Hileko artxiboak: maiatza 2010

Gaietan sakontzen

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Sobietar Batasuna,
Txina komunista, Erdi Aroaren historia… Lau hilabete honetan aipatutako gai
horiek oso sakon landu ditut. Hain sakon beste urte batez jarraituko banu
ikasten gai berberak espezialista bilakatuko nintzatekeela.

Egia da Garaiko
Historian espezializatu naizela Historiako karrera honetan baina
egunero-egunero gai berdina behin eta berriro lantzea gogorra egiten dela. Hala
ere gustura sentitu naiz prozesu guztian zehar: testuak eta kapituluak
irakurri, analizatu, ondorioak atera…

Norbaiti entzun
edo irakurri nion garrantzitsuena gustatzen zitzaizuna egitea zela eta horretan
ondo pasatzea. Nire karrerako azken lau hilabete honetan esan dezaket oso ondo
igaro ditudala egunak horrek liburuen aurrean orduak eta orduak igarotzea
behartu didan arren.

P.d. Zazpi egun
hauetan Kubako XIX. mendeko historian sakonduko dut!!!

Zierbenako infernuan

Utzi erantzuna

Normal
0
21

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}

Pasa den igandean
Zierbenako lehenengo triatloi olinpikoan parte hartu nuen. Bezperan
Hondarribian triatloi herrikoian eta taldekako sprint triatloian burutu nituen,
beraz egun horretan gauzatzera nindoan erronka ez zen batere erraza desgaste
fisikoa nahiko handia zelako.

Eguna eguzkitsu
irten zen. Laino bat bera ere ez zeruan. Goizean goiz beroa nagusitzen joan zen
eta triatloia ospatu zen lekuan kontuan izanda zulo baten barruan zegoela
sartuta eta ez zuela haizerik egiten horrek gogorragoak ezarri zituen baldintza
klimatikoak.

Igeriketako
sektorea ez zen izan beste munduko zerbait, normala izan zen. Bizikleta oso
gogorra baina oso polita aldi berean. Asko sufritu nuen baina ibilbideak zituen
45 kilometroak burutu ostean aurpegian irribarre bat zen nagusi. Gainera
taldekide batekin egiteko aukera izan nuen bi sektore horiek eta oso gustura
bukatu lasterketako zati hori. Okerrena iristeko zegoen. Infernuko ateetan
zehar ibili ginen baina korrikako zatian ezin izan genion muzin egin.

Hasteko lehenengo
kilometroa aldapa gora (ideia bat izateko Oñatiko kanposantukoa bezalakoa gutxi
gora behera, agian luzeagoa eta gogorragoa). Gero okerrena etorriko zen,
superportuaren errepidean sartu ziguten eta han bi bira egitera: jenderik ez
animatzen, eguzkia gain gainean itzalik egiten ez utziz eta okerrena urik ez
ibilbide guztian zehar! Psikologikoki oso gogorra izan zen. Nire taldekideari
esker bi bira horiek gozoagoa egin zitzaizkigun hitz egiten joan ginelako. Beste
alde batetik gorputza oso bero sentitzen nuen, izardia ez nuen sentitzen baina azalaren
tenperatura oso altu nabaritu nuen. Gainera hidratazio faltak ahoa siku
eramatea derrigortu ninduen.

Zorionez bukatu
nuen, uste baino gogorragoa izan zen, baina aste bukaera horretako helburua
burutzea lortu nuen: hirukoa!!!

Hirukoaren bila eguraldi onarekin

Utzi erantzuna

Aste bukaera interesgarria
daukat/daukagu aurretik. Gure herrian auzo bateko jaiak dira,
lehenengo urtetik fama handia hartu zutenak eta oraingoan ere
indarrez datorrena nobedade ugariekin. Zorionez edo zoritxarrez
ezingo dut ehuneko ehunean disfrutatu giro horretan sortzen den
parrandaz baina igande arratsaldean zerbait hartzera eta hango
bizigiroa usaintzera hurbilduko naiz. Esan bezala ezingo dut jai
horietaz disfrutatu baina bestalde gehien gustuko dudan kirolaz
gozatzeko aukera izango dut hiru bider.

Larunbatean Hondarribian Euskadiko eta
Gipuzkoako txapelketak sprint distantziako triatloiean jokatuko dira.
Han izango gara arratsaldeko hiruretatik aurrera Oñatiko
Triatloi Taldeko kideak hiru talderekin. Lehenago ordea triatloi
herrikoi bat ospatuko da leku berean. Herrikoian 350 metro igerian,
10 kilometro inguru bizikletan eta 2,5 kilometro korrika egin beharko
dugu. Lasterketa hori beroketa gisa hartuko dut, adibidez neopreno
gabe sartuko naiz uretara eta bestalde bizikletako zirkuitua
ezagutzeko okasio emango dit. Sprint distantzian berriz distantziak
bikoiztuko dira, 750 metro igerian, 20 kilometro bizikletan eta 5
kilometro korrika.

Igande goizean berriz Bizkaira
hurbilduko naiz Zierbenako triatloi olinpikoan parte hartzera. Hor
ere Oñatiko Triatloi Taldeko zenbait kide egongo gara.
Distantzia olinpikoan 1500 metro igerian, 40 kilometro inguru
bizikletan eta 10 kilometro korrika egingo dugu, hau da, bi ordu eta
erdi inguruko lan bat ibilbidearen gora beheren arabera.

Hiru lasterketak entrenamendu bezala
hartuko ditut Gasteizen ospatuko den distantzia luzeko Europako
Txapelketari begira. Errespetu gehien ematen didana igandekoa da,
hala ere beste biak ezin ditut mespretxatu eta taldekakoan daukadan
mailarik onena ematea izango da helburua taldekideei ahal dudan
heinean laguntzeko. Baina Senpereko aste bukaerarekin alderatuta (han
larunbat arratsaldean taldekakoa egin genuen eta igande goizean
berriz olinpikoa), eguraldi ona izango dugu lagun: beroa. Hori da
aurten behar dudana, ekainean ziurrenik horrelako eguraldia edo
beroagoa egingo digulako Salburuako inguruetan. Beraz alde horretatik
pozik nago. Gustura nago gauzatutako entrenamendu guztiekin,
psikologikoki bikain sentitzen naiz eta edozeri aurre egiteko
indarrarekin.

Kirolaren historian zehar hirukote edo
triplete interesgarriak suertatu dira: egungo Boston Celtics-eko
hirukote magikoa (Garnett, Pierce eta Allen) edo Alberto Contadorren
Giro, Vuelta eta Tourraren garaipenak urte batean etortzen zaizkit
burura. Aste bukaera honetan nire hirukotea propioa lortzera noa!

Hamalau gailur ondoren, zer da hurrengoa???

Utzi erantzuna

Normal
0

21

false
false
false

ES
X-NONE
X-NONE

MicrosoftInternetExplorer4


/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Tabla normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:”Times New Roman”;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}

Edurne Pasabanek
lortu ditu hamalau zortzi milakoen tontorrak zapaltzea. (Momentuz) erronka hori
lortu duen bigarren emakume izan da, Oh Eun-Sun korearrak hartu baitzion aurre.

Mendizaletasuna
gehien gustatzen zaidan kiroletakoa da. Alde batetik oso osasungarria da
gorputzarentzat eta beste alde batetik kirolen topikoetatik aldentzen den
diziplina bat da: lehia bigarren maila batean geldituz eta helburu nagusia
praktika egitea da.

Horregatik ez
zait gustatu azken asteetan kirol honek hartu duen protagonismoa lasterketa
artifizial batengatik. Soilik komunikabideak orriak betetzeko erabili dute.
Polemiken ondorioz gauza on bat izan beharko zenarekin estatuaren garrantzia
izan dezakeen kontua bilakatuz. Gainera pertsona baten errugabetasun
printzipioa ezbaian geratu da, gure lurraldeko pertsona batek ia hiltzailetzat leporatua
izan arte. Oh Eun-sun korearra izan da lehen emakumea hamalau zortzi milakoak
igotzen… eta kitto. Ezin daiteke egon eztabaidarik horrelako erronkak
justifikatzen duten erakundeek kontrakoa esaten ez duten bitartean. Sentitzen
dut Edurnerengatik baina bere deklarazioak lekuz kanpo egon dira momentu oro.
Berak ez dauka zilegitasun nahikoa esateko korearraren sherpek arrazoia ematen
diotela esaten duenean bere arerioak ez dituela mendi guztiak igo. Nork esaten
dio sherpa horiek ez diotela gezurrik esaten? Hori egia balitz denboraren
iraganaren ondorioz egi guztia aterako da, hor Edurne isildu egin beharko
litzateke.

Oiarzabalen
jarrera ere penagarria izan da. Orain erruak botatzen dizkio ahoa bero-bero
izaten duela tentsio handiko momentuetan eta gauzak esaten dituenean ez dituela
pentsatzen. Jarrera hori askok hartuko bagenu ez dakit nora iritsiko ginateke,
ziur oso urrun ezetz.

Zer gertatu da
orduan azken urte hauetan? Zergatik Himalaya bilakatu da mendizaleen autopista?
Arrazoi eta faktore ugari daude honi esplikazioa emateko baina nagusiena
enpresa pribatu askoren interesak munduko gailurrik altuenetan egotearen nahia
izan daiteke. Zergatik arriskatu bestela pertsona umilen bizitza ez bada
inbertsio batek eragiten dituen mozkinen alde?

Astelehen gauen
Oñatiko irratia entzuten ari nintzela, arratsaldeko asteleheneko kirol sailean
(gauetan eguerdi eta arratsaldeko saioen errepikapenak izaten direlako entzuten
egon nintzen), hiru mendizaleei elkarrizketatu zien irrati esatariak.
Asteburuan Oñati-Lizarra 67 kilometroko zeharkaldia egin zutela eta. Sentsazioa
eman zidan, eta esan beharra daukat elkarrizketatuak ez ditudala batere ezagutzen,
mendizaletasunean aurki daitezkeen elementurik garbienetakoak direla.
Transmititzen zuten edukia kirol hori praktikatzerakoan gozatu egiten zutela
zen. Nire buruan hiru pertsona horien irudia daukat ohera joan aurretik
mendiari buruzko aldizkariren bat hartzen badute txapelketen saila bigarren
maila batean utziko dituztela eta gehiago sakonduko dutela ibilaldien erreportajetan.

Askok kirolaren
arloan hori egin beharko lukete. Atzerapauso bat eman ikusteko nondik etorri
diren eta non dauden ohartarazteko eta bidean okertu edo galdu baldin badira
zuzendu eta saiatu kirolaren praktikaz disfrutatzen.

Bost urte ondoren bidaiak jarraitzen du

Utzi erantzuna


Atzo aipatu bezala kafe
garaia izan arren ikasleontzat, krisi ekonomiko sakon batean bizi
arren eta etorkizuna iluna izango dela ematen duen arren idazteko
gogoa ez zait joan bost urte hauetan. Eta espero ez joatea gogo hori
inoiz!!!

Abentura berezi bat bezala
hasi zena amaiera non zuen jakin gabe gaur egun oraindik jarraitzen
du eta agian inoiz baino indar gehiagorekin bizirik dirau. 2005eko
maiatza hura pertsonalki aro berri baten hasiera suposatzen zuen
unibertsitate munduan sartzean. 2006a urte polita izan zen, hor hasi
baitzen adibidez Gasteizen daukadan lagun taldearen oinarria osatzen
eta zorionez oraindik mantentzen dudan erlazio bat zoragarri bat
EAEko hiriburuarekin. 2008a ere berezia izan zen, kirolean asentatua
nengoen eta nire kirol ibilbide berrian hiruzpalau arrakasta lortu
nituen (Arrigorriagako podiuma, Lisboako Iron Man erdia eta
Donostiako maratoia). Iaz bizitza beste era batera ikusten ikasi
nuen, kirolaz haratago, unibertsitateaz haratago… urte horretan
lortu nuen literatur lehiaketa pare batean arrakasta txiki batzuk
lortzea. Aurten berriz ametsen urtea da. Historiako karreraren
amaiera (gauzak ondo joaten badira) eta Europako txapelketa baten
parte hartzeko urtea ere bada. Hau da, orain dela urte batzuk
pentsaezina zena nire moduko pertsona batentzat gauzatzera doaz.

Gauzak horrela bost urte
polit izan dira bizi izandakoak eta bizi izandako horretatik zati bat
blog honetan geratu da islatuta. Ezbairik gabe eta goian aipatu
bezala indarra badaukat gutxienez beste bost urtez aritzeko.

Jarraitzen didazuen guztiei
eskerrik asko hor egoteagatik zuek gabe ez litzatekeelako posible
izango bidai hau 😉

**BTR**

Kafe garaia ikasleontzat

Erantzun 1

Iritsi da maiatza
eta honekin batera gure fakultatean gutxienez klaseak emango diren azkeneko
asteak. Beti bezala, eta urtero-urtero promesa berdina egin arren ikasle
guztiok (lanak eta ikasketei garaiz egingo digula zezenak ez harrapatzeko azken
momentuan), berriro tentsio giro handi bat nabari da korridoreetatik barrena
eta batez ere liburutegian. Baita ere nola ez kafetegian.

Ez gara ni-ni belaunaldia, Sin tiempo edo denbora gabeko generazioa baizik. Hamaika gauz
ditugu esku artean eta guztietara ongi iristea zail egiten zaigu. Horregatik
adibidez gaur eguerdian kafetegia goraino zegoen eta bokadiloen salmenta kopuru
handia ikusi da barraren alde batetik bestera, astirik ez baitago ongi
bazkaltzeko eta ondoren digestio duin bat egiteko. Bazkaldu eta berehala
liburutegira itzuli behar gara askok gure lanekin jarraitzeko eta epeak
betetzen saiatzeko. Kafe ekoizleentzat ere garai oparoak dira hauek
unibertsitate munduan gutxienez. Produktu honen kontsumoa garai honetan
izugarri igotzen da eta kafe makinek askotan deskantsurik lan egiten dute ordu
askotan ikasleoi petrolio beltza bezalako preziatu den likido bat gure
barrenetan sartzeko aukera izan dezagun eta horren ondorioz gure indarrak eta
bizitasunak hasi daitezen ordu batzuetan.

Eta okerrena
eguraldia da, badirudi negua joan dela eta udaberria udarekin nahastuta
etorriko dela.  Aire zabalean kokatuak
dauden igerilekuak irekitzen hasten dira, nahiago izaten dugu izozki bat
kolakao bero bat baino afaldu ondoren… Horrelako eguraldiarekin oso zail
egiten da eraikin barruetan ikasten geratzea. Horregatik nahiago dut negua
ikasteko, baina hala ere negua edo uda edo udaberria izan… pentsatzen
jarraituko dut azterketa garaiak ez direla onak osasunarentzat.

Hala ere, asko
kexatu arren, ez dut uste garai hauek deuseztatuko ditugunik, beraz ni bezala
zaudeten milaka eta milaka pertsonei soilik gauz on bat esan dezaket: animo, eutsi goiari eta zorte on zuen
azterketetan!!!