako
ekintzek erakusten dutelako guztiz kontrakoa itxitasun mito horri
buruz.

Eta azken ondorio bat izan da politika
gure bizitzan oso sartuta dagoela. Uste duguna baino gehiago eta
agian batzuetan gehiegi.

Baina hasieran esan dudanari buruz, oso
gustura aritu naiz. Jende berria ezagutzeko aukera ez izan arren (20
minututan ez duelako horretarako denbora ematen), gai konplexu bati
buruz hitz egiteko parada izan dudalako normalean nire ingurutik at
dagoen jendearekin.

Horregatik jendeari ahal baldin badu,
horrelako foroetan parte hartzera animatzen diet.

Durangoko III. duatloia

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Gaur arratsaldeko
lauretan Durangoko III. duatloia ospatuko da. Zorionez mundu honetan hasi
nintzenean duatloi hau ere jaio zen eta horrenbestez hirugarren edizioa izango
da parte hartzen dudana.

Denboraldia
aurrera doa. Dagoeneko lau proba gauzatu ditut (Barakaldo, Mungia, Basauri eta
Oñati) eta lauretan emaitza positibo bat atera dut. Denboraldiko hilabete
erabakigarrienaren eta zailenaren aurrean nago, apirila. Hilabete bukaeran
Arrigorriagako distantzia luzeko duatloia ospatuko da eta bertan parte hartuko
dut hiru eta erditik behera jaisteko esperantzarekin.

Tartean aste
santuak izango ditugu. Horrelakoetan nire entrenamenduek kalitatez eta
errendimenduz jaisten dira (zeregin asko izaten ditudalako tarteko), baina
aurten motibatuta nago eta hori ez dela gertatuko espero dut. Arrigorriagara
ehuneko ehunean iritsiko naiz.

Gaurko duatloia
nire sasoia ikusteko balioko dit. Nahiko gogorra da eta emaitza onak ateratzeko
nahiko sasoi onean egon behar da. Korrikako azken zatian egon daiteke klabea
baina orokorrean proba guztiak maila altu bat eskatzen du.

Eguraldia lagun badugu emaitza onak lortzea espero dut.

111 akademiako kide, zergatik?

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Agian jakingo
duzue 111 akademiako kide naizela. Nire betebehar nagusia urteko liburuak
irakurtzea izaten da eta ondoren bozketa baten parte hartzea erabakitzeko
zeinek merezi duen Beterriko liburuaren aipamena. Sari honek irakurleek ematen
dute eta ez inongo erakunde publikorik ezta kritikarien kolektiborik ere.

Honekin esan nahi
dut alde batetik horregatik naizela akademiakide, herriak emandako sari bat
delako. Sari nahiko esanguratsua normalean liburuak irakurleei zuzenduta
baitago eta ez goian aipatutako erakunde eta kolektiboei. Gainera nahiko sari
garbia iruditzen zait dela, akademiakideak zazpi lurraldetakoak gara (eta
atzerriko batzuk ere) eta bakoitzak bere iritziak izaten ditu. Hori idazle
batentzat nahiko aberasgarria dela pentsatzen dut. Zein da onena zure lanari
buruz iritzia emateko, zuzenduta dagokionari edo axola ez zaion bati eta
produktua iritsi zaionari. Erantzuna nahiko argia ematen du.

Akademiakide nahiz baita ere 2008an deskubritu dudalako literatura asko gustatzen
zaidala. 12-13 liburu irakurri ditut euskal idazleek idatziak eta euskaraz
(batzuk hobeagoak besteak baino) baina irakurtzen nuen bitartean gozatu egin
dut. Lehen aldia da hori gertatu zaidala (edo hori uste dut behintzat). Noski
lehen ere gozatzen nuen baina nire baitarako, orain aukera izanda nire iritzia
plazaratzeko gehiago gozatzen dut. Agian idazleren batek kontuan hartu izan
dezakeelako nik diodana liburu horri buruz eta hori literatura gustatzen zaion
batentzat izugarri notizia ona izan daiteke.

Bruce Springsteen

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

The Boss urtero
merkatuan ikustera ohitu gara. Aurten 60 urte egingo ditu eta gaizkiesanek
esaten dute perfekzioa galdu duela eta krisiari aurre egitearren inoiz baino
aktiboago dagoela.

Bruce Springsteen
deskubritu nuenean DVD bati esker (Palau Sant Jordin eman zuen kontzertua
2002an), esan dezaket liluratuta geratu nintzela kantari amerikarrarekin eta
atzean zuen E Street band-ekin. Harrezkero jarraitzaile fidel bat bilakatu
naiz.

Perfekzioa galdu
duela? Konparatuta Born to run diskoarekin agian bai, baina ez gehiegi (uste
dut urte erdi behar izan zuela diska hori plazaratzeko eta Born to run kantak
berak hamaika buruhauste eman zizkion). Nire ustez ia 30 urte hauetan Bruce
Springsteen-ek esperientzia handia jaso du bizitzatik eta perfekziora iristeko
gero eta denbora gutxiago behar duenaren seinalea daukat.

Honekin ez dut
esan nahi bere azken disko guztiak, ia bat urteko, perfektuak direnik, baina
bai kalitate altukoak. Egia da agian hiru bat egunetan grabatu zuela Sessions
baina berak aipatu bezala urteak ziren buruan zuela ideia hori.

Brucek bere 60 urteekin ardoari bezala gertatu
zaio, gero eta zaharragoa gero eta hobeagoa. Aktibotasun hori txarra eta ona
izan daiteke aldi berean. Kutsatzen duen energia positiboa bi ordutako
kontzertuetan gaur egun pertsona gutxik egin dezakete. Zorionez bizitza
aktiboak The Boss handiari on egiten dio…